ಯತಿಪಂಚಕಮ್
ವೇದಾನ್ತವಾಕ್ಯೇಷು ಸದಾ ರಮನ್ತೋ
ಭಿಕ್ಷಾನ್ನಮಾತ್ರೇಣ ಚ ತುಷ್ಟಿಮನ್ತಃ ।
ವಿಶೋಕವನ್ತಃ ಕರಣೈಕವನ್ತಃ
ಕೌಪೀನವನ್ತಃ ಖಲು ಭಾಗ್ಯವನ್ತಃ ॥ 1॥
ಮೂಲಂ ತರೋಃ ಕೇವಲಮಾಶ್ರಯನ್ತಃ
ಪಾಣಿದ್ವಯಂ ಭೋಕ್ತುಮಮತ್ರಯನ್ತಃ ।
ಕನ್ಥಾಮಿವ ಶ್ರೀಮಪಿ ಕುತ್ಸಯನ್ತಃ
ಕೌಪೀನವನ್ತಃ ಖಲು ಭಾಗ್ಯವನ್ತಃ ॥ 2॥
ದೇಹಾದಿಭಾವಂ ಪರಿಮಾರ್ಜಯನ್ತ
ಆತ್ಮಾನಮಾತ್ಮನ್ಯವಲೋಕಯನ್ತಃ ।
ನಾನ್ತಂ ನ ಮಧ್ಯಂ ನ ಬಹಿಃ ಸ್ಮರನ್ತಃ
ಕೌಪೀನವನ್ತಃ ಖಲು ಭಾಗ್ಯವನ್ತಃ ॥ 3॥
ಸ್ವಾನನ್ದಭಾವೇ ಪರಿತುಷ್ಟಿಮನ್ತಃ
ಸಂಶಾನ್ತಸರ್ವೇನ್ದ್ರಿಯದೃಷ್ಟಿಮನ್ತಃ ।
ಅಹರ್ನಿಶಂ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಯೇ ರಮನ್ತಃ
ಕೌಪೀನವನ್ತಃ ಖಲು ಭಾಗ್ಯವನ್ತಃ ॥ 4॥
ಪಂಚಾಕ್ಷರಂ ಪಾವನಮುಚ್ಚರನ್ತಃ
ಪತಿಂ ಪಶೂನಾಂ ಹೃದಿ ಭಾವಯನ್ತಃ ।
ಭಿಕ್ಷಾಶನಾ ದಿಕ್ಷು ಪರಿಭ್ರಮನ್ತಃ
ಕೌಪೀನವನ್ತಃ ಖಲು ಭಾಗ್ಯವನ್ತಃ ॥ 5॥
ಇತಿ ಶ್ರೀಮತ್ಪರಮಹಂಸಪರಿವ್ರಾಜಕಾಚಾರ್ಯಸ್ಯ
ಶ್ರೀಗೋವಿನ್ದಭಗವತ್ಪೂಜ್ಯಪಾದಶಿಷ್ಯಸ್ಯ
ಶ್ರೀಮಚ್ಛಂಕರಭಗವತಃ ಕೃತೌ
ಯತಿಪಂಚಕ ಸಮ್ಪೂರ್ಣಮ್ ॥
*************
यतिपञ्चकम्
वेदान्तवाक्येषु सदा रमन्तो
भिक्षान्नमात्रेण च तुष्टिमन्तः ।
विशोकवन्तः करणैकवन्तः
कौपीनवन्तः खलु भाग्यवन्तः ॥ १॥
मूलं तरोः केवलमाश्रयन्तः
पाणिद्वयं भोक्तुममत्रयन्तः ।
कन्थामिव श्रीमपि कुत्सयन्तः
कौपीनवन्तः खलु भाग्यवन्तः ॥ २॥
देहादिभावं परिमार्जयन्त
आत्मानमात्मन्यवलोकयन्तः ।
नान्तं न मध्यं न बहिः स्मरन्तः
कौपीनवन्तः खलु भाग्यवन्तः ॥ ३॥
स्वानन्दभावे परितुष्टिमन्तः
संशान्तसर्वेन्द्रियदृष्टिमन्तः ।
अहर्निशं ब्रह्मणि ये रमन्तः
कौपीनवन्तः खलु भाग्यवन्तः ॥ ४॥
पञ्चाक्षरं पावनमुच्चरन्तः
पतिं पशूनां हृदि भावयन्तः ।
भिक्षाशना दिक्षु परिभ्रमन्तः
कौपीनवन्तः खलु भाग्यवन्तः ॥ ५॥
इति श्रीमत्परमहंसपरिव्राजकाचार्यस्य
श्रीगोविन्दभगवत्पूज्यपादशिष्यस्य
श्रीमच्छङ्करभगवतः कृतौ
यतिपञ्चक सम्पूर्णम् ॥
**********
No comments:
Post a Comment