॥ ಗೋಷ್ಠಸೂಕ್ತ ॥
ಸಂ ವೋ ಗೋಷ್ಹ್ಠೇನ ಸುಷದಾ ಸಂ ರಯ್ಯಾ ಸಂ ಸುಭೂತ್ಯಾ ।
ಅಹರ್ಜಾತಸ್ಯ ಯನ್ನಾಮ ತೇನಾ ವಃ ಸಂ ಸೃಜಾಮಸಿ ॥ 1॥
ಸಂ ವಃ ಸೃಜತ್ವರ್ಯಮಾ ಸಂ ಪೂಷಾ ಸಂ ಬೃಹಸ್ಪತಿಃ ।
ಸಮಿನ್ದ್ರೋ ಯೋ ಧನಂಜಯೋ ಮಯಿ ಪುಷ್ಯತ ಯದ್ವಸು ॥ 2॥
ಸಂಜಗ್ಮಾನಾ ಅಬಿಭ್ಯುಷೀರಸ್ಮಿನ್ ಗೋಷ್ಠೇ ಕರೀಷಿಣೀಃ ।
ಬಿಭ್ರತೀಈಃ ಸೋಮ್ಯಂ ಮಧ್ವನ್ಮೀವಾ ಉಪೇತನ ॥ 3॥
ಇಹೈವ ಗಾವ ಏತನೇಹೋ ಶಕೇವ ಪುಷ್ಯತ ।
ಇಹೈವೋತ ಪ್ರ ಜಾಯಧ್ವಂ ಮಯಿ ಸಂಜ್ಞಾನಮಸ್ತು ವಃ ॥ 4॥
ಶಿವೋ ವೋ ಗೋಷ್ಠೀ ಭವತು ಶಾರಿಶಾಕೇವ ಪುಷ್ಯತ ।
ಇಹೈವೋತ ಪ್ರ ಜಾಯಧ್ವಂ ಮಯಾ ವಃ ಸಂ ಸೃಜಾಮಸಿ ॥ 5॥
ಮಯಾ ಗಾವೋ ಗೋಪತಿನಾ ಸಚಧ್ವಮಯಂ ವೋ ಗೋಷ್ಠ ಇಹ ಪೋಷಯಿಷ್ಣುಃ ।
ರಾಯಸ್ಪೋಷೇಣ ಬಹುಲಾ ಭವನ್ತೀರ್ಜೀವಾ ಜೀವನ್ತೀರುಪ ವಃ ಸದೇಮ ॥ 6॥
ಸನ್ದರ್ಭ - ಅಥರ್ವವೇದ 3.14
***********
॥ गोष्ठसूक्त ॥
सं वो गोष्ह्ठेन सुषदा सं रय्या सं सुभूत्या ।
अहर्जातस्य यन्नाम तेना वः सं सृजामसि ॥ १॥
सं वः सृजत्वर्यमा सं पूषा सं बृहस्पतिः ।
समिन्द्रो यो धनञ्जयो मयि पुष्यत यद्वसु ॥ २॥
संजग्माना अबिभ्युषीरस्मिन् गोष्ठे करीषिणीः ।
बिभ्रतीईः सोम्यं मध्वन्मीवा उपेतन ॥ ३॥
इहैव गाव एतनेहो शकेव पुष्यत ।
इहैवोत प्र जायध्वं मयि संज्ञानमस्तु वः ॥ ४॥
शिवो वो गोष्ठी भवतु शारिशाकेव पुष्यत ।
इहैवोत प्र जायध्वं मया वः सं सृजामसि ॥ ५॥
मया गावो गोपतिना सचध्वमयं वो गोष्ठ इह पोषयिष्णुः ।
रायस्पोषेण बहुला भवन्तीर्जीवा जीवन्तीरुप वः सदेम ॥ ६॥
सन्दर्भ - अथर्ववेद ३.१४
**********
ಸಂ ವೋ ಗೋಷ್ಹ್ಠೇನ ಸುಷದಾ ಸಂ ರಯ್ಯಾ ಸಂ ಸುಭೂತ್ಯಾ ।
ಅಹರ್ಜಾತಸ್ಯ ಯನ್ನಾಮ ತೇನಾ ವಃ ಸಂ ಸೃಜಾಮಸಿ ॥ 1॥
ಸಂ ವಃ ಸೃಜತ್ವರ್ಯಮಾ ಸಂ ಪೂಷಾ ಸಂ ಬೃಹಸ್ಪತಿಃ ।
ಸಮಿನ್ದ್ರೋ ಯೋ ಧನಂಜಯೋ ಮಯಿ ಪುಷ್ಯತ ಯದ್ವಸು ॥ 2॥
ಸಂಜಗ್ಮಾನಾ ಅಬಿಭ್ಯುಷೀರಸ್ಮಿನ್ ಗೋಷ್ಠೇ ಕರೀಷಿಣೀಃ ।
ಬಿಭ್ರತೀಈಃ ಸೋಮ್ಯಂ ಮಧ್ವನ್ಮೀವಾ ಉಪೇತನ ॥ 3॥
ಇಹೈವ ಗಾವ ಏತನೇಹೋ ಶಕೇವ ಪುಷ್ಯತ ।
ಇಹೈವೋತ ಪ್ರ ಜಾಯಧ್ವಂ ಮಯಿ ಸಂಜ್ಞಾನಮಸ್ತು ವಃ ॥ 4॥
ಶಿವೋ ವೋ ಗೋಷ್ಠೀ ಭವತು ಶಾರಿಶಾಕೇವ ಪುಷ್ಯತ ।
ಇಹೈವೋತ ಪ್ರ ಜಾಯಧ್ವಂ ಮಯಾ ವಃ ಸಂ ಸೃಜಾಮಸಿ ॥ 5॥
ಮಯಾ ಗಾವೋ ಗೋಪತಿನಾ ಸಚಧ್ವಮಯಂ ವೋ ಗೋಷ್ಠ ಇಹ ಪೋಷಯಿಷ್ಣುಃ ।
ರಾಯಸ್ಪೋಷೇಣ ಬಹುಲಾ ಭವನ್ತೀರ್ಜೀವಾ ಜೀವನ್ತೀರುಪ ವಃ ಸದೇಮ ॥ 6॥
ಸನ್ದರ್ಭ - ಅಥರ್ವವೇದ 3.14
***********
॥ गोष्ठसूक्त ॥
सं वो गोष्ह्ठेन सुषदा सं रय्या सं सुभूत्या ।
अहर्जातस्य यन्नाम तेना वः सं सृजामसि ॥ १॥
सं वः सृजत्वर्यमा सं पूषा सं बृहस्पतिः ।
समिन्द्रो यो धनञ्जयो मयि पुष्यत यद्वसु ॥ २॥
संजग्माना अबिभ्युषीरस्मिन् गोष्ठे करीषिणीः ।
बिभ्रतीईः सोम्यं मध्वन्मीवा उपेतन ॥ ३॥
इहैव गाव एतनेहो शकेव पुष्यत ।
इहैवोत प्र जायध्वं मयि संज्ञानमस्तु वः ॥ ४॥
शिवो वो गोष्ठी भवतु शारिशाकेव पुष्यत ।
इहैवोत प्र जायध्वं मया वः सं सृजामसि ॥ ५॥
मया गावो गोपतिना सचध्वमयं वो गोष्ठ इह पोषयिष्णुः ।
रायस्पोषेण बहुला भवन्तीर्जीवा जीवन्तीरुप वः सदेम ॥ ६॥
सन्दर्भ - अथर्ववेद ३.१४
**********
No comments:
Post a Comment