Prataranusandheya shlokah
ಪ್ರಾತರನುಸನ್ಧೇಯ ಶ್ಲೋಕಾಃ
ಶ್ರೀರಸ್ತು ।
ಶ್ರೀಮತೇ ಹಯಗ್ರೀವಾಯನಮಃ ।
ಶ್ರೀಮತೇ ರಾಮಾನುಜಾಯ ನಮಃ ॥
ಗ್ರಾಹಗ್ರಸ್ತೇ ಗಜೇನ್ದ್ರೇ ರುವತಿ ಸರಭಸಂ ತಾರ್ಕ್ಷ್ಯಮಾರುಹ್ಯ ಧಾವನ್
ವ್ಯಾಘೂರ್ಣನ್ಮಾಲ್ಯಭೂಷಾವಸನಪರಿಕರೋ ಮೇಘಗಮ್ಭೀರಘೋಷಃ ।
ಆಬಿಭ್ರಾಣೋ ರಥಾಂಗಂ ಶರಮಸಿಮಭಯಂ ಶಂಖಚಾಪೌ ಸಖೇಟೌ
ಹಸ್ತೈಃ ಕೌಮೋದಕೀಮಪ್ಯವತು ಹರಿರಸಾಂವಹಸಾಂ ಸಂಹತೇರ್ನಃ ॥ 1॥
ನಕ್ರಾಕ್ರಾನ್ತೇ ಕರೀನ್ದ್ರೇ ಮುಕುಲಿತನಯನೇ ಮೂಲಮೂಲೇತಿ ಖಿನ್ನೇ
ನಾಹಂ ನಾಹಂ ನಚಾಹಂ ನ ಚ ಭವತಿ ಪುನಸ್ತಾದೃಶೋ ಮಾದೃಶೇಷು ।
ಇತ್ಯೇವಂ ತ್ಯಕ್ತಹಸ್ತೇ ಸಪದಿ ಸುರಗಣೇ ಭಾವಶೂನ್ಯೇ ಸಮಸ್ತೇ
ಮೂಲಂ ಯಃ ಪ್ರಾದುರಾಸೀತ್ಸ ದಿಶತು ಭಗವಾನ್ ಮಂಗಲಂ ಸನ್ತತಂ ನಃ ॥ 2॥
ಪ್ರಾತಃಸ್ಮರಾಮಿ ಭವಭೀತಿಮಹಾರ್ತಿಶಾನ್ತ್ಯೈ
ನಾರಾಯಣಂ ಗರುಡವಾಹನಮಂಜನಾಭಮ್ ।
ಗ್ರಾಹಾಭಿಭೂತಮದವಾರಣಮುಕ್ತಿಹೇತುಂ
ಚಕ್ರಾಯುಧಂ ತರುಣವಾರಿಜಪತ್ರನೇತ್ರಮ್ ॥ 3॥
ಪ್ರಾತರ್ನಮಾಮಿ ಮನಸಾ ವಚಸಾ ಚ ಮೂರ್ಧ್ನಾ
ಪಾದಾರವಿನ್ದಯುಗಲಂ ಪರಮಸ್ಯ ಪುಂಸಃ ।
ನಾರಾಯಣಸ್ಯ ನರಕಾರ್ಣವತಾರಣಸ್ಯ
ಪಾರಾಯಣಪ್ರವಣವಿಪ್ರಪರಾಯಣಸ್ಯ ॥ 4॥
ಪ್ರಾತರ್ಭಜಾಮಿ ಭಜತಾಮಭಯಂಕರಂ ತಂ
ಪ್ರಾಕ್ಸರ್ವಜನ್ಮಕೃತಪಾಪಭಯಾಪನುತ್ತ್ಯೈ ।
ಯೋ ಗ್ರಾಹವಕ್ತ್ರಪತಿತಾಂಘ್ರಿಗಜೇನ್ದ್ರಘೋರ-
ಶೋಕಪ್ರಣಾಶನಕರೋ ಧೃತಶಂಖಚಕ್ರಃ ॥ 5॥
ಇತಿ ಪ್ರಾತರನುಸನ್ಧೇಯಶ್ಲೋಕಾಃ ಸಮಾಪ್ತಾಃ ।
***********
प्रातरनुसन्धेय श्लोकाः
श्रीरस्तु ।
श्रीमते हयग्रीवायनमः ।
श्रीमते रामानुजाय नमः ॥
ग्राहग्रस्ते गजेन्द्रे रुवति सरभसं तार्क्ष्यमारुह्य धावन्
व्याघूर्णन्माल्यभूषावसनपरिकरो मेघगम्भीरघोषः ।
आबिभ्राणो रथाङ्गं शरमसिमभयं शङ्खचापौ सखेटौ
हस्तैः कौमोदकीमप्यवतु हरिरसांवहसां संहतेर्नः ॥ १॥
नक्राक्रान्ते करीन्द्रे मुकुलितनयने मूलमूलेति खिन्ने
नाहं नाहं नचाहं न च भवति पुनस्तादृशो मादृशेषु ।
इत्येवं त्यक्तहस्ते सपदि सुरगणे भावशून्ये समस्ते
मूलं यः प्रादुरासीत्स दिशतु भगवान् मङ्गलं सन्ततं नः ॥ २॥
प्रातःस्मरामि भवभीतिमहार्तिशान्त्यै
नारायणं गरुडवाहनमञ्जनाभम् ।
ग्राहाभिभूतमदवारणमुक्तिहेतुं
चक्रायुधं तरुणवारिजपत्रनेत्रम् ॥ ३॥
प्रातर्नमामि मनसा वचसा च मूर्ध्ना
पादारविन्दयुगलं परमस्य पुंसः ।
नारायणस्य नरकार्णवतारणस्य
पारायणप्रवणविप्रपरायणस्य ॥ ४॥
प्रातर्भजामि भजतामभयङ्करं तं
प्राक्सर्वजन्मकृतपापभयापनुत्त्यै ।
यो ग्राहवक्त्रपतिताङ्घ्रिगजेन्द्रघोर-
शोकप्रणाशनकरो धृतशङ्खचक्रः ॥ ५॥
इति प्रातरनुसन्धेयश्लोकाः समाप्ताः ।
**********
ಪ್ರಾತರನುಸನ್ಧೇಯ ಶ್ಲೋಕಾಃ
ಶ್ರೀರಸ್ತು ।
ಶ್ರೀಮತೇ ಹಯಗ್ರೀವಾಯನಮಃ ।
ಶ್ರೀಮತೇ ರಾಮಾನುಜಾಯ ನಮಃ ॥
ಗ್ರಾಹಗ್ರಸ್ತೇ ಗಜೇನ್ದ್ರೇ ರುವತಿ ಸರಭಸಂ ತಾರ್ಕ್ಷ್ಯಮಾರುಹ್ಯ ಧಾವನ್
ವ್ಯಾಘೂರ್ಣನ್ಮಾಲ್ಯಭೂಷಾವಸನಪರಿಕರೋ ಮೇಘಗಮ್ಭೀರಘೋಷಃ ।
ಆಬಿಭ್ರಾಣೋ ರಥಾಂಗಂ ಶರಮಸಿಮಭಯಂ ಶಂಖಚಾಪೌ ಸಖೇಟೌ
ಹಸ್ತೈಃ ಕೌಮೋದಕೀಮಪ್ಯವತು ಹರಿರಸಾಂವಹಸಾಂ ಸಂಹತೇರ್ನಃ ॥ 1॥
ನಕ್ರಾಕ್ರಾನ್ತೇ ಕರೀನ್ದ್ರೇ ಮುಕುಲಿತನಯನೇ ಮೂಲಮೂಲೇತಿ ಖಿನ್ನೇ
ನಾಹಂ ನಾಹಂ ನಚಾಹಂ ನ ಚ ಭವತಿ ಪುನಸ್ತಾದೃಶೋ ಮಾದೃಶೇಷು ।
ಇತ್ಯೇವಂ ತ್ಯಕ್ತಹಸ್ತೇ ಸಪದಿ ಸುರಗಣೇ ಭಾವಶೂನ್ಯೇ ಸಮಸ್ತೇ
ಮೂಲಂ ಯಃ ಪ್ರಾದುರಾಸೀತ್ಸ ದಿಶತು ಭಗವಾನ್ ಮಂಗಲಂ ಸನ್ತತಂ ನಃ ॥ 2॥
ಪ್ರಾತಃಸ್ಮರಾಮಿ ಭವಭೀತಿಮಹಾರ್ತಿಶಾನ್ತ್ಯೈ
ನಾರಾಯಣಂ ಗರುಡವಾಹನಮಂಜನಾಭಮ್ ।
ಗ್ರಾಹಾಭಿಭೂತಮದವಾರಣಮುಕ್ತಿಹೇತುಂ
ಚಕ್ರಾಯುಧಂ ತರುಣವಾರಿಜಪತ್ರನೇತ್ರಮ್ ॥ 3॥
ಪ್ರಾತರ್ನಮಾಮಿ ಮನಸಾ ವಚಸಾ ಚ ಮೂರ್ಧ್ನಾ
ಪಾದಾರವಿನ್ದಯುಗಲಂ ಪರಮಸ್ಯ ಪುಂಸಃ ।
ನಾರಾಯಣಸ್ಯ ನರಕಾರ್ಣವತಾರಣಸ್ಯ
ಪಾರಾಯಣಪ್ರವಣವಿಪ್ರಪರಾಯಣಸ್ಯ ॥ 4॥
ಪ್ರಾತರ್ಭಜಾಮಿ ಭಜತಾಮಭಯಂಕರಂ ತಂ
ಪ್ರಾಕ್ಸರ್ವಜನ್ಮಕೃತಪಾಪಭಯಾಪನುತ್ತ್ಯೈ ।
ಯೋ ಗ್ರಾಹವಕ್ತ್ರಪತಿತಾಂಘ್ರಿಗಜೇನ್ದ್ರಘೋರ-
ಶೋಕಪ್ರಣಾಶನಕರೋ ಧೃತಶಂಖಚಕ್ರಃ ॥ 5॥
ಇತಿ ಪ್ರಾತರನುಸನ್ಧೇಯಶ್ಲೋಕಾಃ ಸಮಾಪ್ತಾಃ ।
***********
प्रातरनुसन्धेय श्लोकाः
श्रीरस्तु ।
श्रीमते हयग्रीवायनमः ।
श्रीमते रामानुजाय नमः ॥
ग्राहग्रस्ते गजेन्द्रे रुवति सरभसं तार्क्ष्यमारुह्य धावन्
व्याघूर्णन्माल्यभूषावसनपरिकरो मेघगम्भीरघोषः ।
आबिभ्राणो रथाङ्गं शरमसिमभयं शङ्खचापौ सखेटौ
हस्तैः कौमोदकीमप्यवतु हरिरसांवहसां संहतेर्नः ॥ १॥
नक्राक्रान्ते करीन्द्रे मुकुलितनयने मूलमूलेति खिन्ने
नाहं नाहं नचाहं न च भवति पुनस्तादृशो मादृशेषु ।
इत्येवं त्यक्तहस्ते सपदि सुरगणे भावशून्ये समस्ते
मूलं यः प्रादुरासीत्स दिशतु भगवान् मङ्गलं सन्ततं नः ॥ २॥
प्रातःस्मरामि भवभीतिमहार्तिशान्त्यै
नारायणं गरुडवाहनमञ्जनाभम् ।
ग्राहाभिभूतमदवारणमुक्तिहेतुं
चक्रायुधं तरुणवारिजपत्रनेत्रम् ॥ ३॥
प्रातर्नमामि मनसा वचसा च मूर्ध्ना
पादारविन्दयुगलं परमस्य पुंसः ।
नारायणस्य नरकार्णवतारणस्य
पारायणप्रवणविप्रपरायणस्य ॥ ४॥
प्रातर्भजामि भजतामभयङ्करं तं
प्राक्सर्वजन्मकृतपापभयापनुत्त्यै ।
यो ग्राहवक्त्रपतिताङ्घ्रिगजेन्द्रघोर-
शोकप्रणाशनकरो धृतशङ्खचक्रः ॥ ५॥
इति प्रातरनुसन्धेयश्लोकाः समाप्ताः ।
**********
No comments:
Post a Comment