ಹನುಮತ್ ಕವಚಮ್ ಸುದರ್ಶನ ಸಂಹಿತಾಯಾಂ हनुमत्कवचं hanumat kavacham

Hanumatkavacham
 ಹನುಮತ್ಕವಚಂ 

॥ ಹನುಮತ್ಕವಚಂ ॥ 
ಗನ್ಧಮಾದನಶೈಲಸ್ಯ ಪುಣ್ಯಸ್ಯೋಪರಿಸಂಸ್ಥಿತಮ್ ।
ಸುಖಾಸೀನಂ ಬ್ರಹ್ಮಪುತ್ರಂ ವಸಿಷ್ಠಮಿಷ್ಟುಮಿಚ್ಛತಿ ॥ 1॥

ವಾಲಖಿಲ್ಯಾದಯೋ ದೇವಾ ಸದೇವೌಘಾ ಮಹರ್ಷಯಃ ।
ಆಭ್ಯಾಗಮ್ಯ ವಸಿಷ್ಠಂ ತಂ ನಮಸ್ಕೃತ್ಯ ಯಥಾಕ್ರಮಮ್ ॥ 2॥

ಪೂಜಿತಾ ಋಷಯಃ ಸರ್ವೇ ತಮೂಚುಃ ಪ್ರಿಯಪೂರ್ವಕಮ್ ।
ಹೇ ಬ್ರಹ್ಮನ್ಯಾಚಿತೋಽಸ್ಮಾಕಂ ತಮೇವಾರ್ಥಂ ಶುಭಪ್ರದಮ್ ॥ 3॥

ಅಸ್ಮಿನ್ಪೂರ್ವಂ ಹನುಮತೇ ವಿಕ್ರಮಂ ಜಗದುತ್ತಮಮ್ ।
ತ್ವಾಮೃತೇ ಕಃ ಸಮರ್ಥೋಽತ್ರ ಹನುಮತ್ಕವಚಂ ಶುಭಮ್ ॥ 4॥

ವಿಖ್ಯಾತಾನಿ ಸಹಸ್ರಾಣಿ ನಾಮಾನಿ ವಿವಿಧಾನಿ ಚ ।
ಕವಚಂ ರಾಮಚನ್ದ್ರೋ ವೈ ಅಜಪತ್ಪರಮಾದರಾತ್ ॥ 5॥

ಏವಂ ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮಜಂ ಬ್ರಹ್ಮನ್ನೇತಾವತ್ಕಥಯಸ್ವ ನಃ ।
ಕಾನಿ ನಾಮಾನಿ ಕಿಂ ಛನ್ದಃ ಕೋ ಋಷಿಃ ಕಿಂ ಚ ದೇವತಾ ॥ 6॥

ಕೋ ಮನ್ತ್ರಃ ಕೇನ ದಿಗ್ಬನ್ಧಃ ಕೋ ವಿಧಿಃ ಕಿಂ ಫಲಂ ಶುಭಮ್ ।
ಸರ್ವಂ ಕಥಯ ಮೇ ಬ್ರಹ್ಮನ್ಕವಚೇನ ಸಮನ್ವಿತಮ್ ॥ 7॥

ಇತ್ಯುಕ್ತೋ ಮುನಿವಾಕ್ಯಂ ತು ಸಾವಧಾನೇನ ಸರ್ವತಃ ।
ಶ್ರುತ್ವಾ ವಚೋ ವಸಿಷ್ಠಸ್ತು ವಿಸ್ಮಿತಃ ಪರಮೋ ಋಷಿಃ ॥ 8॥

ಭವನ್ತ ಏವ ಸರ್ವಜ್ಞಾಸ್ತ್ರಿಕಾಲಜ್ಞಾ ಜಗತ್ತ್ರಯೇ ।
ಮದನುಗ್ರಹ ಏವೈಷ ಯಾಂ ಬ್ರೂಹಿ ಪರಮರ್ಷಯಃ ॥ 9॥

ಏತತ್ಪ್ರಶ್ನಂ ಮಹಾಪುಣ್ಯಂ ರಹಸ್ಯಂ ಪರಮಾದ್ಭುತಮ್ ।
ಕಥಯಾಮಿ ಮುನಿಶ್ರೇಷ್ಠ ತತ್ಪೃಷ್ಟೋಽಹಮಶೇಷತಃ ॥ 10॥

ಶ‍ೃಣುಧ್ವಂ ಹಿ ಯಥಾ ಪೂರ್ವಂ ಯಥಾ ಪೂರ್ವಂ ಸುವಿಸ್ತರಾತ್ ।
ವಸಿಷ್ಠ ಉವಾಚ 
ಹರಿಃ ಓಂ ॥

 ॥ ವಿನಿಯೋಗಃ ॥

ಅಸ್ಯ ಶ್ರೀಹನುಮದ್ದಿವ್ಯಕವಚಸ್ತೋತ್ರಮನ್ತ್ರಸ್ಯ ಅನುಷ್ಟುಪ್ಛನ್ದಃ ।
ಶ್ರೀರಾಮ ಋಷಿಃ । ಶ್ರೀಹನುಮಾನ್ದೇವತಾ । ಆಂಜನೇಯೇತಿಶಕ್ತಿಃ ।
ವಾತಾತ್ಮಜೇತಿ ದೈವತಂ ಬೀಜಂ । ಶ್ರೀಹನುಮಾನಿತಿ ಮನ್ತ್ರಃ ।
ಮರ್ಕಟರಾಡಿತಿ ಕೀಲಕಂ । ವಜ್ರಕಾಯೇತಿ ಕವಚಂ । 
ಬಲವಾನಿತಿ ಯೋನಿಃ । ದಂಷ್ಟ್ರಾಯುಧೇತಿ ಅಸ್ತ್ರಂ ।  
 ॥ ಹೃದಯಾದಿ ನ್ಯಾಸಃ ॥

ಅಂಜನೀಸೂನವೇ ನಮಃ ಇತಿ ಹೃದಯೇ । 
ರುದ್ರರೂಪಾಯ ನಮಃ ಶಿರಸೇ ಸ್ವಾಹಾ ।
ವಾಯುಸುತಾಯೇತಿ ಶಿಖಾಯೈ ವಷಟ್ । 
ಅಗ್ನಿಗರ್ಭಾಯ ನಮಃ ಕವಚಾಯ ಹುಂ ।
ರಾಮದೂತಾಯ ನಮಃ ನೇತ್ರತ್ರಯಾಯ ವೌಷಟ್ । 
ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರಸ್ತಮ್ಭನಾಯೇತಿ ಅಸ್ತ್ರಾಯ ಫಟ್ ॥

 ॥ ಅಥ ಧ್ಯಾನಮ್ ॥

ಧ್ಯಾಯೇದ್ಬಾಲದಿವಾಕರದ್ಯುತಿನಿಭಂ ದೇವಾರಿದರ್ಪಾಽಪಹಂ 
ದೇವೇನ್ದ್ರಪ್ರಮುಖಂ ಸಮಸ್ತಯಶಸಂ ದೇದೀಪ್ಯಮಾನಂ ರುಚಾ ।
ಸುಗ್ರೀವಾದಿ ಸಮಸ್ತವಾನರಯುತಂ ಸುವ್ಯಕ್ತತತ್ತ್ವಪ್ರಿಯಂ 
ಸಂರಕ್ತಾರುಣಲೋಚನಂ ಪವನಜಂ ಪೀತಾಮ್ಬರಾಲಂಕೃತಮ್ ॥ 11॥

 ॥ ಅಥ ಕವಚಮ್ ॥

ಪ್ರಾಚ್ಯಾಂ ವಜ್ರತನುಃ ಪಾತು ಆಗ್ನೇಯ್ಯಾಮಗ್ನಿನಾಜಿತಃ ।
ಯಾಮ್ಯಾಂ ಪಾತ್ವಂಜನೀಪುತ್ರೋ ಶೋಕಘ್ನಃ ಪಿಂಗಲೇಕ್ಷಣಃ ॥ 12॥

ನೈರೃತ್ಯಾಂ ಪಾತು ದೈತ್ಯಘ್ನೋ ವಾರುಣ್ಯಾಮಬ್ಧಿಲಂಘನಃ ।
ವಾಯವ್ಯಾಂ ವಾಯುಜಃ ಪಾತು ಪ್ರಯತ್ನೇನೋತ್ತರಾದಿಶಃ ॥ 13॥

ಪಾತು ಲಕ್ಷ್ಮಣಶೋಕಘ್ನೋ ಗಮನಃ ಸರ್ವದಾ ಮಹಾನ್।
ಐಶಾನ್ಯಾಮೀಶಸಂ ಪಾತು ಪಾತು ಯತ್ನೇನ ನಾನ್ಯಥಾ ॥ 14॥

ಊರ್ಧ್ವಮೂರ್ಧಾಽಽತ್ಮನಃ ಪಾತು ಅಧಃ ಪಾತಾಲಸಾಧಕಃ ॥ 15॥

 ॥ ಮನ್ತ್ರಃ ॥

ಓಂ ಶ್ರೀಹನುಮತೇ ಮಹಾಪರಾಕ್ರಮಾಯ ಸರ್ವಕಾರ್ಯಾಣಿ ಇಮಾನಿ ಮಮ 
ಸಾಧಯ ಹ್ರೂಂ ಹ್ರೂಂ ಫಟ್ ಸ್ವಹಾ ॥

ತ್ರಿಶಿರೋಘ್ನಃ ಶಿರಃ ಪಾತು ಭಾಲಂ ಭಾಲೇಕ್ಷಣಃ ಪ್ರಭುಃ ।
ಕರ್ಣೌ ಪಾತ್ವಿಪ್ರಕರ್ಣಸ್ಯಾಸ್ತಥಾಕ್ಷಿಣ್ಯಕ್ಷಸಂಹರಃ ॥ 16॥ ?

ಹನುಮಾನ್ಮೇ ಹನೂ ಪಾತು ನಾಸಿಕಾಂ ಘ್ರಮನಾಸಿಜಿತ್ । ?
ಚತುರ್ವಕ್ತ್ರಹರೋ ವಕ್ತ್ರಂ ಪಾತು ದನ್ತಾನಿ ಸರ್ವದಾ ॥ 17॥

ಶೂಲದಂಷ್ಟ್ರಾಜಿತಃ ಪಾತು ಜಿಹ್ವಾಯಾಂ ದೈತ್ಯಜಿಹ್ವಹಾ ।
ಭುಜೌ ಭುಜಾಯುಧಃ ಪಾತು ಸ್ಕನ್ಧೌ ಮೇ ಸನ್ಧಿಕಾರಕಃ ॥ 18॥

ಅಂಗುಲೀಃ ಪಾತು ರಾಮಸ್ಯ ವರ್ಣಾಂಗುಲಿಯಧಾರಕಃ ।
ನಖಾನ್ನಖಾಯುಧಃ ಪಾತು ಸ್ಕಂಕಿನೀಭಂಜತಸ್ತನೌ ॥ 19॥ ?

ವಕ್ಷಃ ಪಾತ್ವಶ್ಮವಕ್ಷಃಘ್ನೋ ಮಹೋದರಹರೋದರಮ್ ।
ಕೇಸರೀನನ್ದನೋ ಮಧ್ಯಂ ಪಾತು ಪೂರ್ವಂ ಪ್ರಯತ್ನತಃ ॥ 20॥

ನಾಭಿಂ ಪಾತು ಸದಾ ಪದ್ಮನಾಭಶ್ಚ ನಿಜಶಕ್ತಿಮಾನ್।
ಪೃಷ್ಠಂ ಪಾತು ರಣೇ ಪೃಷ್ಠಂ ನಾದೇಯಃ ಸರ್ವದಾ ಹಿತಃ ॥ 21॥

ಗುದಂ ರಕ್ತಗುದಃ ಪಾತು ಗುಹ್ಯಂ ಗುಹ್ಯಸ್ತ್ವಲಿಂಗಕಃ ।
ಊರೂ ಪಾತ್ವಹಿತಸ್ಯೋರುಭಂಜನೋ ಗ್ರಾಮಸತ್ವರಃ ॥ 22॥

ಸ್ಥೂಲಂ ಜಂಘಾಖ್ಯಸಂಹಾರಃ ಪಾತು ಮೇ ಜಂಘಯೋರ್ದ್ವಯೋಃ ।
ದೈತ್ಯಾನಾಂ ಶೀರ್ಷವಿನ್ಯಸ್ತಪಾದಃ ಪಾತ್ವನಿಶಂ ಪದೌ ॥ 23॥

ಯತ್ನೇನ ಸರ್ವಕರ್ಮಾಣಿ ಮರ್ಮಜ್ಞಃ ಪಾತು ಸರ್ವದಾ ।
ರಕ್ತರೋಮಾಹ್ವಯಧ್ವಂಸೀ ರೋಮಕೂಪಾನಿ ಪಾತು ಮೇ ॥ 24॥

ಅನ್ಹಿ ಪಾತ್ವಹಿತಾವಧ್ಯಃ ರಾತ್ರೌ ರಾತ್ರಿಜಯಾಧಿಕಃ ।
ಸ ನ್ಧ್ಯಾಂ ಸನ್ಧಾನಕಾರಣ್ಯಾಂ ರಾಮಾಯಾನೀಯ ದತ್ತವಾನ್।
ಸಂಗ್ರಾಮೇ ತು ಮಹಾಮೋಹಾನ್ಸರ್ವದಾ ಸರ್ವತೋ ಜಯ ॥ 25॥

ಜಲೇ ಗ್ರಹಹರಃ ಪಾತು ವನೇ ಲಂಕಾವನಾನ್ತಕೃತ್ ।
ಸ್ಥಲೇ ಭೀಮಾಗ್ರಜಃ ಪಾತು ಗಿರೌ ಗಿರಿವನೇಶ್ವರಃ ॥ 26॥

ಸಂಗ್ರಾಮೇ ಬಲವಾನ್ಪಾತು ಅಗ್ನೌ ಲಂಕಾವಿದಾಹಕಃ ।
ಗೃಹೇ ಮಾಂ ಪಾತು ಸರ್ವತ್ರ ಕದಲೀವನಮನ್ದಿರಃ ॥ 27॥

ಹನುಮತ್ಕವಚಂ ಯಸ್ತು ಪಠೇದ್ವಿದ್ವಾನ್ವಿಚಕ್ಷಣಃ ।
ತತ್ಫಲಂ ಪುರತಃ ಸರ್ವಂ ವಕ್ಷ್ಯಾಮೀಹ ಮುನೀಶ್ವರ ॥ 28॥

ಇತಿ ಶ್ರೀ ಸುದರ್ಶನ ಸಂಹಿತಾಯಾಂ ಹನುಮನ್ಕವಚಂ ಸಮ್ಪೂರ್ಣಮ್ ॥
************

हनुमत्कवचं 
॥ हनुमत्कवचं ॥ 
गन्धमादनशैलस्य पुण्यस्योपरिसंस्थितम् ।
सुखासीनं ब्रह्मपुत्रं वसिष्ठमिष्टुमिच्छति ॥ १॥

वालखिल्यादयो देवा सदेवौघा महर्षयः ।
आभ्यागम्य वसिष्ठं तं नमस्कृत्य यथाक्रमम् ॥ २॥

पूजिता ऋषयः सर्वे तमूचुः प्रियपूर्वकम् ।
हे ब्रह्मन्याचितोऽस्माकं तमेवार्थं शुभप्रदम् ॥ ३॥

अस्मिन्पूर्वं हनुमते विक्रमं जगदुत्तमम् ।
त्वामृते कः समर्थोऽत्र हनुमत्कवचं शुभम् ॥ ४॥

विख्यातानि सहस्राणि नामानि विविधानि च ।
कवचं रामचन्द्रो वै अजपत्परमादरात् ॥ ५॥

एवं ब्रह्मात्मजं ब्रह्मन्नेतावत्कथयस्व नः ।
कानि नामानि किं छन्दः को ऋषिः किं च देवता ॥ ६॥

को मन्त्रः केन दिग्बन्धः को विधिः किं फलं शुभम् ।
सर्वं कथय मे ब्रह्मन्कवचेन समन्वितम् ॥ ७॥

इत्युक्तो मुनिवाक्यं तु सावधानेन सर्वतः ।
श्रुत्वा वचो वसिष्ठस्तु विस्मितः परमो ऋषिः ॥ ८॥

भवन्त एव सर्वज्ञास्त्रिकालज्ञा जगत्त्रये ।
मदनुग्रह एवैष यां ब्रूहि परमर्षयः ॥ ९॥

एतत्प्रश्नं महापुण्यं रहस्यं परमाद्भुतम् ।
कथयामि मुनिश्रेष्ठ तत्पृष्टोऽहमशेषतः ॥ १०॥

श‍ृणुध्वं हि यथा पूर्वं यथा पूर्वं सुविस्तरात् ।
वसिष्ठ उवाच 
हरिः ॐ ॥

 ॥ विनियोगः ॥

अस्य श्रीहनुमद्दिव्यकवचस्तोत्रमन्त्रस्य अनुष्टुप्छन्दः ।
श्रीराम ऋषिः । श्रीहनुमान्देवता । आञ्जनेयेतिशक्तिः ।
वातात्मजेति दैवतं बीजं । श्रीहनुमानिति मन्त्रः ।
मर्कटराडिति कीलकं । वज्रकायेति कवचं । 
बलवानिति योनिः । दंष्ट्रायुधेति अस्त्रं ।  
 ॥ हृदयादि न्यासः ॥

अञ्जनीसूनवे नमः इति हृदये । 
रुद्ररूपाय नमः शिरसे स्वाहा ।
वायुसुतायेति शिखायै वषट् । 
अग्निगर्भाय नमः कवचाय हुं ।
रामदूताय नमः नेत्रत्रयाय वौषट् । 
ब्रह्मास्त्रस्तम्भनायेति अस्त्राय फट् ॥

 ॥ अथ ध्यानम् ॥

ध्यायेद्बालदिवाकरद्युतिनिभं देवारिदर्पाऽपहं 
देवेन्द्रप्रमुखं समस्तयशसं देदीप्यमानं रुचा ।
सुग्रीवादि समस्तवानरयुतं सुव्यक्ततत्त्वप्रियं 
संरक्तारुणलोचनं पवनजं पीताम्बरालङ्कृतम् ॥ ११॥

 ॥ अथ कवचम् ॥

प्राच्यां वज्रतनुः पातु आग्नेय्यामग्निनाजितः ।
याम्यां पात्वञ्जनीपुत्रो शोकघ्नः पिङ्गलेक्षणः ॥ १२॥

नैरृत्यां पातु दैत्यघ्नो वारुण्यामब्धिलङ्घनः ।
वायव्यां वायुजः पातु प्रयत्नेनोत्तरादिशः ॥ १३॥

पातु लक्ष्मणशोकघ्नो गमनः सर्वदा महान्।
ऐशान्यामीशसं पातु पातु यत्नेन नान्यथा ॥ १४॥

ऊर्ध्वमूर्धाऽऽत्मनः पातु अधः पातालसाधकः ॥ १५॥

 ॥ मन्त्रः ॥

ॐ श्रीहनुमते महापराक्रमाय सर्वकार्याणि इमानि मम 
साधय ह्रूं ह्रूं फट् स्वहा ॥

त्रिशिरोघ्नः शिरः पातु भालं भालेक्षणः प्रभुः ।
कर्णौ पात्विप्रकर्णस्यास्तथाक्षिण्यक्षसंहरः ॥ १६॥ ?

हनुमान्मे हनू पातु नासिकां घ्रमनासिजित् । ?
चतुर्वक्त्रहरो वक्त्रं पातु दन्तानि सर्वदा ॥ १७॥

शूलदंष्ट्राजितः पातु जिह्वायां दैत्यजिह्वहा ।
भुजौ भुजायुधः पातु स्कन्धौ मे सन्धिकारकः ॥ १८॥

अङ्गुलीः पातु रामस्य वर्णाङ्गुलियधारकः ।
नखान्नखायुधः पातु स्कंकिनीभञ्जतस्तनौ ॥ १९॥ ?

वक्षः पात्वश्मवक्षःघ्नो महोदरहरोदरम् ।
केसरीनन्दनो मध्यं पातु पूर्वं प्रयत्नतः ॥ २०॥

नाभिं पातु सदा पद्मनाभश्च निजशक्तिमान्।
पृष्ठं पातु रणे पृष्ठं नादेयः सर्वदा हितः ॥ २१॥

गुदं रक्तगुदः पातु गुह्यं गुह्यस्त्वलिङ्गकः ।
ऊरू पात्वहितस्योरुभञ्जनो ग्रामसत्वरः ॥ २२॥

स्थूलं जङ्घाख्यसंहारः पातु मे जङ्घयोर्द्वयोः ।
दैत्यानां शीर्षविन्यस्तपादः पात्वनिशं पदौ ॥ २३॥

यत्नेन सर्वकर्माणि मर्मज्ञः पातु सर्वदा ।
रक्तरोमाह्वयध्वंसी रोमकूपानि पातु मे ॥ २४॥

अन्हि पात्वहितावध्यः रात्रौ रात्रिजयाधिकः ।
स न्ध्यां सन्धानकारण्यां रामायानीय दत्तवान्।
सङ्ग्रामे तु महामोहान्सर्वदा सर्वतो जय ॥ २५॥

जले ग्रहहरः पातु वने लङ्कावनान्तकृत् ।
स्थले भीमाग्रजः पातु गिरौ गिरिवनेश्वरः ॥ २६॥

सङ्ग्रामे बलवान्पातु अग्नौ लङ्काविदाहकः ।
गृहे मां पातु सर्वत्र कदलीवनमन्दिरः ॥ २७॥

हनुमत्कवचं यस्तु पठेद्विद्वान्विचक्षणः ।
तत्फलं पुरतः सर्वं वक्ष्यामीह मुनीश्वर ॥ २८॥


इति श्रीसुदर्शनसंहितायां हनुमन्कवचं सम्पूर्णम् ॥
*************