Shri Shanmukha bhujanga stutih ಶ್ರೀ ಷಣ್ಮುಖ ಭುಜಂಗ ಸ್ತುತಿಃ
ಶ್ರೀಜಗದ್ಗುರು ಶೃಂಗೇರೀ
ಶ್ರೀಚನ್ದ್ರಶೇಖರಭಾರತೀಸ್ವಾಮಿ ಅನುಗೃಹೀತಾ
ಹ್ರಿಯಾ ಲಕ್ಷ್ಮ್ಯಾ ವಲ್ಯಾ ಸುರಪೃತನಯಾಽಽಲಿಂಗಿತತನುಃ
ಮಯೂರಾರೂಢೋಽಯಂ ಶಿವವದನಪಂಕೇರುಹರವಿಃ ।
ಷಡಾಸ್ಯೋ ಭಕ್ತಾನಾಮಚಲಹೃದಿ ವಾಸಂ ಪ್ರತನವಾ
ಇತೀಮಾಂ ಬುದ್ಧಿಂ ದ್ರಾಗಚಲನಿಲಯಃ ಸಂಜನಯತಿ ॥ 1॥
ಸ್ಮಿತನ್ಯಕ್ಕೃತೇನ್ದುಪ್ರಭಾಕುನ್ದಪುಷ್ಪಂ
ಸಿತಾಭ್ರಾಗರುಪ್ರಷ್ಠಗನ್ಧಾನುಲಿಪ್ತಮ್ ।
ಶ್ರಿತಾಶೇಷಲೋಕೇಷ್ಟದಾನಾಮರದ್ರುಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ ॥ 2॥
ಶರೀರೇನ್ದ್ರಿಯಾದಾವಹಮ್ಭಾವಜಾತಾನ್
ಷಡೂರ್ಮೀರ್ವಿಕಾರಾಂಶ್ಚ ಶತ್ರೂನ್ನಿಹನ್ತುಮ್ ।
ನತಾನಾಂ ದಧೇ ಯಸ್ತಮಾಸ್ಯಾಬ್ಜಷಟ್ಕಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ ॥ 3॥
ಅಪರ್ಣಾಖ್ಯವಲ್ಲೀಸಮಾಶ್ಲೇಷಯೋಗಾತ್
ಪುರಾ ಸ್ಥಾಣುತೋ ಯೋಽಜನಿಷ್ಟಾಮರಾರ್ಥಮ್ ।
ವಿಶಾಖಂ ನಗೇ ವಲ್ಲಿಕಾಲಿಂಗಿತಂ ತಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ ॥ 4॥
ಗುಕಾರೇಣ ವಾಚ್ಯಂ ತಮೋ ಬಾಹ್ಯಮನ್ತಃ
ಸ್ವದೇಹಾಭಯಾ ಜ್ಞಾನದಾನೇನ ಹನ್ತಿ ।
ಯ ಏನಂ ಗುಹಂ ವೇದಶೀರ್ಷೈಕಮೇಯಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ ॥ 5॥
ಯತಃ ಕರ್ಮಮಾರ್ಗೋ ಭುವಿ ಖ್ಯಾಪಿತಸ್ತಂ
ಸ್ವನೃತ್ಯೇ ನಿಮಿತ್ತಸ್ಯ ಹೇತುಂ ವಿದಿತ್ವಾ ।
ವಹತ್ಯಾದರಾನ್ಮೇಘನಾದಾನುಲಾಸೀ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ ॥ 6॥
ಕೃಪಾವಾರಿರಾಶಿರ್ನೃಣಾಮಾಸ್ತಿಕತ್ವಂ
ದೃಢಂ ಕರ್ತುಮದ್ಯಾಪಿ ಯಃ ಕುಕ್ಕುಟಾದೀನ್ ।
ಭೃಶಂ ಪಾಚಿತಾನ್ಜೀವಯನ್ ರಾಜತೇ ತಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ ॥ 7॥
ಭುಜಂಗಪ್ರಯಾತೇನ ವೃತ್ತೇನ ಕ್ಲೃಪ್ತಾಂ
ಸ್ತುತಿಂ ಷಣ್ಮುಖಸ್ಯಾದರಾದ್ಯೇ ಪಠನ್ತಿ ।
ಸುಪುತ್ರಾಯುರಾರೋಗ್ಯಸಮ್ಪದ್ವಿಶಿಷ್ಟಾನ್
ಕರೋತ್ಯೇವ ತಾನ್ ಷಣ್ಮುಖಃ ಸದ್ವಿದಗ್ರ್ಯಾನ್ ॥ 8॥
ಇತಿ ಶ್ರೀಜಗದ್ರುರು ಶ್ರೀಶೃಂಗೇರೀಪೀಠಾಧಿಪ ಶ್ರೀಚನ್ದ್ರಶೇಖರಭಾರತೀ
ಶ್ರೀಪಾದೈಃ ವಿರಚಿತಾ ಷಣ್ಮುಖಭುಜಂಗಸ್ತುತಿಃ ಸಮಾಪ್ತಾ ।
**********
श्री षण्मुख भुजङ्ग स्तुतिः
श्रीजगद्गुरु शृङ्गेरी
श्रीचन्द्रशेखरभारतीस्वामि अनुगृहीता
ह्रिया लक्ष्म्या वल्या सुरपृतनयाऽऽलिङ्गिततनुः
मयूरारूढोऽयं शिववदनपङ्केरुहरविः ।
षडास्यो भक्तानामचलहृदि वासं प्रतनवा
इतीमां बुद्धिं द्रागचलनिलयः सञ्जनयति ॥ १॥
स्मितन्यक्कृतेन्दुप्रभाकुन्दपुष्पं
सिताभ्रागरुप्रष्ठगन्धानुलिप्तम् ।
श्रिताशेषलोकेष्टदानामरद्रुं
सदा षण्मुखं भावये हृत्सरोजे ॥ २॥
शरीरेन्द्रियादावहम्भावजातान्
षडूर्मीर्विकारांश्च शत्रून्निहन्तुम् ।
नतानां दधे यस्तमास्याब्जषट्कं
सदा षण्मुखं भावये हृत्सरोजे ॥ ३॥
अपर्णाख्यवल्लीसमाश्लेषयोगात्
पुरा स्थाणुतो योऽजनिष्टामरार्थम् ।
विशाखं नगे वल्लिकालिङ्गितं तं
सदा षण्मुखं भावये हृत्सरोजे ॥ ४॥
गुकारेण वाच्यं तमो बाह्यमन्तः
स्वदेहाभया ज्ञानदानेन हन्ति ।
य एनं गुहं वेदशीर्षैकमेयं
सदा षण्मुखं भावये हृत्सरोजे ॥ ५॥
यतः कर्ममार्गो भुवि ख्यापितस्तं
स्वनृत्ये निमित्तस्य हेतुं विदित्वा ।
वहत्यादरान्मेघनादानुलासी
सदा षण्मुखं भावये हृत्सरोजे ॥ ६॥
कृपावारिराशिर्नृणामास्तिकत्वं
दृढं कर्तुमद्यापि यः कुक्कुटादीन् ।
भृशं पाचितान्जीवयन् राजते तं
सदा षण्मुखं भावये हृत्सरोजे ॥ ७॥
भुजङ्गप्रयातेन वृत्तेन क्लृप्तां
स्तुतिं षण्मुखस्यादराद्ये पठन्ति ।
सुपुत्रायुरारोग्यसम्पद्विशिष्टान्
करोत्येव तान् षण्मुखः सद्विदग्र्यान् ॥ ८॥
इति श्रीजगद्रुरु श्रीशृङ्गेरीपीठाधिप श्रीचन्द्रशेखरभारती
श्रीपादैः विरचिता षण्मुखभुजङ्गस्तुतिः समाप्ता ।
**********
ಶ್ರೀಜಗದ್ಗುರು ಶೃಂಗೇರೀ
ಶ್ರೀಚನ್ದ್ರಶೇಖರಭಾರತೀಸ್ವಾಮಿ ಅನುಗೃಹೀತಾ
ಹ್ರಿಯಾ ಲಕ್ಷ್ಮ್ಯಾ ವಲ್ಯಾ ಸುರಪೃತನಯಾಽಽಲಿಂಗಿತತನುಃ
ಮಯೂರಾರೂಢೋಽಯಂ ಶಿವವದನಪಂಕೇರುಹರವಿಃ ।
ಷಡಾಸ್ಯೋ ಭಕ್ತಾನಾಮಚಲಹೃದಿ ವಾಸಂ ಪ್ರತನವಾ
ಇತೀಮಾಂ ಬುದ್ಧಿಂ ದ್ರಾಗಚಲನಿಲಯಃ ಸಂಜನಯತಿ ॥ 1॥
ಸ್ಮಿತನ್ಯಕ್ಕೃತೇನ್ದುಪ್ರಭಾಕುನ್ದಪುಷ್ಪಂ
ಸಿತಾಭ್ರಾಗರುಪ್ರಷ್ಠಗನ್ಧಾನುಲಿಪ್ತಮ್ ।
ಶ್ರಿತಾಶೇಷಲೋಕೇಷ್ಟದಾನಾಮರದ್ರುಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ ॥ 2॥
ಶರೀರೇನ್ದ್ರಿಯಾದಾವಹಮ್ಭಾವಜಾತಾನ್
ಷಡೂರ್ಮೀರ್ವಿಕಾರಾಂಶ್ಚ ಶತ್ರೂನ್ನಿಹನ್ತುಮ್ ।
ನತಾನಾಂ ದಧೇ ಯಸ್ತಮಾಸ್ಯಾಬ್ಜಷಟ್ಕಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ ॥ 3॥
ಅಪರ್ಣಾಖ್ಯವಲ್ಲೀಸಮಾಶ್ಲೇಷಯೋಗಾತ್
ಪುರಾ ಸ್ಥಾಣುತೋ ಯೋಽಜನಿಷ್ಟಾಮರಾರ್ಥಮ್ ।
ವಿಶಾಖಂ ನಗೇ ವಲ್ಲಿಕಾಲಿಂಗಿತಂ ತಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ ॥ 4॥
ಗುಕಾರೇಣ ವಾಚ್ಯಂ ತಮೋ ಬಾಹ್ಯಮನ್ತಃ
ಸ್ವದೇಹಾಭಯಾ ಜ್ಞಾನದಾನೇನ ಹನ್ತಿ ।
ಯ ಏನಂ ಗುಹಂ ವೇದಶೀರ್ಷೈಕಮೇಯಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ ॥ 5॥
ಯತಃ ಕರ್ಮಮಾರ್ಗೋ ಭುವಿ ಖ್ಯಾಪಿತಸ್ತಂ
ಸ್ವನೃತ್ಯೇ ನಿಮಿತ್ತಸ್ಯ ಹೇತುಂ ವಿದಿತ್ವಾ ।
ವಹತ್ಯಾದರಾನ್ಮೇಘನಾದಾನುಲಾಸೀ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ ॥ 6॥
ಕೃಪಾವಾರಿರಾಶಿರ್ನೃಣಾಮಾಸ್ತಿಕತ್ವಂ
ದೃಢಂ ಕರ್ತುಮದ್ಯಾಪಿ ಯಃ ಕುಕ್ಕುಟಾದೀನ್ ।
ಭೃಶಂ ಪಾಚಿತಾನ್ಜೀವಯನ್ ರಾಜತೇ ತಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ ॥ 7॥
ಭುಜಂಗಪ್ರಯಾತೇನ ವೃತ್ತೇನ ಕ್ಲೃಪ್ತಾಂ
ಸ್ತುತಿಂ ಷಣ್ಮುಖಸ್ಯಾದರಾದ್ಯೇ ಪಠನ್ತಿ ।
ಸುಪುತ್ರಾಯುರಾರೋಗ್ಯಸಮ್ಪದ್ವಿಶಿಷ್ಟಾನ್
ಕರೋತ್ಯೇವ ತಾನ್ ಷಣ್ಮುಖಃ ಸದ್ವಿದಗ್ರ್ಯಾನ್ ॥ 8॥
ಇತಿ ಶ್ರೀಜಗದ್ರುರು ಶ್ರೀಶೃಂಗೇರೀಪೀಠಾಧಿಪ ಶ್ರೀಚನ್ದ್ರಶೇಖರಭಾರತೀ
ಶ್ರೀಪಾದೈಃ ವಿರಚಿತಾ ಷಣ್ಮುಖಭುಜಂಗಸ್ತುತಿಃ ಸಮಾಪ್ತಾ ।
**********
श्री षण्मुख भुजङ्ग स्तुतिः
श्रीजगद्गुरु शृङ्गेरी
श्रीचन्द्रशेखरभारतीस्वामि अनुगृहीता
ह्रिया लक्ष्म्या वल्या सुरपृतनयाऽऽलिङ्गिततनुः
मयूरारूढोऽयं शिववदनपङ्केरुहरविः ।
षडास्यो भक्तानामचलहृदि वासं प्रतनवा
इतीमां बुद्धिं द्रागचलनिलयः सञ्जनयति ॥ १॥
स्मितन्यक्कृतेन्दुप्रभाकुन्दपुष्पं
सिताभ्रागरुप्रष्ठगन्धानुलिप्तम् ।
श्रिताशेषलोकेष्टदानामरद्रुं
सदा षण्मुखं भावये हृत्सरोजे ॥ २॥
शरीरेन्द्रियादावहम्भावजातान्
षडूर्मीर्विकारांश्च शत्रून्निहन्तुम् ।
नतानां दधे यस्तमास्याब्जषट्कं
सदा षण्मुखं भावये हृत्सरोजे ॥ ३॥
अपर्णाख्यवल्लीसमाश्लेषयोगात्
पुरा स्थाणुतो योऽजनिष्टामरार्थम् ।
विशाखं नगे वल्लिकालिङ्गितं तं
सदा षण्मुखं भावये हृत्सरोजे ॥ ४॥
गुकारेण वाच्यं तमो बाह्यमन्तः
स्वदेहाभया ज्ञानदानेन हन्ति ।
य एनं गुहं वेदशीर्षैकमेयं
सदा षण्मुखं भावये हृत्सरोजे ॥ ५॥
यतः कर्ममार्गो भुवि ख्यापितस्तं
स्वनृत्ये निमित्तस्य हेतुं विदित्वा ।
वहत्यादरान्मेघनादानुलासी
सदा षण्मुखं भावये हृत्सरोजे ॥ ६॥
कृपावारिराशिर्नृणामास्तिकत्वं
दृढं कर्तुमद्यापि यः कुक्कुटादीन् ।
भृशं पाचितान्जीवयन् राजते तं
सदा षण्मुखं भावये हृत्सरोजे ॥ ७॥
भुजङ्गप्रयातेन वृत्तेन क्लृप्तां
स्तुतिं षण्मुखस्यादराद्ये पठन्ति ।
सुपुत्रायुरारोग्यसम्पद्विशिष्टान्
करोत्येव तान् षण्मुखः सद्विदग्र्यान् ॥ ८॥
इति श्रीजगद्रुरु श्रीशृङ्गेरीपीठाधिप श्रीचन्द्रशेखरभारती
श्रीपादैः विरचिता षण्मुखभुजङ्गस्तुतिः समाप्ता ।
**********
No comments:
Post a Comment