ನಾರಾಯಣ ಸೂಕ್ತಮ್
ಓಂ ಸಹ ನಾ’ವವತು | ಸಹ ನೌ’ ಭುನಕ್ತು | ಸಹ ವೀರ್ಯಂ’ ಕರವಾವಹೈ | ತೇಜಸ್ವಿನಾವಧೀ’ತಮಸ್ತು ಮಾ ವಿ’ದ್ವಿಷಾವಹೈ” || ಓಂ ಶಾಂತಿಃ ಶಾಂತಿಃ ಶಾಂತಿಃ’ ||
ಓಂ || ಸಹಸ್ರಶೀರ್’ಷಂ ದೇವಂ ವಿಶ್ವಾಕ್ಷಂ’ ವಿಶ್ವಶಂ’ಭುವಮ್ | ವಿಶ್ವಂ’ ನಾರಾಯ’ಣಂ ದೇವಮಕ್ಷರಂ’ ಪರಮಂ ಪದಮ್ | ವಿಶ್ವತಃ ಪರ’ಮಾನ್ನಿತ್ಯಂ ವಿಶ್ವಂ ನಾ’ರಾಯಣಗ್ಮ್ ಹ’ರಿಮ್ | ವಿಶ್ವ’ಮೇವೇದಂ ಪುರು’ಷ-ಸ್ತದ್ವಿಶ್ವ-ಮುಪ’ಜೀವತಿ | ಪತಿಂ ವಿಶ್ವ’ಸ್ಯಾತ್ಮೇಶ್ವ’ರಗ್ಂ ಶಾಶ್ವ’ತಗ್ಮ್ ಶಿವ-ಮಚ್ಯುತಮ್ | ನಾರಾಯಣಂ ಮ’ಹಾಙ್ಞೇಯಂ ವಿಶ್ವಾತ್ಮಾ’ನಂ ಪರಾಯ’ಣಮ್ | ನಾರಾಯಣಪ’ರೋ ಜ್ಯೋತಿರಾತ್ಮಾ ನಾ’ರಾಯಣಃ ಪ’ರಃ | ನಾರಾಯಣಪರಂ’ ಬ್ರಹ್ಮ ತತ್ತ್ವಂ ನಾ’ರಾಯಣಃ ಪ’ರಃ | ನಾರಾಯಣಪ’ರೋ ಧ್ಯಾತಾ ಧ್ಯಾನಂ ನಾ’ರಾಯಣಃ ಪ’ರಃ | ಯಚ್ಚ’ ಕಿಂಚಿಜ್ಜಗತ್ಸರ್ವಂ ದೃಶ್ಯತೇ” ಶ್ರೂಯತೇஉಪಿ’ ವಾ ||
ಅಂತ’ರ್ಬಹಿಶ್ಚ’ ತತ್ಸರ್ವಂ ವ್ಯಾಪ್ಯ ನಾ’ರಾಯಣಃ ಸ್ಥಿ’ತಃ | ಅನಂತಮವ್ಯಯಂ’ ಕವಿಗ್ಮ್ ಸ’ಮುದ್ರೇஉಂತಂ’ ವಿಶ್ವಶಂ’ಭುವಮ್ | ಪದ್ಮಕೋಶ-ಪ್ರ’ತೀಕಾಶಗ್ಂ ಹೃದಯಂ’ ಚಾಪ್ಯಧೋಮು’ಖಮ್ | ಅಧೋ’ ನಿಷ್ಟ್ಯಾ ವಿ’ತಸ್ಯಾಂತೇ ನಾಭ್ಯಾಮು’ಪರಿ ತಿಷ್ಠ’ತಿ | ಜ್ವಾಲಮಾಲಾಕು’ಲಂ ಭಾತೀ ವಿಶ್ವಸ್ಯಾಯ’ತನಂ ಮ’ಹತ್ | ಸಂತತ’ಗ್ಮ್ ಶಿಲಾಭಿ’ಸ್ತು ಲಂಬತ್ಯಾಕೋಶಸನ್ನಿ’ಭಮ್ | ತಸ್ಯಾಂತೇ’ ಸುಷಿರಗ್ಮ್ ಸೂಕ್ಷ್ಮಂ ತಸ್ಮಿನ್” ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿ’ಷ್ಠಿತಮ್ | ತಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ’ ಮಹಾನ’ಗ್ನಿರ್-ವಿಶ್ವಾರ್ಚಿ’ರ್-ವಿಶ್ವತೋ’ಮುಖಃ | ಸೋஉಗ್ರ’ಭುಗ್ವಿಭ’ಜಂತಿಷ್ಠ-ನ್ನಾಹಾ’ರಮಜರಃ ಕವಿಃ | ತಿರ್ಯಗೂರ್ಧ್ವಮ’ಧಶ್ಶಾಯೀ ರಶ್ಮಯ’ಸ್ತಸ್ಯ ಸಂತ’ತಾ | ಸಂತಾಪಯ’ತಿ ಸ್ವಂ ದೇಹಮಾಪಾ’ದತಲಮಸ್ತ’ಕಃ | ತಸ್ಯಮಧ್ಯೇ ವಹ್ನಿ’ಶಿಖಾ ಅಣೀಯೋ”ರ್ಧ್ವಾ ವ್ಯವಸ್ಥಿ’ತಃ | ನೀಲತೋ’-ಯದ’ಮಧ್ಯಸ್ಥಾದ್-ವಿಧ್ಯುಲ್ಲೇ’ಖೇವ ಭಾಸ್ವ’ರಾ | ನೀವಾರಶೂಕ’ವತ್ತನ್ವೀ ಪೀತಾ ಭಾ”ಸ್ವತ್ಯಣೂಪ’ಮಾ | ತಸ್ಯಾ”ಃ ಶಿಖಾಯಾ ಮ’ಧ್ಯೇ ಪರಮಾ”ತ್ಮಾ ವ್ಯವಸ್ಥಿ’ತಃ | ಸ ಬ್ರಹ್ಮ ಸ ಶಿವಃ ಸ ಹರಿಃ ಸೇಂದ್ರಃ ಸೋஉಕ್ಷ’ರಃ ಪರಮಃ ಸ್ವರಾಟ್ ||
ಋತಗ್ಮ್ ಸತ್ಯಂ ಪ’ರಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಪುರುಷಂ’ ಕೃಷ್ಣಪಿಂಗ’ಲಮ್ | ಊರ್ಧ್ವರೇ’ತಂ ವಿ’ರೂಪಾ’ಕ್ಷಂ ವಿಶ್ವರೂ’ಪಾಯ ವೈ ನಮೋ ನಮಃ’ ||
ಓಂ ನಾರಾಯಣಾಯ’ ವಿದ್ಮಹೇ’ ವಾಸುದೇವಾಯ’ ಧೀಮಹಿ | ತನ್ನೋ’ ವಿಷ್ಣುಃ ಪ್ರಚೋದಯಾ”ತ್ ||
ಓಂ ಶಾಂತಿಃ ಶಾಂತಿಃ ಶಾಂತಿಃ’ ||
********
नारायणसूक्तम्
तैत्तिरीयारण्यकम्, प्रपाठकः - १० अनुवाकः - १३
(१०.१३.१ १०.१३.२)
ॐ स॒ह ना॑ववतु। स॒ह नौ॑ भुनक्तु। स॒ह वी॒र्यं॑ करवावहै ।
ते॒ज॒स्विना॒वधी॑तमस्तु॒ मा वि॑द्विषा॒वहै᳚ ॥
ॐ शान्तिः॒ शान्तिः॒ शान्तिः॑ ॥
ॐ ॥ स॒ह॒स्र॒शीर्॑षं दे॒वं॒ वि॒श्वाक्षं॑ वि॒श्वश॑म्भुवं ।
विश्वं॑ ना॒राय॑णं दे॒व॒म॒क्षरं॑ पर॒मं प॒दम् ।
वि॒श्वतः॒ पर॑मान्नि॒त्यं॒ वि॒श्वं ना॑राय॒णꣳ ह॑रिम् ।
विश्व॑मे॒वेदं पुरु॑ष॒स्तद्वि॒श्वमुप॑जीवति ।
पतिं॒ विश्व॑स्या॒त्मेश्व॑र॒ꣳ॒ शाश्व॑तꣳ शि॒वम॑च्युतम् ।
ना॒राय॒णं म॑हाज्ञे॒यं॒ वि॒श्वात्मा॑नं प॒राय॑णम् ।
ना॒राय॒णप॑रो ज्यो॒ति॒रा॒त्मा ना॑राय॒णः प॑रः ।
ना॒राय॒ण प॑रं ब्र॒ह्म॒ त॒त्त्वं ना॑राय॒णः प॑रः ।
ना॒राय॒णप॑रो ध्या॒ता॒ ध्या॒नं ना॑राय॒णः प॑रः ।
यच्च॑ कि॒ञ्चिज्ज॑गत्स॒र्वं॒ दृ॒श्यते᳚ श्रूय॒तेऽपि॑ वा ॥
अन्त॑र्ब॒हिश्च॑ तत्स॒र्वं॒ व्या॒प्य ना॑राय॒णः स्थि॑तः ।
अन॑न्त॒मव्य॑यं क॒विꣳ स॑मु॒द्रेऽन्तं॑ वि॒श्वश॑म्भुवम् ।
प॒द्म॒को॒श प्र॑तीका॒श॒ꣳ॒ हृ॒दयं॑ चाप्य॒धोमु॑खम् ।
अधो॑ नि॒ष्ट्या वि॒तस्या॒न्ते॒ ना॒भ्यामु॑परि॒ तिष्ठ॑ति ।
ज्वा॒ल॒मा॒लाकु॑लं भा॒ति॒ वि॒श्वस्या॑यत॒नं म॑हत् ।
सन्त॑तꣳ शि॒लाभि॑स्तु॒लम्ब॑त्याकोश॒सन्नि॑भम् ।
तस्यान्ते॑ सुषि॒रꣳ सू॒क्ष्मं तस्मि᳚न् स॒र्वं प्रति॑ष्ठितम् ।
तस्य॒ मध्ये॑ म॒हान॑गग्निर्वि॒श्वार्चि॑र्वि॒श्वतो॑मुखः ।
सोऽग्र॑भु॒ग्विभ॑जन्ति॒ष्ठ॒न्नाहा॑रमज॒रः क॒विः ।
ति॒र्य॒गू॒र्ध्वम॑धश्शा॒यी॒ र॒श्मय॑स्तस्य॒ सन्त॑ता ।
स॒न्ता॒पय॑ति स्वं दे॒हमापा॑दतल॒मस्त॑कः ।
तस्य॒ मध्ये॒ वह्नि॑शिखा अ॒णीयो᳚र्ध्वा व्य॒वस्थि॑तः ।
नी॒लतो॑यद॑मध्य॒स्था॒द्वि॒द्युल्ले॑खेव॒ भास्व॑रा ।
नी॒वार॒शूक॑वत्त॒न्वी॒ पी॒ता भा᳚स्वत्य॒णूप॑मा ।
तस्याः᳚ शिखा॒या म॑ध्ये प॒रमा᳚त्मा व्य॒वस्थि॑तः ।
स ब्रह्म॒ स शिवः॒ स हरिः॒ सेन्द्रः॒ सोऽक्ष॑रः पर॒मः स्व॒राट् ॥
ऋ॒तꣳ स॒त्यं प॑रं ब्र॒ह्म॒ पु॒रुषं॑ कृष्ण॒पिङ्ग॑लम् ।
ऊ॒र्ध्वरे॑तं वि॑रूपा॒क्षं॒ वि॒श्वरू॑पाय॒ वै नमो॒ नमः॑ ।
विष्णुगायत्री
ॐ ना॒रा॒य॒णाय॑ वि॒द्महे॑ वासुदे॒वाय॑ धीमहि ।
तन्नो॑ विष्णुः प्रचो॒दया᳚त् ।
नरसिंहगायत्री
व॒ज॒रन्॒आखा॑य वि॒द्महे तीक्ष्णाद॒ग्ंष्ठ्रा॒य धीमहि ।
तन्ने नारसिँहः प्रचा॒एदया॑त् ।
गरुडगायत्री
तत्पुरु॑षाय वि॒द्महे सुवर्णप॒क्षाय्॑आ धीमहि ।
तन्ने गरुडः प्रचा॒एदया॑त् ।
*************
॥ नारायणसूक्तम् सार्थ ॥
HYMN ON LORD NARAYANA
(TRANSLATION BY SRI SWAMI KRISHNANANDA)
सहस्र शीर्षं देवं विश्वाक्षं विश्वशंभुवम् ।
विश्वै नारायणं देवं अक्षरं परमं पदम् ॥
This universe is the Eternal Being (Narayana), the imperishable,
the supreme, the goal, multi-headed and multi-eyed (i.e.,omnipresent
and omniscient), the resplendent, the source of delight for the whole universe.
विश्वतः परमान्नित्यं विश्वं नारायणं हरिम् ।
विश्वं एव इदं पुरुषः तद्विश्वं उपजीवति ॥
This universe is the Supreme Being (Purusha) alone; hence it subsists
on That, the Eternal which transcends it (in every way), -the omnipresent
Absolute which destroys all sins.
पतिं विश्वस्य आत्मा ईश्वरं शाश्वतं शिवमच्युतम् ।
नारायणं महाज्ञेयं विश्वात्मानं परायणम् ॥
The protector of the universe, the Lord of all Souls (or Lord over Self), the
perpetual, the auspicious, the indestructible, the Goal of all creation, the
Supreme object worthy of being known, the Soul of all beings, the Refuge
unfailing (is He).
नारायण परो ज्योतिरात्मा नारायणः परः ।
नारायण परं ब्रह्म तत्त्वं नारायणः परः ।
नारायण परो ध्याता ध्यानं नारायणः परः ॥
The Lord Narayana is the Supreme Absolute; Narayana is
the Supreme Reality; Narayana is the Supreme Light; Narayana
is the Supreme Self; Narayana is the Supreme Meditator; Narayana
is the Supreme Meditation.
यच्च किंचित् जगत् सर्वं दृश्यते श्रूयतेऽपि वा ।
अंतर्बहिश्च तत्सर्वं व्याप्य नारायणः स्थितः ॥
Whatever all this universe is, -seen or heard of, -pervading all this from
inside and outside alike, stands supreme the Eternal Divine Being (Narayana).
अनन्तं अव्ययं कविं समुद्रेन्तं विश्वशंभुवम् ।
पद्म कोश प्रतीकाशं हृदयं च अपि अधोमुखम् ॥
He is the Limitless, Imperishable, Omniscient, residing in the ocean
of he heart, the Cause of the happiness of the universe, the Supreme end
of all striving, (manifesting Himself) in the ether of the heart which is
comparable to an inverted bud of the lotus flower.
अधो निष्ठ्या वितस्त्यान्ते नाभ्याम् उपरि तिष्ठति ।
ज्वालामालाकुलं भाती विश्वस्यायतनं महत् ॥
Below the Adams apple, at a distance of a span, and above the navel
(i.e., the heart which is the relative seat of the manifestation of Pure
Consciousness in the human being), effulges the Great Abode of the universe,
as if adorned with garlands of flames.
सन्ततं शिलाभिस्तु लम्बत्या कोशसन्निभम् ।
तस्यान्ते सुषिरं सूक्ष्मं तस्मिन् सर्वं प्रतिष्ठितम् ॥
Surrounded on all sides by nerve-currents (or arteries), suspends
the lotus-bud of the heart in an inverted position. It is in a subtle space
(a narrow aperture, the Sushumna-Nadi), and therein is to be found the
Substratum of all things.
तस्य मध्ये महानग्निः विश्वार्चिः विश्वतो मुखः ।
सोऽग्रविभजंतिष्ठन् आहारं अजरः कविः ॥
In that space within the heart resides the Great Flaming Fire,
undecaying, all-knowing, with tongues spread out in all directions,
with faces turned everywhere, consuming food presented before it,
and assimilating it unto itself.
तिर्यगूर्ध्वमधश्शायी रश्मयः तस्य सन्तता ।
सन्तापयति स्वं देहमापादतलमास्तकः ।
तस्य मध्ये वह्निशिखा अणीयोर्ध्वा व्यवस्थिताः ॥
His rays, spreading all around, side ways as well as above and below,
warm up the whole body from head to foot. In the center of That (Flame)
abides the Tongue of Fire as the topmost of all subtle things.
(Note: Due to the attachments and entanglements of the Jiva in worldly
enjoyment and suffering, the Consciousness is enshrouded in potential
as well as expressed objectivity, and hence it appears like a tiny streak
of flame within the dark clouds of ignorance. But when the Jiva rises above
worldliness the Consciousness is realised as he Infinite.)
नीलतोयद-मध्यस्थ-द्विद्युल्लेखेव भास्वरा ।
नीवारशूकवत्तन्वी पीता भास्वत्यणूपमा ॥
Brilliant like a streak of lightning set in the midst of the blue rain-bearing
clouds, slender like the awn of a paddy grain, yellow (like gold) in colour,
in subtlety comparable to the minute atom, (this Tongue of Fire) grows splendid.
तस्याः शिखाया मध्ये परमात्मा व्यवस्थितः ।
स ब्रह्म स शिवः स हरिः स इन्द्रः सोऽक्षरः परमः स्वराट् ॥
In the Middle of That Flame, the Supreme Self dwells. This (Self) is
Brahma (the Creator), Siva (the Destroyer), Hari (the Protector), Indra (the Ruler),
the Imperishable, the Absolute, the Autonomous Being. Prostrations again and
again to the Omni-Formed Being, the Truth, the Law, the Supreme Absolute,
the Purusha of blue-decked yellow hue, the Centralised-Force, Power, the All-Seeing One.
ऋतं सत्यं परं ब्रह्म पुरुषं कृष्ण पिङ्गलम् ।
ऊर्ध्वरेतं विरूपाक्षं विश्वरूपाय वै नमो नमः ॥
Prostrations again and again to the Omni-Formed Being, the Truth, the Law,
the Supreme Absolute, the Purusha of blue-decked yellow hue, the Centralised-Force,
Power, the All-Seeing One.
ॐ नारायणाय विद्महे वासुदेवाय धीमहि ।
तन्नो विष्णुः प्रचोदयात् ॥
We commune ourselves with Narayana, and meditate on Vasudeva,
may that Vishnu direct us (to the Great Goal).
ॐ शांति शांति शांतिः ॥
***********
ಓಂ ಸಹ ನಾ’ವವತು | ಸಹ ನೌ’ ಭುನಕ್ತು | ಸಹ ವೀರ್ಯಂ’ ಕರವಾವಹೈ | ತೇಜಸ್ವಿನಾವಧೀ’ತಮಸ್ತು ಮಾ ವಿ’ದ್ವಿಷಾವಹೈ” || ಓಂ ಶಾಂತಿಃ ಶಾಂತಿಃ ಶಾಂತಿಃ’ ||
ಓಂ || ಸಹಸ್ರಶೀರ್’ಷಂ ದೇವಂ ವಿಶ್ವಾಕ್ಷಂ’ ವಿಶ್ವಶಂ’ಭುವಮ್ | ವಿಶ್ವಂ’ ನಾರಾಯ’ಣಂ ದೇವಮಕ್ಷರಂ’ ಪರಮಂ ಪದಮ್ | ವಿಶ್ವತಃ ಪರ’ಮಾನ್ನಿತ್ಯಂ ವಿಶ್ವಂ ನಾ’ರಾಯಣಗ್ಮ್ ಹ’ರಿಮ್ | ವಿಶ್ವ’ಮೇವೇದಂ ಪುರು’ಷ-ಸ್ತದ್ವಿಶ್ವ-ಮುಪ’ಜೀವತಿ | ಪತಿಂ ವಿಶ್ವ’ಸ್ಯಾತ್ಮೇಶ್ವ’ರಗ್ಂ ಶಾಶ್ವ’ತಗ್ಮ್ ಶಿವ-ಮಚ್ಯುತಮ್ | ನಾರಾಯಣಂ ಮ’ಹಾಙ್ಞೇಯಂ ವಿಶ್ವಾತ್ಮಾ’ನಂ ಪರಾಯ’ಣಮ್ | ನಾರಾಯಣಪ’ರೋ ಜ್ಯೋತಿರಾತ್ಮಾ ನಾ’ರಾಯಣಃ ಪ’ರಃ | ನಾರಾಯಣಪರಂ’ ಬ್ರಹ್ಮ ತತ್ತ್ವಂ ನಾ’ರಾಯಣಃ ಪ’ರಃ | ನಾರಾಯಣಪ’ರೋ ಧ್ಯಾತಾ ಧ್ಯಾನಂ ನಾ’ರಾಯಣಃ ಪ’ರಃ | ಯಚ್ಚ’ ಕಿಂಚಿಜ್ಜಗತ್ಸರ್ವಂ ದೃಶ್ಯತೇ” ಶ್ರೂಯತೇஉಪಿ’ ವಾ ||
ಅಂತ’ರ್ಬಹಿಶ್ಚ’ ತತ್ಸರ್ವಂ ವ್ಯಾಪ್ಯ ನಾ’ರಾಯಣಃ ಸ್ಥಿ’ತಃ | ಅನಂತಮವ್ಯಯಂ’ ಕವಿಗ್ಮ್ ಸ’ಮುದ್ರೇஉಂತಂ’ ವಿಶ್ವಶಂ’ಭುವಮ್ | ಪದ್ಮಕೋಶ-ಪ್ರ’ತೀಕಾಶಗ್ಂ ಹೃದಯಂ’ ಚಾಪ್ಯಧೋಮು’ಖಮ್ | ಅಧೋ’ ನಿಷ್ಟ್ಯಾ ವಿ’ತಸ್ಯಾಂತೇ ನಾಭ್ಯಾಮು’ಪರಿ ತಿಷ್ಠ’ತಿ | ಜ್ವಾಲಮಾಲಾಕು’ಲಂ ಭಾತೀ ವಿಶ್ವಸ್ಯಾಯ’ತನಂ ಮ’ಹತ್ | ಸಂತತ’ಗ್ಮ್ ಶಿಲಾಭಿ’ಸ್ತು ಲಂಬತ್ಯಾಕೋಶಸನ್ನಿ’ಭಮ್ | ತಸ್ಯಾಂತೇ’ ಸುಷಿರಗ್ಮ್ ಸೂಕ್ಷ್ಮಂ ತಸ್ಮಿನ್” ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿ’ಷ್ಠಿತಮ್ | ತಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ’ ಮಹಾನ’ಗ್ನಿರ್-ವಿಶ್ವಾರ್ಚಿ’ರ್-ವಿಶ್ವತೋ’ಮುಖಃ | ಸೋஉಗ್ರ’ಭುಗ್ವಿಭ’ಜಂತಿಷ್ಠ-ನ್ನಾಹಾ’ರಮಜರಃ ಕವಿಃ | ತಿರ್ಯಗೂರ್ಧ್ವಮ’ಧಶ್ಶಾಯೀ ರಶ್ಮಯ’ಸ್ತಸ್ಯ ಸಂತ’ತಾ | ಸಂತಾಪಯ’ತಿ ಸ್ವಂ ದೇಹಮಾಪಾ’ದತಲಮಸ್ತ’ಕಃ | ತಸ್ಯಮಧ್ಯೇ ವಹ್ನಿ’ಶಿಖಾ ಅಣೀಯೋ”ರ್ಧ್ವಾ ವ್ಯವಸ್ಥಿ’ತಃ | ನೀಲತೋ’-ಯದ’ಮಧ್ಯಸ್ಥಾದ್-ವಿಧ್ಯುಲ್ಲೇ’ಖೇವ ಭಾಸ್ವ’ರಾ | ನೀವಾರಶೂಕ’ವತ್ತನ್ವೀ ಪೀತಾ ಭಾ”ಸ್ವತ್ಯಣೂಪ’ಮಾ | ತಸ್ಯಾ”ಃ ಶಿಖಾಯಾ ಮ’ಧ್ಯೇ ಪರಮಾ”ತ್ಮಾ ವ್ಯವಸ್ಥಿ’ತಃ | ಸ ಬ್ರಹ್ಮ ಸ ಶಿವಃ ಸ ಹರಿಃ ಸೇಂದ್ರಃ ಸೋஉಕ್ಷ’ರಃ ಪರಮಃ ಸ್ವರಾಟ್ ||
ಋತಗ್ಮ್ ಸತ್ಯಂ ಪ’ರಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಪುರುಷಂ’ ಕೃಷ್ಣಪಿಂಗ’ಲಮ್ | ಊರ್ಧ್ವರೇ’ತಂ ವಿ’ರೂಪಾ’ಕ್ಷಂ ವಿಶ್ವರೂ’ಪಾಯ ವೈ ನಮೋ ನಮಃ’ ||
ಓಂ ನಾರಾಯಣಾಯ’ ವಿದ್ಮಹೇ’ ವಾಸುದೇವಾಯ’ ಧೀಮಹಿ | ತನ್ನೋ’ ವಿಷ್ಣುಃ ಪ್ರಚೋದಯಾ”ತ್ ||
ಓಂ ಶಾಂತಿಃ ಶಾಂತಿಃ ಶಾಂತಿಃ’ ||
********
नारायणसूक्तम्
तैत्तिरीयारण्यकम्, प्रपाठकः - १० अनुवाकः - १३
(१०.१३.१ १०.१३.२)
ॐ स॒ह ना॑ववतु। स॒ह नौ॑ भुनक्तु। स॒ह वी॒र्यं॑ करवावहै ।
ते॒ज॒स्विना॒वधी॑तमस्तु॒ मा वि॑द्विषा॒वहै᳚ ॥
ॐ शान्तिः॒ शान्तिः॒ शान्तिः॑ ॥
ॐ ॥ स॒ह॒स्र॒शीर्॑षं दे॒वं॒ वि॒श्वाक्षं॑ वि॒श्वश॑म्भुवं ।
विश्वं॑ ना॒राय॑णं दे॒व॒म॒क्षरं॑ पर॒मं प॒दम् ।
वि॒श्वतः॒ पर॑मान्नि॒त्यं॒ वि॒श्वं ना॑राय॒णꣳ ह॑रिम् ।
विश्व॑मे॒वेदं पुरु॑ष॒स्तद्वि॒श्वमुप॑जीवति ।
पतिं॒ विश्व॑स्या॒त्मेश्व॑र॒ꣳ॒ शाश्व॑तꣳ शि॒वम॑च्युतम् ।
ना॒राय॒णं म॑हाज्ञे॒यं॒ वि॒श्वात्मा॑नं प॒राय॑णम् ।
ना॒राय॒णप॑रो ज्यो॒ति॒रा॒त्मा ना॑राय॒णः प॑रः ।
ना॒राय॒ण प॑रं ब्र॒ह्म॒ त॒त्त्वं ना॑राय॒णः प॑रः ।
ना॒राय॒णप॑रो ध्या॒ता॒ ध्या॒नं ना॑राय॒णः प॑रः ।
यच्च॑ कि॒ञ्चिज्ज॑गत्स॒र्वं॒ दृ॒श्यते᳚ श्रूय॒तेऽपि॑ वा ॥
अन्त॑र्ब॒हिश्च॑ तत्स॒र्वं॒ व्या॒प्य ना॑राय॒णः स्थि॑तः ।
अन॑न्त॒मव्य॑यं क॒विꣳ स॑मु॒द्रेऽन्तं॑ वि॒श्वश॑म्भुवम् ।
प॒द्म॒को॒श प्र॑तीका॒श॒ꣳ॒ हृ॒दयं॑ चाप्य॒धोमु॑खम् ।
अधो॑ नि॒ष्ट्या वि॒तस्या॒न्ते॒ ना॒भ्यामु॑परि॒ तिष्ठ॑ति ।
ज्वा॒ल॒मा॒लाकु॑लं भा॒ति॒ वि॒श्वस्या॑यत॒नं म॑हत् ।
सन्त॑तꣳ शि॒लाभि॑स्तु॒लम्ब॑त्याकोश॒सन्नि॑भम् ।
तस्यान्ते॑ सुषि॒रꣳ सू॒क्ष्मं तस्मि᳚न् स॒र्वं प्रति॑ष्ठितम् ।
तस्य॒ मध्ये॑ म॒हान॑गग्निर्वि॒श्वार्चि॑र्वि॒श्वतो॑मुखः ।
सोऽग्र॑भु॒ग्विभ॑जन्ति॒ष्ठ॒न्नाहा॑रमज॒रः क॒विः ।
ति॒र्य॒गू॒र्ध्वम॑धश्शा॒यी॒ र॒श्मय॑स्तस्य॒ सन्त॑ता ।
स॒न्ता॒पय॑ति स्वं दे॒हमापा॑दतल॒मस्त॑कः ।
तस्य॒ मध्ये॒ वह्नि॑शिखा अ॒णीयो᳚र्ध्वा व्य॒वस्थि॑तः ।
नी॒लतो॑यद॑मध्य॒स्था॒द्वि॒द्युल्ले॑खेव॒ भास्व॑रा ।
नी॒वार॒शूक॑वत्त॒न्वी॒ पी॒ता भा᳚स्वत्य॒णूप॑मा ।
तस्याः᳚ शिखा॒या म॑ध्ये प॒रमा᳚त्मा व्य॒वस्थि॑तः ।
स ब्रह्म॒ स शिवः॒ स हरिः॒ सेन्द्रः॒ सोऽक्ष॑रः पर॒मः स्व॒राट् ॥
ऋ॒तꣳ स॒त्यं प॑रं ब्र॒ह्म॒ पु॒रुषं॑ कृष्ण॒पिङ्ग॑लम् ।
ऊ॒र्ध्वरे॑तं वि॑रूपा॒क्षं॒ वि॒श्वरू॑पाय॒ वै नमो॒ नमः॑ ।
विष्णुगायत्री
ॐ ना॒रा॒य॒णाय॑ वि॒द्महे॑ वासुदे॒वाय॑ धीमहि ।
तन्नो॑ विष्णुः प्रचो॒दया᳚त् ।
नरसिंहगायत्री
व॒ज॒रन्॒आखा॑य वि॒द्महे तीक्ष्णाद॒ग्ंष्ठ्रा॒य धीमहि ।
तन्ने नारसिँहः प्रचा॒एदया॑त् ।
गरुडगायत्री
तत्पुरु॑षाय वि॒द्महे सुवर्णप॒क्षाय्॑आ धीमहि ।
तन्ने गरुडः प्रचा॒एदया॑त् ।
*************
॥ नारायणसूक्तम् सार्थ ॥
HYMN ON LORD NARAYANA
(TRANSLATION BY SRI SWAMI KRISHNANANDA)
सहस्र शीर्षं देवं विश्वाक्षं विश्वशंभुवम् ।
विश्वै नारायणं देवं अक्षरं परमं पदम् ॥
This universe is the Eternal Being (Narayana), the imperishable,
the supreme, the goal, multi-headed and multi-eyed (i.e.,omnipresent
and omniscient), the resplendent, the source of delight for the whole universe.
विश्वतः परमान्नित्यं विश्वं नारायणं हरिम् ।
विश्वं एव इदं पुरुषः तद्विश्वं उपजीवति ॥
This universe is the Supreme Being (Purusha) alone; hence it subsists
on That, the Eternal which transcends it (in every way), -the omnipresent
Absolute which destroys all sins.
पतिं विश्वस्य आत्मा ईश्वरं शाश्वतं शिवमच्युतम् ।
नारायणं महाज्ञेयं विश्वात्मानं परायणम् ॥
The protector of the universe, the Lord of all Souls (or Lord over Self), the
perpetual, the auspicious, the indestructible, the Goal of all creation, the
Supreme object worthy of being known, the Soul of all beings, the Refuge
unfailing (is He).
नारायण परो ज्योतिरात्मा नारायणः परः ।
नारायण परं ब्रह्म तत्त्वं नारायणः परः ।
नारायण परो ध्याता ध्यानं नारायणः परः ॥
The Lord Narayana is the Supreme Absolute; Narayana is
the Supreme Reality; Narayana is the Supreme Light; Narayana
is the Supreme Self; Narayana is the Supreme Meditator; Narayana
is the Supreme Meditation.
यच्च किंचित् जगत् सर्वं दृश्यते श्रूयतेऽपि वा ।
अंतर्बहिश्च तत्सर्वं व्याप्य नारायणः स्थितः ॥
Whatever all this universe is, -seen or heard of, -pervading all this from
inside and outside alike, stands supreme the Eternal Divine Being (Narayana).
अनन्तं अव्ययं कविं समुद्रेन्तं विश्वशंभुवम् ।
पद्म कोश प्रतीकाशं हृदयं च अपि अधोमुखम् ॥
He is the Limitless, Imperishable, Omniscient, residing in the ocean
of he heart, the Cause of the happiness of the universe, the Supreme end
of all striving, (manifesting Himself) in the ether of the heart which is
comparable to an inverted bud of the lotus flower.
अधो निष्ठ्या वितस्त्यान्ते नाभ्याम् उपरि तिष्ठति ।
ज्वालामालाकुलं भाती विश्वस्यायतनं महत् ॥
Below the Adams apple, at a distance of a span, and above the navel
(i.e., the heart which is the relative seat of the manifestation of Pure
Consciousness in the human being), effulges the Great Abode of the universe,
as if adorned with garlands of flames.
सन्ततं शिलाभिस्तु लम्बत्या कोशसन्निभम् ।
तस्यान्ते सुषिरं सूक्ष्मं तस्मिन् सर्वं प्रतिष्ठितम् ॥
Surrounded on all sides by nerve-currents (or arteries), suspends
the lotus-bud of the heart in an inverted position. It is in a subtle space
(a narrow aperture, the Sushumna-Nadi), and therein is to be found the
Substratum of all things.
तस्य मध्ये महानग्निः विश्वार्चिः विश्वतो मुखः ।
सोऽग्रविभजंतिष्ठन् आहारं अजरः कविः ॥
In that space within the heart resides the Great Flaming Fire,
undecaying, all-knowing, with tongues spread out in all directions,
with faces turned everywhere, consuming food presented before it,
and assimilating it unto itself.
तिर्यगूर्ध्वमधश्शायी रश्मयः तस्य सन्तता ।
सन्तापयति स्वं देहमापादतलमास्तकः ।
तस्य मध्ये वह्निशिखा अणीयोर्ध्वा व्यवस्थिताः ॥
His rays, spreading all around, side ways as well as above and below,
warm up the whole body from head to foot. In the center of That (Flame)
abides the Tongue of Fire as the topmost of all subtle things.
(Note: Due to the attachments and entanglements of the Jiva in worldly
enjoyment and suffering, the Consciousness is enshrouded in potential
as well as expressed objectivity, and hence it appears like a tiny streak
of flame within the dark clouds of ignorance. But when the Jiva rises above
worldliness the Consciousness is realised as he Infinite.)
नीलतोयद-मध्यस्थ-द्विद्युल्लेखेव भास्वरा ।
नीवारशूकवत्तन्वी पीता भास्वत्यणूपमा ॥
Brilliant like a streak of lightning set in the midst of the blue rain-bearing
clouds, slender like the awn of a paddy grain, yellow (like gold) in colour,
in subtlety comparable to the minute atom, (this Tongue of Fire) grows splendid.
तस्याः शिखाया मध्ये परमात्मा व्यवस्थितः ।
स ब्रह्म स शिवः स हरिः स इन्द्रः सोऽक्षरः परमः स्वराट् ॥
In the Middle of That Flame, the Supreme Self dwells. This (Self) is
Brahma (the Creator), Siva (the Destroyer), Hari (the Protector), Indra (the Ruler),
the Imperishable, the Absolute, the Autonomous Being. Prostrations again and
again to the Omni-Formed Being, the Truth, the Law, the Supreme Absolute,
the Purusha of blue-decked yellow hue, the Centralised-Force, Power, the All-Seeing One.
ऋतं सत्यं परं ब्रह्म पुरुषं कृष्ण पिङ्गलम् ।
ऊर्ध्वरेतं विरूपाक्षं विश्वरूपाय वै नमो नमः ॥
Prostrations again and again to the Omni-Formed Being, the Truth, the Law,
the Supreme Absolute, the Purusha of blue-decked yellow hue, the Centralised-Force,
Power, the All-Seeing One.
ॐ नारायणाय विद्महे वासुदेवाय धीमहि ।
तन्नो विष्णुः प्रचोदयात् ॥
We commune ourselves with Narayana, and meditate on Vasudeva,
may that Vishnu direct us (to the Great Goal).
ॐ शांति शांति शांतिः ॥
***********
No comments:
Post a Comment