ಶ್ರೀಸ್ತುತಿಃ श्रीस्तुतिः sristutih shreestutih

॥ ಶ್ರೀಸ್ತುತಿಃ ॥

ಮಾನಾತೀತ ಪ್ರಥಿತ ವಿಭವಾಂ ಮಂಗಲಂ ಮಂಗಲಾನಾಂ
ವಕ್ಷಃ ಪೀಠೀಂ ಮಧು ವಿಜಯಿನೋ ಭೂಷಯನ್ತೀಂ ಸ್ವಕಾನ್ತ್ಯಾ ।
ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನುಶ್ರವಿಕ ಮಹಿಮ ಪ್ರಾರ್ಥಿನೀನಾಂ ಪ್ರಜಾನಾಂ
ಶ್ರೇಯೋ ಮೂರ್ತಿ ಶ್ರಿಯಮಶರಣಸ್ತ್ವಾಂ ಶರಣ್ಯಾಂ ಪ್ರಪದ್ಯೇ ॥ 1 ॥

ಆವಿರ್ಭಾವಃ ಕಲಶ ಜಲಧಾವಧ್ವರೇ ವಾಪಿ ಯಸ್ಯಾಃ
ಸ್ಥಾನಂ ಯಸ್ಯಾಃ ಸರಸಿಜ ವನಂ ವಿಷ್ಣು ವಕ್ಷಃ ಸ್ಥಲಂ ವಾ ।
ಭೂಮಾ ಯಸ್ಯಾ ಭುವನಮಖಿಲಂ ದೇವಿ ದಿವ್ಯಂ ಪದಂ ವಾ
ಸ್ತೋಕ ಪ್ರಜ್ಞೈರನವಧಿ ಗುಣಾ ಸ್ತೂಯಸೇ ಸಾ ಕಥಂ ತ್ವಮ್ ॥ 2 ॥

ಸ್ತೋತವ್ಯತ್ವಂ ದಿಶತಿ ಭವತೀ ದೇಹಿಭಿಃ ಸ್ತೂಯಮಾನಾ
ತಾಮೇವ ತ್ವಾಮನಿತರ ಗತಿಃ ಸ್ತೋತುಮಾಶಂಸಮಾನಃ ।
ಸಿದ್ಧಾರಮ್ಭಃ ಸಕಲ ಭುವನ ಶ್ಲಾಘನೀಯೋ ಭವೇಯಂ
ಸೇವಾಪೇಕ್ಷಾ ತವ ಚರಣಯೋಃ ಶ್ರೇಯಸೇ ಕಸ್ಯ ನ ಸ್ಯಾತ್ ॥ 3 ॥

ಯತ್ಸಂಕಲ್ಪಾದ್ಭವತಿ ಕಮಲೇ ಯತ್ರ ದೇಹಿನ್ಯಮೀಷಾಂ
ಜನ್ಮ ಸ್ಥೇಮ ಪ್ರಲಯ ರಚನಾ ಜಂಗಮಾಜಂಗಮಾನಾಮ್ ।
ತತ್ ಕಲ್ಯಾಣಂ ಕಿಮಪಿ ಯಮಿನಾಮೇಕಲಕ್ಷ್ಯಂ ಸಮಾಧೌ
ಪೂರ್ಣಂ ತೇಜಃ ಸ್ಫುರತಿ ಭವತೀ ಪಾದ ಲಾಕ್ಷಾ ರಸಾಂಕಮ್ ॥ 4 ॥

ನಿಷ್ಪ್ರತ್ಯೂಹ ಪ್ರಣಯ ಘಟಿತಂ ದೇವಿ ನಿತ್ಯಾನಪಾಯಂ
ವಿಷ್ಣುಸ್ತ್ವಂ ಚೇತ್ಯನವಧಿಗುಣಂ ದ್ವನ್ದ್ವಮನ್ಯೋನ್ಯ ಲಕ್ಷ್ಯಮ್ ।
ಶೇಷಶ್ಚಿತ್ತಂ ವಿಮಲ ಮನಸಾಂ ಮೌಲಯಶ್ಚ ಶ್ರುತೀನಾಂ
ಸಮ್ಪದ್ಯನ್ತೇ ವಿಹರಣ ವಿಧೌ ಯಸ್ಯ ಶಯ್ಯಾ ವಿಶೇಷಾಃ ॥ 5 ॥

ಉದ್ದೇಶ್ಯತ್ವಂ ಜನನಿ ಭಜತೋರುಜ್ಝಿತೋಪಾಧಿ ಗನ್ಧಂ
ಪ್ರತ್ಯಗ್ರೂಪೇ ಹವಿಷಿ ಯುವಯೋರೇಕ ಶೇಷಿತ್ವ ಯೋಗಾತ್ ।
ಪದ್ಮೇ ಪತ್ಯುಸ್ತವ ಚ ನಿಗಮೈರ್ನಿತ್ಯಮನ್ವಿಷ್ಯಮಾಣೋ
ನಾವಚ್ಛೇದಂ ಭಜತಿ ಮಹಿಮಾ ನರ್ತಯನ್ ಮಾನಸಂ ನಃ ॥ 6 ॥

ಪಶ್ಯನ್ತೀಷು ಶ್ರುತಿಷು ಪರಿತಃ ಸೂರಿ ಬೃನ್ದೇನ ಸಾರ್ಧಂ
ಮಧ್ಯೇ ಕೃತ್ಯ ತ್ರಿಗುಣ ಫಲಕಂ ನಿರ್ಮಿತ ಸ್ಥಾನ ಭೇದಮ್ ।
ವಿಶ್ವಾಧೀಶ ಪ್ರಣಯಿನಿ ಸದಾ ವಿಭ್ರಮ ದ್ಯೂತ ವೃತ್ತೌ
ಬ್ರಹ್ಮೇಶಾದ್ಯಾ ದಧತಿ ಯುವಯೋರಕ್ಷ ಶಾರ ಪ್ರಚಾರಮ್ ॥ 7 ॥

ಅಸ್ಯೇಶಾನಾ ತ್ವಮಸಿ ಜಗತಃ ಸಂಶ್ರಯನ್ತೀ ಮುಕುನ್ದಂ
ಲಕ್ಷ್ಮೀಃ ಪದ್ಮಾ ಜಲಧಿ ತನಯಾ ವಿಷ್ಣು ಪತ್ನೀನ್ದಿರೇತಿ ।
ಯನ್ನಾಮಾನಿ ಶ್ರುತಿ ಪರಿಪಣಾನ್ಯೇವಮಾವರ್ತಯನ್ತೋ
ನಾವರ್ತನ್ತೇ ದುರಿತ ಪವನ ಪ್ರೇರಿತೇ ಜನ್ಮ ಚಕ್ರೇ ॥ 8 ॥

ತ್ವಾಮೇವಾಹುಃ ಕತಿಚಿದಪರೇ ತ್ವತ್ಪ್ರಿಯಂ ಲೋಕನಾಥಂ
ಕಿಂ ತೈರನ್ತಃ ಕಲಹ ಮಲಿನೈಃ ಕಿಂಚಿದುತ್ತೀರ್ಯ ಮಗ್ನೈಃ ।
ತ್ವತ್ಸಮ್ಪ್ರೀತ್ಯೈ ವಿಹರತಿ ಹರೌ ಸಮ್ಮುಖೀನಾಂ ಶ್ರುತೀನಾಂ
ಭಾವಾರೂಢೌ ಭಗವತಿ ಯುವಾಂ ದಮ್ಪತೀ ದೈವತಂ ನಃ ॥ 9 ॥

ಆಪನ್ನಾರ್ತಿ ಪ್ರಶಮನ ವಿಧೌ ಬದ್ಧ ದೀಕ್ಷಸ್ಯ ವಿಷ್ಣೋಃ
ಆಚಖ್ಯುಸ್ತ್ವಾಂ ಪ್ರಿಯ ಸಹಚರಿಮೈಕಮತ್ಯೋಪಪನ್ನಾಮ್ ।
ಪ್ರಾದುರ್ಭಾವೈರಪಿ ಸಮ ತನುಃ ಪ್ರಾಧ್ವಮನ್ವೀಯಸೇ ತ್ವಂ
ದೂರೋತ್ಕ್ಷಿಪ್ತೈರಿವ ಮಧುರತಾ ದುಗ್ಧರಾಶೇಸ್ತರಂಗೈಃ ॥ 10 ॥

ಧತ್ತೇ ಶೋಭಾಂ ಹರಿ ಮರಕತೇ ತಾವಕೀ ಮೂರ್ತಿರಾದ್ಯಾ
ತನ್ವೀ ತುಂಗ ಸ್ತನಭರ ನತಾ ತಪ್ತ ಜಾಮ್ಬೂನದಾಭಾ ।
ಯಸ್ಯಾಂ ಗಚ್ಛನ್ತ್ಯುದಯ ವಿಲಯೈರ್ನಿತ್ಯಮಾನನ್ದ ಸಿನ್ಧೌ
ಇಚ್ಛಾ ವೇಗೋಲ್ಲಸಿತ ಲಹರೀ ವಿಭ್ರಮಂ ವ್ಯಕ್ತಯಸ್ತೇ ॥ 11 ॥

ಆಸಂಸಾರಂ ವಿತತಮಖಿಲಂ ವಾಙ್ಮಯಂ ಯದ್ವಿಭೂತಿಃ
ಯದ್ ಭ್ರೂ ಭಂಗಾತ್ ಕುಸುಮ ಧನುಷಃ ಕಿಂಕರೋ ಮೇರು ಧನ್ವಾ ।
ಯಸ್ಯಾಂ ನಿತ್ಯಂ ನಯನ ಶತಕೈರೇಕ ಲಕ್ಷ್ಯೋ ಮಹೇನ್ದ್ರಃ
ಪದ್ಮೇ ತಾಸಾಂ ಪರಿಣತಿರಸೌ ಭಾವ ಲೇಶೈಸ್ತ್ವದೀಯೈಃ ॥ 12 ॥

ಅಗ್ರೇ ಭರ್ತುಃ ಸರಸಿಜ ಮಯೇ ಭದ್ರ ಪೀಠೇ ನಿಷಣ್ಣಾಮ್
ಅಮ್ಭೋ ರಾಶೇರಧಿಗತ ಸುಧಾ ಸಮ್ಪ್ಲವಾದುತ್ಥಿತಾಂ ತ್ವಾಮ್ ।
ಪುಷ್ಪಾಸಾರ ಸ್ಥಗಿತ ಭುವನೈಃ ಪುಷ್ಕಲಾವರ್ತಕಾದ್ಯೈಃ
ಕೢಪ್ತಾರಮ್ಭಾಃ ಕನಕ ಕಲಶೈರಭ್ಯಷಿಂಚನ್ ಗಜೇನ್ದ್ರಾಃ ॥ 13 ॥

ಆಲೋಕ್ಯ ತ್ವಾಮಮೃತ ಸಹಜೇ ವಿಷ್ಣು ವಕ್ಷಃಸ್ಥಲಸ್ಥಾಂ
ಶಾಪಾಕ್ರಾನ್ತಾಃ ಶರಣಮಗಮನ್ ಸಾವರೋಧಾಃ ಸುರೇನ್ದ್ರಾಃ ।
ಲಬ್ಧ್ವಾ ಭೂಯಸ್ತ್ರಿಭುವನಮಿದಂ ಲಕ್ಷಿತಂ ತ್ವತ್ಕಟಾಕ್ಷೈಃ
ಸರ್ವಾಕಾರ ಸ್ಥಿರ ಸಮುದಯಾಂ ಸಮ್ಪದಂ ನಿರ್ವಿಶನ್ತಿ ॥ 14 ॥

ಆರ್ತ ತ್ರಾಣ ವ್ರತಿಭಿರಮೃತಾಸಾರ ನೀಲಾಮ್ಬುವಾಹೈಃ
ಅಮ್ಭೋಜಾನಾಮುಷಸಿ ಮಿಷತಾಮನ್ತರಂಗೈರಪಾಂಗೈಃ ।
ಯಸ್ಯಾಂ ಯಸ್ಯಾಂ ದಿಶಿ ವಿಹರತೇ ದೇವಿ ದೃಷ್ಟಿಸ್ತ್ವದೀಯಾ
ತಸ್ಯಾಂ ತಸ್ಯಾಮಹಮಹಮಿಕಾಂ ತನ್ವತೇ ಸಮ್ಪದೋಘಾಃ ॥ 15 ॥

ಯೋಗಾರಮ್ಭ ತ್ವರಿತ ಮನಸೋ ಯುಷ್ಮದೈಕಾನ್ತ್ಯ ಯುಕ್ತಂ
ಧರ್ಮಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಪ್ರಥಮಮಿಹ ಯೇ ಧಾರಯನ್ತೇ ಧನಾಯಾಮ್ ।
ತೇಷಾಂ ಭೂಮೇರ್ಧನಪತಿಗೃಹಾದಮ್ಬರಾದಮ್ಬುಧೇರ್ವಾ
ಧಾರಾ ನಿರ್ಯಾನ್ತ್ಯಧಿಕಮಧಿಕಂ ವಾಂಛಿತಾನಾಂ ವಸೂನಾಮ್ ॥ 16 ॥

ಶ್ರೇಯಸ್ಕಾಮಾಃ ಕಮಲನಿಲಯೇ ಚಿತ್ರಮಾಮ್ನಾಯ ವಾಚಾಂ
ಚೂಡಾಪೀಡಂ ತವ ಪದ ಯುಗಂ ಚೇತಸಾ ಧಾರಯನ್ತಃ ।
ಛತ್ರ ಚ್ಛಾಯಾ ಸುಭಗ ಶಿರಸಶ್ಚಾಮರ ಸ್ಮೇರ ಪಾರ್ಶ್ವಾಃ
ಶ್ಲಾಘಾಶಬ್ದ ಶ್ರವಣ ಮುದಿತಾಃ ಸ್ರಗ್ವಿಣಃ ಸಂಚರನ್ತಿ ॥ 17 ॥

ಊರೀಕರ್ತುಂ ಕುಶಲಮಖಿಲಂ ಜೇತುಮಾದೀನರಾತೀನ್
ದೂರೀಕರ್ತುಂ ದುರಿತ ನಿವಹಂ ತ್ಯಕ್ತುಮಾದ್ಯಾಮವಿದ್ಯಾಮ್ ।
ಅಮ್ಬ ಸ್ತಮ್ಬಾವಧಿಕ ಜನನ ಗ್ರಾಮ ಸೀಮಾನ್ತ ರೇಖಾಮ್
ಆಲಮ್ಬನ್ತೇ ವಿಮಲ ಮನಸೋ ವಿಷ್ಣು ಕಾನ್ತೇ ದಯಾಂ ತೇ ॥ 18 ॥

ಜಾತಾಕಾಂಕ್ಷಾ ಜನನಿ ಯುವಯೋರೇಕ ಸೇವಾಧಿಕಾರೇ
ಮಾಯಾಲೀಢಂ ವಿಭವಮಖಿಲಂ ಮನ್ಯಮಾನಾಸ್ತೃಣಾಯ ।
ಪ್ರೀತ್ಯೈ ವಿಷ್ಣೋಸ್ತವ ಚ ಕೃತಿನಃ ಪ್ರೀತಿಮನ್ತೋ ಭಜನ್ತೇ
ವೇಲಾಭಂಗಃ ಪ್ರಶಮನ ಫಲಂ ವೈದಿಕಂ ಧರ್ಮಸೇತುಮ್ ॥ 19 ॥

ಸೇವೇ ದೇವಿ ತ್ರಿದಶ ಮಹಿಲಾ ಮೌಲಿ ಮಾಲಾರ್ಚಿತಂ ತೇ
ಸಿದ್ಧಿ ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಶಮಿತ ವಿಪದಾಂ ಸಮ್ಪದಾಂ ಪಾದ ಪದ್ಮಮ್ ।
ಯಸ್ಮಿನ್ನೀಷನ್ನಮಿತ ಶಿರಸೋ ಯಾಪಯಿತ್ವಾ ಶರೀರಂ
ವರ್ತಿಷ್ಯನ್ತೇ ವಿತಮಸಿ ಪದೇ ವಾಸುದೇವಸ್ಯ ಧನ್ಯಾಃ ॥ 20 ॥

ಸಾನುಪ್ರಾಸ ಪ್ರಕಟಿತ ದಯೈಃ ಸಾನ್ದ್ರ ವಾತ್ಸಲ್ಯ ದಿಗ್ಧೈಃ
ಅಮ್ಬ ಸ್ನಿಗ್ಧೈರಮೃತ ಲಹರೀ ಲಬ್ಧ ಸಬ್ರಹ್ಯಚರ್ಯಈಃ ।
ಧರ್ಮೇ ತಾಪ ತ್ರ ಯ ವಿರಚಿತೇ ಗಾಢ ತಪ್ತಂ ಕ್ಷಣಂ ಮಾಮ್
ಆಕಿಂಚನ್ಯ ಗ್ಲಪಿತಮನಘೈರಾರ್ದ್ರಯೇಥಾಃ ಕಟಾಕ್ಷೈಃ ॥ 21 ॥

ಸಮ್ಪದ್ಯನ್ತೇ ಭವ ಭಯ ತಮೀ ಭಾನವಸ್ತ್ವತ್ಪ್ರಸಾದಾತ್
ಭಾವಾಃ ಸರ್ವೇ ಭಗವತಿ ಹರೌ ಭಕ್ತಿಮುದ್ವೇಲಯನ್ತಃ ।
ಯಾಚೇ ಕಿಂ ತ್ವಾಮಹಮಿಹ ಯತಃ ಶೀತಲೋದಾರ ಶೀಲಾ
ಭೂಯೋ ಭೂಯೋ ದಿಶಸಿ ಮಹತಾಂ ಮಂಗಲಾನಾಂ ಪ್ರಬನ್ಧಾನ್ ॥ 22 ॥

ಮಾತಾ ದೇವಿ ತ್ವಮಸಿ ಭಗವಾನ್ ವಾಸುದೇವಃ ಪಿತಾ ಮೇ
ಜಾತಃ ಸೋಽಹಂ ಜನನಿ ಯುವಯೋರೇಕಲಕ್ಷ್ಯಂ ದಯಾಯಾಃ ।
ದತ್ತೋ ಯುಷ್ಮತ್ಪರಿಜನತಯಾ ದೇಶಿಕೈರಪ್ಯತಸ್ತ್ವಂ
ಕಿಂ ತೇ ಭೂಯಃ ಪ್ರಿಯಮಿತಿ ಕಿಲ ಸ್ಮೇರ ವಕ್ತ್ರಾ ವಿಭಾಸಿ ॥ 23 ॥

ಕಲ್ಯಾಣಾನಾಮವಿಕಲ ನಿಧಿಃ ಕಾಽಪಿ ಕಾರುಣ್ಯ ಸೀಮಾ
ನಿತ್ಯಾಮೋದಾ ನಿಗಮ ವಚಸಾಂ ಮೌಲಿ ಮನ್ದಾರ ಮಾಲಾ ।
ಸಮ್ಪದ್ದಿವ್ಯಾ ಮಧು ವಿಜಯಿನಃ ಸನ್ನಿಧತ್ತಾಂ ಸದಾ ಮೇ
ಸೈಷಾ ದೇವೀ ಸಕಲ ಭುವನ ಪ್ರಾರ್ಥನಾ ಕಾಮಧೇನುಃ ॥ 24 ॥

ಉಪಚಿತ ಗುರು ಭಕ್ತೇರುತ್ಥಿತಂ ವೇಂಕಟೇಶಾತ್
ಕಲಿ ಕಲುಷ ನಿವೃತ್ತ್ಯೈ ಕಲ್ಪಮಾನಂ ಪ್ರಜಾನಾಮ್ ।
ಸರಸಿಜ ನಿಲಯಾಯಾಃ ಸ್ತೋತ್ರಮೇತತ್ ಪಠನ್ತಃ
ಸಕಲ ಕುಶಲ ಸೀಮಾಃ ಸಾರ್ವಭೌಮಾ ಭವನ್ತಿ ॥ 25 ॥
**********

॥ श्रीस्तुतिः ॥

मानातीत प्रथित विभवां मङ्गलं मङ्गलानां
वक्षः पीठीं मधु विजयिनो भूषयन्तीं स्वकान्त्या ।
प्रत्यक्षानुश्रविक महिम प्रार्थिनीनां प्रजानां
श्रेयो मूर्ति श्रियमशरणस्त्वां शरण्यां प्रपद्ये ॥ १ ॥

आविर्भावः कलश जलधावध्वरे वापि यस्याः
स्थानं यस्याः सरसिज वनं विष्णु वक्षः स्थलं वा ।
भूमा यस्या भुवनमखिलं देवि दिव्यं पदं वा
स्तोक प्रज्ञैरनवधि गुणा स्तूयसे सा कथं त्वम् ॥ २ ॥

स्तोतव्यत्वं दिशति भवती देहिभिः स्तूयमाना
तामेव त्वामनितर गतिः स्तोतुमाशंसमानः ।
सिद्धारम्भः सकल भुवन श्लाघनीयो भवेयं
सेवापेक्षा तव चरणयोः श्रेयसे कस्य न स्यात् ॥ ३ ॥

यत्सङ्कल्पाद्भवति कमले यत्र देहिन्यमीषां
जन्म स्थेम प्रलय रचना जङ्गमाजङ्गमानाम् ।
तत् कल्याणं किमपि यमिनामेकलक्ष्यं समाधौ
पूर्णं तेजः स्फुरति भवती पाद लाक्षा रसाङ्कम् ॥ ४ ॥

निष्प्रत्यूह प्रणय घटितं देवि नित्यानपायं
विष्णुस्त्वं चेत्यनवधिगुणं द्वन्द्वमन्योन्य लक्ष्यम् ।
शेषश्चित्तं विमल मनसां मौलयश्च श्रुतीनां
सम्पद्यन्ते विहरण विधौ यस्य शय्या विशेषाः ॥ ५ ॥

उद्देश्यत्वं जननि भजतोरुज्झितोपाधि गन्धं
प्रत्यग्रूपे हविषि युवयोरेक शेषित्व योगात् ।
पद्मे पत्युस्तव च निगमैर्नित्यमन्विष्यमाणो
नावच्छेदं भजति महिमा नर्तयन् मानसं नः ॥ ६ ॥

पश्यन्तीषु श्रुतिषु परितः सूरि बृन्देन सार्धं
मध्ये कृत्य त्रिगुण फलकं निर्मित स्थान भेदम् ।
विश्वाधीश प्रणयिनि सदा विभ्रम द्यूत वृत्तौ
ब्रह्मेशाद्या दधति युवयोरक्ष शार प्रचारम् ॥ ७ ॥

अस्येशाना त्वमसि जगतः संश्रयन्ती मुकुन्दं
लक्ष्मीः पद्मा जलधि तनया विष्णु पत्नीन्दिरेति ।
यन्नामानि श्रुति परिपणान्येवमावर्तयन्तो
नावर्तन्ते दुरित पवन प्रेरिते जन्म चक्रे ॥ ८ ॥

त्वामेवाहुः कतिचिदपरे त्वत्प्रियं लोकनाथं
किं तैरन्तः कलह मलिनैः किञ्चिदुत्तीर्य मग्नैः ।
त्वत्सम्प्रीत्यै विहरति हरौ सम्मुखीनां श्रुतीनां
भावारूढौ भगवति युवां दम्पती दैवतं नः ॥ ९ ॥

आपन्नार्ति प्रशमन विधौ बद्ध दीक्षस्य विष्णोः
आचख्युस्त्वां प्रिय सहचरिमैकमत्योपपन्नाम् ।
प्रादुर्भावैरपि सम तनुः प्राध्वमन्वीयसे त्वं
दूरोत्क्षिप्तैरिव मधुरता दुग्धराशेस्तरङ्गैः ॥ १० ॥

धत्ते शोभां हरि मरकते तावकी मूर्तिराद्या
तन्वी तुङ्ग स्तनभर नता तप्त जाम्बूनदाभा ।
यस्यां गच्छन्त्युदय विलयैर्नित्यमानन्द सिन्धौ
इच्छा वेगोल्लसित लहरी विभ्रमं व्यक्तयस्ते ॥ ११ ॥

आसंसारं विततमखिलं वाङ्मयं यद्विभूतिः
यद् भ्रू भङ्गात् कुसुम धनुषः किङ्करो मेरु धन्वा ।
यस्यां नित्यं नयन शतकैरेक लक्ष्यो महेन्द्रः
पद्मे तासां परिणतिरसौ भाव लेशैस्त्वदीयैः ॥ १२ ॥

अग्रे भर्तुः सरसिज मये भद्र पीठे निषण्णाम्
अम्भो राशेरधिगत सुधा सम्प्लवादुत्थितां त्वाम् ।
पुष्पासार स्थगित भुवनैः पुष्कलावर्तकाद्यैः
कॢप्तारम्भाः कनक कलशैरभ्यषिञ्चन् गजेन्द्राः ॥ १३ ॥

आलोक्य त्वाममृत सहजे विष्णु वक्षःस्थलस्थां
शापाक्रान्ताः शरणमगमन् सावरोधाः सुरेन्द्राः ।
लब्ध्वा भूयस्त्रिभुवनमिदं लक्षितं त्वत्कटाक्षैः
सर्वाकार स्थिर समुदयां सम्पदं निर्विशन्ति ॥ १४ ॥

आर्त त्राण व्रतिभिरमृतासार नीलाम्बुवाहैः
अम्भोजानामुषसि मिषतामन्तरङ्गैरपाङ्गैः ।
यस्यां यस्यां दिशि विहरते देवि दृष्टिस्त्वदीया
तस्यां तस्यामहमहमिकां तन्वते सम्पदोघाः ॥ १५ ॥

योगारम्भ त्वरित मनसो युष्मदैकान्त्य युक्तं
धर्मं प्राप्तुं प्रथममिह ये धारयन्ते धनायाम् ।
तेषां भूमेर्धनपतिगृहादम्बरादम्बुधेर्वा
धारा निर्यान्त्यधिकमधिकं वाञ्छितानां वसूनाम् ॥ १६ ॥

श्रेयस्कामाः कमलनिलये चित्रमाम्नाय वाचां
चूडापीडं तव पद युगं चेतसा धारयन्तः ।
छत्र च्छाया सुभग शिरसश्चामर स्मेर पार्श्वाः
श्लाघाशब्द श्रवण मुदिताः स्रग्विणः सञ्चरन्ति ॥ १७ ॥

ऊरीकर्तुं कुशलमखिलं जेतुमादीनरातीन्
दूरीकर्तुं दुरित निवहं त्यक्तुमाद्यामविद्याम् ।
अम्ब स्तम्बावधिक जनन ग्राम सीमान्त रेखाम्
आलम्बन्ते विमल मनसो विष्णु कान्ते दयां ते ॥ १८ ॥

जाताकाङ्क्षा जननि युवयोरेक सेवाधिकारे
मायालीढं विभवमखिलं मन्यमानास्तृणाय ।
प्रीत्यै विष्णोस्तव च कृतिनः प्रीतिमन्तो भजन्ते
वेलाभङ्गः प्रशमन फलं वैदिकं धर्मसेतुम् ॥ १९ ॥

सेवे देवि त्रिदश महिला मौलि मालार्चितं ते
सिद्धि क्षेत्रं शमित विपदां सम्पदां पाद पद्मम् ।
यस्मिन्नीषन्नमित शिरसो यापयित्वा शरीरं
वर्तिष्यन्ते वितमसि पदे वासुदेवस्य धन्याः ॥ २० ॥

सानुप्रास प्रकटित दयैः सान्द्र वात्सल्य दिग्धैः
अम्ब स्निग्धैरमृत लहरी लब्ध सब्रह्यचर्यईः ।
धर्मे ताप त्र य विरचिते गाढ तप्तं क्षणं माम्
आकिञ्चन्य ग्लपितमनघैरार्द्रयेथाः कटाक्षैः ॥ २१ ॥

सम्पद्यन्ते भव भय तमी भानवस्त्वत्प्रसादात्
भावाः सर्वे भगवति हरौ भक्तिमुद्वेलयन्तः ।
याचे किं त्वामहमिह यतः शीतलोदार शीला
भूयो भूयो दिशसि महतां मङ्गलानां प्रबन्धान् ॥ २२ ॥

माता देवि त्वमसि भगवान् वासुदेवः पिता मे
जातः सोऽहं जननि युवयोरेकलक्ष्यं दयायाः ।
दत्तो युष्मत्परिजनतया देशिकैरप्यतस्त्वं
किं ते भूयः प्रियमिति किल स्मेर वक्त्रा विभासि ॥ २३ ॥

कल्याणानामविकल निधिः काऽपि कारुण्य सीमा
नित्यामोदा निगम वचसां मौलि मन्दार माला ।
सम्पद्दिव्या मधु विजयिनः सन्निधत्तां सदा मे
सैषा देवी सकल भुवन प्रार्थना कामधेनुः ॥ २४ ॥

उपचित गुरु भक्तेरुत्थितं वेङ्कटेशात्
कलि कलुष निवृत्त्यै कल्पमानं प्रजानाम् ।
सरसिज निलयायाः स्तोत्रमेतत् पठन्तः
सकल कुशल सीमाः सार्वभौमा भवन्ति ॥ २५ ॥
*********