Shri Ganesha Stuti ManjarI
ಶ್ರೀ ಗಣೇಶ ಸ್ತುತಿ ಮಂಜರೀ
ಸದ್ಗುರುಗಜಾಸ್ಯವಾಣೀಚರಣಯುಗಾಮ್ಭೋರುಹೇಷು ಮದ್ಧೃದಯಮ್ ।
ಸತತಂ ದ್ವಿರೇಫಲೀಲಾಂ ಕರುಣಾಮಕರನ್ದಲಿಪ್ಸಯಾ ತನುತಾಮ್ ॥ 1॥
ಕಲ್ಯಾಣಂ ನಃ ಕ್ರಿಯಾಸುಃ ಕಟತಟವಿಗಲದ್ದಾನನೀರಪ್ರವಾಹೋ-
ನ್ಮಾದ್ಯದ್ಭೃಂಗಾರವಾರಾವಿತನಿಖಿಲಜಗನ್ಮಂಡಲಸ್ಯೇಶಸೂನೋಃ ।
ಪ್ರತ್ಯೂಹಧ್ವಾನ್ತರಾಶಿಪ್ರಮಥನಶುಚಿಕಾಲೀನಮಧ್ಯಾಹ್ನಭಾನೋಃ
ವಾಮಾಶ್ಲಿಷ್ಟಪ್ರಿಯಸ್ಯ ಪ್ರಣತದುರಿತಹೃದ್ದನ್ತಿನಃ ಸತ್ಕಟಾಕ್ಷಾಃ ॥ 2॥
ಸಿನ್ದೂರಬನ್ಧುರಮುಖಂ ಸಿನ್ಧುರಮಾದ್ಯಂ ನಮಾಮಿ ಶಿರಸಾಽಹಮ್ ।
ವೃನ್ದಾರಕಮುನಿಬೃನ್ದಕ ಸಂ ಸೇವ್ಯಂ ವಿಘ್ನಶೈಲದಮ್ಭೋಲಿಮ್ ॥ 3॥
ಆಧೋರಣಾ ಅಂಂಕುಶಮೇತ್ಯ ಹಸ್ತೇ ಗಜಂ ವಿಶಿಕ್ಷನ್ತ ಇತಿ ಪ್ರಥಾಽಸ್ತಿ ।
ಪಂಚಾಸ್ಯಸೂನುರ್ಗಜ ಏವ ಹಸ್ತೇ ಧೃತ್ವಾಽಂಕುಶಂ ಭಾತಿ ವಿಚಿತ್ರಮೇತತ್ ॥ 4॥
ಲೋಕೇ ಹಸ್ತತಲೇ ಸಮೇತ್ಯ ಹಿ ಸೃಣಿಂ ಶಿಕ್ಷನ್ತ ಆಧೋರಣಾಃ
ಸ್ತಮ್ಬಕ್ರೀಡಮಿತಿ ಪ್ರಥಾಽಖಿಲಜನೈಃ ಸಂಶ್ರೂಯತೇ ದೃಶ್ಯತೇ ।
ಧೃತ್ವಾ ಸ್ವೀಯಶಯೇಽಂಕುಶಂ ಮದವಿಹೀನೋಽಯಂ ನಿರಾಧೋರಣಃ
ಚಿತ್ರಂ ಪಶ್ಯತ ರಾಜತೀಹ ವಿಬುಧಾಃ ಪಂಚಾಸ್ಯಸೂನುರ್ಗಜಃ ॥ 5॥
ಖಗಪಪೂಜಿತಸಚ್ಚರಣಾಮ್ಬುಜಂ ಖಗಪಶಾತ್ರವವೇಷ್ಟಿತತುನ್ದಕಮ್ ।
ಕವನಸಿದ್ಧ್ಯಭಿಲಾಷ್ಯಹಮಾಶ್ರಯೇ ಕವನದೀಕ್ಷಿತಮಾದಿಗಜಾನನಮ್ ॥ 6॥
ಗಗನಚಾರಿಭಿರಂಚಿತಪಾದುಕಂ ಕರಧೃತಾಂಕುಶಪಾಶಸುಮೋದಕಮ್ ।
ಜಿತಪತಂಗರುಚಿಂ ಶಿವಯೋರ್ಮುದಂ ದದತಮಾದಿಗಜಾನನಮಾಶ್ರಯೇ ॥ 7॥
ನಾಗಾನನಸ್ಯ ಜಠರೇ ನಿಬದ್ಧೋಽಯಂ ವಿರಾಜತೇ ।
ವಿನಿರ್ಗತೋ ಯಥಾ ನಾಗೋ ನಾಭ್ಯಧೋಭುವನಾದ್ಬಹಿಃ ॥ 8॥
ಪ್ರಲಮ್ಬಾರಿಮುಖಸ್ತುತ್ಯಂ ಜಗದಾಲಮ್ಬಕಾರಣಮ್ ।
ಲಮ್ಬಿಮುಕ್ತಾಲತಾರಾಜಲ್ಲಮ್ಬೋದರಮಹಂ ಭಜೇ ॥ 9॥
ಗಜೇನ್ದ್ರವದನಂ ಹರಿಪ್ರಮುಖದೇವಸಮ್ಪೂಜಿತಂ
ಸಹಸ್ರಕರತೇಜಸಂ ಸಕಲಲೋಕಕಾಮಪ್ರದಮ್ ।
ದಯಾರಸಮದೋದಕಸ್ರವದುಭೌ ಕಟೌ ಬಿಭ್ರತಂ
ನಮಾಮಿ ಶಿರಸಾ ಸದಾ ಸೃಣಿವಿಭೂಷಿತಂ ವಿಘ್ನಪಮ್ ॥ 10॥
ಗಂಡಸ್ರವತ್ಸ್ವಚ್ಛಮದಪ್ರವಾಹಗಂಗಾಕಟಾಕ್ಷಾರ್ಕಸುತಾಯುತಶ್ಚ ।
ಜಿಹ್ವಾಂಚಲೇ ಗುಪ್ತವಹತ್ಸರಸ್ವತೀಯುತೋಽಯಮಾಭಾತಿ ಗಜಪ್ರಯಾಗಃ ॥ 11॥
ದನ್ತೀ ನಟಃ ಸ್ವಪುರತೋಽಂಗಣರಿಂಖಮಾಣ-
ಪಾಂಚಾಲಿಕೇಕ್ಷಣವತಾಮಿತಿ ಸೂಚಯನ್ ಸನ್ ।
ಮತ್ಪಾದತಾಮರಸಬಮ್ಭರಮಾನಸಾನಾಂ
ಜಿಹ್ವಾಂಗಣೇಽಜಗೃಹಿಣೀಂ ಖಲು ನಾಟಯಾಮಿ ॥ 12॥
ಪಿನಾಕಿಪಾರ್ವತೀಮುಖಾರವಿನ್ದಭಾಸ್ಕರಾಯಿತಂ
ವರಾಭಯಾಂಕುಶಾದಿಮಾನ್ ಪ್ರಫುಲ್ಲಕಂಜಸನ್ನಿಭೈಃ ।
ಕರೈರ್ದಧಾನಮಾನಮತ್ಸುತೀಕ್ಷ್ಣಬುದ್ಧಿದಾಯಕಂ
ಸಮಸ್ತವಿಘ್ನನಾಶಕಂ ನಮಾಮ್ಯಹಂ ವಿನಾಯಕಮ್ ॥ 13॥
ಅನ್ತರಾಯಗಿರಿಕೃನ್ತನವಜ್ರಂ ದನ್ತಕಾನ್ತಿಸುವಿಭಾಸಿತಲೋಕಮ್ ।
ಚಿನ್ತನೀಯಮನಿಶಂ ಮುನಿಬೃನ್ದೈಃ ಚಿನ್ತಯಾಮಿ ಸತತಂ ಗಣನಾಥಮ್ ॥ 14॥
ಮುಕ್ತಿವಧೂವರಣೋತ್ಸುಕಲೋಕೋ ರಕ್ತಿಮಶಾಶ್ವತ ಆಶು ವಿಹಾಯ ।
ಭಕ್ತಿಯುಕ್ತೋಽಮರಪೂಜಿತಮೂರ್ತೇ ಶಕ್ತಿಗಣೇಶ ಮುದಾಽರ್ಚತಿ ಹಿ ತ್ವಾಮ್ ॥ 15॥
ಯತ್ಪಾದಪಂಕಜಮತೀವ ಸುಪುಣ್ಯಪಾಕಾಃ
ಸಮ್ಪೂಜಯನ್ತಿ ಭವಸಾಗರತಾರಣಾರ್ಥಮ್ ।
ತಂ ಪಾರ್ವತೀಶಿವಮುಖಾಬ್ಜಸಹಸ್ರಭಾನುಂ
ವನ್ದೇ ಸಮಸ್ತವಿಷಯಾಂಚಿತಮಾವಹನ್ತಮ್ ॥ 16॥
ಗಂಡಪ್ರದೇಶವಿಗಲನ್ಮದನೀರಪಾನಮತ್ತದ್ವಿರೇಫಮಧುರಸ್ವರ ದತ್ತಕರ್ಣಮ್ ।
ವಿಘ್ನಾದ್ರಿಭೇದಶತಕೋಟಿಮುಮಾದಿಗುರ್ವೋಃ ವಕ್ತ್ರಾಬ್ಜಭಾಸ್ಕರಗಣೇಶಮಹಂ ನಮಾಮಿ ॥ 17॥
ಗಣೇಶೋಽಯಂ ಸೂಚಯತಿ ಮದ್ದ್ರಷ್ಟೄಣಾಂ ದದೇ ಶ್ರಿಯಮ್ ।
ಅಶ್ವಪೂರ್ವಾಂ ರಥಮಧ್ಯಾಂ ಹಸ್ತಿನಾದಪ್ರಬೋಧಿನೀಮ್ ॥ 18॥
ಪುರೇನ್ದುಕೋಪಯುಕ್ತದನ್ತಿಸಾನ್ತ್ವನೇತತಾರಕಾಃ
ಉತ ಸ್ಮಿತಾಂಶುಸಂಚಯೋ ದಿನೇ ದಿನೇ ವಿಜೃಮ್ಭಿತಃ ।
ಉತೋತ್ತಮಾಂಗನಿಸ್ಸೃತಾ ನು ಕುಮ್ಭಸಮ್ಭವಾ ಇತಿ
ಗಣೇಶಕಂಠತಾರಕಾ ಭವನ್ತಿ ಸಂಶಯಾಸ್ಪದಮ್ ॥ 19॥
ಮದಂಘ್ರ್ಯರ್ಚಕಾನಾಂ ಭವೇಜ್ಜಾನುದಘ್ನೋ ಭವಾಮ್ಭೋಧಿರಿತ್ಯೇತಮರ್ಥಂ ವಿವಕ್ಷುಃ ।
ಕರೌ ಜಾನುಯುಗ್ಮೇ ನಿಧಾಯಾವಿರಾಸ್ತೇ ಪುರಃ ಶ್ರೀಗಣೇಶ ಕೃಪಾವಾರಿರಾಶಿಃ ॥ 20॥
ಲೋಕೇ ಧನಾಢ್ಯೋ ಧನಿನಃ ಕರೋತಿ ಸ್ವಪಾದಮೂಲೇತಜನಾನ್ ದರಿದ್ರಾನ್ ।
ತ್ವಂ ಪಾಶಯುಕ್ತೋಽಪಿ ಪದಾಬ್ಜನಮ್ರಾನ್ ಪಾಶೈರ್ವಿಮುಕ್ತಾನ್ ಕಿಮು ಯುಕ್ತಮೇತತ್ ॥ 21॥
ಹೇ ಹೇರಮ್ಬ ಮದೀಯಚಿತ್ತಹರಿಣಂ ಹ್ಯತ್ಯನ್ತಲೋಲಂ ಮುಧಾ
ಧಾವನ್ತಂ ವಿಷಯಾಖ್ಯದುಃಖಫಲದಾರಣ್ಯೇಽನುಧಾವನ್ನಹಮ್ ।
ಶ್ರಾನ್ತೋ ನಾಸ್ತಿ ಬಲಂ ಮಮಾಸ್ಯ ಹನನೇ ಗ್ರಾಹೇಽಪಿ ವಾ ತದ್ಭವಾನ್
ಕೃತ್ವಾಽಸ್ಮಿನ್ ಪರಿಪಾತು ಮಾಂ ಕರುಣಯಾ ಶಾರ್ದೂಲರ್ವಿಕ್ರೀಡಿತಮ್ ॥ 22॥
ಇತಿ ಶ್ರೀಜಗದ್ರುರು ಶ್ರೀಶೃಂಗೇರೀಪೀಠಾಧಿಪ ಶ್ರೀಚನ್ದ್ರಶೇಖರಭಾರತೀ
ಶ್ರೀಪಾದೈಃ ವಿರಚಿತಾ ಶ್ರೀಗಣೇಶಸ್ತುತಿಮಂಜರೀ ಸಮಾಪ್ತಾ ।
************
श्री गणेश स्तुति मञ्जरी
सद्गुरुगजास्यवाणीचरणयुगाम्भोरुहेषु मद्धृदयम् ।
सततं द्विरेफलीलां करुणामकरन्दलिप्सया तनुताम् ॥ १॥
कल्याणं नः क्रियासुः कटतटविगलद्दाननीरप्रवाहो-
न्माद्यद्भृङ्गारवारावितनिखिलजगन्मण्डलस्येशसूनोः ।
प्रत्यूहध्वान्तराशिप्रमथनशुचिकालीनमध्याह्नभानोः
वामाश्लिष्टप्रियस्य प्रणतदुरितहृद्दन्तिनः सत्कटाक्षाः ॥ २॥
सिन्दूरबन्धुरमुखं सिन्धुरमाद्यं नमामि शिरसाऽहम् ।
वृन्दारकमुनिबृन्दक सं सेव्यं विघ्नशैलदम्भोलिम् ॥ ३॥
आधोरणा अंङ्कुशमेत्य हस्ते गजं विशिक्षन्त इति प्रथाऽस्ति ।
पञ्चास्यसूनुर्गज एव हस्ते धृत्वाऽङ्कुशं भाति विचित्रमेतत् ॥ ४॥
लोके हस्ततले समेत्य हि सृणिं शिक्षन्त आधोरणाः
स्तम्बक्रीडमिति प्रथाऽखिलजनैः संश्रूयते दृश्यते ।
धृत्वा स्वीयशयेऽङ्कुशं मदविहीनोऽयं निराधोरणः
चित्रं पश्यत राजतीह विबुधाः पञ्चास्यसूनुर्गजः ॥ ५॥
खगपपूजितसच्चरणाम्बुजं खगपशात्रववेष्टिततुन्दकम् ।
कवनसिद्ध्यभिलाष्यहमाश्रये कवनदीक्षितमादिगजाननम् ॥ ६॥
गगनचारिभिरञ्चितपादुकं करधृताङ्कुशपाशसुमोदकम् ।
जितपतङ्गरुचिं शिवयोर्मुदं ददतमादिगजाननमाश्रये ॥ ७॥
नागाननस्य जठरे निबद्धोऽयं विराजते ।
विनिर्गतो यथा नागो नाभ्यधोभुवनाद्बहिः ॥ ८॥
प्रलम्बारिमुखस्तुत्यं जगदालम्बकारणम् ।
लम्बिमुक्तालताराजल्लम्बोदरमहं भजे ॥ ९॥
गजेन्द्रवदनं हरिप्रमुखदेवसम्पूजितं
सहस्रकरतेजसं सकललोककामप्रदम् ।
दयारसमदोदकस्रवदुभौ कटौ बिभ्रतं
नमामि शिरसा सदा सृणिविभूषितं विघ्नपम् ॥ १०॥
गण्डस्रवत्स्वच्छमदप्रवाहगङ्गाकटाक्षार्कसुतायुतश्च ।
जिह्वाञ्चले गुप्तवहत्सरस्वतीयुतोऽयमाभाति गजप्रयागः ॥ ११॥
दन्ती नटः स्वपुरतोऽङ्गणरिङ्खमाण-
पाञ्चालिकेक्षणवतामिति सूचयन् सन् ।
मत्पादतामरसबम्भरमानसानां
जिह्वाङ्गणेऽजगृहिणीं खलु नाटयामि ॥ १२॥
पिनाकिपार्वतीमुखारविन्दभास्करायितं
वराभयाङ्कुशादिमान् प्रफुल्लकञ्जसन्निभैः ।
करैर्दधानमानमत्सुतीक्ष्णबुद्धिदायकं
समस्तविघ्ननाशकं नमाम्यहं विनायकम् ॥ १३॥
अन्तरायगिरिकृन्तनवज्रं दन्तकान्तिसुविभासितलोकम् ।
चिन्तनीयमनिशं मुनिबृन्दैः चिन्तयामि सततं गणनाथम् ॥ १४॥
मुक्तिवधूवरणोत्सुकलोको रक्तिमशाश्वत आशु विहाय ।
भक्तियुक्तोऽमरपूजितमूर्ते शक्तिगणेश मुदाऽर्चति हि त्वाम् ॥ १५॥
यत्पादपङ्कजमतीव सुपुण्यपाकाः
सम्पूजयन्ति भवसागरतारणार्थम् ।
तं पार्वतीशिवमुखाब्जसहस्रभानुं
वन्दे समस्तविषयाञ्चितमावहन्तम् ॥ १६॥
गण्डप्रदेशविगलन्मदनीरपानमत्तद्विरेफमधुरस्वर दत्तकर्णम् ।
विघ्नाद्रिभेदशतकोटिमुमादिगुर्वोः वक्त्राब्जभास्करगणेशमहं नमामि ॥ १७॥
गणेशोऽयं सूचयति मद्द्रष्टॄणां ददे श्रियम् ।
अश्वपूर्वां रथमध्यां हस्तिनादप्रबोधिनीम् ॥ १८॥
पुरेन्दुकोपयुक्तदन्तिसान्त्वनेततारकाः
उत स्मितांशुसञ्चयो दिने दिने विजृम्भितः ।
उतोत्तमाङ्गनिस्सृता नु कुम्भसम्भवा इति
गणेशकण्ठतारका भवन्ति संशयास्पदम् ॥ १९॥
मदङ्घ्र्यर्चकानां भवेज्जानुदघ्नो भवाम्भोधिरित्येतमर्थं विवक्षुः ।
करौ जानुयुग्मे निधायाविरास्ते पुरः श्रीगणेश कृपावारिराशिः ॥ २०॥
लोके धनाढ्यो धनिनः करोति स्वपादमूलेतजनान् दरिद्रान् ।
त्वं पाशयुक्तोऽपि पदाब्जनम्रान् पाशैर्विमुक्तान् किमु युक्तमेतत् ॥ २१॥
हे हेरम्ब मदीयचित्तहरिणं ह्यत्यन्तलोलं मुधा
धावन्तं विषयाख्यदुःखफलदारण्येऽनुधावन्नहम् ।
श्रान्तो नास्ति बलं ममास्य हनने ग्राहेऽपि वा तद्भवान्
कृत्वाऽस्मिन् परिपातु मां करुणया शार्दूलर्विक्रीडितम् ॥ २२॥
इति श्रीजगद्रुरु श्रीशृङ्गेरीपीठाधिप श्रीचन्द्रशेखरभारती
श्रीपादैः विरचिता श्रीगणेशस्तुतिमञ्जरी समाप्ता ।
*********
ಶ್ರೀ ಗಣೇಶ ಸ್ತುತಿ ಮಂಜರೀ
ಸದ್ಗುರುಗಜಾಸ್ಯವಾಣೀಚರಣಯುಗಾಮ್ಭೋರುಹೇಷು ಮದ್ಧೃದಯಮ್ ।
ಸತತಂ ದ್ವಿರೇಫಲೀಲಾಂ ಕರುಣಾಮಕರನ್ದಲಿಪ್ಸಯಾ ತನುತಾಮ್ ॥ 1॥
ಕಲ್ಯಾಣಂ ನಃ ಕ್ರಿಯಾಸುಃ ಕಟತಟವಿಗಲದ್ದಾನನೀರಪ್ರವಾಹೋ-
ನ್ಮಾದ್ಯದ್ಭೃಂಗಾರವಾರಾವಿತನಿಖಿಲಜಗನ್ಮಂಡಲಸ್ಯೇಶಸೂನೋಃ ।
ಪ್ರತ್ಯೂಹಧ್ವಾನ್ತರಾಶಿಪ್ರಮಥನಶುಚಿಕಾಲೀನಮಧ್ಯಾಹ್ನಭಾನೋಃ
ವಾಮಾಶ್ಲಿಷ್ಟಪ್ರಿಯಸ್ಯ ಪ್ರಣತದುರಿತಹೃದ್ದನ್ತಿನಃ ಸತ್ಕಟಾಕ್ಷಾಃ ॥ 2॥
ಸಿನ್ದೂರಬನ್ಧುರಮುಖಂ ಸಿನ್ಧುರಮಾದ್ಯಂ ನಮಾಮಿ ಶಿರಸಾಽಹಮ್ ।
ವೃನ್ದಾರಕಮುನಿಬೃನ್ದಕ ಸಂ ಸೇವ್ಯಂ ವಿಘ್ನಶೈಲದಮ್ಭೋಲಿಮ್ ॥ 3॥
ಆಧೋರಣಾ ಅಂಂಕುಶಮೇತ್ಯ ಹಸ್ತೇ ಗಜಂ ವಿಶಿಕ್ಷನ್ತ ಇತಿ ಪ್ರಥಾಽಸ್ತಿ ।
ಪಂಚಾಸ್ಯಸೂನುರ್ಗಜ ಏವ ಹಸ್ತೇ ಧೃತ್ವಾಽಂಕುಶಂ ಭಾತಿ ವಿಚಿತ್ರಮೇತತ್ ॥ 4॥
ಲೋಕೇ ಹಸ್ತತಲೇ ಸಮೇತ್ಯ ಹಿ ಸೃಣಿಂ ಶಿಕ್ಷನ್ತ ಆಧೋರಣಾಃ
ಸ್ತಮ್ಬಕ್ರೀಡಮಿತಿ ಪ್ರಥಾಽಖಿಲಜನೈಃ ಸಂಶ್ರೂಯತೇ ದೃಶ್ಯತೇ ।
ಧೃತ್ವಾ ಸ್ವೀಯಶಯೇಽಂಕುಶಂ ಮದವಿಹೀನೋಽಯಂ ನಿರಾಧೋರಣಃ
ಚಿತ್ರಂ ಪಶ್ಯತ ರಾಜತೀಹ ವಿಬುಧಾಃ ಪಂಚಾಸ್ಯಸೂನುರ್ಗಜಃ ॥ 5॥
ಖಗಪಪೂಜಿತಸಚ್ಚರಣಾಮ್ಬುಜಂ ಖಗಪಶಾತ್ರವವೇಷ್ಟಿತತುನ್ದಕಮ್ ।
ಕವನಸಿದ್ಧ್ಯಭಿಲಾಷ್ಯಹಮಾಶ್ರಯೇ ಕವನದೀಕ್ಷಿತಮಾದಿಗಜಾನನಮ್ ॥ 6॥
ಗಗನಚಾರಿಭಿರಂಚಿತಪಾದುಕಂ ಕರಧೃತಾಂಕುಶಪಾಶಸುಮೋದಕಮ್ ।
ಜಿತಪತಂಗರುಚಿಂ ಶಿವಯೋರ್ಮುದಂ ದದತಮಾದಿಗಜಾನನಮಾಶ್ರಯೇ ॥ 7॥
ನಾಗಾನನಸ್ಯ ಜಠರೇ ನಿಬದ್ಧೋಽಯಂ ವಿರಾಜತೇ ।
ವಿನಿರ್ಗತೋ ಯಥಾ ನಾಗೋ ನಾಭ್ಯಧೋಭುವನಾದ್ಬಹಿಃ ॥ 8॥
ಪ್ರಲಮ್ಬಾರಿಮುಖಸ್ತುತ್ಯಂ ಜಗದಾಲಮ್ಬಕಾರಣಮ್ ।
ಲಮ್ಬಿಮುಕ್ತಾಲತಾರಾಜಲ್ಲಮ್ಬೋದರಮಹಂ ಭಜೇ ॥ 9॥
ಗಜೇನ್ದ್ರವದನಂ ಹರಿಪ್ರಮುಖದೇವಸಮ್ಪೂಜಿತಂ
ಸಹಸ್ರಕರತೇಜಸಂ ಸಕಲಲೋಕಕಾಮಪ್ರದಮ್ ।
ದಯಾರಸಮದೋದಕಸ್ರವದುಭೌ ಕಟೌ ಬಿಭ್ರತಂ
ನಮಾಮಿ ಶಿರಸಾ ಸದಾ ಸೃಣಿವಿಭೂಷಿತಂ ವಿಘ್ನಪಮ್ ॥ 10॥
ಗಂಡಸ್ರವತ್ಸ್ವಚ್ಛಮದಪ್ರವಾಹಗಂಗಾಕಟಾಕ್ಷಾರ್ಕಸುತಾಯುತಶ್ಚ ।
ಜಿಹ್ವಾಂಚಲೇ ಗುಪ್ತವಹತ್ಸರಸ್ವತೀಯುತೋಽಯಮಾಭಾತಿ ಗಜಪ್ರಯಾಗಃ ॥ 11॥
ದನ್ತೀ ನಟಃ ಸ್ವಪುರತೋಽಂಗಣರಿಂಖಮಾಣ-
ಪಾಂಚಾಲಿಕೇಕ್ಷಣವತಾಮಿತಿ ಸೂಚಯನ್ ಸನ್ ।
ಮತ್ಪಾದತಾಮರಸಬಮ್ಭರಮಾನಸಾನಾಂ
ಜಿಹ್ವಾಂಗಣೇಽಜಗೃಹಿಣೀಂ ಖಲು ನಾಟಯಾಮಿ ॥ 12॥
ಪಿನಾಕಿಪಾರ್ವತೀಮುಖಾರವಿನ್ದಭಾಸ್ಕರಾಯಿತಂ
ವರಾಭಯಾಂಕುಶಾದಿಮಾನ್ ಪ್ರಫುಲ್ಲಕಂಜಸನ್ನಿಭೈಃ ।
ಕರೈರ್ದಧಾನಮಾನಮತ್ಸುತೀಕ್ಷ್ಣಬುದ್ಧಿದಾಯಕಂ
ಸಮಸ್ತವಿಘ್ನನಾಶಕಂ ನಮಾಮ್ಯಹಂ ವಿನಾಯಕಮ್ ॥ 13॥
ಅನ್ತರಾಯಗಿರಿಕೃನ್ತನವಜ್ರಂ ದನ್ತಕಾನ್ತಿಸುವಿಭಾಸಿತಲೋಕಮ್ ।
ಚಿನ್ತನೀಯಮನಿಶಂ ಮುನಿಬೃನ್ದೈಃ ಚಿನ್ತಯಾಮಿ ಸತತಂ ಗಣನಾಥಮ್ ॥ 14॥
ಮುಕ್ತಿವಧೂವರಣೋತ್ಸುಕಲೋಕೋ ರಕ್ತಿಮಶಾಶ್ವತ ಆಶು ವಿಹಾಯ ।
ಭಕ್ತಿಯುಕ್ತೋಽಮರಪೂಜಿತಮೂರ್ತೇ ಶಕ್ತಿಗಣೇಶ ಮುದಾಽರ್ಚತಿ ಹಿ ತ್ವಾಮ್ ॥ 15॥
ಯತ್ಪಾದಪಂಕಜಮತೀವ ಸುಪುಣ್ಯಪಾಕಾಃ
ಸಮ್ಪೂಜಯನ್ತಿ ಭವಸಾಗರತಾರಣಾರ್ಥಮ್ ।
ತಂ ಪಾರ್ವತೀಶಿವಮುಖಾಬ್ಜಸಹಸ್ರಭಾನುಂ
ವನ್ದೇ ಸಮಸ್ತವಿಷಯಾಂಚಿತಮಾವಹನ್ತಮ್ ॥ 16॥
ಗಂಡಪ್ರದೇಶವಿಗಲನ್ಮದನೀರಪಾನಮತ್ತದ್ವಿರೇಫಮಧುರಸ್ವರ ದತ್ತಕರ್ಣಮ್ ।
ವಿಘ್ನಾದ್ರಿಭೇದಶತಕೋಟಿಮುಮಾದಿಗುರ್ವೋಃ ವಕ್ತ್ರಾಬ್ಜಭಾಸ್ಕರಗಣೇಶಮಹಂ ನಮಾಮಿ ॥ 17॥
ಗಣೇಶೋಽಯಂ ಸೂಚಯತಿ ಮದ್ದ್ರಷ್ಟೄಣಾಂ ದದೇ ಶ್ರಿಯಮ್ ।
ಅಶ್ವಪೂರ್ವಾಂ ರಥಮಧ್ಯಾಂ ಹಸ್ತಿನಾದಪ್ರಬೋಧಿನೀಮ್ ॥ 18॥
ಪುರೇನ್ದುಕೋಪಯುಕ್ತದನ್ತಿಸಾನ್ತ್ವನೇತತಾರಕಾಃ
ಉತ ಸ್ಮಿತಾಂಶುಸಂಚಯೋ ದಿನೇ ದಿನೇ ವಿಜೃಮ್ಭಿತಃ ।
ಉತೋತ್ತಮಾಂಗನಿಸ್ಸೃತಾ ನು ಕುಮ್ಭಸಮ್ಭವಾ ಇತಿ
ಗಣೇಶಕಂಠತಾರಕಾ ಭವನ್ತಿ ಸಂಶಯಾಸ್ಪದಮ್ ॥ 19॥
ಮದಂಘ್ರ್ಯರ್ಚಕಾನಾಂ ಭವೇಜ್ಜಾನುದಘ್ನೋ ಭವಾಮ್ಭೋಧಿರಿತ್ಯೇತಮರ್ಥಂ ವಿವಕ್ಷುಃ ।
ಕರೌ ಜಾನುಯುಗ್ಮೇ ನಿಧಾಯಾವಿರಾಸ್ತೇ ಪುರಃ ಶ್ರೀಗಣೇಶ ಕೃಪಾವಾರಿರಾಶಿಃ ॥ 20॥
ಲೋಕೇ ಧನಾಢ್ಯೋ ಧನಿನಃ ಕರೋತಿ ಸ್ವಪಾದಮೂಲೇತಜನಾನ್ ದರಿದ್ರಾನ್ ।
ತ್ವಂ ಪಾಶಯುಕ್ತೋಽಪಿ ಪದಾಬ್ಜನಮ್ರಾನ್ ಪಾಶೈರ್ವಿಮುಕ್ತಾನ್ ಕಿಮು ಯುಕ್ತಮೇತತ್ ॥ 21॥
ಹೇ ಹೇರಮ್ಬ ಮದೀಯಚಿತ್ತಹರಿಣಂ ಹ್ಯತ್ಯನ್ತಲೋಲಂ ಮುಧಾ
ಧಾವನ್ತಂ ವಿಷಯಾಖ್ಯದುಃಖಫಲದಾರಣ್ಯೇಽನುಧಾವನ್ನಹಮ್ ।
ಶ್ರಾನ್ತೋ ನಾಸ್ತಿ ಬಲಂ ಮಮಾಸ್ಯ ಹನನೇ ಗ್ರಾಹೇಽಪಿ ವಾ ತದ್ಭವಾನ್
ಕೃತ್ವಾಽಸ್ಮಿನ್ ಪರಿಪಾತು ಮಾಂ ಕರುಣಯಾ ಶಾರ್ದೂಲರ್ವಿಕ್ರೀಡಿತಮ್ ॥ 22॥
ಇತಿ ಶ್ರೀಜಗದ್ರುರು ಶ್ರೀಶೃಂಗೇರೀಪೀಠಾಧಿಪ ಶ್ರೀಚನ್ದ್ರಶೇಖರಭಾರತೀ
ಶ್ರೀಪಾದೈಃ ವಿರಚಿತಾ ಶ್ರೀಗಣೇಶಸ್ತುತಿಮಂಜರೀ ಸಮಾಪ್ತಾ ।
************
श्री गणेश स्तुति मञ्जरी
सद्गुरुगजास्यवाणीचरणयुगाम्भोरुहेषु मद्धृदयम् ।
सततं द्विरेफलीलां करुणामकरन्दलिप्सया तनुताम् ॥ १॥
कल्याणं नः क्रियासुः कटतटविगलद्दाननीरप्रवाहो-
न्माद्यद्भृङ्गारवारावितनिखिलजगन्मण्डलस्येशसूनोः ।
प्रत्यूहध्वान्तराशिप्रमथनशुचिकालीनमध्याह्नभानोः
वामाश्लिष्टप्रियस्य प्रणतदुरितहृद्दन्तिनः सत्कटाक्षाः ॥ २॥
सिन्दूरबन्धुरमुखं सिन्धुरमाद्यं नमामि शिरसाऽहम् ।
वृन्दारकमुनिबृन्दक सं सेव्यं विघ्नशैलदम्भोलिम् ॥ ३॥
आधोरणा अंङ्कुशमेत्य हस्ते गजं विशिक्षन्त इति प्रथाऽस्ति ।
पञ्चास्यसूनुर्गज एव हस्ते धृत्वाऽङ्कुशं भाति विचित्रमेतत् ॥ ४॥
लोके हस्ततले समेत्य हि सृणिं शिक्षन्त आधोरणाः
स्तम्बक्रीडमिति प्रथाऽखिलजनैः संश्रूयते दृश्यते ।
धृत्वा स्वीयशयेऽङ्कुशं मदविहीनोऽयं निराधोरणः
चित्रं पश्यत राजतीह विबुधाः पञ्चास्यसूनुर्गजः ॥ ५॥
खगपपूजितसच्चरणाम्बुजं खगपशात्रववेष्टिततुन्दकम् ।
कवनसिद्ध्यभिलाष्यहमाश्रये कवनदीक्षितमादिगजाननम् ॥ ६॥
गगनचारिभिरञ्चितपादुकं करधृताङ्कुशपाशसुमोदकम् ।
जितपतङ्गरुचिं शिवयोर्मुदं ददतमादिगजाननमाश्रये ॥ ७॥
नागाननस्य जठरे निबद्धोऽयं विराजते ।
विनिर्गतो यथा नागो नाभ्यधोभुवनाद्बहिः ॥ ८॥
प्रलम्बारिमुखस्तुत्यं जगदालम्बकारणम् ।
लम्बिमुक्तालताराजल्लम्बोदरमहं भजे ॥ ९॥
गजेन्द्रवदनं हरिप्रमुखदेवसम्पूजितं
सहस्रकरतेजसं सकललोककामप्रदम् ।
दयारसमदोदकस्रवदुभौ कटौ बिभ्रतं
नमामि शिरसा सदा सृणिविभूषितं विघ्नपम् ॥ १०॥
गण्डस्रवत्स्वच्छमदप्रवाहगङ्गाकटाक्षार्कसुतायुतश्च ।
जिह्वाञ्चले गुप्तवहत्सरस्वतीयुतोऽयमाभाति गजप्रयागः ॥ ११॥
दन्ती नटः स्वपुरतोऽङ्गणरिङ्खमाण-
पाञ्चालिकेक्षणवतामिति सूचयन् सन् ।
मत्पादतामरसबम्भरमानसानां
जिह्वाङ्गणेऽजगृहिणीं खलु नाटयामि ॥ १२॥
पिनाकिपार्वतीमुखारविन्दभास्करायितं
वराभयाङ्कुशादिमान् प्रफुल्लकञ्जसन्निभैः ।
करैर्दधानमानमत्सुतीक्ष्णबुद्धिदायकं
समस्तविघ्ननाशकं नमाम्यहं विनायकम् ॥ १३॥
अन्तरायगिरिकृन्तनवज्रं दन्तकान्तिसुविभासितलोकम् ।
चिन्तनीयमनिशं मुनिबृन्दैः चिन्तयामि सततं गणनाथम् ॥ १४॥
मुक्तिवधूवरणोत्सुकलोको रक्तिमशाश्वत आशु विहाय ।
भक्तियुक्तोऽमरपूजितमूर्ते शक्तिगणेश मुदाऽर्चति हि त्वाम् ॥ १५॥
यत्पादपङ्कजमतीव सुपुण्यपाकाः
सम्पूजयन्ति भवसागरतारणार्थम् ।
तं पार्वतीशिवमुखाब्जसहस्रभानुं
वन्दे समस्तविषयाञ्चितमावहन्तम् ॥ १६॥
गण्डप्रदेशविगलन्मदनीरपानमत्तद्विरेफमधुरस्वर दत्तकर्णम् ।
विघ्नाद्रिभेदशतकोटिमुमादिगुर्वोः वक्त्राब्जभास्करगणेशमहं नमामि ॥ १७॥
गणेशोऽयं सूचयति मद्द्रष्टॄणां ददे श्रियम् ।
अश्वपूर्वां रथमध्यां हस्तिनादप्रबोधिनीम् ॥ १८॥
पुरेन्दुकोपयुक्तदन्तिसान्त्वनेततारकाः
उत स्मितांशुसञ्चयो दिने दिने विजृम्भितः ।
उतोत्तमाङ्गनिस्सृता नु कुम्भसम्भवा इति
गणेशकण्ठतारका भवन्ति संशयास्पदम् ॥ १९॥
मदङ्घ्र्यर्चकानां भवेज्जानुदघ्नो भवाम्भोधिरित्येतमर्थं विवक्षुः ।
करौ जानुयुग्मे निधायाविरास्ते पुरः श्रीगणेश कृपावारिराशिः ॥ २०॥
लोके धनाढ्यो धनिनः करोति स्वपादमूलेतजनान् दरिद्रान् ।
त्वं पाशयुक्तोऽपि पदाब्जनम्रान् पाशैर्विमुक्तान् किमु युक्तमेतत् ॥ २१॥
हे हेरम्ब मदीयचित्तहरिणं ह्यत्यन्तलोलं मुधा
धावन्तं विषयाख्यदुःखफलदारण्येऽनुधावन्नहम् ।
श्रान्तो नास्ति बलं ममास्य हनने ग्राहेऽपि वा तद्भवान्
कृत्वाऽस्मिन् परिपातु मां करुणया शार्दूलर्विक्रीडितम् ॥ २२॥
इति श्रीजगद्रुरु श्रीशृङ्गेरीपीठाधिप श्रीचन्द्रशेखरभारती
श्रीपादैः विरचिता श्रीगणेशस्तुतिमञ्जरी समाप्ता ।
*********
No comments:
Post a Comment