ಕೃಷ್ಣ ಭಗವನ್ಮಾನಸ ಪೂಜಾ ಆದಿ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಕೃತಂ भगवन्मानसपूजा KRISHNA BHAGAVAN MANASA PUJA by adi shankaracharya

ಭಗವನ್ಮಾನಸಪೂಜಾ

ಹೃದಮ್ಭೋಜೇ ಕೃಷ್ಣಃ ಸಜಲಜಲದಶ್ಯಾಮಲತನುಃ

ಸರೋಜಾಕ್ಷಃ ಸ್ರಗ್ವೀ ಮುಕುಟಕಟಕಾದ್ಯಾಭರಣವಾನ್ ।

ಶರದ್ರಾಕಾನಾಥಪ್ರತಿಮವದನಃ ಶ್ರೀಮುರಲಿಕಾಂ

ವಹನ್ ಧ್ಯೇಯೋ ಗೋಪೀಗಣಪರಿವೃತಃ ಕುಂಕುಮಚಿತಃ  ॥ 1॥

ಪಯೋಽಮ್ಭೋಧೇರ್ದ್ವೀಪಾನ್ಮಮಹೃದಯಮಾಯಾಹಿ ಭಗವನ್

ಮಣಿವ್ರಾತಭ್ರಾಜತ್ಕನಕವರಪೀಠಂ ಭಜ ಹರೇ ।

ಸುಚಿಹ್ನೌ ತೇ ಪಾದೌ ಯದುಕುಲಜನೇನೇಜ್ಮಿ ಸುಜಲೈಃ

ಗೃಹಾಣೇದಂ ದೂರ್ವಾಫಲಜಲವದರ್ಘ್ಯಂ ಮುರರಿಪೋ ॥ 2॥

ತ್ವಮಾಚಾಮೋಪೇನ್ದ್ರ ತ್ರಿದಶಸರಿದಮ್ಭೋಽತಿಶಿಶಿರಂ

ಭಜಸ್ವೇಮಂ ಪಂಚಾಮೃತರಚಿತಮಾಪ್ಲಾವಮಘಹನ್ ।

ದ್ಯುನದ್ಯಾಃ ಕಾಲಿನ್ದ್ಯಾ ಅಪಿ ಕನಕಕುಮ್ಭಸ್ಥಿತಮಿದಂ

ಜಲಂ ತೇನ ಸ್ನಾನಂ ಕುರು ಕುರು ಕುರುಷ್ವಾಚಮನಕಮ್ ॥ 3॥

ತಡಿದ್ವರ್ಣೇ ವಸ್ತ್ರೇ ಭಜ ವಿಜಯಕಾನ್ತಾಧಿಹರಣ

ಪ್ರಲಮ್ಬಾರಿಭ್ರಾತರ್ಮೃದುಲಮುಪವೀತಂ ಕುರು ಗಲೇ ।

ಲಲಾಟೇ ಪಾಟೀರಂ ಮೃಗಮದಯುತಂ ಧಾರಯ ಹರೇ

ಗೃಹಾಣೇದಂ ಮಾಲ್ಯಂ ಶತದಲತುಲಸ್ಯಾದಿರಚಿತಮ್ ॥ 4॥

ದಶಾಂಗಂ ಧೂಪಂ ಸದ್ವರದಚರಣಾಗ್ರೇಽರ್ಪಿತಮಯೇ

ಮುಖಂ ದೀಪೇನೇನ್ದುಪ್ರಭವರಜಸಾ ದೇವ ಕಲಯೇ ।

ಇಮೌ ಪಾಣೀ ವಾಣೀಪತಿನುತ ಸಕರ್ಪೂರರಜಸಾ

ವಿಶೋಧ್ಯಾಗ್ರೇ ದತ್ತಂ ಸಲಿಲಮಿದಮಾಚಾಮ ನೃಹರೇ ॥ 5॥

ಸದಾ ತೃಪ್ತಾನ್ನಂ ಷಡ್ರಸವದಖಿಲವ್ಯಂಜನಯುತಂ

ಸುವರ್ಣಾಮತ್ರೇ ಗೋಘೃತಚಷಕಯುಕ್ತೇ ಸ್ಥಿತಮಿದಮ್ ।

ಯಶೋದಾಸೂನೋ ತತ್ಪರಮದಯಯಾಽಶಾನ ಸಖಿಭಿಃ

ಪ್ರಸಾದಂ ವಾಂಛದ್ಭಿಃ ಸಹ ತದನು ನೀರಂ ಪಿಬ ವಿಭೋ ॥ 6॥

ಸಚನ್ದ್ರಂ ತಾಮ್ಬೂಲಂ ಮುಖರುಚಿಕರಂ ಭಕ್ಷಯ ಹರೇ

ಫಲಂ ಸ್ವಾದು ಪ್ರೀತ್ಯಾ ಪರಿಮಲವದಾಸ್ವಾದಯ ಚಿರಮ್ ।

ಸಪರ್ಯಾಪರ್ಯಾಪ್ತ್ಯೈ ಕನಕಮಣಿಜಾತಂ ಸ್ಥಿತಮಿದಂ

ಪ್ರದೀಪೈರಾರಾತ್ರಿಂ ಜಲಧಿತನಯಾಽಽಶ್ಲಿಷ್ಟ ರಚಯೇ ॥ 7॥

ವಿಜಾತೀಯೈಃ ಪುಷ್ಪೈರಭಿಸುರಭಿಭಿರ್ಬಿಲ್ವತುಲಸೀ-

ಯುತೈಶ್ಚೇಮಂ ಪುಷ್ಪಾಂಜಲಿಮಜಿತ ತೇ ಮೂರ್ಧ್ನಿ ನಿದಧೇ ।

ತವ ಪ್ರಾದಕ್ಷಿಣ್ಯಕ್ರಮಣಮಘವಿಧ್ವಂಸಿರಚಿತಂ

ಚತುರ್ವಾರಂ ವಿಷ್ಣೋ ಜನಿಪಥಗತಿಶ್ರಾನ್ತವಿದುಷಾ ॥ 8॥

ನಮಸ್ಕಾರೋಽಷ್ಟಾಂಗಃ ಸಕಲದುರಿತಧ್ವಂಸನಪಟುಃ

ಕೃತಂ ನೃತ್ಯಂ ಗೀತಂ ಸ್ತುತಿರಪಿ ರಮಾಕಾನ್ತ ತ ಇಮಮ್ ।

ತವ ಪ್ರೀತ್ಯೈ ಭೂಯಾದಹಮಪಿ ಚ ದಾಸಸ್ತವ ಚ ದಾಸಸ್ತವ ವಿಭೋ

ಕೃತಂ ಛಿದ್ರಂ ಪೂರ್ಣಂ ಕುರು ಕುರು ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ಭಗವನ್ ॥ 9॥

ಸದಾ ಸೇವ್ಯಃ ಕೃಷ್ಣಃ ಸಜಲಘನನೀಲಃ ಕರತಲೇ

ದಧಾನೋ ದಧ್ಯನ್ನಂ ತದನು ನವನೀತಂ ಮುರಲಿಕಾಮ್ ।

ಕದಾಚಿತ್ಕಾನ್ತಾನಾಂ ಕುಚಕಲಶಪತ್ರಾಲಿರಚನಾ-

ಸಮಾಸಕ್ತಂ ಸ್ನಿಗ್ಧೈಃ ಸಹ ಶಿಶುವಿಹಾರಂ ವಿರಚಯನ್ ॥ 10॥

ಮಣಿಕರ್ಣೀಚ್ಛಯಾ ಜಾತಮಿದಂ ಮಾನಸಪೂಜನಮ್ ।

ಯಃ ಕುರ್ವೀತೋಷಸಿ ಪ್ರಾಜ್ಞಸ್ತಸ್ಯ ಕೃಷ್ಣಃ ಪ್ರಸೀದತಿ ॥ 11॥

ಇತಿ ಶ್ರೀ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯವಿರಚಿತಂ ಭಗವನ್ಮಾನಸಪೂಜನಮ್ ॥

***********

भगवन्मानसपूजा 

हृदम्भोजे कृष्णः सजलजलदश्यामलतनुः
सरोजाक्षः स्रग्वी मुकुटकटकाद्याभरणवान् ।
शरद्राकानाथप्रतिमवदनः श्रीमुरलिकां
वहन् ध्येयो गोपीगणपरिवृतः कुङ्कुमचितः  ॥ १॥

पयोऽम्भोधेर्द्वीपान्ममहृदयमायाहि भगवन्
मणिव्रातभ्राजत्कनकवरपीठं भज हरे ।
सुचिह्नौ ते पादौ यदुकुलजनेनेज्मि सुजलैः
गृहाणेदं दूर्वाफलजलवदर्घ्यं मुररिपो ॥ २॥

त्वमाचामोपेन्द्र त्रिदशसरिदम्भोऽतिशिशिरं
भजस्वेमं पञ्चामृतरचितमाप्लावमघहन् ।
द्युनद्याः कालिन्द्या अपि कनककुम्भस्थितमिदं
जलं तेन स्नानं कुरु कुरु कुरुष्वाचमनकम् ॥ ३॥

तडिद्वर्णे वस्त्रे भज विजयकान्ताधिहरण
प्रलम्बारिभ्रातर्मृदुलमुपवीतं कुरु गले ।
ललाटे पाटीरं मृगमदयुतं धारय हरे
गृहाणेदं माल्यं शतदलतुलस्यादिरचितम् ॥ ४॥

दशाङ्गं धूपं सद्वरदचरणाग्रेऽर्पितमये
मुखं दीपेनेन्दुप्रभवरजसा देव कलये ।
इमौ पाणी वाणीपतिनुत सकर्पूररजसा
विशोध्याग्रे दत्तं सलिलमिदमाचाम नृहरे ॥ ५॥

सदा तृप्तान्नं षड्रसवदखिलव्यञ्जनयुतं
सुवर्णामत्रे गोघृतचषकयुक्ते स्थितमिदम् ।
यशोदासूनो तत्परमदययाऽशान सखिभिः
प्रसादं वांछद्भिः सह तदनु नीरं पिब विभो ॥ ६॥

सचन्द्रं ताम्बूलं मुखरुचिकरं भक्षय हरे
फलं स्वादु प्रीत्या परिमलवदास्वादय चिरम् ।
सपर्यापर्याप्त्यै कनकमणिजातं स्थितमिदं
प्रदीपैरारात्रिं जलधितनयाऽऽश्लिष्ट रचये ॥ ७॥

विजातीयैः पुष्पैरभिसुरभिभिर्बिल्वतुलसी-
युतैश्चेमं पुष्पाञ्जलिमजित ते मूर्ध्नि निदधे ।
तव प्रादक्षिण्यक्रमणमघविध्वंसिरचितं
चतुर्वारं विष्णो जनिपथगतिश्रान्तविदुषा ॥ ८॥

नमस्कारोऽष्टाङ्गः सकलदुरितध्वंसनपटुः
कृतं नृत्यं गीतं स्तुतिरपि रमाकान्त त इमम् ।
तव प्रीत्यै भूयादहमपि च दासस्तव च दासस्तव विभो
कृतं छिद्रं पूर्णं कुरु कुरु नमस्तेऽस्तु भगवन् ॥ ९॥

सदा सेव्यः कृष्णः सजलघननीलः करतले
दधानो दध्यन्नं तदनु नवनीतं मुरलिकाम् ।
कदाचित्कान्तानां कुचकलशपत्रालिरचना-
समासक्तं स्निग्धैः सह शिशुविहारं विरचयन् ॥ १०॥

मणिकर्णीच्छया जातमिदं मानसपूजनम् ।
यः कुर्वीतोषसि प्राज्ञस्तस्य कृष्णः प्रसीदति ॥ ११॥


इति श्री शङ्कराचार्यविरचितं भगवन्मानसपूजनम् ॥
**********