ಮಹಾ ನಾರಾಯಣೋಪನಿಷತ್ महानारायणोपनिषत् mahanarayana upanishad

Mahanarayana Upanishad
 ಮಹಾನಾರಾಯಣೋಪನಿಷತ್ 
ಹರಿಃ ಓಂ ॥ ಶಂ ನೋ ಮಿತ್ರಃ ಶಂ ವರುಣಃ । ಶಂ ನೋ ಭವತ್ಯರ್ಯಮಾ ।
ಶಂ ನ ಇನ್ದ್ರೋ ಬೃಹಸ್ಪತಿಃ । ಶಂ ನೋ ವಿಷ್ಣುರುರುಕ್ರಮಃ ॥

ನಮೋ ಬ್ರಹ್ಮಣೇ । ನಮಸ್ತೇ ವಾಯೋ । ತ್ವಮೇವ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸಿ ।
ತ್ವಾಮೇವ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವದಿಷ್ಯಾಮಿ । ಋತಂ ವದಿಷ್ಯಾಮಿ ।
ಸತ್ಯಂ ವದಿಷ್ಯಾಮಿ । ತನ್ಮಾಮವತು । ತದ್ವಕ್ತಾರಮವತು ।
ಅವತು ಮಾಮ್ । ಅವತು ವಕ್ತಾರಮ್ ॥ ಓಂ ಶಾನ್ತಿಃ ಶಾನ್ತಿಃ ಶಾನ್ತಿಃ ॥

ಓಂ ಸಹ ನಾವವತು । ಸಹ ನೌ ಭುನಕ್ತು । ಸಹ ವೀರ್ಯಂ ಕರವಾವಹೈ ।
ತೇಜಸ್ವಿ ನಾವಧೀತಮಸ್ತು । ಮಾ ವಿದ್ವಿಷಾವಹೈ ।
ಓಂ ಶಾನ್ತಿಃ ಶಾನ್ತಿಃ ಶಾನ್ತಿಃ ॥

ಪ್ರಥಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಅಮ್ಭಸ್ಯಪಾರೇ ಭುವನಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ನಾಕಸ್ಯ ಪೃಷ್ಠೇ ಮಹತೋ ಮಹೀಯಾನ್ ।
ಶುಕ್ರೇಣ ಜ್ಯೋತೀꣳಷಿ ಸಮನುಪ್ರವಿಷ್ಟಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಶ್ಚರತಿ ಗರ್ಭೇ ಅನ್ತಃ ॥ 1॥

ಯಸ್ಮಿನ್ನಿದꣳ ಸಂ ಚ ವಿ ಚೈತಿ ಸರ್ವಂ ಯಸ್ಮಿನ್ ದೇವಾ ಅಧಿ ವಿಶ್ವೇ ನಿಷೇದುಃ ।
ತದೇವ ಭೂತಂ ತದು ಭವ್ಯಮಾ ಇದಂ ತದಕ್ಷರೇ ಪರಮೇ ವ್ಯೋಮನ್ ॥ 2॥

ಯೇನಾವೃತಂ ಖಂ ಚ ದಿವಂ ಮಹೀ ಚ ಯೇನಾದಿತ್ಯಸ್ತಪತಿ ತೇಜಸಾ ಭ್ರಾಜಸಾ ಚ ।
ಯಮನ್ತಃ ಸಮುದ್ರೇ ಕವಯೋ ವಯನ್ತಿ ಯದಕ್ಷರೇ ಪರಮೇ ಪ್ರಜಾಃ ॥ 3॥

ಯತಃ ಪ್ರಸೂತಾ ಜಗತಃ ಪ್ರಸೂತೀ ತೋಯೇನ ಜೀವಾನ್ ವ್ಯಚಸರ್ಜ ಭೂಮ್ಯಾಮ್ ।
ಯದೋಷಧೀಭಿಃ ಪುರುಷಾನ್ ಪಶೂꣳಶ್ಚ ವಿವೇಶ ಭೂತಾನಿ ಚರಾಚರಾಣಿ ॥ 4॥

ಅತಃ ಪರಂ ನಾನ್ಯದಣೀಯಸꣳ ಹಿ ಪರಾತ್ಪರಂ ಯನ್ಮಹತೋ ಮಹಾನ್ತಮ್ ।
ಯದೇಕಮವ್ಯಕ್ತಮನನ್ತರೂಪಂ ವಿಶ್ವಂ ಪುರಾಣಂ ತಮಸಃ ಪರಸ್ತಾತ್ ॥ 5॥

ತದೇವರ್ತಂ ತದು ಸತ್ಯಮಾಹುಸ್ತದೇವ ಬ್ರಹ್ಮ ಪರಮಂ ಕವೀನಾಮ್ ।
ಇಷ್ಟಾಪೂರ್ತಂ ಬಹುಧಾ ಜಾತಂ ಜಾಯಮಾನಂ ವಿಶ್ವಂ ಬಿಭರ್ತಿ ಭುವನಸ್ಯ ನಾಭಿಃ ॥ 6॥

ತದೇವಾಗ್ನಿಸ್ತದ್ವಾಯುಸ್ತತ್ಸೂರ್ಯಸ್ತದು ಚನ್ದ್ರಮಾಃ ।
ತದೇವ ಶುಕ್ರಮಮೃತಂ ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ತದಾಪಃ ಸ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ॥ 7॥

ಸರ್ವೇ ನಿಮೇಷಾ ಜಜ್ಞಿರೇ ವಿದ್ಯುತಃ ಪುರುಷಾದಧಿ ।
ಕಲಾ ಮುಹೂರ್ತಾಃ ಕಾಷ್ಠಾಶ್ಚಾಹೋರಾತ್ರಾಶ್ಚ ಸರ್ವಶಃ ॥ 8॥

ಅರ್ಧಮಾಸಾ ಮಾಸಾ ಋತವಃ ಸಂವತ್ಸರಶ್ಚ ಕಲ್ಪನ್ತಾಮ್ ।
ಸ ಆಪಃ ಪ್ರದುಧೇ ಉಭೇ ಇಮೇ ಅನ್ತರಿಕ್ಷಮಥೋ ಸುವಃ ॥ 9॥

ನೈನಮೂರ್ಧ್ವಂ ನ ತಿರ್ಯಂಚಂ ನ ಮಧ್ಯೇ ಪರಿಜಗ್ರಭತ್ ।
ನ ತಸ್ಯೇಶೇ ಕಶ್ಚನ ತಸ್ಯ ನಾಮ ಮಹದ್ಯಶಃ ॥ 10॥

ನ ಸಂದೃಶೇ ತಿಷ್ಠತಿ ರೂಪಮಸ್ಯ ನ ಚಕ್ಷುಷಾ ಪಶ್ಯತಿ ಕಶ್ಚನೈನಮ್ ।
ಹೃದಾ ಮನೀಶಾ ಮನಸಾಭಿಕ್ಲೃಪ್ತೋ ಯ ಏನಂ ವಿದುರಮೃತಾಸ್ತೇ ಭವನ್ತಿ ॥ 11॥

ಪರಮಾತ್ಮ- ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭ- ಸೂಕ್ತ
ಅದ್ಭ್ಯಃ ಸಮ್ಭೂತೋ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭ ಇತ್ಯಷ್ಟೌ ॥

ಅದ್ಭ್ಯ ಸಮ್ಭೂತಃ ಪೃಥಿವ್ಯೌ ರಸಾಚ್ಚ ವಿಶ್ವಕರ್ಮಣಃ ಸಮವರ್ತತಾಧಿ ।
ತಸ್ಯ ತ್ವಷ್ಟಾ ವಿದಧದ್ರೂಪಮೇತಿ ತತ್ಪುರುಷಸ್ಯ ವಿಶ್ವಮಾಜಾನಮಗ್ರೇ । 1।
ವೇದಾಹಮೇತಂ ಪುರುಷಂ ಮಹಾನ್ತಂ ಆದಿತ್ಯವರ್ಣಂ ತಮಸಃ ಪರಸ್ತಾತ್ ।
ತಮೇವಂ ವಿದ್ವಾನಭೃತ ಇಹ ಭವತಿ ನಾನ್ಯಃಪನ್ಥಾವಿದ್ಯತೇಽಯನಾಯ । 2।
ಪ್ರಜಾಪತಿಶ್ಚರತಿ ಗರ್ಭೇ ಅನ್ತಃ ಅಜಾಯಮಾನೋ ಬಹುಥಾ ವಿಜಾಯತೇ ।
ತಸ್ಯ ಧೀರಾಃ ಪರಿಜಾನನ್ತಿ ಯೋನಿಮ್ ಮರೀಚೀನಾಂ ಪದಮಿಚ್ಛನ್ತಿ ವೇಧಸಃ । 3।
ಯೋ ದೇವೇಭ್ಯ ಆತಪತಿ ಯೋ ದೇವಾನಾಂ ಪುರೋಹಿತಃ । ಪೂರ್ವೋ ಯೋ ದೇವೇಭ್ಯೋ
ಜಾತಃ ನಮೋ ರುಚಾಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಯೇ । 4।
ರುಚಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಂ ಜನಯನ್ತಃ ದೇವಾ ಅಗ್ರೇ ತದಬ್ರುವನ್ । ಯಸ್ತ್ವೈವಂ
ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ವಿದ್ಯಾತ್ ತಸ್ಯ ದೇವಾ ಅಸನ್ ವಶೇ । 5।
ಹ್ರೀಶ್ಚ ತೇ ಲಕ್ಷ್ಮೀಶ್ಚ ಪತ್ನ್ಯೌ ಅಹೋರಾತ್ರೇ ಪಾರ್ಶ್ವೇ ನಕ್ಷತ್ರಾಣಿ ರೂಪಮ್ ।
ಅಶ್ವಿನೌ ವ್ಯಾತ್ತಮ್ ಇಷ್ಟಂ ಮನಿಷಾಣ ಅಮುಂ ಮನಿಷಾಣ ಸರ್ವಂ
ಮನಿಷಾಣ । 6। ಇತಿ ಉತ್ತರನಾರಾಯಣಾನುವಾಕಃ ।

ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಃ ಸಮವರ್ತತಾಗ್ರೇ ಭೂತಸ್ಯ ಜಾತಃ ಪತಿರೇಕ ಆಸೀತ್ ।
ಸ ದಾಧಾರ ಪೃಥಿವೀಂ ದ್ಯಾಮುತೇಮಾಂ ಕಸ್ಮೈ ದೇವಾಯ ಹವಿಷಾ ವಿಧೇಮ ॥ 1॥

ಯಃ ಪ್ರಾಣತೋ ನಿಮಿಷತೋ ಮಹಿತ್ವೈಕ ಇದ್ರಾಜಾ ಜಗತೋ ಬಭೂವ ।
ಯ ಈಶೇ ಅಸ್ಯ ದ್ವಿಪದಶ್ಚತುಷ್ಪದಃ ಕಸ್ಮೈ ದೇವಾಯ ಹವಿಷಾ ವಿಧೇಮ ॥ 2॥

ಯ ಆತ್ಮದಾ ಬಲಂದಾ ಯಸ್ಯ ವಿಶ್ವ ಉಪಾಸತೇ ಪ್ರಶಿಷಂ ಯಸ್ಯ ದೇವಾಃ ।
ಯಸ್ಯ ಛಾಯಾಮೃತಂ ಯಸ್ಯ ಮೃತ್ಯುಃ ಕಸ್ಮೈ ದೇವಾಯ ಹವಿಷಾ ವಿಧೇಮ ॥ 3॥

ಯಸ್ಯೇಮೇ ಹಿಮವನ್ತೋ ಮಹಿತ್ವಾ ಯಸ್ಯ ಸಮುದ್ರꣳ ರಸಯಾ ಸಹಾಹುಃ ।
ಯಸ್ಯೇಮಾಃ ಪ್ರದಿಶೋ ಯಸ್ಯ ಬಾಹೂ ಕಸ್ಮೈ ದೇವಾಯ ಹವಿಷಾ ವಿಧೇಮ ॥ 4॥

ಯಂ ಕ್ರನ್ದಸೀ ಅವಸಾ ತಸ್ತಭಾನೇ ಅಸ್ಯೈಕ್ಷೇತಾಂ ಮನಸಾ ರೇಜಮಾನೇ ।
ಯತ್ರಾಧಿ ಸೂರ ಉದಿತೌ ವ್ಯೇತಿ ಕಸ್ಮೈ ದೇವಾಯ ಹವಿಷಾ ವಿಧೇಮ ॥ 5॥

ಯೇನ ದ್ಯೌರುಗ್ರಾ ಪೃಥಿವೀ ಚ ದೃಢೇ ಯೇನ ಸುವಃ ಸ್ತಭಿತಂ ಯೇನ ನಾಕಃ ।
ಯೋ ಅನ್ತರಿಕ್ಷೇ ರಜಸೋ ವಿಮಾನಃ ಕಸ್ಮೈ ದೇವಾಯ ಹವಿಷಾ ವಿಧೇಮ ॥ 6॥

ಆಪೋ ಹ ಯನ್ಮಹತೀರ್ವಿಶ್ವಮಾಯಂ ದಕ್ಷಂ ದಧಾನಾ ಜನಯನ್ತೀರಗ್ನಿಮ್ ।
ತತೋ ದೇವಾನಾಂ ನಿರವರ್ತತಾಸುರೇಕಃ ಕಸ್ಮೈ ದೇವಾಯ ಹವಿಷಾ ವಿಧೇಮ ॥ 7॥

ಯಶ್ಚಿದಾಪೋ ಮಹಿನಾ ಪರ್ಯಪಶ್ಯದ್ದಕ್ಷಂ ದಧಾನಾ ಜನಯನ್ತೀರಗ್ನಿಮ್ ।
ಯೋ ದೇವೇಶ್ವಧಿ ದೇವ ಏಕ ಕಸ್ಮೈ ದೇವಾಯ ಹವಿಷಾ ವಿಧೇಮ ॥ 8॥

ಏಷ ಹಿ ದೇವಃ ಪ್ರದಿಶೋಽನು ಸರ್ವಾಃ ಪೂರ್ವೋ ಹಿ ಜಾತಃ ಸ ಉ ಗರ್ಭೇ ಅನ್ತಃ ।
ಸ ವಿಜಾಯಮಾನಃ ಸ ಜನಿಷ್ಯಮಾಣಃ ಪ್ರತ್ಯಙ್ಮುಖಾಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ವಿಶ್ವತೋಮುಖಃ ॥ 12॥

ವಿಶ್ವತಶ್ಚಕ್ಷುರುತ ವಿಶ್ವತೋ ಮುಖೋ ವಿಶ್ವತೋ ಹಸ್ತ ಉತ ವಿಶ್ವತಸ್ಪಾತ್ ।
ಸಂ ಬಾಹುಭ್ಯಾಂ ನಮತಿ ಸಂ ಪತತ್ರೈರ್ದ್ಯಾವಾಪೃಥಿವೀ ಜನಯನ್ ದೇವ ಏಕಃ ॥ 13॥

ವೇನಸ್ತತ್ ಪಶ್ಯನ್ ವಿಶ್ವಾ ಭುವನಾನಿ ವಿದ್ವಾನ್ ಯತ್ರ ವಿಶ್ವಂ ಭವತ್ಯೇಕನೀಡಮ್ ।
ಯಸ್ಮಿನ್ನಿದꣳಸಂ ಚ ವಿ ಚೈಕꣳಸ ಓತಃ ಪ್ರೋತಶ್ಚ ವಿಭುಃ ಪ್ರಜಾಸು ॥ 14॥

ಪ್ರ ತದ್ವೋಚೇ ಅಮೃತಂ ನು ವಿದ್ವಾನ್ ಗನ್ಧರ್ವೋ ನಾಮ ನಿಹಿತಂ ಗುಹಾಸು ।
ತ್ರೀಣಿ ಪದಾ ನಿಹಿತಾ ಗುಹಾಸು ಯಸ್ತದ್ವೇದ ಸವಿತುಃ ಪಿತಾ ಸತ್ ॥ 15॥

ಸ ನೋ ಬನ್ಧುರ್ಜನಿತಾ ಸ ವಿಧಾತಾ ಧಾಮಾನಿ ವೇದ ಭುವನಾನಿ ವಿಶ್ವಾ ।
ಯತ್ರ ದೇವಾ ಅಮೃತಮಾನಶಾನಾಸ್ತೃತೀಯೇ ಧಾಮಾನ್ಯಭ್ಯೈರಯನ್ತ ॥ 16॥

ಪರಿ ದ್ಯಾವಾಪೃಥಿವೀ ಯನ್ತಿ ಸದ್ಯಃ ಪರಿ ಲೋಕಾನ್ ಪರಿ ದಿಶಃ ಪರಿ ಸುವಃ ।
ಋತಸ್ಯ ತನ್ತುಂ ವಿತತಂ ವಿಚೃತ್ಯ ತದಪಶ್ಯತ್ ತದಭವತ್ ಪ್ರಜಾಸು ॥ 17॥

ಪರೀತ್ಯ ಲೋಕಾನ್ ಪರೀತ್ಯ ಭೂತಾನಿ ಪರೀತ್ಯ ಸರ್ವಾಃ ಪ್ರದಿಶೋ ದಿಶಶ್ಚ ।
ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಪ್ರಥಮಜಾ ಋತಸ್ಯಾತ್ಮನಾತ್ಮಾನಮಭಿಸಮ್ಬಭೂವ ॥ 18॥

ಸದಸಸ್ಪತಿಮದ್ಭುತಂ ಪ್ರಿಯಮಿನ್ದ್ರಸ್ಯ ಕಾಮ್ಯಮ್ ।
ಸನಿಂ ಮೇಧಾಮಯಾಸಿಷಮ್ ॥ 19॥

ಉದ್ದೀಪ್ಯಸ್ವ ಜಾತವೇದೋಽಪಘ್ನನ್ನಿಋತಿಂ ಮಮ । ಪಶೂꣳಶ್ಚ
ಮಹ್ಯಮಮಾವಹ ಜೀವನಂ ಚ ದಿಶೋ ದಿಶ ॥ 20॥

ಮಾ ನೋ ಹಿꣳಸೀಜ್ಜಾತವೇದೋ ಗಾಮಶ್ವಂ ಪುರುಷಂ ಜಗತ್ ।
ಅಬಿಭ್ರದಗ್ನ ಆಗಹಿ ಶ್ರಿಯಾ ಮಾ ಪರಿಪಾತಯ ॥ 21॥

ಪುರುಷಸ್ಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಸಹಸ್ರಾಕ್ಷಸ್ಯ ಮಹಾದೇವಸ್ಯ ಧೀಮಹಿ ।
ತನ್ನೋ ರುದ್ರಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 22॥

ಗಾಯತ್ರ್ಯಾಃ ।
ತತ್ಪುರುಷಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಮಹಾದೇವಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ರುದ್ರಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 23॥

ತತ್ಪುರುಷಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ವಕ್ರತುಂಡಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ದನ್ತಿಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 24॥

ತತ್ಪುರುಷಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಚಕ್ರತುಂಡಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ನನ್ದಿಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 25॥

ತತ್ಪುರುಷಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಮಹಾಸೇನಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನಃ ಷಣ್ಮುಖಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 26॥

ತತ್ಪುರುಷಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಸುವರ್ಣಪಕ್ಷಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ಗರುಡಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 27॥

ವೇದಾತ್ಮನಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ಬ್ರಹ್ಮ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 28॥

ನಾರಾಯಣಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ವಾಸುದೇವಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ವಿಷ್ಣುಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 29॥

ವಜ್ರನಖಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ತೀಕ್ಷ್ಣದꣳಷ್ಟ್ರಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ನಾರಸಿꣳಹಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 30॥

ಭಾಸ್ಕರಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಮಹದ್ದ್ಯುತಿಕರಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ಆದಿತ್ಯ್ಯಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 31॥

ವೈಶ್ವಾನರಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಲಾಲೀಲಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ಅಗ್ನಿಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 32॥

ಕಾತ್ಯಾಯನಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಕನ್ಯಾಕುಮಾರಿ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ದುರ್ಗಿಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 33॥

[ಪಾಠಭೇದಃ:  
ಚತುರ್ಮುಖಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಕಮಂಡಲುಧರಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ಬ್ರಹ್ಮಾ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥

ಆದಿತ್ಯಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಸಹಸ್ರಕಿರಣಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ಭಾನುಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥

ಪಾವಕಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಸಪ್ತಜಿಹ್ವಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ವೈಶ್ವಾನರಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥

ಮಹಾಶೂಲಿನ್ಯೈ ವಿದ್ಮಹೇ ಮಹಾದುರ್ಗಾಯೈ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ಭಗವತೀ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥

ಸುಭಗಾಯೈ ವಿದ್ಮಹೇ ಕಮಲಮಾಲಿನ್ಯೈ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ಗೌರೀ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥

ನವಕುಲಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ವಿಷದನ್ತಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನಃ ಸರ್ಪಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥]
ಸಹಸ್ರಪರಮಾ ದೇವೀ ಶತಮೂಲಾ ಶತಾಂಕುರಾ । ಸರ್ವꣳಹರತು ಮೇ
ಪಾಪಂ ದೂರ್ವಾ ದುಃಸ್ವಪ್ನನಾಶಿನೀ ॥ 34॥

ಕಾಂಡಾತ್ ಕಾಂಡಾತ್ ಪ್ರರೋಹನ್ತೀ ಪರುಷಃ ಪರುಷಃ ಪರಿ । ಏವಾ ನೋ
ದೂರ್ವೇ ಪ್ರತನು ಸಹಸ್ರೇಣ ಶತೇನ ಚ ॥ 35॥

ಯಾ ಶತೇನ ಪ್ರತನೋಷಿ ಸಹಸ್ರೇಣ ವಿರೋಹಸಿ । ತಸ್ಯಾಸ್ತೇ ದೇವೀಷ್ಟಕೇ
ವಿಧೇಮ ಹವಿಷಾ ವಯಮ್ ॥ 36॥

ಅಶ್ವಕ್ರಾನ್ತೇ ರಥಕ್ರಾನ್ತೇ ವಿಷ್ಣುಕ್ರಾನ್ತೇ ವಸುನ್ಧರಾ । ಶಿರಸಾ
ಧಾರಯಿಷ್ಯಾಮಿ ರಕ್ಷಸ್ವ ಮಾಂ ಪದೇ ಪದೇ ॥ 37॥

ಭೂಮಿರ್ಧೇನುರ್ಧರಣೀ ಲೋಕಧಾರಿಣೀ । ಉದ್ಧೃತಾಸಿ ವರಾಹೇಣ
ಕೃಷ್ಣೇನ ಶತಬಾಹುನಾ ॥ 38॥

ಮೃತ್ತಿಕೇ ಹನ ಪಾಪಂ ಯನ್ಮಯಾ ದುಷ್ಕೃತಂ ಕೃತಮ್ ।
ಮೃತ್ತಿಕೇ ಬ್ರಹ್ಮದತ್ತಾಸಿ ಕಾಶ್ಯಪೇನಾಭಿಮನ್ತ್ರಿತಾ ।
ಮೃತ್ತಿಕೇ ದೇಹಿ ಮೇ ಪುಷ್ಟಿಂ ತ್ವಯಿ ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಮ್ ॥ 39॥

ಮೃತ್ತಿಕೇ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತೇ ಸರ್ವಂ ತನ್ಮೇ ನಿರ್ಣುದ ಮೃತ್ತಿಕೇ । ತ್ವಯಾ
ಹತೇನ ಪಾಪೇನ ಗಚ್ಛಾಮಿ ಪರಮಾಂ ಗತಿಮ್ ॥ 40॥

ಯತ ಇನ್ದ್ರ ಭಯಾಮಹೇ ತತೋ ನೋ ಅಭಯಂ ಕೃಧಿ । ಮಘವಂಛಗ್ಧಿ
ತವ ತನ್ನ ಊತಯೇ ವಿದ್ವಿಷೋ ವಿಮೃಧೋ ಜಹಿ ॥ 41॥

ಸ್ವಸ್ತಿದಾ ವಿಶಸ್ಪತಿರ್ವೃತ್ರಹಾ ವಿಮೃಧೋ ವಶೀ । ವೃಷೇನ್ದ್ರಃ
ಪುರ ಏತು ನಃ ಸ್ವಸ್ತಿದಾ ಅಭಯಂಕರಃ ॥ 42॥

ಸ್ವಸ್ತಿ ನ ಇನ್ದ್ರೋ ವೃದ್ಧಶ್ರವಾಃ ಸ್ವಸ್ತಿ ನಃ ಪೂಷಾ ವಿಶ್ವವೇದಾಃ ।
ಸ್ವಸ್ತಿ ನಸ್ತಾರ್ಕ್ಷ್ಯೋ ಅರಿಷ್ಟನೇಮಿಃ ಸ್ವಸ್ತಿ ನೋ ಬೃಹಸ್ಪತಿರ್ದಧಾತು ॥ 43॥

ಆಪಾನ್ತಮನ್ಯುಸ್ತೃಪಲಪ್ರಭರ್ಮಾ ಧುನಿಃ
ಶಿಮೀವಾಂಛರುಮಾꣳಋಜೀಷೀ ।
ಸೋಮೋ ವಿಶ್ವಾನ್ಯತಸಾವನಾನಿ ನಾರ್ವಾಗಿನ್ದ್ರಂ ಪ್ರತಿಮಾನಾನಿ ದೇಭುಃ ॥ 44॥

ಬ್ರಹ್ಮಜಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರಥಮಂ ಪುರಸ್ತಾದ್ವಿ ಸೀಮತಃ ಸುರುಚೋ ವೇನ ಆವಃ ।
ಸ ಬುಧ್ನಿಯಾ ಉಪಮಾ ಅಸ್ಯ ವಿಷ್ಠಾಃ ಸತಶ್ಚ ಯೋನಿಮಸತಶ್ಚ ವಿವಃ ॥ 45॥

ಸ್ಯೋನಾ ಪೃಥಿವಿ ಭವಾನ್ ನೃಕ್ಷರಾ ನಿವೇಶನೀ । ಯಚ್ಛಾ ನಃ
ಶರ್ಮ ಸಪ್ರಥಾಃ ॥ 46॥

ಗನ್ಧದ್ವಾರಾಂ ದುರಾಧರ್ಷಾಂ ನಿತ್ಯಪುಷ್ಟಾಂ ಕರೀಷಿಣೀಮ್ ।
ಈಶ್ವರೀꣳ ಸರ್ವಭೂತಾನಾಂ ತಾಮಿಹೋಪಹ್ವಯೇ ಶ್ರಿಯಮ್ ॥ 47॥

ಶ್ರೀರ್ಮೇ ಭಜತು ಅಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ಮೇ ನಶ್ಯತು ।
ವಿಷ್ಣುಮುಖಾ ವೈ
ದೇವಾಶ್ಛನ್ದೋಭಿರಿಮಾॅಂಲ್ಲೋಕಾನನಪಜಯ್ಯಮಭ್ಯಜಯನ್ ।
ಮಹಾꣳ ಇನ್ದ್ರೋ ವಜ್ರಬಾಹುಃ ಷೋಡಶೀ ಶರ್ಮ ಯಚ್ಛತು ॥ 48॥

ಸ್ವಸ್ತಿ ನೋ ಮಘವಾ ಕರೋತು । ಹನ್ತು ಪಾಪ್ಮಾನಂ ಯೋಽಸ್ಮಾನ್ ದ್ವೇಷ್ಟಿ ॥ 49॥

ಸೋಮಾನꣳ ಸ್ವರಣಂ ಕೃಣುಹಿ ಬ್ರಹ್ಮಣಸ್ಪತೇ ಕಕ್ಷೀವನ್ತಂ ಯ ಔಶಿಜಮ್ ।
ಶರೀರಂ ಯಜ್ಞಶಮಲಂ ಕುಸೀದಂ ತಸ್ಮಿನ್ತ್ಸೀದತು ಯೋಽಸ್ಮಾನ್ ದ್ವೇಷ್ಟಿ ॥ 50॥

ಚರಣಂ ಪವಿತ್ರಂ ವಿತತಂ ಪುರಾಣಂ ಯೇನ ಪೂತಸ್ತರತಿ ದುಷ್ಕೃತಾನಿ ।
ತೇನ ಪವಿತ್ರೇಣ ಶುದ್ಧೇನ ಪೂತಾ ಅತಿ ಪಾಪ್ಮಾನಮರಾತಿಂ ತರೇಮ ॥ 51॥

ಸಜೋಷಾ ಇನ್ದ್ರ ಸಗಣೋ ಮರುದ್ಭಿಃ ಸೋಮಂ ಪಿಬ ವೃತ್ರಹಂಛೂರ ವಿದ್ವಾನ್ ।
ಜಹಿ ಶತ್ರೂꣳರಪ ಮೃಧೋ ನುದಸ್ವಾಥಾಭಯಂ ಕೃಣುಹಿ ವಿಶ್ವತೋ ನಃ ॥ 52॥

ಸುಮಿತ್ರಾ ನ ಆಪ ಓಷಧಯಃ ಸನ್ತು ।
ದುರ್ಮಿತ್ರಾಸ್ತಸ್ಮೈ ಭೂಯಾಸುರ್ಯೋಽಸ್ಮಾನ್ ದ್ವೇಷ್ಟಿ ಯಂ ಚ ವಯಂ ದ್ವಿಷ್ಮಃ ॥ 53॥

ಆಪೋ ಹಿ ಷ್ಠಾ ಮಯೋಭುವಸ್ತಾ ನ ಊರ್ಜೇ ದಧಾತನ । ಮಹೇ ರಣಾಯ
ಚಕ್ಷಸೇ । ಯೋ ವಃ ಶಿವತಮೋ ರಸಸ್ತಸ್ಯ ಭಾಜಯತೇಽಹ ನಃ ।
ಉಶತೀರಿವ ಮಾತರಃ । ತಸ್ಮಾ ಅರಂ ಗಮಾಮ ವೋ ಯಸ್ಯ ಕ್ಷಯಾಯ
ಜಿನ್ವಥ । ಆಪೋ ಜನಯಥಾ ಚ ನಃ ॥ 54॥

ಹಿರಣ್ಯಶ‍ೃಂಗಂ ವರುಣಂ ಪ್ರಪದ್ಯೇ ತೀರ್ಥ ಮೇ ದೇಹಿ ಯಾಚಿತಃ ।
ಯನ್ಮಯಾ ಭುಕ್ತಮಸಾಧೂನಾಂ ಪಾಪೇಭ್ಯಶ್ಚ ಪ್ರತಿಗ್ರಹಃ ॥ 55॥

ಯನ್ಮೇ ಮನಸಾ ವಾಚಾ ಕರ್ಮಣಾ ವಾ ದುಷ್ಕೃತಂ ಕೃತಮ್ ।
ತನ್ನ ಇನ್ದ್ರೋ ವರುಣೋ ಬೃಹಸ್ಪತಿಃ ಸವಿತಾ ಚ ಪುನನ್ತು ಪುನಃ ಪುನಃ ॥ 56॥

ನಮೋಽಗ್ನಯೇಽಪ್ಸುಮತೇ ನಮ ಇನ್ದ್ರಾಯ ನಮೋ ವರುಣಾಯ ನಮೋ ವಾರುಣ್ಯೈ
ನಮೋಽದ್ಭ್ಯಃ ॥ 57॥

ಯದಪಾಂ ಕ್ರೂರಂ ಯದಮೇಧ್ಯಂ ಯದಶಾನ್ತಂ ತದಪಗಚ್ಛತಾತ್ ॥ 58॥

ಅತ್ಯಾಶನಾದತೀಪಾನಾದ್ ಯಚ್ಚ ಉಗ್ರಾತ್ ಪ್ರತಿಗ್ರಹಾತ್ ।
ತನ್ಮೇ ವರುಣೋ ರಾಜಾ ಪಾಣಿನಾ ಹ್ಯವಮರ್ಶತು ॥ 59॥

ಸೋಽಹಮಪಾಪೋ ವಿರಜೋ ನಿರ್ಮುಕ್ತೋ ಮುಕ್ತಕಿಲ್ಬಿಷಃ ।
ನಾಕಸ್ಯ ಪೃಷ್ಠಮಾರುಹ್ಯ ಗಚ್ಛೇದ್ಬ್ರಹ್ಮಸಲೋಕತಾಮ್ ॥ 60॥

ಯಶ್ಚಾಪ್ಸು ವರುಣಃ ಸ ಪುನಾತ್ವಘಮರ್ಷಣಃ ॥ 61॥

ಇಮಂ ಮೇ ಗಂಗೇ ಯಮುನೇ ಸರಸ್ವತಿ ಶುತುದ್ರಿ ಸ್ತೋಮꣳ ಸಚತಾ ಪರುಷ್ಣಿಯಾ ।
ಅಸಿಕ್ನಿಅ ಮರುದ್ವೃಧೇ ವಿತಸ್ತಯಾರ್ಜೀಕೀಯೇ ಶ‍ೃಣುಹ್ಯಾ ಸುಷೋಮಯಾ ॥ 62॥

ಋತಂ ಚ ಸತ್ಯಂ ಚಾಭೀದ್ಧಾತ್ತಪಸೋಽಧ್ಯಜಾಯತ ।
ತತೋ ರಾತ್ರಿರಜಾಯತ ತತಃ ಸಮುದ್ರೋ ಅರ್ಣವಃ ॥ 63॥

ಸಮುದ್ರಾದರ್ಣವಾದಧಿ ಸಂವತ್ಸರೋ ಅಜಾಯತ ।
ಅಹೋರಾತ್ರಾಣಿ ವಿದಧದ್ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಮಿಷತೋ ವಶೀ ॥ 64॥

ಸೂರ್ಯಾಚನ್ದ್ರಮಸೌ ಧಾತಾ ಯಥಾಪೂರ್ವಮಕಲ್ಪಯತ್ ।
ದಿವಂ ಚ ಪೃಥಿವೀಂ ಚಾನ್ತರಿಕ್ಷಮಥೋ ಸುವಃ ॥ 65॥

ಯತ್ಪೃಥಿವ್ಯಾꣳ ರಜಃ ಸ್ವಮಾನ್ತರಿಕ್ಷೇ ವಿರೋದಸೀ ।
ಇಮಾꣳಸ್ತದಾಪೋ ವರುಣಃ ಪುನಾತ್ವಘಮರ್ಷಣಃ ॥

ಪುನನ್ತು ವಸವಃ ಪುನಾತು ವರುಣಃ ಪುನಾತ್ವಘಮರ್ಷಣಃ ।
ಏಷ ಭೂತಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಭುವನಸ್ಯ ಗೋಪ್ತಾ ॥

ಏಷ ಪುಣ್ಯಕೃತಾಂ ಲೋಕಾನೇಷ ಮೃತ್ಯೋರ್ಹಿರಣ್ಮಯಮ್ ।
ದ್ಯಾವಾಪೃಥಿವ್ಯೋರ್ಹಿರಣ್ಮಯꣳ ಸꣳಶ್ರಿತꣳ ಸುವಃ ।
ಸ ನಃ ಸುವಃ ಸꣳಶಿಶಾಧಿ ॥ 66॥

ಆರ್ದ್ರಂ ಜ್ವಲತಿಜ್ಯೋತಿರಹಮಸ್ಮಿ । ಜ್ಯೋತಿರ್ಜ್ವಲತಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಹಮಸ್ಮಿ ।
ಯೋಽಹಮಸ್ಮಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಹಮಸ್ಮಿ । ಅಹಮಸ್ಮಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಹಮಸ್ಮಿ । ಅಹಮೇವಾಹಂ
ಮಾಂ ಜುಹೋಮಿ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 67॥

ಅಕಾರ್ಯವಕೀರ್ಣೀ ಸ್ತೇನೋ ಭ್ರೂಣಹಾ ಗುರುತಲ್ಪಗಃ ।
ವರುಣೋಽಪಾಮಘಮರ್ಷಣಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಪಾಪಾತ್ ಪ್ರಮುಚ್ಯತೇ ॥ 68॥

ರಜೋಭೂಮಿಸ್ತ್ವ ಮಾꣳ ರೋದಯಸ್ವ ಪ್ರವದನ್ತಿ ಧೀರಾಃ ॥ 69॥

ಆಕ್ರಾನ್ತ್ಸಮುದ್ರಃ ಪ್ರಥಮೇ ವಿಧರ್ಮಂಜನಯನ್ಪ್ರಜಾ ಭುವನಸ್ಯ ರಾಜಾ ।
ವೃಷಾ ಪವಿತ್ರೇ ಅಧಿ ಸಾನೋ ಅವ್ಯೇ ಬೃಹತ್ಸೋಮೋ ವಾವೃಧೇ ಸುವಾನ ಇನ್ದುಃ ॥ 70॥

ದ್ವಿತೀಯೋಽವಾನುಕಃ ।
ಜಾತವೇದಸೇ ಸುನವಾಮ ಸೋಮಮರಾತೀಯತೋ ನಿದಹಾತಿ ವೇದಃ ।
ಸ ನಃ ಪರ್ಷದತಿ ದುರ್ಗಾಣಿ ವಿಶ್ವಾ ನಾವೇವ ಸಿನ್ಧುಂ ದುರಿತಾತ್ಯಗ್ನಿಃ ॥ 1॥

ದುರ್ಗಾ ಸೂಕ್ತಮ್ ।
ತಾಮಗ್ನಿವರ್ಣಾಂ ತಪಸಾ ಜ್ವಲನ್ತೀಂ ವೈರೋಚನೀಂ ಕರ್ಮಫಲೇಷು ಜುಷ್ಟಾಮ್ ।
ದುರ್ಗಾಂ ದೇವೀꣳ ಶರಣಮಹಂ ಪ್ರಪದ್ಯೇ ಸುತರಸಿ ತರಸೇ ನಮಃ ॥ 2॥

ಅಗ್ನೇ ತ್ವಂ ಪಾರಯಾ ನವ್ಯೋ ಅಸ್ಮಾನ್ ಸ್ವಸ್ತಿಭಿರತಿ ದುರ್ಗಾಣಿ ವಿಶ್ವಾ ।
ಪೂಶ್ಚ ಪೃಥ್ವೀ ಬಹುಲಾ ನ ಉರ್ವೀ ಭವಾ ತೋಕಾಯ ತನಯಾಯ ಶಂಯೋಃ ॥ 3॥

ವಿಶ್ವಾನಿ ನೋ ದುರ್ಗಹಾ ಜಾತವೇದಃ ಸಿನ್ಧುಂ ನ ವಾವಾ ದುರಿತಾತಿಪರ್ಷಿ ।
ಅಗ್ನೇ ಅತ್ರಿವನ್ಮನಸಾ ಗೃಣಾನೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಬೋಧ್ಯವಿತಾ ತನೂನಾಮ್ ॥ 4॥

ಪೃತನಾಜಿತꣳ ಸಹಮಾನಮುಗ್ನಮಗ್ನಿꣳ ಹುವೇಮ ಪರಮಾತ್ಸಧಸ್ತಾತ್ ।
ಸ ನಃ ಪರ್ಷದತಿ ದುರ್ಗಾಣಿ ವಿಶ್ವಾ ಕ್ಷಾಮದ್ದೇವೋ ಅತಿ ದುರಿತಾತ್ಯಗ್ನಿಃ ॥ 5॥

ಪ್ರತ್ನೋಷಿ ಕಮೀಡ್ಯೋ ಅಧ್ವರೇಷು ಸನಾಚ್ಚ ಹೋತಾ ನವ್ಯಶ್ಚ ಸತ್ಸಿ ।
ಸ್ವಾಂ ಚಾಗ್ನೇ ತನುವಂ ಪಿಪ್ರಯಸ್ವಾಸ್ಮಭ್ಯಂ ಚ ಸೌಭಗಮಾಯಜಸ್ವ ॥ 6॥

ಗೋಭಿರ್ಜುಷ್ಟಮಯುಜೋ ನಿಷಿಕ್ತಂ ತವೇನ್ದ್ರ ವಿಷ್ಣೋರನುಸಂಚರೇಮ ।
ನಾಕಸ್ಯ ಪೃಷ್ಠಮಭಿ ಸಂವಸಾನೋ ವೈಷ್ಣವೀಂ ಲೋಕ ಇಹ ಮಾದಯನ್ತಾಮ್ ॥ 7॥

ತೃತೀಯೋಽನುವಾಕಃ ।
ಭೂರನ್ನಮಗ್ನಯೇ ಪೃಥಿವ್ಯೈ ಸ್ವಾಹಾ ಭುವೋಽನ್ನಂ
ವಾಯವೇಽನ್ತರಿಕ್ಷಾಯ ಸ್ವಾಹಾ ಸುವರನ್ನಮಾದಿತ್ಯಾಯ ದಿವೇ ಸ್ವಾಹಾ
ಭೂರ್ಭುವಸ್ಸುವರನ್ನಂ ಚನ್ದ್ರಮಸೇ ದಿಗ್ಭ್ಯಃ ಸ್ವಾಹಾ ನಮೋ ದೇವೇಭ್ಯಃ
ಸ್ವಧಾ ಪಿತೃಭ್ಯೋ ಭೂರ್ಭುವಃ ಸುವರನ್ನಮೋಮ್ ॥ 1॥

ಚತುರ್ಥೋಽನುವಾಕಃ ।
ಭೂರಗ್ನಯೇ ಪೃಥಿವ್ಯೈ ಸ್ವಾಹಾ ಭುವೋ ವಾಯವೇಽನ್ತರಿಕ್ಷಾಯ ಸ್ವಾಹಾ
ಸುವರಾದಿತ್ಯಾಯ ದಿವೇ ಸ್ವಾಹಾ ಭುರ್ಭುವಸ್ಸುವಶ್ಚನ್ದ್ರಮಸೇ ದಿಗ್ಭ್ಯಃ
ಸ್ವಾಹಾ
ನಮೋ ದೇವೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಧಾ ಪಿತೃಭ್ಯೋ ಭೂರ್ಭುವಃಸುವರಗ್ನ ಓಮ್ ॥ 1॥

ಪಂಚಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಭೂರಗ್ನಯೇ ಚ ಪೃಥಿವ್ಯೈ ಚ ಮಹುತೇ ಚ ಸ್ವಾಹಾ ಭುವೋ ವಾಯವೇ
ಚಾನ್ತರಿಕ್ಷಾಯ ಚ ಮಹತೇ ಚ ಸ್ವಾಹಾ ಸುವರಾದಿತ್ಯಾಯ ಚ ದಿವೇ ಚ
ಮಹತೇ ಚ ಸ್ವಾಹಾ ಭೂರ್ಭುವಸ್ಸುವಶ್ಚನ್ದ್ರಮಸೇ ಚ
ನಕ್ಷತ್ರೇಭ್ಯಶ್ಚ
ದಿಗ್ಭ್ಯಶ್ಚ ಮಹತೇ ಚ ಸ್ವಾಹಾ ನಮೋ ದೇವೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಧಾ ಪಿತೃಭ್ಯೋ
ಭುರ್ಭುವಃ ಸುವರ್ಮಹರೋಮ್ ॥ 1॥

ಷಷ್ಠೋಽನುವಾಕಃ ।
ಪಾಹಿ ನೋ ಅಗ್ನ ಏನಸೇ ಸ್ವಾಹಾ ಪಾಹಿ ನೋ ವಿಶ್ವವೇದಸೇ ಸ್ವಾಹಾ
ಯಜ್ಞಂ ಪಾಹಿ ವಿಭಾವಸೋ ಸ್ವಾಹಾ ಸರ್ವಂ ಪಾಹಿ ಶತಕ್ರತೋ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ಸಪ್ತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಪಾಹಿ ನೋ ಅಗ್ನ ಏಕಯಾ ಪಾಹ್ಯುತ ದ್ವಿತೀಯಯಾ ಪಾಹ್ಯೂರ್ಜ ತೃತೀಯಯಾ
ಪಾಹಿ ಗೀರ್ಭಿಶ್ಚತಸೃಭಿರ್ವಸೋ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ಅಷ್ಟಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಯಶ್ಛನ್ದಸಾಮೃಷಭೋ
ವಿಶ್ವರೂಪಶ್ಛನ್ದೋಭ್ಯಶ್ಚನ್ದಾꣳಸ್ಯಾವಿವೇಶ । ಸತಾꣳಶಿಕ್ಯಃ
ಪ್ರೋವಾಚೋಪನಿಷದಿನ್ದ್ರೋ ಜ್ಯೇಷ್ಠ ಇನ್ದ್ರಿಯಾಯ ಋಷಿಭ್ಯೋ ನಮೋ
ದೇವೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಧಾ
ಪಿತೃಭ್ಯೋ ಭೂರ್ಭುವಸ್ಸುವಶ್ಛನ್ದ ಓಮ್ ॥ 1॥

ನವಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ನಮೋ ಬ್ರಹ್ಮಣೇ ಧಾರಣಂ ಮೇ ಅಸ್ತ್ವನಿರಾಕರಣಂ ಧಾರಯಿತಾ ಭೂಯಾಸಂ
ಕರ್ಣಯೋಃ ಶ್ರುತಂ ಮಾ ಚ್ಯೋಢಂ ಮಮಾಮುಷ್ಯ ಓಮ್ ॥ 1॥

ದಶಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಋತಂ ತಪಃ ಸತ್ಯಂ ತಪಃ ಶ್ರುತಂ ತಪಃ ಶಾನ್ತಂ ತಪೋ ದಮಸ್ತಪಃ
ಶಮಸ್ತಪೋ ದಾನಂ ತಪೋ ಯಜ್ಞಂ ತಪೋ ಭೂರ್ಭುವಃ
ಸುವರ್ಬ್ರಹ್ಮೈತದುಪಾಸ್ವೈತತ್ತಪಃ ॥ 1॥

ಏಕಾದಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಯಥಾ ವೃಕ್ಷಸ್ಯ ಸಮ್ಪುಷ್ಪಿತಸ್ಯ ದೂರಾದ್ಗನ್ಧೋ ವಾತ್ಯೇವಂ ಪುಣ್ಯಸ್ಯ
ಕರ್ಮಣೋ ದೂರಾದ್ಗನ್ಧೋ ವಾತಿ ಯಥಾಸಿಧಾರಾಂ ಕರ್ತೇಽವಹಿತಮವಕ್ರಾಮೇ
ಯದ್ಯುವೇ ಯುವೇ ಹವಾ ವಿಹ್ವಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಕರ್ತಂ
ಪತಿಷ್ಯಾಮೀತ್ಯೇವಮಮೃತಾದಾತ್ಮಾನಂ ಜುಗುಪ್ಸೇತ್ ॥ 1॥

ದ್ವಾದಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಅಣೋರಣೀಯಾನ್ ಮಹತೋ ಮಹೀಯಾನಾತ್ಮಾ ಗುಹಾಯಾಂ ನಿಹಿತೋಽಸ್ಯ ಜನ್ತೋಃ ।
ತಮಕ್ರತುಂ ಪಶ್ಯತಿ ವೀತಶೋಕೋ ಧಾತುಃ ಪ್ರಸಾದಾನ್ಮಹಿಮಾನಮೀಶಮ್ ॥ 1॥

ಸಪ್ತ ಪ್ರಾಣಾ ಪ್ರಭವನ್ತಿ ತಸ್ಮಾತ್ ಸಪ್ತಾರ್ಚಿಷಃ ಸಮಿಧಃ ಸಪ್ತ ಜಿಹ್ವಾಃ ।
ಸಪ್ತ ಇಮೇ ಲೋಕಾ ಯೇಷು ಚರನ್ತಿ ಪ್ರಾಣಾ ಗುಹಾಶಯಾನ್ನಿಹಿತಾಃ ಸಪ್ತ ಸಪ್ತ ॥ 2॥

ಅತಃ ಸಮುದ್ರಾ ಗಿರಯಶ್ಚ ಸರ್ವೇಽಸ್ಮಾತ್ಸ್ಯನ್ದನ್ತೇ ಸಿನ್ಧವಃ ಸರ್ವರೂಪಾಃ ।
ಅತಶ್ಚ ವಿಶ್ವಾ ಓಷಧಯೋ ರಸಾಶ್ಚ ಯೇನೈಷ ಭೂತಸ್ತಿಷ್ಠತ್ಯನ್ತರಾತ್ಮಾ ॥ 3॥

ಬ್ರಹ್ಮಾ ದೇವಾನಾಂ ಪದವೀಃ ಕವೀನಾಮೃಷಿರ್ವಿಪ್ರಾಣಾಂ ಮಹಿಷೋ ಮೃಗಾಣಾಮ್ ।
ಶ್ಯೇನೋ ಗೃಧ್ರಾಣಾꣳಸ್ವಧಿತಿರ್ವನಾನಾꣳಸೋಮಃ ಪವಿತ್ರಮತ್ಯೇತಿ ರೇಭನ್ ॥ 4॥

ಅಜಾಮೇಕಾಂ ಲೋಹಿತಶುಕ್ಲಕೃಷ್ಣಾಂ ಬಹ್ವೀಂ ಪ್ರಜಾಂ ಜನಯನ್ತೀꣳ ಸರೂಪಾಮ್ ।
ಅಜೋ ಹ್ಯೇಕೋ ಜುಷಮಾಣೋಽನುಶೇತೇ ಜಹಾತ್ಯೇನಾಂ ಭುಕ್ತಭೋಗಾಮಜೋಽನ್ಯಃ ॥ 5॥

ಹಂಸಃ ಶುಚಿಷದ್ವಸುರನ್ತರಿಕ್ಷಸದ್ಧೋತಾ ವೇದಿಷದತಿಥಿರ್ದುರೋಣಸತ್ ।
ನೃಷದ್ವರಸದೃತಸದ್ವ್ಯೋಮಸದಬ್ಜಾ ಗೋಜಾ ಋತಜಾ ಅದ್ರಿಜಾ ಋತಂ ಬೃಹತ್ ॥ 6॥

ಯಸ್ಮಾಜ್ಜಾತಾ ನ ಪರಾ ನೈವ ಕಿಂಚನಾಸ ಯ ಆವಿವೇಶ ಭುವನಾನಿ ವಿಶ್ವಾ ।
ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಪ್ರಜಯಾ ಸಂವಿದಾನಸ್ತ್ರೀಣಿ ಜ್ಯೋತೀꣳಷಿ ಸಚತೇ ಸ ಷೋಡಶೀ ॥ 6 ಕ॥

ವಿಧರ್ತಾರꣳ ಹವಾಮಹೇ ವಸೋಃ ಕುವಿದ್ವನಾತಿ ನಃ । ಸವಿತಾರಂ ನೃಚಕ್ಷಸಮ್ ॥ 6 ಖ॥

ಘೃತಂ ಮಿಮಿಕ್ಷಿರೇ ಘೃತಮಸ್ಯ ಯೋನಿರ್ಘೃತೇ ಶ್ರಿತೋ ಘೃತಮುವಸ್ಯ ಧಾಮ ।
ಅನುಷ್ವಧಮಾವಹ ಮಾದಯಸ್ವ ಸ್ವಾಹಾಕೃತಂ ವೃಷಭ ವಕ್ಷಿ ಹವ್ಯಮ್ ॥ 7॥

ಸಮುದ್ರಾದೂರ್ಮಿರ್ಮಧುಮಾꣳ ಉದಾರದುಪಾꣳಶುನಾ ಸಮಮೃತತ್ವಮಾನಟ್ ।
ಘೃತಸ್ಯ ನಾಮ ಗುಹ್ಯಂ ಯದಸ್ತಿ ಜಿಹ್ವಾ ದೇವಾನಾಮಮೃತಸ್ಯ ನಾಭಿಃ ॥ 8॥

ವಯಂ ನಾಮ ಪ್ರಬ್ರವಾಮಾ ಘೃತೇನಾಸ್ಮಿನ್ ಯಜ್ಞೇ ಧಾರಯಾಮಾ ನಮೋಭಿಃ ।
ಉಪ ಬ್ರಹ್ಮಾ ಶ‍ೃಣವಚ್ಛಸ್ಯಮಾನ ಚತುಃಶ‍ೃಂಗೋಽವಮೀದ್ಗೌರ ಏತತ್ ॥ 9॥

ಚತ್ವಾರಿ ಶ‍ೃಂಗಾ ತ್ರಯೋ ಅಸ್ಯ ಪಾದಾ ದ್ವೇಶೀರ್ಷೇ ಸಪ್ತ ಹಸ್ತಾಸೋ ಅಸ್ಯ ।
ತ್ರಿಧಾ ಬದ್ಧೋ ವೃಷಭೋ ರೋರವೀತಿ ಮಹೋ ದೇವೋ ಮರ್ತ್ಯಾꣳ ಆವಿವೇಶ ॥ 10॥

ತ್ರಿಧಾ ಹಿತಂ ಪಣಿಭಿರ್ಗುಹ್ಯಮಾನಂ ಗವಿ ದೇವಾಸೋ ಘೃತಮನ್ವವಿನ್ದನ್ ।
ಇನ್ದ್ರ ಏಕꣳ ಸೂರ್ಯ ಏಕಂ ಜಜಾನ ವೇನಾದೇಕꣳ ಸ್ವಧಯಾ ನಿಷ್ಟತಕ್ಷುಃ ॥ 11॥

ಯೋ ದೇವಾನಾಂ ಪ್ರಥಮಂ ಪುರಸ್ತಾದ್ವಿಶ್ವಾಧಿಕೋ ರುದ್ರೋ ಮಹರ್ಷಿಃ ।
ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಂ ಪಶ್ಯತ ಜಾಯಮಾನꣳ ಸ ನೋ ದೇವಃ
ಶುಭಯಾಸ್ಮೃತ್ಯಾ ಸಂಯುನಕ್ತು ॥ 12॥

ಯಸ್ಮಾತ್ಪರಂ ನಾಪರಮಸ್ತಿ ಕಿಂಚಿತ್ ಯಸ್ಮಾನ್ನಾಣೀಯೋ ನ ಜ್ಯಾಯೋಽಸ್ತಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ।
ವೃಕ್ಷ ಇವ ಸ್ತಬ್ಧೋ ದಿವಿ ತಿಷ್ಠತ್ಯೇಕಸ್ತೇನೇದಂ ಪೂರ್ಣಂ ಪುರುಷೇಣ ಸರ್ವಮ್ ॥ 13॥

ನ ಕರ್ಮಣಾ ನ ಪ್ರಜಯಾ ಧನೇನ ತ್ಯಾಗೇನೈಕೇ ಅಮೃತತ್ವಮಾನಶುಃ ।
ಪರೇಣ ನಾಕಂ ನಿಹಿತಂ ಗುಹಾಯಾಂ ಬಿಭ್ರಾಜತೇ ಯದ್ಯತಯೋ ವಿಶನ್ತಿ ॥ 14॥

ವೇದಾನ್ತವಿಜ್ಞಾನವಿನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥಾಃ ಸಂನ್ಯಾಸಯೋಗಾದ್ಯತಯಃ ಶುದ್ಧಸತ್ತ್ವಾಃ ।
ತೇ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕೇ ತು ಪರಾನ್ತಕಾಲೇ ಪರಾಮೃತಾಃ ಪರಿಮುಚ್ಯನ್ತಿ ಸರ್ವೇ ॥ 15॥

ದಹ್ರಂ ವಿಪಾಪಂ ವರವೇಶ್ಮಭೂತ ಯತ್ ಪುಂಡರೀಕಂ ಪುರಮಧ್ಯಸꣳಸ್ಥಮ್ ।
ತತ್ರಾಪಿ ದಹ್ರೇ ಗಗನಂ ವಿಶೋಕಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಯದನ್ತಸ್ತದುಪಾಸಿತವ್ಯಮ್ ॥ 16॥

ಯೋ ವೇದಾದೌ ಸ್ವರಃ ಪ್ರೋಕ್ತೋ ವೇದಾನ್ತೇ ಚ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಃ ।
ತಸ್ಯ ಪ್ರಕೃತಿಲೀನಸ್ಯ ಯಃ ಪರಃ ಸ ಮಹೇಶ್ವರಃ ॥ 17॥

ತ್ರಯೋದಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಸಹಸ್ರಶೀರ್ಷಂ ದೇವಂ ವಿಶ್ವಾಕ್ಷಂ ವಿಶ್ವಶಮ್ಭುವಮ್ ।
ವಿಶ್ವಂ ನಾರಾಯಣಂ ದೇವಮಕ್ಷರಂ ಪರಮಂ ಪ್ರಭುಮ್ ॥ 1॥

ವಿಶ್ವತಃ ಪರಮಂ ನಿತ್ಯಂ ವಿಶ್ವಂ ನಾರಾಯಣꣳ ಹರಿಮ್ ।
ವಿಶ್ವಮೇವೇದಂ ಪುರುಷಸ್ತದ್ವಿಶ್ವಮುಪಜೀವತಿ ॥ 2॥

ಪತಿಂ ವಿಶ್ವಸ್ಯಾತ್ಮೇಶ್ವರꣳ ಶಾಶ್ವತꣳ ಶಿವಮಚ್ಯುತಮ್ ।
ನಾರಾಯಣಂ ಮಹಾಜ್ಞೇಯಂ ವಿಶ್ವಾತ್ಮಾನಂ ಪರಾಯಣಮ್ ॥ 3॥

ನಾರಾಯಣಃ ಪರಂ ಬ್ರಹ್ಮ ತತ್ತ್ವಂ ನಾರಾಯಣಃ ಪರಃ ।
ನಾರಾಯಣಃ ಪರೋ ಜ್ಯೋತಿರಾತ್ಮಾ ನಾರಾಯಣಃ ಪರಃ ॥ 4॥

ನಾರಾಯಣಃ ಪರೋ ಧ್ಯಾತಾ ಧ್ಯಾನಂ ನಾರಾಯಣಃ ಪರಃ ।
ಯಚ್ಚ ಕಿಂಚಿಜ್ಜಗತ್ಯಸ್ಮಿನ್ ದೃಶ್ಯತೇ ಶ್ರೂಯತೇಽಪಿ ವಾ ।
ಅನ್ತರ್ಬಹಿಶ್ಚ ತತ್ಸರ್ವಂ ವ್ಯಾಪ್ಯ ನಾರಾಯಣಃ ಸ್ಥಿತಃ ॥ 5॥

ಅನನ್ತಮವ್ಯಯಂ ಕವಿꣳ ಸಮುದ್ರೇಽನ್ತಂ ವಿಶ್ವಶಮ್ಭುವಮ್ ।
ಪದ್ಮಕೋಶಪ್ರತೀಕಾಶꣳ ಹೃದಯಂ ಚಾಪ್ಯಧೋಮುಖಮ್ ॥ 6॥

ಅಧೋ ನಿಷ್ಟ್ಯಾ ವಿತಸ್ತ್ಯಾನ್ತೇ ನಾಭ್ಯಾಮುಪರಿ ತಿಷ್ಠತಿ ।
ಹೃದಯಂ ತದ್ವಿಜಾನೀಯಾದ್ವಿಶ್ವಸ್ಯಾಯತನಂ ಮಹತ್ ॥ 7॥

ಸನ್ತತꣳ ಸಿರಾಭಿಸ್ತು ಲಮ್ಬತ್ಯಾಕೋಶಸನ್ನಿಭಮ್ ।
ತಸ್ಯಾನ್ತೇ ಸುಷಿರꣳ ಸೂಕ್ಷ್ಮಂ ತಸ್ಮಿನ್ತ್ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಮ್ ॥ 8॥

ತಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಮಹಾನಗ್ನಿರ್ವಿಶ್ವಾರ್ಚಿರ್ವಿಶ್ವತೋಮುಖಃ ।
ಸೋಽಗ್ರಭುಗ್ವಿಭಜನ್ತಿಷ್ಠನ್ನಾಹಾರಮಜರಃ ಕವಿಃ ॥ 9॥

ತಿರ್ಯಗೂರ್ಧ್ವಮಧಃಶಾಯೀ ರಶ್ಮಯಸ್ತಸ್ಯ ಸನ್ತತಾಃ ।
ಸನ್ತಾಪಯತಿ ಸ್ವಂ ದೇಹಮಾಪಾದತಲಮಸ್ತಕಮ್ ।
ತಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ವಹ್ನಿಶಿಖಾ ಅಣೀಯೋರ್ಧ್ವಾ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಾ ॥ 10॥

ನೀಲತೋಯದಮಧ್ಯಸ್ಥಾ ವಿದ್ಯುಲ್ಲೇಖೇವ ಭಾಸ್ವರಾ ।
ನೀವಾರಶೂಕ್ವತ್ತನ್ವೀ ಪೀತಾ ಭಾಸ್ವತ್ಯಣೂಪಮ ॥ 11॥

ತಸ್ಯಾಃ ಶಿಖಾಯಾ ಮಧ್ಯೇ ಪರಮಾತ್ಮಾ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಃ ।
ಸ ಬ್ರಹ್ಮಾ ಸ ಶಿವಃ ಸ ಹರಿಃ ಸೇನ್ದ್ರಃ ಸೋಽಕ್ಷರಃ ಪರಮಃ ಸ್ವರಾಟ್ ॥ 12॥

ಚತುರ್ದಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಆದಿತ್ಯೋ ವಾ ಏಷ ಏತನ್ಮಂಡಲಂ ತಪತಿ ತತ್ರ ತಾ ಋಚಸ್ತದೃಚಾ ಮಂಡಲꣳ
ಸ ಋಚಾಂ ಲೋಕೋಽಥ ಯ ಏಷ ಏತಸ್ಮಿನ್ಮಂಡಲೇಽರ್ಚಿರ್ದೀಪ್ಯತೇ ತಾನಿ ಸಾಮಾನಿ ಸ
ಸಾಮ್ನಾಂ ಲೋಕೋಽಥ ಯ ಏಷ ಏತಸ್ಮಿನ್ಮಂಡಲೇಽರ್ಚಿಷಿ ಪುರುಷಸ್ತಾನಿ
ಯಜೂꣳಷಿ ಸ ಯಜುಷಾ ಮಂಡಲꣳ ಸ ಯಜುಷಾಂ ಲೋಕಃ ಸೈಷಾ ತ್ರಯ್ಯೇವ
ವಿದ್ಯಾ ತಪತಿ ಯ ಏಷೋಽನ್ತರಾದಿತ್ಯೇ ಹಿರಣ್ಮಯಃ ಪುರುಷಃ ॥ 1॥

ಪಂಚದಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಆದಿತ್ಯೋ ವೈ ತೇಜ ಓಜೋ ಬಲಂ ಯಶಶ್ಚಕ್ಷುಃ ಶ್ರೋತ್ರಮಾತ್ಮಾ ಮನೋ ಮನ್ಯುರ್ಮನುರ್ಮೃತ್ಯುಃ
ಸತ್ಯೋ ಮಿತ್ರೋ ವಾಯುರಾಕಾಶಃ ಪ್ರಾಣೋ ಲೋಕಪಾಲಃ ಕಃ ಕಿಂ ಕಂ ತತ್ಸತ್ಯಮನ್ನಮಮೃತೋ
ಜೀವೋ ವಿಶ್ವಃ ಕತಮಃ ಸ್ವಯಮ್ಭು ಬ್ರಹ್ಮೈತದಮೃತ ಏಷ ಪುರುಷ ಏಷ
ಭೂತಾನಾಮಧಿಪತಿರ್ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಸಾಯುಜ್ಯꣳ ಸಲೋಕತಾಮಾಪ್ನೋತ್ಯೇತಾಸಾಮೇವ
ದೇವತಾನಾꣳ ಸಾಯುಜ್ಯꣳ ಸಾರ್ಷ್ಟಿತಾꣳ ಸಮಾನಲೋಕತಾಮಾಪ್ನೋತಿ ಯ ಏವಂ
ವೇದೇತ್ಯುಪನಿಷತ್ ॥ 1॥

ಘೃಣಿಃ ಸೂರ್ಯ ಆದಿತ್ಯೋಮರ್ಚಯನ್ತಿ ತಪಃ ಸತ್ಯಂ ಮಧು ಕ್ಷರನ್ತಿ ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ತದಾಪ
ಆಪೋ ಜ್ಯೋತೀ ರಸೋಽಮೃತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಭೂರ್ಭುವಃ ಸುವರೋಮ್ ॥ 2॥

ಷೋಡಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ನಿಧನಪತಯೇ ನಮಃ । ನಿಧನಪತಾನ್ತಿಕಾಯ ನಮಃ ।
ಊರ್ಧ್ವಾಯ ನಮಃ । ಊರ್ಧ್ವಲಿಂಗಾಯ ನಮಃ ।
ಹಿರಣ್ಯಾಯ ನಮಃ । ಹಿರಣ್ಯಲಿಂಗಾಯ ನಮಃ ।
ಸುವರ್ಣಾಯ ನಮಃ । ಸುವರ್ಣಲಿಂಗಾಯ ನಮಃ ।
ದಿವ್ಯಾಯ ನಮಃ । ದಿವ್ಯಲಿಂಗಾಯ ನಮಃ ।
ಭವಾಯ ನಮಃ। ಭವಲಿಂಗಾಯ ನಮಃ ।
ಶರ್ವಾಯ ನಮಃ । ಶರ್ವಲಿಂಗಾಯ ನಮಃ ।
ಶಿವಾಯ ನಮಃ । ಶಿವಲಿಂಗಾಯ ನಮಃ ।
ಜ್ವಲಾಯ ನಮಃ । ಜ್ವಲಲಿಂಗಾಯ ನಮಃ ।
ಆತ್ಮಾಯ ನಮಃ । ಆತ್ಮಲಿಂಗಾಯ ನಮಃ ।
ಪರಮಾಯ ನಮಃ । ಪರಮಲಿಂಗಾಯ ನಮಃ ।
ಏತತ್ಸೋಮಸ್ಯ ಸೂರ್ಯಸ್ಯ ಸರ್ವಲಿಂಗꣳ ಸ್ಥಾಪಯತಿ ಪಾಣಿಮನ್ತ್ರಂ ಪವಿತ್ರಮ್ ॥ 1॥

ಸಪ್ತದಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಸದ್ಯೋಜಾತಂ ಪ್ರಪದ್ಯಾಮಿ ಸದ್ಯೋಜಾತಾಯ ವೈ ನಮೋ ನಮಃ ।
ಭವೇ ಭವೇ ನಾತಿಭವೇ ಭವಸ್ವ ಮಾಮ್ । ಭವೋದ್ಭವಾಯ ನಮಃ ॥ 1॥

ಅಷ್ಟದಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ವಾಮದೇವಾಯ ನಮೋ ಜ್ಯೇಷ್ಠಾಯ ನಮಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಾಯ ನಮೋ ರುದ್ರಾಯ
ನಮಃ ಕಾಲಾಯ ನಮಃ ಕಲವಿಕರಣಾಯ ನಮೋ ಬಲವಿಕರಣಾಯ ನಮೋ
ಬಲಾಯ ನಮೋ ಬಲಪ್ರಮಥಾಯ ನಮಃ ಸರ್ವಭೂತದಮನಾಯ ನಮೋ
ಮನೋನ್ಮನಾಯ ನಮಃ ॥ 1॥

ಏಕೋನವಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಅಘೋರೇಭ್ಯೋಽಥ ಘೋರೇಭ್ಯೋ ಘೋರಘೋರತರೇಭ್ಯಃ । ಸರ್ವತಃ ಶರ್ವ
ಸರ್ವೇಭ್ಯೋ ನಮಸ್ತೇ ಅಸ್ತು ರುದ್ರರೂಪೇಭ್ಯಃ ॥ 1॥

ವಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ತತ್ಪುರುಷಾಯ ವಿದ್ಮಹೇ ಮಹಾದೇವಾಯ ಧೀಮಹಿ । ತನ್ನೋ ರುದ್ರಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ ॥ 1॥

ಏಕವಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಈಶಾನಃ ಸರ್ವವಿದ್ಯಾನಾಮೀಶ್ವರಃ ಸರ್ವಭೂತಾನಾಂ
ಬ್ರಹ್ಮಾಧಿಪತಿರ್ಬ್ರಹ್ಮಣೋಽಧಿಪತಿರ್ಬ್ರಹ್ಮಾ ಶಿವೋ ಮೇ ಅಸ್ತು ಸದಾಶಿವೋಮ್ ॥ 1॥

ದ್ವಾವಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ನಮೋ ಹಿರಣ್ಯಬಾಹವೇ ಹಿರಣ್ಯವರ್ಣಾಯ ಹಿರಣ್ಯರೂಪಾಯ ಹಿರಣ್ಯಪತಯೇ।
ಅಮ್ಬಿಕಾಪತಯ ಉಮಾಪತಯೇ ಪಶುಪತಯೇ ನಮೋ ನಮಃ ॥ 1॥

ತ್ರಯೋವಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಋತꣳ ಸತ್ಯಂ ಪರಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಪುರುಷಂ ಕೃಷ್ಣಪಿಂಗಲಮ್ ।
ಊರ್ಧ್ವರೇತಂ ವಿರೂಪಾಕ್ಷಂ ವಿಶ್ವರೂಪಾಯ ವೈ ನಮೋ ನಮಃ ॥ 1॥

ಚತುರ್ವಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಸರ್ವೋ ವೈ ರುದ್ರಸ್ತಸ್ಮೈ ರುದ್ರಾಯ ನಮೋ ಅಸ್ತು । ಪುರುಷೋ ವೈ ರುದ್ರಃ
ಸನ್ಮಹೋ ನಮೋ ನಮಃ ।
ವಿಶ್ವಂ ಭೂತಂ ಭುವನಂ ಚಿತ್ರಂ ಬಹುಧಾ ಜಾತಂ ಜಾಯಮಾನಂ ಚ ಯತ್ ।
ಸರ್ವೋ ಹ್ಯೇಷ ರುದ್ರಸ್ತಸ್ಮೈ ರುದ್ರಾಯ ನಮೋ ಅಸ್ತು ॥ 1॥

ಪಂಚವಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಕದ್ರುದ್ರಾಯ ಪ್ರಚೇತಸೇ ಮೀಢುಷ್ಟಮಾಯ ತವ್ಯಸೇ । ವೋಚೇಮ ಶಂತಮꣳ ಹೃದೇ ।
ಸರ್ವೋಹ್ಯೇಷ ರುದ್ರಸ್ತಸ್ಮೈ ರುದ್ರಾಯ ನಮೋ ಅಸ್ತು ॥ 1॥

ಷಡ್ವಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಯಸ್ಯ ವೈಕಂಕತ್ಯಗ್ನಿಹೋತ್ರಹವಣೀ ಭವತಿ ಪ್ರತ್ಯೇವಾಸ್ಯಾಹುತಯಸ್ತಿಷ್ಠತ್ಯಥೋ
ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ್ಯೈ ॥ 1॥

ಸಪ್ತವಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಕೃಣುಷ್ವ ಪಾಜ ಇತಿ ಪಂಚ ।
ಕೃಣುಷ್ವ ಪಾಜಃ ಪ್ರಸಿತಿಂ ನ ಪೃಥ್ವೀಂ ಯಾಹಿ ರಾಜೇವಾಮವಾॅಂ ಇಭೇನ ।
ತೃಷ್ವೀಮನು ಪ್ರಸಿತಿಂ ದ್ರೂಣಾನೋಽಸ್ತಾಸಿ ವಿಧ್ಯ ರಕ್ಷಸಸ್ತಪಿಷ್ಠೈಃ ॥ 1॥

ತವ ಭ್ರಮಾಸ ಆಶುಯಾ ಪತನ್ತ್ಯನು ಸ್ಪೃಶ ಧೃಶತಾ ಶೋಶುಚಾನಃ ।
ತಪೂಂಷ್ಯಗ್ನೇ ಜುಹ್ವಾ ಪತಂಗಾನಸನ್ದಿತೋ ವಿ ಸೃಜ ವಿಶ್ವಗುಲ್ಕಾಃ ॥ 2॥

ಪ್ರತಿ ಸ್ಪಶೋ ವಿಸೃಜ ತೂರ್ಣಿತಮೋ ಭವಾ ಪಾಯುರ್ವಿಶೀ ಅಸ್ಯಾ ಅದಬ್ಧಃ ।
ಯೋ ನೋ ದೂರೇ ಅಘಶಂ ಸೋ ಯೋ ಅನ್ತ್ಯಗ್ನೇ ಮಾಕಿಷ್ಟೇ ವ್ಯಥಿರಾದಧರ್ಷೀತ ॥ 3॥

ಉದಗ್ನೇ ತಿಷ್ಠ ಪ್ರತ್ಯಾ ತನುಷ್ವ ನ್ಯಮಿತ್ರಾಂॅ ಓಷತಾತ್ತಿಗ್ಮಹೇತೇ ।
ಯೋ ನೋ ಅರಾತಿಂ ಸಮಿಧಾನ ಚಕ್ರೇ ನೀಚಾತಂ ಧಕ್ಷ್ಯತಸಂ ನ ಶುಷ್ಕಮ್ ॥ 4॥

ಊರ್ಧ್ವೋ ಭವ ಪ್ರತಿಂ ವಿದ್ಯಾಧ್ಯಸ್ಮದಾವಿಷ್ಕೃಣುಷ್ವ ದೈವ್ಯಾನ್ಯಗ್ನೇ ।
ಅವಸ್ಥಿರಾ ತನುಹಿ ಯಾತುಜೂನಾಂ ಜಾಮಿಮಜಾಮಿಂ ಪ್ರಮೃಣೀಹಿ ಶತ್ರೂನ್ ॥ 5॥

ಅಷ್ಟಾವಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಅದಿತಿರ್ದೇವಾ ಗನ್ಧರ್ವಾ ಮನುಷ್ಯಾಃ ಪಿತರೋಽಸುರಾಸ್ತೇಷಾꣳ
ಸರ್ವಭೂತಾನಾಂ ಮಾತಾ ಮೇದಿನೀ ಮಹತೀ ಮಹೀ ಸಾವಿತ್ರೀ ಗಾಯತ್ರೀ
ಜಗತ್ಯುರ್ವೀ ಪೃಥ್ವೀ ಬಹುಲಾ ವಿಶ್ವಾ ಭೂತಾ ಕತಮಾ ಕಾಯಾ ಸಾ
ಸತ್ಯೇತ್ಯಮೃತೇತಿ ವಾಸಿಷ್ಠಃ ॥ 1॥

ಏಕೋನತ್ರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಆಪೋ ವಾ ಇದꣳ ಸರ್ವಂ ವಿಶ್ವಾ ಭೂತಾನ್ಯಾಪಃ ಪ್ರಾಣಾ ವಾ ಆಪಃ
ಪಶವ ಆಪೋಽನ್ನಮಾಪೋಽಮೃತಮಾಪಃ ಸಮ್ರಾಡಾಪೋ ವಿರಾಡಾಪಃ
ಸ್ವರಾಡಾಪಶ್ಛನ್ದಾꣳಸ್ಯಾಪೋ ಜ್ಯೋತೀꣳಷ್ಯಾಪೋ ಯಜೂꣳಷ್ಯಾಪಃ
ಸತ್ಯಮಾಪಃ ಸರ್ವಾ ದೇವತಾ ಆಪೋ ಭೂರ್ಭುವಃ ಸುವರಾಪ ಓಮ್ ॥ 1॥

ತ್ರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಆಪಃ ಪುನನ್ತು ಪೃಥಿವೀಂ ಪೃಥಿವೀ ಪೂತಾ ಪುನಾತು ಮಾಮ್ ।
ಪುನನ್ತು ಬ್ರಹ್ಮಣಸ್ಪತಿರ್ಬ್ರಹ್ಮಪೂತಾ ಪುನಾತು ಮಾಮ್ ॥ 1॥

ಯದುಚ್ಛಿಷ್ಟಮಭೋಜ್ಯಂ ಯದ್ವಾ ದುಶ್ಚರಿತಂ ಮಮ ।
ಸರ್ವಂ ಪುನನ್ತು ಮಾಮಾಪೋಽಸತಾಂ ಚ ಪ್ರತಿಗ್ರಹꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 2॥

ಏಕತ್ರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಅಗ್ನಿಶ್ಚ ಮಾ ಮನ್ಯುಶ್ಚ ಮನ್ಯುಪತಯಶ್ಚ ಮನ್ಯುಕೃತೇಭ್ಯಃ ।
ಪಾಪೇಭ್ಯೋ ರಕ್ಷನ್ತಾಮ್ । ಯದಹ್ನಾ ಪಾಪಮಕಾರ್ಷಮ್ ।
ಮನಸಾ ವಾಚಾ ಹಸ್ತಾಭ್ಯಾಮ್ । ಪದ್ಭ್ಯಾಮುದರೇಣ ಶಿಶ್ನಾ ।
ಅಹಸ್ತದವಲಿಮ್ಪತು । ಯತ್ಕಿಂಚ ದುರಿತಂ ಮಯಿ । ಇದಮಹಂ
ಮಾಮಮೃತಯೋನೀ । ಸತ್ಯೇ ಜ್ಯೋತಿಷಿ ಜುಹೋಮಿ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ದ್ವಾತ್ರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಸೂರ್ಯಶ್ಚ ಮಾ ಮನ್ಯುಶ್ಚ ಮನ್ಯುಪತಯಶ್ಚ ಮನ್ಯುಕೃತೇಭ್ಯಃ ।
ಪಾಪೇಭ್ಯೋ ರಕ್ಷನ್ತಾಮ್ । ಯದ್ರಾತ್ರಿಯಾ ಪಾಪಮಕಾರ್ಷಮ್ ।
ಮನಸಾ ವಾಚಾ ಹಸ್ತಾಭ್ಯಾಮ್ । ಪದ್ಭ್ಯಾಮುದರೇಣ ಶಿಶ್ನಾ । ರಾತ್ರಿಸ್ತದವಲುಮ್ಪತು ।
ಯತ್ಕಿಂಚ ದುರಿತಂ ಮಯಿ । ಇಅದಮಹಂ ಮಾಮಮೃತಯೋನೀ । ಸೂರ್ಯೇ
ಜ್ಯೋತಿಷಿ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ತ್ರಯಸ್ತ್ರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಓಮಿತ್ಯೇಕಾಕ್ಷರಂ ಬ್ರಹ್ಮ । ಅಗ್ನಿರ್ದೇವತಾ ಬ್ರಹ್ಮ ಇತ್ಯಾರ್ಷಮ್ ।
ಗಾಯತ್ರಂ ಛನ್ದಂ ಪರಮಾತ್ಮಂ ಸರೂಪಮ್ । ಸಾಯುಜ್ಯಂ ವಿನಿಯೋಗಮ್ ॥ 1॥

ಚತುಸ್ತ್ರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಆಯಾತು ವರದಾ ದೇವೀ ಅಕ್ಷರಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಸಂಮಿತಮ್ ।
ಗಾಯತ್ರೀ ಛನ್ದಸಾಂ ಮಾತೇದಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಜುಷಸ್ವ ನಃ ॥ 1॥

ಯದಹ್ನಾತ್ಕುರುತೇ ಪಾಪಂ ತದಹ್ನಾತ್ಪ್ರತಿಮುಚ್ಯತೇ ।
ಯದ್ರಾತ್ರಿಯಾತ್ಕುರುತೇ ಪಾಪಂ ತದ್ರಾತ್ರಿಯಾತ್ಪ್ರತಿಮುಚ್ಯತೇ ।
ಸರ್ವವರ್ಣೇ ಮಹಾದೇವಿ ಸನ್ಧ್ಯಾವಿದ್ಯೇ ಸರಸ್ವತಿ ॥ 2॥

ಪಂಚತ್ರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಓಜೋಽಸಿ ಸಹೋಽಸಿ ಬಲಮಸಿ ಭ್ರಾಜೋಽಸಿ ದೇವಾನಾಂ ಧಾಮನಾಮಾಸಿ ವಿಶ್ವಮಸಿ
ವಿಶ್ವಾಯುಅಃ ಸರ್ವಮಸಿ ಸರ್ವಾಯುರಭಿಭೂರೋಂ ಗಾಯತ್ರೀಮಾವಾಹಯಾಮಿ
ಸಾವಿತ್ರೀಮಾವಾಹಯಾಮಿ ಸರಸ್ವತೀಮಾವಾಹಯಾಮಿ ಛನ್ದರ್ಹೀನಾವಾಹಯಾಮಿ
ಶ್ರಿಯಮಾವಾಹಯಾಮಿ ಗಾಯತ್ರಿಯಾ ಗಾಯತ್ರೀ ಛನ್ದೋ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರ ಋಷಿಃ
ಸವಿತಾ ದೇವತಾಗ್ನಿರ್ಮುಖಂ ಬ್ರಹ್ಮಾ ಶಿರೋ ವಿಷ್ಣುಹೃದಯꣳ ರುದ್ರಃ ಶಿಖಾ
ಪೃಥಿವೀ ಯೋನಿಃ ಪ್ರಾಣಾಪಾನವ್ಯಾನೋದಾನಸ್ಮಾನಾ ಸಪ್ರಾಣಾ ಶ್ವೇತವರ್ಣಾ
ಸಾಂಖ್ಯಾಯನಸಗೋತ್ರಾ ಗಾಯತ್ರೀ ಚತುರ್ವಿಂಶತ್ಯಕ್ಷರಾ ತ್ರಿಪದಾ ಷ್ಟ್ಕುಕ್ಷಿಃ
ಪಂಚಶೀರ್ಷೋಪನಯನೇ ವಿನಿಯೋಗಃ ॥ 1॥

ಓಂ ಭೂಃ । ಓಂ ಭುವಃ । ಓꣳಸುವಃ । ಓಂ ಮಹಃ । ಓಂ ಜನಃ । ಓಂ ತಪಃ ।
ಓꣳ ಸತ್ಯಮ್ । ಓಂ ತತ್ಸವಿತುರ್ವರೇಣ್ಯಂ ಭರ್ಗೋ ದೇವಸ್ಯ ಧೀಮಹಿ ।
ಧಿಯೋ ಯೋ ನಃ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್ । ಓಮಾಪೋ ಜ್ಯೋತೀ ರಸೋಽಮೃತಂ ಬ್ರಹ್ಮ
ಭೂರ್ಭುವಃ ಸುವರೋಮ್ ॥ 2॥

ಷಟ್ತ್ರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಉತ್ತಮೇ ಶಿಖರೇ ದೇವಿ ಜಾತೇ ಭೂಮ್ಯಾಂ ಪರ್ವತಮೂರ್ಧನಿ ।
ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇಭ್ಯೋಽಭ್ಯನುಜ್ಞಾತಾ ಗಚ್ಛ ದೇವಿ ಯಥಾಸುಖಮ್ ॥ 1॥

ಸ್ತುತೋ ಮಯಾ ವರದಾ ವೇದಮಾತಾ ಪ್ರಚೋದಯನ್ತೀ ಪವನೇ ದ್ವಿಜಾತಾ ।
ಆಯುಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ದ್ರವಿಣಂ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸಂ ಮಹ್ಯಂ ದತ್ವಾ
ಪ್ರಜಾತುಂ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಮ್ ॥ 2॥

ಸಪ್ತತ್ರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಘೃಣಿಃ ಸೂರ್ಯ ಆದಿತ್ಯೋ ನ ಪ್ರಭಾ ವಾತ್ಯಕ್ಷರಮ್ । ಮಧು ಕ್ಷರನ್ತಿ ತದ್ರಸಮ್ ।
ಸತ್ಯಂ ವೈ ತದ್ರಸಮಾಪೋ ಜ್ಯೋತೀ ರಸೋಽಮೃತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಭೂರ್ಭುವಃ ಸುವರೋಮ್ ॥ 1॥

ತ್ರಿಸುಪರ್ಣಮನ್ತ್ರಃ 1
ಅಷ್ಟತ್ರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಬ್ರಹ್ಮಮೇತು ಮಾಮ್ । ಮಧುಮೇತು ಮಾಮ್ । ಬ್ರಹ್ಮಮೇವ ಮಧುಮೇತು ಮಾಮ್ । ಯಾಸ್ತೇ ಸೋಮ
ಪ್ರಜಾ ವತ್ಸೋಽಭಿ ಸೋ ಅಹಮ್ । ದುಃಷ್ವಪ್ನಹನ್ ದುರುಷ್ಷಹ । ಯಾಸ್ತೇ ಸೋಮ
ಪ್ರಾಣಾꣳಸ್ತಾಂಜುಹೋಮಿ ॥ 1॥

ತ್ರಿಸುಪರ್ಣಮಯಾಚಿತಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಯ ದದ್ಯಾತ್ । ಬ್ರಹ್ಮಹತ್ಯಾಂ ವಾ ಏತೇ ಘ್ನನ್ತಿ ।
ಯೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಸ್ತ್ರಿಸುಪರ್ಣಂ ಪಠನ್ತಿ । ತೇ ಸೋಮಂ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ । ಆ
ಸಹಸ್ರಾತ್ ಪಂಕ್ತಿಂ ಪುನನ್ತಿ । ಓಂ ॥ 2॥

ತ್ರಿಸುಪರ್ಣಮನ್ತ್ರಃ 2
ಏಕೋನಚತ್ವಾರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಬ್ರಹ್ಮ ಮೇಧಯಾ । ಮಧು ಮೇಧಯಾ । ಬ್ರಹ್ಮಮೇವ ಮಧುಮೇಧಯಾ ॥ 1॥

ಅದ್ಯಾನೋ ದೇವ ಸವಿತಃ ಪ್ರಜಾವತ್ಸಾವೀಃ ಸೌಭಗಮ್ । ಪರಾ
ದುಃಷ್ವಪ್ನಿಯꣳ ಸುವ ॥ 2॥

ವಿಶ್ವಾನಿ ದೇವ ಸವಿತರ್ದುರಿತಾನಿ ಪರಾಸುವ । ಯದ್ಭದ್ರಂ ತನ್ಮಮ ಆಸುವ ॥ 3॥

ಮಧುವಾತಾ ಋತಾಯತೇ ಮಧುಕ್ಷರನ್ತಿ ಸಿನ್ಧವಃ । ಮಾಧ್ವೀರ್ನಃ ಸನ್ತ್ವೋಷಧೀಃ ॥ 4॥

ಮಧು ನಕ್ತಮುತೋಷಸಿ ಮಧುಮತ್ಪಾರ್ಥಿವꣳ ರಜಃ । ಮಧುದ್ಯೌರಸ್ತು ನಃ ಪಿತಾ ॥ 5॥

ಮಧುಮಾನ್ನೋ ವನಸ್ಪತಿರ್ಮಧುಮಾꣳ ಅಸ್ತು ಸೂರ್ಯಃ । ಮಾಧ್ವೀರ್ಗಾವೋ ಭವನ್ತು ನಃ ॥ 6॥

ಯ ಇಮಂ ತ್ರಿಸುಪರ್ಣಮಯಾಚಿತಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಯ ದದ್ಯಾತ್ ।
ಭ್ರೂಣಹತ್ಯಾಂ ವಾ ಏತೇ ಘ್ನನ್ತಿ ।
ಯೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಸ್ತ್ರಿಸುಪರ್ಣಂ ಪಠನ್ತಿ । ತೇ ಸೋಮಂ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ । ಆ
ಸಹಸ್ರಾತ್ಪಂಕ್ತಿಂ ಪುನನ್ತಿ । ಓಂ ॥ 7॥

ತ್ರಿಸುಪರ್ಣಮನ್ತ್ರಃ 3
ಚತ್ವಾರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಬ್ರಹ್ಮ ಮೇಧವಾ । ಮಧು ಮೇಧವಾ । ಬ್ರಹ್ಮಮೇವ ಮಧು ಮೇಧವಾ ॥ 1॥

ಬ್ರಹ್ಮಾ ದೇವಾನಾಂ ಪದವೀಃ ಕವೀನಾಮೃಷಿರ್ವಿಪ್ರಾಣಾಂ ಮಹಿಷೋ ಮೃಗಾಣಾಮ್ ।
ಶ್ಯೇನೋ ಗೃದ್ಧಾಣಾꣳ ಸ್ವಧಿತಿರ್ವನಾನಾꣳ ಸೋಮಃ ಪವಿತ್ರಮತ್ಯೇತಿ
ರೇಭತ್ ॥ 2॥

ಹꣳಸಃ ಶುಚಿಷದ್ವಸುರನ್ತರಿಕ್ಷಸದ್ಧೋತಾ ವೇದಿಷದತಿಥಿರ್ದುರೋಣಸತ್ ।
ನೃಷದ್ವರಸದೃತಸದ್ವ್ಯೋಮಸದಬ್ಜಾ ಗೋಜಾ ಋತಜಾ ಅದ್ರಿಜಾ ಋತಂ ಬೃಹತ್ ॥ 3॥

ಋಚೇ ತ್ವಾ ಋಚೇ ತ್ವಾ ಸಮಿತ್ಸ್ರವನ್ತಿ ಸರಿತೋ ನ ಧೇನಾಃ ।
ಅನ್ತರ್ಹೃದಾ ಮನಸಾ ಪೂಯಮಾನಾಃ । ಘೃತಸ್ಯ ಧಾರಾ ಅಭಿಚಾಕಶೀಮಿ ॥ 4॥

ಹಿರಣ್ಯಯೋ ವೇತಸೋ ಮಧ್ಯ ಆಸಾಮ್ । ತಸ್ಮಿನ್ತ್ಸುಪರ್ಣೋ ಮಧುಕೃತ್ ಕುಲಾಯೀ ಭಜನ್ನಾಸ್ತೇ
ಮಧು ದೇವತಾಭ್ಯಃ । ತಸ್ಯಾಸತೇ ಹರಯಃ ಸಪ್ತ ತೀರೇ ಸ್ವಧಾಂ
ದುಹಾನಾ ಅಮೃತಸ್ಯ ಧಾರಾಮ್ ॥ 5॥

ಯ ಇದಂ ತ್ರಿಸುಪರ್ಣಮಯಾಚಿತಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಯ ದದ್ಯಾತ್ ।
ವೀರಹತ್ಯಾಂ ವಾ ಏತೇ ಘ್ನನ್ತಿ ।
ಯೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಸ್ತ್ರಿಸುಪರ್ಣಂ ಪಠನ್ತಿ । ತೇ ಸೋಮಂ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ ।
ಆಸಹಸ್ರಾತ್ ಪಂಕ್ತಿಂ ಪುನನ್ತಿ । ಓಂ ॥ 6॥

ಏಕಚತ್ವಾರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಮೇಧಾದೇವೀ ಜುಷಮಾಣಾ ನ ಆಗಾದ್ವಿಶ್ವಾಚೀ ಭದ್ರಾ ಸುಮನಸ್ಯಮಾನಾ ।
ತ್ವಯಾ ಜುಷ್ಟಾ ಜುಷಮಾಣಾ ದುರುಕ್ತಾನ್ಬೃಹದ್ವದೇಮ ವಿದಥೇ ಸುವೀರಾಃ ॥ 1॥

ತ್ವಯಾ ಜುಷ್ಟ ಋಷಿರ್ಭವತಿ ದೇವಿ ತ್ವಯಾ ಬ್ರಹ್ಮಾಗತಶ್ರೀರುತ ತ್ವಯಾ ।
ತ್ವಯಾ ಜುಷ್ಟಶ್ಚಿತ್ರಂ ವಿನ್ದತೇ ವಸು ಸಾ ನೋ ಜುಷಸ್ವ ದ್ರವಿಣೇನ ಮೇಧೇ ॥ 2॥

ದ್ವಿಚತ್ವಾರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಮೇಧಾಂ ಮ ಇನ್ದ್ರೋ ದದಾತು ಮೇಅಧಾಂ ದೇವೀ ಸರಸ್ವತೀ ।
ಮೇಧಾಂ ಮೇ ಅಶ್ವಿನಾವುಭಾವಾಧತ್ತಾಂ ಪುಷ್ಕರಸ್ರಜೌ ॥ 1॥

ಅಪ್ಸರಾಸು ಚ ಯಾ ಮೇಧಾ ಗನ್ಧರ್ವೇಷು ಚ ಯನ್ಮನಃ ।
ದೈವೀ ಮೇಧಾ ಸರಸ್ವತೀ ಸ ಮಾಂ ಮೇಧಾ ಸುರಭಿರ್ಜುಷತಾꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 2॥

ತ್ರಿಚತ್ವಾರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಆ ಮಾಂ ಮೇಧಾ ಸುರಭಿರ್ವಿಶ್ವರೂಪಾ ಹಿರಣ್ಯವರ್ಣಾ ಜಗತೀ ಜಗಮ್ಯಾ ।
ಊರ್ಜಸ್ವತೀ ಪಯಸಾ ಪಿನ್ವಮಾನಾ ಸಾ ಮಾಂ ಮೇಧಾ ಸುಪ್ರತೀಕಾ ಜುಷತಾಮ್ ॥ 1॥

ಚತುಶ್ಚತ್ವಾರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಮಯಿ ಮೇಧಾಂ ಮಯಿ ಪ್ರಜಾಂ ಮಯ್ಯಗ್ನಿಸ್ತೇಜೋ ದಧಾತು ।
ಮಯಿ ಮೇಧಾಂ ಮಯಿ ಪ್ರಜಾಂ ಮಯೀನ್ದ್ರ ಇನ್ದ್ರಿಯಂ ದಧಾತು ।
ಮಯಿ ಮೇಧಾಂ ಮಯಿ ಪ್ರಜಾಂ ಮಯಿ ಸೂರ್ಯೋ ಭ್ರಾಜೋ ದಧಾತು ॥ 1॥

ಪಂಚಚತ್ವಾರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಅಪೈತು ಮೃತ್ಯುರಮೃತಂ ನ ಆಗನ್ವೈವಸ್ವತೋ ನೋ ಅಭಯಂ ಕೃಣೋತು ।
ಪರ್ಣಂ ವನಸ್ಪತೇರಿವಾಭಿ ನಃ ಶೀಯತಾꣳರಯಿಃ ಸಚತಾಂ ನಃ ಶಚೀಪತಿಃ ॥ 1॥

ಷಟ್ಚತ್ವಾರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಪರಂ ಮೃತ್ಯೋ ಅನುಪರೇಹಿ ಪನ್ಥಾಂ ಯಸ್ತೇ ಸ್ವ ಇತರೋ ದೇವಯಾನಾತ್ ।
ಚಕ್ಷುಷ್ಮತೇ ಶ‍ೃಣ್ವತೇ ತೇ ಬ್ರವೀಮಿ ಮಾ ನಃ ಪ್ರಜಾꣳ ರೀರಿಷೋ ಮೋತ ವೀರಾನ್ ॥ 1॥

ಸಪ್ತಚತ್ವಾರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ವಾತಂ ಪ್ರಾಣಂ ಮನಸಾನ್ವಾರಭಾಮಹೇ ಪ್ರಜಾಪತಿಂ ಯೋ ಭುವನಸ್ಯ ಗೋಪಾಃ ।
ಸ ನೋ ಮೃತ್ಯೋಸ್ತ್ರಾಯತಾಂ ಪಾತ್ವꣳಹಸೋ ಜ್ಯೋಗ್ಜೀವಾ ಜರಾಮ ಶೀಮಹಿ ॥ 1॥

ಅಷ್ಟಚತ್ವಾರಿಂಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಅಮುತ್ರಭೂಯಾದಧ ಯದ್ಯಮಸ್ಯ ಬೃಹಸ್ಪತೇ ಅಭಿಶಸ್ತೇರಮುಂಚಃ ।
ಪ್ರತ್ಯೌಹತಾಮಶ್ವಿನಾ ಮೃತ್ಯುಮಸ್ಮದ್ದೇವಾನಾಮಗ್ನೇ ಭಿಷಜಾ ಶಚೀಭಿಃ ॥ 1॥

ಏಕೋನಪಂಚಾಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಹರಿꣳ ಹರನ್ತಮನುಯನ್ತಿ ದೇವಾ ವಿಶ್ವಸ್ಯೇಶಾನಂ ವೃಷಭಂ ಮತೀನಾಮ್ ।
ಬ್ರಹ್ಮಸರೂಪಮನು ಮೇದಮಾಗಾದಯನಂ ಮಾ ವಿವಧೀರ್ವಿಕ್ರಮಸ್ವ ॥ 1॥

ಪಂಚಾಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಶಲ್ಕೈರಗ್ನಿಮಿನ್ಧಾನ ಉಭೌ ಲೋಕೌ ಸನೇಮಹಮ್ ।
ಉಭಯೋರ್ಲೋಕಯೋರೃಧ್ವಾತಿ ಮೃತ್ಯುಂ ತರಾಮ್ಯಹಮ್ ॥ 1॥

ಏಕಪಂಚಾಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಮಾ ಛಿದೋ ಮೃತ್ಯೋ ಮಾ ವಧೀರ್ಮಾ ಮೇ ಬಲಂ ವಿವೃಹೋ ಮಾ ಪ್ರಮೋಷೀಃ ।
ಪ್ರಜಾಂ ಮಾ ಮೇ ರೀರಿಷ ಆಯುರುಗ್ರ ನೃಚಕ್ಷಸಂ ತ್ವಾ ಹವಿಷಾ ವಿಧೇಮ ॥ 1॥

ದ್ವಿಪಂಚಾಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಮಾ ನೋ ಮಹಾನ್ತಮುತ ಮಾ ನೋ ಅರ್ಭಕಂ ಮಾ ನ ಉಕ್ಷನ್ತಮುತ ಮಾ ನ ಉಕ್ಷಿತಮ್ ।
ಮಾ ನೋ ವಧೀಃ ಪಿತರಂ ಮೋತ ಮಾತರಂ ಪ್ರಿಯಾ ಮಾ ನಸ್ತನುವೋ ರುದ್ರ ರೀರಿಷಃ ॥ 1॥

ತ್ರಿಪಂಚಾಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಮಾ ನಸ್ತೋಕೇ ತನಯೇ ಮಾ ನ ಆಯುಷಿ ಮಾ ನೋ ಗೋಷು ಮಾ ನೋ ಅಶ್ವೇಷು ರೀರಿಷಃ ।
ವೀರಾನ್ಮಾ ನೋ ರುದ್ರ ಭಾಮಿತೋ ವಧೀರ್ಹವಿಷ್ಮನ್ತೋ ನಮಸಾ ವಿಧೇಮ ತೇ ॥ 1॥

ಚತುಷ್ಪಂಚಾಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಪ್ರಜಾಪತೇ ನ ತ್ವದೇತಾನ್ಯನ್ಯೋ ವಿಶ್ವಾ ಜಾತಾನಿ ಪರಿ ತಾ ಬಭೂವ ।
ಯತ್ಕಾಮಸ್ತೇ ಜುಹುಮಸ್ತನ್ನೋ ಅಸ್ತು ವಯꣳ ಸ್ಯಾಮ ಪತಯೋ ರಯೀಣಾಮ್ ॥ 1॥

ಪಂಚಪಂಚಾಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಸ್ವಸ್ತಿದಾ ವಿಶಸ್ಪತಿರ್ವೃತ್ರಹಾ ವಿಮೃಧೋ ವಶೀ ।
ವೃಷೇನ್ದ್ರಃ ಪುರ ಏತು ನಃ ಸ್ವಸ್ತಿದಾ ಅಭಯಂಕರಃ ॥ 1॥

ಷಟ್ಪಂಚಾಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ತ್ರ್ಯಮ್ಬಕಂ ಯಜಾಮಹೇ ಸುಗನ್ಧಿಂ ಪುಷ್ಟಿವರ್ಧನಮ್ ।
ಉರ್ವಾರುಕಮಿವ ಬನ್ಧನಾನ್ಮೃತ್ಯೋರ್ಮುಕ್ಷೀಯ ಮಾಮೃತಾತ್ ॥ 1॥

ಸಪ್ತಪಂಚಾಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಯೇ ತೇ ಸಹಸ್ರಮಯು ಪಾಶಾ ಮೃತ್ಯೋ ಮರ್ತ್ಯಾಯ ಹನ್ತವೇ ।
ತಾನ್ ಯಜ್ಞಸ್ಯ ಮಾಯಯಾ ಸರ್ವಾನವಯಜಾಮಹೇ ॥ 1॥

ಅಷ್ಟಪಂಚಾಶೋಽನುವಾಕಃ ।
ಮೃತ್ಯವೇ ಸ್ವಾಹಾ ಮೃತ್ಯವೇ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ಏಕೋನಷಷ್ಟಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ದೇವಕೃತಸ್ಯೈನಸೋಽವಯಜನಮಸಿ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಮನುಷ್ಯಕೃತಸ್ಯೈನಸೋಽವಯಜನಮಸಿ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಪಿತೃಕೃತಸ್ಯೈಸೋಽವಯಜನಮಸಿ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಆತ್ಮಕೃತಸ್ಯೈನಸೋ।ವಯಾಜನಮಸಿ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಅನ್ಯಕೃತಸ್ಯೈನಸೋಽವಯಜನಮಸಿ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಅಸ್ಮತ್ಕೃತಸ್ಯೈನಸೋಽವಯಜನಮಸಿ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಯದ್ದಿವಾ ಚ ನಕ್ತಂ ಚೈನಶ್ಚಕೃಮ ತಸ್ಯಾವಯಜನಮಸಿ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಯತ್ಸ್ವಪನ್ತಶ್ಚ ಜಾಗ್ರತಶ್ಚೈನಶ್ಚಕೃಮ ತಸ್ಯಾವಯಜನಮಸಿ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಯತ್ಸುಷುಪ್ತಶ್ಚ ಜಾಗ್ರತಶ್ಚೈನಶ್ಚಕೃಮ ತಸ್ಯಾವಯಜನಮಸಿ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಯದ್ವಿದ್ವಾꣳಸಶ್ಚಾವಿದ್ವಾꣳಸಶ್ಚೈನಶ್ಚಕೃಮ
ತಸ್ಯಾವಯಜನಮಸಿ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಏನಸ ಏನಸೋಽವಯಜನಮಸಿ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ಷಷ್ಟಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಯದ್ವೋ ದೇವಾಶ್ಚಕೃಮ ಜಿಹ್ವಯಾಂ ಗುರು ಮನಸೋ ವಾ ಪ್ರಯುತೀ ದೇವಹೇಡನಮ್ ।
ಅರಾವಾ ಯೋ ನೋ ಅಭಿ ದುಚ್ಛುನಾಯತೇ ತಸ್ಮಿನ್ ತದೇನೋ ವಸವೋ ನಿಧೇತನ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ಏಕಷಷ್ಟಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಕಾಮೋಽಕಾರ್ಷೀನ್ನಮೋ ನಮಃ । ಕಾಮೋಽಕಾರ್ಶೀತ್ಕಾಮಃ ಕರೋತಿ ನಾಹಂ ಕರೋಮಿ ಕಾಮಃ ಕರ್ತಾ
ನಾಹಂ ಕರ್ತಾ ಕಾಮಃ ಕಾರಯಿತಾ ನಾಹಂ ಕಾರಯಿತಾ ಏಷ ತೇ ಕಾಮ ಕಾಮಾಯ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ದ್ವಿಷಷ್ಟಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಮನ್ಯುರಕಾರ್ಷೀನ್ನಮೋ ನಮಃ । ಮನ್ಯುರಕಾರ್ಷೀನ್ಮನ್ಯುಃ ಕರೋತಿ ನಾಹಂ
ಕರೋಮಿ ಮನ್ಯುಃ ಕರ್ತಾ ನಾಹಂ ಕರ್ತಾ
ಮನ್ಯುಃ ಕಾರಯಿತಾ ನಾಹಂ ಕಾರಯಿತಾ ಏಷ ತೇ ಮನ್ಯೋ ಮನ್ಯವೇ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ತ್ರಿಷಷ್ಟಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ತಿಲಾಂಜುಹೋಮಿ ಸರಸಾನ್ ಸಪಿಷ್ಟಾನ್ ಗನ್ಧಾರ ಮಮ ಚಿತ್ತೇ ರಮನ್ತು ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ಗಾವೋ ಹಿರಣ್ಯಂ ಧನಮನ್ನಪಾನꣳ ಸರ್ವೇಷಾꣳ ಶ್ರಿಯೈ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 2॥

ಶ್ರಿಯಂ ಚ ಲಕ್ಷ್ಮೀಂ ಚ ಪುಷ್ಟಿಂ ಚ ಕೀರ್ತಿಂ ಚಾನೃಣ್ಯತಾಮ್ ।
ಬ್ರಾಹ್ಮಣ್ಯಂ ಬಹುಪುತ್ರತಾಮ್ । ಶ್ರದ್ಧಾಮೇಧೇ ಪ್ರಜಾಃ ಸಂದದಾತು ಸ್ವಾಹಾ ॥ 3॥

ಚತುಃಷಷ್ಟಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ತಿಲಾಃ ಕೃಷ್ಣಾಸ್ತಿಲಾಃ ಶ್ವೇತಾಸ್ತಿಲಾಃ ಸೌಮ್ಯಾ ವಶಾನುಗಾಃ ।
ತಿಲಾಃ ಪುನನ್ತು ಮೇ ಪಾಪಂ ಯತ್ಕಿಂಚಿದ್ ದುರಿತಂ ಮಯಿ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ಚೋರಸ್ಯಾನ್ನಂ ನವಶ್ರಾದ್ಧಂ ಬ್ರಹ್ಮಹಾ ಗುರುತಲ್ಪಗಃ ।
ಗೋಸ್ತೇಯꣳ ಸುರಾಪಾನಂ ಭ್ರೂಣಹತ್ಯಾ ತಿಲಾ ಶಾನ್ತಿꣳ ಶಮಯನ್ತು ಸ್ವಾಹಾ ॥ 2॥

ಶ್ರೀಶ್ಚ ಲಕ್ಷ್ಮೀಶ್ಚ ಪುಷ್ಟೀಶ್ಚ ಕೀರ್ತಿಂ ಚಾನೃಣ್ಯತಾಮ್ ।
ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಂ ಬಹುಪುತ್ರತಾಮ್ । ಶ್ರದ್ಧಾಮೇಧೇ ಪ್ರಜ್ಞಾ ತು ಜಾತವೇದಃ
ಸಂದದಾತು ಸ್ವಾಹಾ ॥ 3॥

ಪಂಚಷಷ್ಟಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಪ್ರಾಣಾಪಾನವ್ಯಾನೋದಾನಸಮಾನಾ ಮೇ ಶುಧ್ಯನ್ತಾಂ
ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭೂಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ವಾಙ್ಮನಶ್ಚಕ್ಷುಃಶ್ರೋತ್ರಜಿಹ್ವಾಘ್ರಾಣರೇತೋಬುದ್ಧ್ಯಾಕೂತಿಃಸಂಕಲ್ಪಾ
ಮೇ ಶುಧ್ಯನ್ತಾಂ ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭೂಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 2॥

ತ್ವಕ್ಚರ್ಮಮಾಂಸರುಧಿರಮೇದೋಮಜ್ಜಾಸ್ನಾಯವೋಽಸ್ಥೀನಿ ಮೇ ಶುಧ್ಯನ್ತಾಂ
ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭುಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 3॥

ಶಿರಃಪಾಣಿಪಾದಪಾರ್ಶ್ವಪೃಷ್ಠೋರೂಧರಜಂಘಾಶಿಶ್ನೋಪಸ್ಥಪಾಯವ್
ಓ ಮೇ ಶುಧ್ಯನ್ತಾಂ ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭೂಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 4॥

ಉತ್ತಿಷ್ಠ ಪುರುಷ ಹರಿತ ಪಿಂಗಲ ಲೋಹಿತಾಕ್ಷಿ ದೇಹಿ ದೇಹಿ
ದದಾಪಯಿತಾ ಮೇ ಶುಧ್ಯನ್ತಾಂ ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭೂಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 5॥

ಷಟ್ಷಷ್ಟಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಪೃಥಿವ್ಯಪ್ತೇಜೋವಾಯುರಾಕಾಶಾ ಮೇ ಶುಧ್ಯನ್ತಾಂ
ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭೂಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ಶಬ್ದಸ್ಪರ್ಶರೂಪರಸಗನ್ಧಾ ಮೇ ಶುಧ್ಯನ್ತಾಂ
ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭೂಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 2॥

ಮನೋವಾಕ್ಕಾಯಕರ್ಮಾಣಿ ಮೇ ಶುಧ್ಯನ್ತಾಂ
ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭೂಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 3॥

ಅವ್ಯಕ್ತಭಾವೈರಹಂಕಾರೈರ್-
ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭೂಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 4॥

ಆತ್ಮಾ ಮೇ ಶುಧ್ಯನ್ತಾಂ
ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭುಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 5॥

ಅನ್ತರಾತ್ಮಾ ಮೇ ಶುಧ್ಯನ್ತಾಂ
ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭೂಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 6॥

ಪರಮಾತ್ಮಾ ಮೇ ಶುಧ್ಯನ್ತಾಂ
ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭೂಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 7॥

ಕ್ಷುಧೇ ಸ್ವಾಹಾ । ಕ್ಷುತ್ಪಿಪಾಸಾಯ ಸ್ವಾಹಾ । ವಿವಿಟ್ಯೈ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಋಗ್ವಿಧಾನಾಯ ಸ್ವಾಹಾ । ಕಷೋತ್ಕಾಯ ಸ್ವಾಹಾ । ಓಂ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 8॥

ಕ್ಷುತ್ಪಿಪಾಸಾಮಲಂ ಜ್ಯೇಷ್ಠಾಮಲಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ನಾಶಯಾಮ್ಯಹಮ್ ।
ಅಭೂತಿಮಸಮೃದ್ಧಿಂ ಚ ಸರ್ವಾನ್ನಿರ್ಣುದ ಮೇ ಪಾಪ್ಮಾನꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 9॥

ಅನ್ನಮಯಪ್ರಾಣಮಯಮನೋಮಯವಿಜ್ಞಾನಮಯಮಾನನ್ದಮಯಮಾತ್ಮಾ ಮೇ
ಶುಧ್ಯನ್ತಾಂ
ಜ್ಯೋತಿರಹಂ ವಿರಜಾ ವಿಪಾಪ್ಮಾ ಭೂಯಾಸꣳ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 10॥

ಸಪ್ತಷಷ್ಟಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಅಗ್ನಯೇ ಸ್ವಾಹಾ । ವಿಶ್ವೇಭ್ಯೋ ದೇವೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಾಹಾ । ಧ್ರುವಾಯ ಭೂಮಾಯ
ಸ್ವಾಹಾ । ಧ್ರುವಕ್ಷಿತಯೇ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಅಚ್ಯುತಕ್ಷಿತಯೇ ಸ್ವಾಹಾ । ಅಗ್ನಯೇ ಸ್ವಿಷ್ಟಕೃತೇ ಸ್ವಾಹಾ ॥

ಧರ್ಮಾಯ ಸ್ವಾಹಾ । ಅಧರ್ಮಾಯ ಸ್ವಾಹಾ । ಅದ್ಭ್ಯಃ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಓಷಧಿವನಸ್ಪತಿಭ್ಯಃ ಸ್ವಾಹಾ । ರಕ್ಷೋದೇವಜನೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಾಹಾ ।
ಗೃಹ್ಯಾಭ್ಯಃ ಸ್ವಾಹಾ । ಅವಸಾನೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಾಹಾ । ಅವಸಾನಪತಿಭ್ಯಃ
ಸ್ವಾಹಾ । ಸರ್ವಭೂತೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಾಹಾ । ಕಾಮಾಯ ಸ್ವಾಹಾ । ಅನ್ತರಿಕ್ಷಾಯ
ಸ್ವಾಹಾ । ಯದೇಜತಿ ಜಗತಿ ಯಚ್ಚ ಚೇಷ್ಟತಿ ನಾಮ್ನೋ ಭಾಗೋಽಯಂ
ನಾಮ್ನೇ ಸ್ವಾಹಾ । ಪೃಥಿವ್ಯೈ ಸ್ವಾಹಾ । ಅನ್ತರಿಕ್ಷಾಯ ಸ್ವಾಹಾ । ದಿವೇ
ಸ್ವಾಹಾ । ಸೂರ್ಯಾಯ ಸ್ವಾಹಾ । ಚನ್ದ್ರಮಸೇ ಸ್ವಾಹಾ । ನಕ್ಷತ್ರೇಭ್ಯಃ
ಸ್ವಾಹಾ । ಇನ್ದ್ರಾಯ ಸ್ವಾಹಾ । ಬೃಹಸ್ಪತಯೇ ಸ್ವಾಹಾ । ಪ್ರಜಾಪತಯೇ
ಸ್ವಾಹಾ । ಬ್ರಹ್ಮಣೇ ಸ್ವಾಹಾ । ಸ್ವಧಾ ಪಿತೃಭ್ಯಃ ಸ್ವಾಹಾ । ನಮೋ
ರುದ್ರಾಯ ಪಶುಪತಯೇ ಸ್ವಾಹಾ । ದೇವೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಾಹಾ । ಪಿತೃಭ್ಯಃ
ಸ್ವಧಾಸ್ತು । ಭೂತೇಭ್ಯೋ ನಮಃ । ಮನುಷ್ಯೇಭ್ಯೋ ಹನ್ತಾ । ಪ್ರಜಾಪತಯೇ
ಸ್ವಾಹಾ । ಪರಮೇಷ್ಠಿನೇ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 1॥

ಯಥಾ ಕೂಪಃ ಶತಧಾರಃ ಸಹಸ್ರಧಾರೋ ಅಕ್ಷಿತಃ ।
ಏವಾ ಮೇ ಅಸ್ತು ಧಾನ್ಯꣳ ಸಹಸ್ರಧಾರಮಕ್ಷಿತಮ್ ॥ ಧನಧಾನ್ಯೈ ಸ್ವಾಹಾ ॥ 2॥

ಯೇ ಭೂತಾಃ ಪ್ರಚರನ್ತಿ ದಿವಾನಕ್ತಂ ಬಲಿಮಿಚ್ಛನ್ತೋ ವಿತುದಸ್ಯ
ಪ್ರೇಷ್ಯಾಃ ।
ತೇಭ್ಯೋ ಬಲಿಂ ಪುಷ್ಟಿಕಾಮೋ ಹರಾಮಿ ಮಯಿ ಪುಷ್ಟಿಂ ಪುಷ್ಟಿಪತಿರ್ದಧಾತು ಸ್ವಾಹಾ ॥ 3॥

ಅಷ್ಟಷಷ್ಟಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಓಂ ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ । ಓಂ ತದ್ವಾಯುಅಃ । ಓಂ ತದಾತ್ಮಾ । ಓಂ ತತ್ಸತ್ಯಮ್ ।
ಓಂ ತತ್ಸರ್ವಮ್ । ಓಂ ತತ್ಪುರೋರ್ನಮಃ ॥ 1॥

ಓಂ ಅನ್ತಶ್ವರತಿ ಭೂತೇಷು ಗುಹಾಯಾಂ ವಿಶ್ವಮೂರ್ತಿಷು । ತ್ವಂ
ಯಜ್ಞಸ್ತ್ವಂ ವಷಟ್ಕಾರಸ್ತ್ವಮಿನ್ದ್ರಸ್ತ್ವꣳ ರುದ್ರಸ್ತ್ವಂ ವಿಷ್ಣುಸ್ತ್ವಂ
ಬ್ರಹ್ಮ ತ್ವಂ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ । ತ್ವಂ ತದಾಪ ಆಪೋ ಜ್ಯೋತೀ ರಸೋಽಮೃತಂ
ಬ್ರಹ್ಮ ಭೂರ್ಭುವಃ ಸುವರೋಮ್ ॥ 2॥

ಏಕೋನಸಪ್ತತಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಶ್ರದ್ಧಾಯಾಂ ಪ್ರಾಣೇ ನಿವಿಷ್ಟೋಽಮೃತಂ ಜುಹೋಮಿ ।
ಶ್ರದ್ಧಾಯಾಮಪಾನೇ ನಿವಿಷ್ಟೋಽಮೃತಂ ಜುಹೋಮಿ ।
ಶ್ರದ್ಧಾಯಾಂ ವ್ಯಾನೇ ನಿವಿಷ್ಟೋಽಮೃತಂ ಜುಹೋಮಿ ।
ಶ್ರದ್ಧಾಯಾಮುದಾನೇ ನಿವಿಷ್ಟೋಽಮೃತಂ ಜುಹೋಮಿ ।
ಶ್ರದ್ಧಾಯಾꣳ ಸಮಾನೇ ನಿವಿಷ್ಟೋಽಮೃತಂ ಜುಹೋಮಿ ।
ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಮ ಆತ್ಮಾಮೃತತ್ವಾಯ ॥ 1॥

ಅಮೃತೋಪಸ್ತರಣಮಸಿ ॥ 2॥

ಶ್ರದ್ಧಾಯಾಂ ಪ್ರಾಣೇ ನಿವಿಷ್ಟೋಽಮೃತಂ ಜುಹೋಮಿ । ಶಿವೋ ಮಾ
ವಿಶಾಪ್ರದಾಹಾಯ । ಪ್ರಾಣಾಯ ಸ್ವಾಹಾ ॥

ಶ್ರದ್ಧಾಯಾಮಪಾನೇ ನಿವಿಷ್ಟೋಽಮೃತಂ ಜುಹೋಮಿ । ಶಿವೋ ಮಾ
ವಿಶಾಪ್ರದಾಹಾಯ । ಅಪಾನಾಯ ಸ್ವಾಹಾ ॥

ಶ್ರದ್ಧಾಯಾಂ ವ್ಯಾನೇ ನಿವಿಷ್ಟೋಽಮೃತಂ ಜುಹೋಮಿ । ಶಿವೋ ಮಾ
ವಿಶಾಪ್ರದಾಹಾಯ । ವ್ಯಾನಾಯ ಸ್ವಾಹಾ ॥

ಶ್ರದ್ಧಾಯಾಮುದಾನೇ ನಿವಿಷ್ಟೋಽಮೃತಂ ಜುಹೋಮಿ । ಶಿವೋ ಮಾ
ವಿಶಾಪ್ರದಾಹಾಯ । ಉದಾನಾಯ ಸ್ವಾಹಾ ॥

ಶ್ರದ್ಧಾಯಾꣳ ಸಮಾನೇ ನಿವಿಷ್ಟೋಽಮೃತಂ ಜುಹೋಮಿ । ಶಿವೋ ಮಾ
ವಿಶಾಪ್ರದಾಹಾಯ । ಸಮಾನಾಯ ಸ್ವಾಹಾ ॥

ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಮ ಆತ್ಮಾಮೃತತ್ವಾಯ ॥ 3॥

ಅಮೃತಾಪಿಧಾನಮಸಿ ॥ 4॥

ಏಕಸಪ್ತತಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಅಂಗುಷ್ಠಮಾತ್ರಃ ಪುರುಷೋಽಂಗುಷ್ಠಂ ಚ ಸಮಾಶ್ರಿತಃ ।
ಈಶಃ ಸರ್ವಸ್ಯ ಜಗತಃ ಪ್ರಭುಃ ಪ್ರೀಣಾತು ವಿಶ್ವಭುಕ್ ॥ 1॥

ದ್ವಿಸಪ್ತತಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ವಾಙ್ ಮ ಆಸನ್ । ನಸೋಃ ಪ್ರಾಣಃ । ಅಕ್ಷ್ಯೋಶ್ಚಕ್ಷುಃ । ಕರ್ಣಯೋಃ
ಶ್ರೋತ್ರಮ್ । ಬಾಹುವೋರ್ಬಲಮ್ । ಉರುವೋರೋಜಃ । ಅರಿಷ್ಟಾ
ವಿಶ್ವಾನ್ಯಂಗಾನಿ ತನೂಃ । ತನುವಾ ಮೇ ಸಹ ನಮಸ್ತೇ ಅಸ್ತು ಮಾ ಮಾ ಹಿꣳಸೀಃ ॥ 1॥

ತ್ರಿಸಪ್ತತಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ವಯಃ ಸುಪರ್ಣಾ ಉಪಸೇದುರಿನ್ದ್ರಂ ಪ್ರಿಯಮೇಧಾ ಋಷಯೋ ನಾಧಮಾನಾಃ ।
ಅಪ ಧ್ವಾನ್ತಮೂರ್ಣುಹಿ ಪೂರ್ಧಿ ಚಕ್ಷುರ್ಮುಮುಗ್ಧ್ಯಸ್ಮಾನ್ನಿಧಯೇವ ಬದ್ಧಾನ್ ॥ 1॥

ಚತುಃಸಪ್ತತಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಪ್ರಾಣಾನಾಂ ಗ್ರನ್ಥಿರಸಿ ರುದ್ರೋ ಮಾ ವಿಶಾನ್ತಕಃ ।
ತೇನಾನ್ನೇನಾಪ್ಯಾಯಸ್ವ ॥ 1॥

ಪಂಚಸಪ್ತತಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ನಮೋ ರುದ್ರಾಯ ವಿಷ್ಣವೇ ಮೃತ್ಯುರ್ಮೇ ಪಾಹಿ ॥ 1॥

ಷಟ್ಸಪ್ತತಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ತ್ವಮಗ್ನೇ ದ್ಯುಭಿಸ್ತ್ವಮಾಶುಶುಕ್ಷಣಿಸ್ತ್ವಮದ್ಭ್ಯಸ್ತ್ವಮಶ್ಮನಸ್ಪರಿ ।
ತ್ವಂ ವನೇಭ್ಯಸ್ತ್ವಮೋಷಧೀಭ್ಯಸ್ತ್ವಂ ನೃಣಾಂ ನೃಪತೇ ಜಾಯಸೇ ಶುಚಿಃ ॥ 1॥

ಸಪ್ತಸಪ್ತತಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಶಿವೇನ ಮೇ ಸಂತಿಷ್ಠಸ್ವ ಸ್ಯೋನೇನ ಮೇ ಸಂತಿಷ್ಠಸ್ವ ಬ್ರಹ್ಮವರ್ಚಸೇನ ಮೇ
ಸಂತಿಷ್ಠಸ್ವ ಯಜ್ಞಸ್ಯರ್ದ್ಧಿಮನುಸಂತಿಷ್ಠಸ್ವೋಪ ತೇ ಯಜ್ಞ ನಮ
ಉಪ ತೇ ನಮ ಉಪ ತೇ ನಮಃ ॥ 1॥

ಅಷ್ಟಸಪ್ತತಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಸತ್ಯಂ ಪರಂ ಪರꣳ ಸತ್ಯꣳ ಸತ್ಯೇನ ನ
ಸುವರ್ಗಾಲ್ಲೋಕಾಚ್ಚ್ಯವನ್ತೇ ಕದಾಚನ
ಸತಾꣳ ಹಿ ಸತ್ಯಂ ತಸ್ಮಾತ್ಸತ್ಯೇ ರಮನ್ತೇ ॥ 1॥

ತಪ ಇತಿ ತಪೋ ನಾನಶನಾತ್ಪರಂ ಯದ್ಧಿ ಪರಂ ತಪಸ್ತದ್
ದುರ್ಧರ್ಷಂ ತದ್ ದುರಾಧಷ ತಸ್ಮಾತ್ತಪಸಿ ರಮನ್ತೇ ॥ 2॥

ದಮ ಇತಿ ನಿಯತಂ ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣಸ್ತಸ್ಮಾದ್ದಮೇ ರಮನ್ತೇ ॥ 3॥

ಶಮ ಇತ್ಯರಣ್ಯೇ ಮುನಸ್ತಮಾಚ್ಛಮೇ ರಮನ್ತೇ ॥ 4॥

ದಾನಮಿತಿ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ಪ್ರಶꣳಸನ್ತಿ ದಾನಾನ್ನಾತಿದುಷ್ಕರಂ
ತಸ್ಮಾದ್ದಾನೇ ರಮನ್ತೇ ॥ 5॥

ಧರ್ಮ ಇತಿ ಧರ್ಮೇಣ ಸರ್ವಮಿದಂ ಪರಿಗೃಹೀತಂ
ಧರ್ಮಾನ್ನಾತಿದುಶ್ಚರಂ ತಸ್ಮಾದ್ಧರ್ಮೇ ರಮನ್ತೇ ॥ 6॥

ಪ್ರಜನ ಇತಿ ಭೂಯಾꣳಸಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಭೂಯಿಷ್ಠಾಃ ಪ್ರಜಾಯನ್ತೇ ತಸ್ಮಾತ್
ಭೂಯಿಷ್ಠಾಃ ಪ್ರಜನನೇ ರಮನ್ತೇ ॥ 7॥

ಅಗ್ನಯ ಇತ್ಯಾಹ ತಸ್ಮಾದಗ್ನಯ ಆಧಾತವ್ಯಾಃ ॥ 8॥

ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಮಿತ್ಯಾಹ ತಸ್ಮಾದಗ್ನಿಹೋತ್ರೇ ರಮನ್ತೇ ॥ 9॥

ಯಜ್ಞ ಇತಿ ಯಜ್ಞೇನ ಹಿ ದೇವಾ ದಿವಂ ಗತಾಸ್ತಸ್ಮಾದ್ಯಜ್ಞೇ ರಮನ್ತೇ ॥ 10॥

ಮಾನಸಮಿತಿ ವಿದ್ವಾꣳಸಸ್ತಸ್ಮಾದ್ವಿದ್ವಾꣳಸ ಏವ ಮಾನಸೇ ರಮನ್ತೇ ॥ 11॥

ನ್ಯಾಸ ಇತಿ ಬ್ರಹ್ಮಾ ಬ್ರಹ್ಮಾ ಹಿ ಪರಃ ಪರೋ ಹಿ ಬ್ರಹ್ಮಾ ತಾನಿ ವಾ
ಏತಾನ್ಯವರಾಣಿ ತಪಾꣳಸಿ ನ್ಯಾಸ ಏವಾತ್ಯರೇಚಯತ್ ಯ ಏವಂ ವೇದೇತ್ಯುಪನಿಷತ್ ॥ 12॥

ಏಕೋನಾಶೀತಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯೋ ಹಾರುಣಿಃ ಸುಪರ್ಣೇಯಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಂ ಪಿತರಮುಪಸಸಾರ ಕಿಂ
ಭಗವನ್ತಃ ಪರಮಂ ವದನ್ತೀತಿ ತಸ್ಮೈ ಪ್ರೋವಾಚ ॥ 1॥

ಸತ್ಯೇನ ವಾಯುರಾವಾತಿ ಸತ್ಯೇನಾದಿತ್ಯೋ ರೋಚತೇ ದಿವಿ ಸತ್ಯಂ ವಾಚಃ
ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಸತ್ಯೇ ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ ತಸ್ಮಾತ್ಸತ್ಯಂ ಪರಮಂ ವದನ್ತಿ ॥ 2॥

ತಪಸಾ ದೇವಾ ದೇವತಾಮಗ್ರ ಆಯನ್ ತಪಸಾರ್ಷಯಃ ಸುವರನ್ವವಿನ್ದನ್
ತಪಸಾ ಸಪತ್ನಾನ್ಪ್ರಣುದಾಮಾರಾತೀಸ್ತಪಸಿ ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ
ತಸ್ಮಾತ್ತಪಃ ಪರಮಂ ವದನ್ತಿ ॥ 3॥

ದಮೇನ ದಾನ್ತಾಃ ಕಿಲ್ಬಿಷಮವಧೂನ್ವನ್ತಿ ದಮೇನ ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣಃ
ಸುವರಗಚ್ಛನ್ ದಮೋ ಭೂತಾನಾಂ ದುರಾಧರ್ಷಂ ದಮೇ ಸರ್ವಂ
ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ ತಸ್ಮಾದ್ದಮಃ ಪರಮಂ ವದನ್ತಿ ॥ 4॥

ಶಮೇನ ಶಾನ್ತಾಃ ಶಿವಮಾಚರನ್ತಿ ಶಮೇನ ನಾಕಂ ಮುನಯೋಽನ್ವವಿನ್ದನ್
ಶಮೋ ಭೂತಾನಾಂ ದುರಾಧರ್ಷಂ ಶಮೇ ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ
ತಸ್ಮಾಚ್ಛಮಃ ಪರಮಂ ವದನ್ತಿ ॥ 5॥

ದಾನಂ ಯಜ್ಞಾನಾಂ ವರೂಥಂ ದಕ್ಷಿಣಾ ಲೋಕೇ ದಾತಾರꣳ
ಸರ್ವಭೂತಾನ್ಯುಪಜೀವನ್ತಿ ದಾನೇನಾರಾತೀರಪಾನುದನ್ತ ದಾನೇನ
ದ್ವಿಷನ್ತೋ ಮಿತ್ರಾ ಭವನ್ತಿ ದಾನೇ ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ ತಸ್ಮಾದ್ದಾನಂ
ಪರಮಂ ವದನ್ತಿ ॥ 6॥

ಧರ್ಮೋ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಜಗತಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಲೋಕೇ ಧರ್ಮಿಷ್ಠ ಪ್ರಜಾ
ಉಪಸರ್ಪನ್ತಿ ಧರ್ಮೇಣ ಪಾಪಮಪನುದತಿ ಧರ್ಮೇ ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ
ತಸ್ಮಾದ್ಧರ್ಮಂ ಪರಮಂ ವದನ್ತಿ ॥ 7॥

ಪ್ರಜನನಂ ವೈ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ ಲೋಕೇ ಸಾಧು ಪ್ರಜಾಯಾಸ್ತನ್ತುಂ ತನ್ವಾನಃ
ಪಿತೃಣಾಮನುಣೋ ಭವತಿ ತದೇವ ತಸ್ಯಾನೃಣಂ ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಜನನಂ
ಪರಮಂ ವದನ್ತಿ ॥ 8॥

ಅಗ್ನಯೋ ವೈ ತ್ರಯೀ ವಿದ್ಯಾ ದೇವಯಾನಃ ಪನ್ಥಾ ಗಾರ್ಹಪತ್ಯ ಋಕ್
ಪೃಥಿವೀ ರಥನ್ತರಮನ್ವಾಹಾರ್ಯಪಚನಃ ಯಜುರನ್ತರಿಕ್ಷಂ
ವಾಮದೇವ್ಯಮಾಹವನೀಯಃ ಸಾಮ ಸುವರ್ಗೋ ಲೋಕೋ ಬೃಹತ್ತಸ್ಮಾದಗ್ನೀನ್
ಪರಮಂ ವದನ್ತಿ ॥ 9॥

ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರꣳ ಸಾಯಂ ಪ್ರಾತರ್ಗೃಹಾಣಾಂ ನಿಷ್ಕೃತಿಃ ಸ್ವಿಷ್ಟꣳ
ಸುಹುತಂ ಯಜ್ಞಕ್ರತೂನಾಂ ಪ್ರಾಯಣꣳ ಸುವರ್ಗಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ
ಜ್ಯೋತಿಸ್ತಸ್ಮಾದಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಪರಮಂ ವದನ್ತಿ ॥ 10॥

ಯಜ್ಞ ಇತಿ ಯಜ್ಞೋ ಹಿ ದೇವಾನಾಂ ಯಜ್ಞೇನ ಹಿ ದೇವಾ ದಿವಂ ಗತಾ
ಯಜ್ಞೇನಾಸುರಾನಪಾನುದನ್ತ ಯಜ್ಞೇನ ದ್ವಿಷನ್ತೋ ಮಿತ್ರಾ ಭವನ್ತಿ ಯಜ್ಞೇ
ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ ತಸ್ಮಾದ್ಯಜ್ಞಂ ಪರಮಂ ವದನ್ತಿ ॥ 11॥

ಮಾನಸಂ ವೈ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಂ ಪವಿತ್ರಂ ಮಾನಸೇನ ಮನಸಾ ಸಾಧು
ಪಶ್ಯತಿ ಋಷಯಃ ಪ್ರಜಾ ಅಸೃಜನ್ತ ಮಾನಸೇ ಸರ್ವಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಂ
ತಸ್ಮಾನ್ಮಾನಸಂ ಪರಮಂ ವದನ್ತಿ ॥ 12॥

ನ್ಯಾಸ ಇತ್ಯಾಹುರ್ಮನೀಷಿಣೋ ಬ್ರಹ್ಮಾಣಂ ಬ್ರಹ್ಮಾ ವಿಶ್ವಃ ಕತಮಃ
ಸ್ವಯಮ್ಭೂಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ ಸಂವತ್ಸರ ಇತಿ ॥ 13॥

ಸಂವತ್ಸರೋಽಸಾವಾದಿತ್ಯೋ ಯ ಏಷ ಆದಿತ್ಯೇ ಪುರುಷಃ ಸ ಪರಮೇಷ್ಠೀ ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮಾ ॥ 14॥

ಯಾಭಿರಾದಿತ್ಯಸ್ತಪತಿ ರಶ್ಮಿಭಿಸ್ತಾಭಿಃ ಪರ್ಜನ್ಯೋ ವರ್ಷತಿ
ಪರ್ಜನ್ಯೇನೌಷಧಿವನಸ್ಪತಯಃ ಪ್ರಜಾಯನ್ತ ಓಷಧಿವನಸ್ಪತಿಭಿರನ್ನಂ
ಭವತ್ಯನ್ನೇನ ಪ್ರಾಣಾಃ ಪ್ರಾಣೈರ್ಬಲಂ ಬಲೇನ ತಪಸ್ತಪಸಾ ಶ್ರದ್ಧಾ
ಶ್ರದ್ಧಯಾ ಮೇಧಾ ಮೇಧಯಾ ಮನೀಷಾ ಮನೀಷಯಾ ಮನೋ ಮನಸಾ
ಶಾನ್ತಿಃ ಶಾನ್ತ್ಯಾ ಚಿತ್ತಂ ಚಿತ್ತೇನ ಸ್ಮೃತಿಃ ಸ್ಮೃತ್ಯಾ ಸ್ಮಾರꣳ
ಸ್ಮಾರೇಣ ವಿಜ್ಞಾನಂ ವಿಜ್ಞಾನೇನಾತ್ಮಾನಂ ವೇದಯತಿ ತಸ್ಮಾದನ್ನಂ
ದದನ್ಸರ್ವಾಣ್ಯೇತಾನಿ ದದಾತ್ಯನ್ನಾತ್ಪ್ರಾಣಾ ಭವನ್ತಿ ಭೂತಾನಾಂ
ಪ್ರಾಣೈರ್ಮನೋ ಮನಸಶ್ಚ ವಿಜ್ಞಾನಂ ವಿಜ್ಞಾನಾದಾನನ್ದೋ ಬ್ರಹ್ಮ ಯೋನಿಃ ॥ 15॥

ಸ ವಾ ಏಷ ಪುರುಷಃ ಪಂಚಧಾ ಪಂಚಾತ್ಮಾ ಯೇನ ಸರ್ವಮಿದಂ
ಪ್ರೋತಂ ಪೃಥಿವೀ ಚಾನ್ತರಿಕ್ಷಂ ಚ ದ್ಯೌಶ್ಚ
ದಿಶಶ್ಚಾವಾನ್ತರದಿಶಾಶ್ಚ ಸ ವೈ ಸರ್ವಮಿದಂ ಜಗತ್ಸ
ಸಭೂತꣳ ಸ ಭವ್ಯಂ ಜಿಜ್ಞಾಸಕ್ಲೃಪ್ತ ಋತಜಾ ರಯಿಷ್ಠಾಃ
ಶ್ರದ್ಧಾ ಸತ್ಯೋ ಪಹಸ್ವಾನ್ತಮಸೋಪರಿಷ್ಟಾತ್ । ಜ್ಞಾತ್ವಾ ತಮೇವಂ
ಮನಸಾ ಹೃದಾ ಚ ಭೂಯೋ ನ ಮೃತ್ಯುಮುಪಯಾಹಿ
ವಿದ್ವಾನ್ । ತಸ್ಮಾನ್ನ್ಯಾಸಮೇಷಾಂ ತಪಸಾಮತಿರಿಕ್ತಮಾಹುಃ ॥ 16॥

ವಸುರಣ್ವೋ ವಿಭೂರಸಿ ಪ್ರಾಣೇ ತ್ವಮಸಿ ಸನ್ಧಾತಾ ಬ್ರಹ್ಮನ್ ತ್ವಮಸಿ
ವಿಶ್ವಸೃತ್ತೇಜೋದಾಸ್ತ್ವಮಸ್ಯಗ್ನೇರಸಿ ವರ್ಚೋದಾಸ್ತ್ವಮಸಿ ಸೂರ್ಯಸ್ಯ
ದ್ಯುಮ್ನೋದಾಸ್ತ್ವಮಸಿ ಚನ್ದ್ರಮಸ ಉಪಯಾಮಗೃಹೀತೋಽಸಿ ಬ್ರಹ್ಮಣೇ ತ್ವಾ ಮಹಸೇ ॥ 17॥

ಓಮಿತ್ಯಾತ್ಮಾನಂ ಯುಂಜೀತ । ಏತದ್ವೈ ಮಹೋಪನಿಷದಂ ದೇವಾನಾಂ
ಗುಹ್ಯಮ್ । ಯ ಏವಂ ವೇದ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ಮಹಿಮಾನಮಾಪ್ನೋತಿ ತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಣೋ
ಮಹಿಮಾನಮಿತ್ಯುಪನಿಷತ್ ॥ 18॥

ಅಶೀತಿತಮೋಽನುವಾಕಃ ।
ತಸ್ಯೈವಂ ವಿದುಷೋ ಯಜ್ಞಸ್ಯಾತ್ಮಾ ಯಜಮಾನಃ ಶ್ರದ್ಧಾ ಪತ್ನೀ
ಶರೀರಮಿಧ್ಮಮುರೋ ವೇದಿರ್ಲೋಮಾನಿ ಬರ್ಹಿರ್ವೇದಃ ಶಿಖಾ ಹೃದಯಂ ಯೂಪಃ
ಕಾಮ ಆಜ್ಯಂ ಮನ್ಯುಃ ಪಶುಸ್ತಪೋ।ಆಗ್ನಿರ್ದಮಃ ಶಮಯಿತಾ ದಾನಂ
ದಕ್ಷಿಣಾ ವಾಗ್ಘೋತಾ ಪ್ರಾಣ ಉದ್ಗಾತಾ ಚಕ್ಷುರಧ್ವರ್ಯುರ್ಮನೋ ಬ್ರಹ್ಮಾ
ಶ್ರೋತ್ರಮಗ್ನೀತ್ ಯಾವದ್ಧ್ರಿಯತೇ ಸಾ ದೀಕ್ಷಾ ಯದಶ್ನಾತಿ
ತದ್ಧವಿರ್ಯತ್ಪಿಬತಿ ತದಸ್ಯ ಸೋಮಪಾನಂ ಯದ್ರಮತೇ ತದುಪಸದೋ
ಯತ್ಸಂಚರತ್ಯುಪವಿಶತ್ಯುತ್ತಿಷ್ಠತೇ ಚ ಸ ಪ್ರವರ್ಗ್ಯೋ ಯನ್ಮುಖಂ
ತದಾಹವನೀಯೋ ಯಾ ವ್ಯಾಹೃತಿರಹುತಿರ್ಯದಸ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನ ತಜ್ಜುಹೋತಿ
ಯತ್ಸಾಯಂ ಪ್ರಾತರತ್ತಿ ತತ್ಸಮಿಧಂ ಯತ್ಪ್ರಾತರ್ಮಧ್ಯನ್ದಿನꣳ ಸಾಯಂ
ಚ ತಾನಿ ಸವನಾನಿ ಯೇ ಅಹೋರಾತ್ರೇ ತೇ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸೌ
ಯೇಽರ್ಧಮಾಸಾಶ್ಚ ಮಾಸಾಶ್ಚ ತೇ ಚಾತುರ್ಮಾಸ್ಯಾನಿ ಯ ಋತವಸ್ತೇ
ಪಶುಬನ್ಧಾ ಯೇ ಸಂವತ್ಸರಾಶ್ಚ ಪರಿವತ್ಸರಾಶ್ಚ ತೇಽಹರ್ಗಣಾಃ
ಸರ್ವವೇದಸಂ ವಾ ಏತತ್ಸತ್ರಂ ಯನ್ಮರಣಂ ತದವಭೃಥ ಏತದ್ವೈ
ಜರಾಮರ್ಯಮಗ್ನಿಹೋತ್ರꣳಸತ್ರಂ ಯ ಏವಂ ವಿದ್ವಾನುದಗಯನೇ ಪ್ರಮೀಯತೇ
ದೇವಾನಾಮೇವ ಮಹಿಮಾನಂ ಗತ್ವಾದಿತ್ಯಸ್ಯ ಸಾಯುಜ್ಯಂ ಗಚ್ಛತ್ಯಥ ಯೋ
ದಕ್ಷಿಣೇ ಪ್ರಮೀಯತೇ ಪಿತೃಣಾಮೇವ ಮಹಿಮಾನಂ ಗತ್ವಾ ಚನ್ದ್ರಮಸಃ
ಸಾಯುಜ್ಯಂ ಗಚ್ಛತ್ಯೇತೌ ವೈ ಸೂರ್ಯಾಚನ್ದ್ರಮಸೋರ್ಮಹಿಮಾನೌ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ
ವಿದ್ವಾನಭಿಜಯತಿ ತಸ್ಮಾದ್ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ಮಹಿಮಾನಮಿತ್ಯುಪನಿಷತ್ ॥ 1॥

ಓಂ ಶಂ ನೋ ಮಿತ್ರಃ ಶಂ ವರುಣಃ । ಶಂ ನೋ ಭವತ್ಯರ್ಯಮಾ । ಶಂ
ನ ಇನ್ದ್ರೋ ಬೃಹಸ್ಪತಿಃ । ಶಂ ನೋ ವಿಷ್ಣುರುರುಕ್ರಮಃ ।
ನಮೋ ಬ್ರಹ್ಮಣೇ । ನಮಸ್ತೇ ವಾಯೋ । ತ್ವಮೇವ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸಿ ।
ತ್ವಾಮೇವ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ಬ್ರಹ್ಮಾವಾದಿಷಮ್ । ಋತಮವಾದಿಷಮ್ ।
ಸತ್ಯಮವಾದಿಷಮ್ । ತನ್ಮಾಮಾವೀತ್ । ತದ್ವಕ್ತಾರಮಾವೀತ್ । ಆವೀನ್ಮಾಮ್ । ಆವಿದ್ವಕ್ತಾರಮ್ ॥

ಓಂ ಸಹನಾವವತು । ಸಹ ನೌ ಭುನಕ್ತು । ಸಹ ವೀರ್ಯಂ ಕರವಾವಹೈ ।
ತೇಜಸ್ವಿ ನಾವಧೀತಮಸ್ತು । ಮಾ ವಿದ್ವಿಷಾವಹೈ ॥

ಓಂ ಶಾನ್ತಿಃ ಶಾನ್ತಿಃ ಶಾನ್ತಿಃ ॥

ಇತಿ ಮಹಾನಾರಾಯಣೋಪನಿಷತ್ಸಮಾಪ್ತಾ ॥

॥ ಮಹಾನಾರಾಯಣ ಉಪನಿಷತ್ ॥
**************




महानारायणोपनिषत् 
हरिः ॐ ॥ शं नो मित्रः शं वरुणः । शं नो भवत्यर्यमा ।
शं न इन्द्रो बृहस्पतिः । शं नो विष्णुरुरुक्रमः ॥

नमो ब्रह्मणे । नमस्ते वायो । त्वमेव प्रत्यक्षं ब्रह्मासि ।
त्वामेव प्रत्यक्षं ब्रह्म वदिष्यामि । ऋतं वदिष्यामि ।
सत्यं वदिष्यामि । तन्मामवतु । तद्वक्तारमवतु ।
अवतु माम् । अवतु वक्तारम् ॥ ॐ शान्तिः शान्तिः शान्तिः ॥

ॐ सह नाववतु । सह नौ भुनक्तु । सह वीर्यं करवावहै ।
तेजस्वि नावधीतमस्तु । मा विद्विषावहै ।
ॐ शान्तिः शान्तिः शान्तिः ॥

प्रथमोऽनुवाकः ।
अम्भस्यपारे भुवनस्य मध्ये नाकस्य पृष्ठे महतो महीयान् ।
शुक्रेण ज्योतीꣳषि समनुप्रविष्टः प्रजापतिश्चरति गर्भे अन्तः ॥ १॥

यस्मिन्निदꣳ सं च वि चैति सर्वं यस्मिन् देवा अधि विश्वे निषेदुः ।
तदेव भूतं तदु भव्यमा इदं तदक्षरे परमे व्योमन् ॥ २॥

येनावृतं खं च दिवं मही च येनादित्यस्तपति तेजसा भ्राजसा च ।
यमन्तः समुद्रे कवयो वयन्ति यदक्षरे परमे प्रजाः ॥ ३॥

यतः प्रसूता जगतः प्रसूती तोयेन जीवान् व्यचसर्ज भूम्याम् ।
यदोषधीभिः पुरुषान् पशूꣳश्च विवेश भूतानि चराचराणि ॥ ४॥

अतः परं नान्यदणीयसꣳ हि परात्परं यन्महतो महान्तम् ।
यदेकमव्यक्तमनन्तरूपं विश्वं पुराणं तमसः परस्तात् ॥ ५॥

तदेवर्तं तदु सत्यमाहुस्तदेव ब्रह्म परमं कवीनाम् ।
इष्टापूर्तं बहुधा जातं जायमानं विश्वं बिभर्ति भुवनस्य नाभिः ॥ ६॥

तदेवाग्निस्तद्वायुस्तत्सूर्यस्तदु चन्द्रमाः ।
तदेव शुक्रममृतं तद्ब्रह्म तदापः स प्रजापतिः ॥ ७॥

सर्वे निमेषा जज्ञिरे विद्युतः पुरुषादधि ।
कला मुहूर्ताः काष्ठाश्चाहोरात्राश्च सर्वशः ॥ ८॥

अर्धमासा मासा ऋतवः संवत्सरश्च कल्पन्ताम् ।
स आपः प्रदुधे उभे इमे अन्तरिक्षमथो सुवः ॥ ९॥

नैनमूर्ध्वं न तिर्यञ्चं न मध्ये परिजग्रभत् ।
न तस्येशे कश्चन तस्य नाम महद्यशः ॥ १०॥

न संदृशे तिष्ठति रूपमस्य न चक्षुषा पश्यति कश्चनैनम् ।
हृदा मनीशा मनसाभिक्लृप्तो य एनं विदुरमृतास्ते भवन्ति ॥ ११॥

परमात्म- हिरण्यगर्भ- सूक्त
अद्भ्यः सम्भूतो हिरण्यगर्भ इत्यष्टौ ॥

अद्भ्य सम्भूतः पृथिव्यौ रसाच्च विश्वकर्मणः समवर्तताधि ।
तस्य त्वष्टा विदधद्रूपमेति तत्पुरुषस्य विश्वमाजानमग्रे । १।
वेदाहमेतं पुरुषं महान्तं आदित्यवर्णं तमसः परस्तात् ।
तमेवं विद्वानभृत इह भवति नान्यःपन्थाविद्यतेऽयनाय । २।
प्रजापतिश्चरति गर्भे अन्तः अजायमानो बहुथा विजायते ।
तस्य धीराः परिजानन्ति योनिम् मरीचीनां पदमिच्छन्ति वेधसः । ३।
यो देवेभ्य आतपति यो देवानां पुरोहितः । पूर्वो यो देवेभ्यो
जातः नमो रुचाय ब्राह्मये । ४।
रुचं ब्राह्मं जनयन्तः देवा अग्रे तदब्रुवन् । यस्त्वैवं
ब्राह्मणो विद्यात् तस्य देवा असन् वशे । ५।
ह्रीश्च ते लक्ष्मीश्च पत्न्यौ अहोरात्रे पार्श्वे नक्षत्राणि रूपम् ।
अश्विनौ व्यात्तम् इष्टं मनिषाण अमुं मनिषाण सर्वं
मनिषाण । ६। इति उत्तरनारायणानुवाकः ।

हिरण्यगर्भः समवर्तताग्रे भूतस्य जातः पतिरेक आसीत् ।
स दाधार पृथिवीं द्यामुतेमां कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥ १॥

यः प्राणतो निमिषतो महित्वैक इद्राजा जगतो बभूव ।
य ईशे अस्य द्विपदश्चतुष्पदः कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥ २॥

य आत्मदा बलंदा यस्य विश्व उपासते प्रशिषं यस्य देवाः ।
यस्य छायामृतं यस्य मृत्युः कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥ ३॥

यस्येमे हिमवन्तो महित्वा यस्य समुद्रꣳ रसया सहाहुः ।
यस्येमाः प्रदिशो यस्य बाहू कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥ ४॥

यं क्रन्दसी अवसा तस्तभाने अस्यैक्षेतां मनसा रेजमाने ।
यत्राधि सूर उदितौ व्येति कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥ ५॥

येन द्यौरुग्रा पृथिवी च दृढे येन सुवः स्तभितं येन नाकः ।
यो अन्तरिक्षे रजसो विमानः कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥ ६॥

आपो ह यन्महतीर्विश्वमायं दक्षं दधाना जनयन्तीरग्निम् ।
ततो देवानां निरवर्ततासुरेकः कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥ ७॥

यश्चिदापो महिना पर्यपश्यद्दक्षं दधाना जनयन्तीरग्निम् ।
यो देवेश्वधि देव एक कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥ ८॥

एष हि देवः प्रदिशोऽनु सर्वाः पूर्वो हि जातः स उ गर्भे अन्तः ।
स विजायमानः स जनिष्यमाणः प्रत्यङ्मुखास्तिष्ठति विश्वतोमुखः ॥ १२॥

विश्वतश्चक्षुरुत विश्वतो मुखो विश्वतो हस्त उत विश्वतस्पात् ।
सं बाहुभ्यां नमति सं पतत्रैर्द्यावापृथिवी जनयन् देव एकः ॥ १३॥

वेनस्तत् पश्यन् विश्वा भुवनानि विद्वान् यत्र विश्वं भवत्येकनीडम् ।
यस्मिन्निदꣳसं च वि चैकꣳस ओतः प्रोतश्च विभुः प्रजासु ॥ १४॥

प्र तद्वोचे अमृतं नु विद्वान् गन्धर्वो नाम निहितं गुहासु ।
त्रीणि पदा निहिता गुहासु यस्तद्वेद सवितुः पिता सत् ॥ १५॥

स नो बन्धुर्जनिता स विधाता धामानि वेद भुवनानि विश्वा ।
यत्र देवा अमृतमानशानास्तृतीये धामान्यभ्यैरयन्त ॥ १६॥

परि द्यावापृथिवी यन्ति सद्यः परि लोकान् परि दिशः परि सुवः ।
ऋतस्य तन्तुं विततं विचृत्य तदपश्यत् तदभवत् प्रजासु ॥ १७॥

परीत्य लोकान् परीत्य भूतानि परीत्य सर्वाः प्रदिशो दिशश्च ।
प्रजापतिः प्रथमजा ऋतस्यात्मनात्मानमभिसम्बभूव ॥ १८॥

सदसस्पतिमद्भुतं प्रियमिन्द्रस्य काम्यम् ।
सनिं मेधामयासिषम् ॥ १९॥

उद्दीप्यस्व जातवेदोऽपघ्नन्निऋतिं मम । पशूꣳश्च
मह्यममावह जीवनं च दिशो दिश ॥ २०॥

मा नो हिꣳसीज्जातवेदो गामश्वं पुरुषं जगत् ।
अबिभ्रदग्न आगहि श्रिया मा परिपातय ॥ २१॥

पुरुषस्य विद्महे सहस्राक्षस्य महादेवस्य धीमहि ।
तन्नो रुद्रः प्रचोदयात् ॥ २२॥

गायत्र्याः ।
तत्पुरुषाय विद्महे महादेवाय धीमहि । तन्नो रुद्रः प्रचोदयात् ॥ २३॥

तत्पुरुषाय विद्महे वक्रतुण्डाय धीमहि । तन्नो दन्तिः प्रचोदयात् ॥ २४॥

तत्पुरुषाय विद्महे चक्रतुण्डाय धीमहि । तन्नो नन्दिः प्रचोदयात् ॥ २५॥

तत्पुरुषाय विद्महे महासेनाय धीमहि । तन्नः षण्मुखः प्रचोदयात् ॥ २६॥

तत्पुरुषाय विद्महे सुवर्णपक्षाय धीमहि । तन्नो गरुडः प्रचोदयात् ॥ २७॥

वेदात्मनाय विद्महे हिरण्यगर्भाय धीमहि । तन्नो ब्रह्म प्रचोदयात् ॥ २८॥

नारायणाय विद्महे वासुदेवाय धीमहि । तन्नो विष्णुः प्रचोदयात् ॥ २९॥

वज्रनखाय विद्महे तीक्ष्णदꣳष्ट्राय धीमहि । तन्नो नारसिꣳहः प्रचोदयात् ॥ ३०॥

भास्कराय विद्महे महद्द्युतिकराय धीमहि । तन्नो आदित्य्यः प्रचोदयात् ॥ ३१॥

वैश्वानरय विद्महे लालीलाय धीमहि । तन्नो अग्निः प्रचोदयात् ॥ ३२॥

कात्यायनाय विद्महे कन्याकुमारि धीमहि । तन्नो दुर्गिः प्रचोदयात् ॥ ३३॥

[पाठभेदः:  
चतुर्मुखाय विद्महे कमण्डलुधराय धीमहि । तन्नो ब्रह्मा प्रचोदयात् ॥

आदित्याय विद्महे सहस्रकिरणाय धीमहि । तन्नो भानुः प्रचोदयात् ॥

पावकाय विद्महे सप्तजिह्वाय धीमहि । तन्नो वैश्वानरः प्रचोदयात् ॥

महाशूलिन्यै विद्महे महादुर्गायै धीमहि । तन्नो भगवती प्रचोदयात् ॥

सुभगायै विद्महे कमलमालिन्यै धीमहि । तन्नो गौरी प्रचोदयात् ॥

नवकुलाय विद्महे विषदन्ताय धीमहि । तन्नः सर्पः प्रचोदयात् ॥]
सहस्रपरमा देवी शतमूला शताङ्कुरा । सर्वꣳहरतु मे
पापं दूर्वा दुःस्वप्ननाशिनी ॥ ३४॥

काण्डात् काण्डात् प्ररोहन्ती परुषः परुषः परि । एवा नो
दूर्वे प्रतनु सहस्रेण शतेन च ॥ ३५॥

या शतेन प्रतनोषि सहस्रेण विरोहसि । तस्यास्ते देवीष्टके
विधेम हविषा वयम् ॥ ३६॥

अश्वक्रान्ते रथक्रान्ते विष्णुक्रान्ते वसुन्धरा । शिरसा
धारयिष्यामि रक्षस्व मां पदे पदे ॥ ३७॥

भूमिर्धेनुर्धरणी लोकधारिणी । उद्धृतासि वराहेण
कृष्णेन शतबाहुना ॥ ३८॥

मृत्तिके हन पापं यन्मया दुष्कृतं कृतम् ।
मृत्तिके ब्रह्मदत्तासि काश्यपेनाभिमन्त्रिता ।
मृत्तिके देहि मे पुष्टिं त्वयि सर्वं प्रतिष्ठितम् ॥ ३९॥

मृत्तिके प्रतिष्ठिते सर्वं तन्मे निर्णुद मृत्तिके । त्वया
हतेन पापेन गच्छामि परमां गतिम् ॥ ४०॥

यत इन्द्र भयामहे ततो नो अभयं कृधि । मघवञ्छग्धि
तव तन्न ऊतये विद्विषो विमृधो जहि ॥ ४१॥

स्वस्तिदा विशस्पतिर्वृत्रहा विमृधो वशी । वृषेन्द्रः
पुर एतु नः स्वस्तिदा अभयङ्करः ॥ ४२॥

स्वस्ति न इन्द्रो वृद्धश्रवाः स्वस्ति नः पूषा विश्ववेदाः ।
स्वस्ति नस्तार्क्ष्यो अरिष्टनेमिः स्वस्ति नो बृहस्पतिर्दधातु ॥ ४३॥

आपान्तमन्युस्तृपलप्रभर्मा धुनिः
शिमीवाञ्छरुमाꣳऋजीषी ।
सोमो विश्वान्यतसावनानि नार्वागिन्द्रं प्रतिमानानि देभुः ॥ ४४॥

ब्रह्मजज्ञानं प्रथमं पुरस्ताद्वि सीमतः सुरुचो वेन आवः ।
स बुध्निया उपमा अस्य विष्ठाः सतश्च योनिमसतश्च विवः ॥ ४५॥

स्योना पृथिवि भवान् नृक्षरा निवेशनी । यच्छा नः
शर्म सप्रथाः ॥ ४६॥

गन्धद्वारां दुराधर्षां नित्यपुष्टां करीषिणीम् ।
ईश्वरीꣳ सर्वभूतानां तामिहोपह्वये श्रियम् ॥ ४७॥

श्रीर्मे भजतु अलक्ष्मीर्मे नश्यतु ।
विष्णुमुखा वै
देवाश्छन्दोभिरिमाॅंल्लोकाननपजय्यमभ्यजयन् ।
महाꣳ इन्द्रो वज्रबाहुः षोडशी शर्म यच्छतु ॥ ४८॥

स्वस्ति नो मघवा करोतु । हन्तु पाप्मानं योऽस्मान् द्वेष्टि ॥ ४९॥

सोमानꣳ स्वरणं कृणुहि ब्रह्मणस्पते कक्षीवन्तं य औशिजम् ।
शरीरं यज्ञशमलं कुसीदं तस्मिन्त्सीदतु योऽस्मान् द्वेष्टि ॥ ५०॥

चरणं पवित्रं विततं पुराणं येन पूतस्तरति दुष्कृतानि ।
तेन पवित्रेण शुद्धेन पूता अति पाप्मानमरातिं तरेम ॥ ५१॥

सजोषा इन्द्र सगणो मरुद्भिः सोमं पिब वृत्रहञ्छूर विद्वान् ।
जहि शत्रूꣳरप मृधो नुदस्वाथाभयं कृणुहि विश्वतो नः ॥ ५२॥

सुमित्रा न आप ओषधयः सन्तु ।
दुर्मित्रास्तस्मै भूयासुर्योऽस्मान् द्वेष्टि यं च वयं द्विष्मः ॥ ५३॥

आपो हि ष्ठा मयोभुवस्ता न ऊर्जे दधातन । महे रणाय
चक्षसे । यो वः शिवतमो रसस्तस्य भाजयतेऽह नः ।
उशतीरिव मातरः । तस्मा अरं गमाम वो यस्य क्षयाय
जिन्वथ । आपो जनयथा च नः ॥ ५४॥

हिरण्यश‍ृङ्गं वरुणं प्रपद्ये तीर्थ मे देहि याचितः ।
यन्मया भुक्तमसाधूनां पापेभ्यश्च प्रतिग्रहः ॥ ५५॥

यन्मे मनसा वाचा कर्मणा वा दुष्कृतं कृतम् ।
तन्न इन्द्रो वरुणो बृहस्पतिः सविता च पुनन्तु पुनः पुनः ॥ ५६॥

नमोऽग्नयेऽप्सुमते नम इन्द्राय नमो वरुणाय नमो वारुण्यै
नमोऽद्भ्यः ॥ ५७॥

यदपां क्रूरं यदमेध्यं यदशान्तं तदपगच्छतात् ॥ ५८॥

अत्याशनादतीपानाद् यच्च उग्रात् प्रतिग्रहात् ।
तन्मे वरुणो राजा पाणिना ह्यवमर्शतु ॥ ५९॥

सोऽहमपापो विरजो निर्मुक्तो मुक्तकिल्बिषः ।
नाकस्य पृष्ठमारुह्य गच्छेद्ब्रह्मसलोकताम् ॥ ६०॥

यश्चाप्सु वरुणः स पुनात्वघमर्षणः ॥ ६१॥

इमं मे गङ्गे यमुने सरस्वति शुतुद्रि स्तोमꣳ सचता परुष्णिया ।
असिक्निअ मरुद्वृधे वितस्तयार्जीकीये श‍ृणुह्या सुषोमया ॥ ६२॥

ऋतं च सत्यं चाभीद्धात्तपसोऽध्यजायत ।
ततो रात्रिरजायत ततः समुद्रो अर्णवः ॥ ६३॥

समुद्रादर्णवादधि संवत्सरो अजायत ।
अहोरात्राणि विदधद्विश्वस्य मिषतो वशी ॥ ६४॥

सूर्याचन्द्रमसौ धाता यथापूर्वमकल्पयत् ।
दिवं च पृथिवीं चान्तरिक्षमथो सुवः ॥ ६५॥

यत्पृथिव्याꣳ रजः स्वमान्तरिक्षे विरोदसी ।
इमाꣳस्तदापो वरुणः पुनात्वघमर्षणः ॥

पुनन्तु वसवः पुनातु वरुणः पुनात्वघमर्षणः ।
एष भूतस्य मध्ये भुवनस्य गोप्ता ॥

एष पुण्यकृतां लोकानेष मृत्योर्हिरण्मयम् ।
द्यावापृथिव्योर्हिरण्मयꣳ सꣳश्रितꣳ सुवः ।
स नः सुवः सꣳशिशाधि ॥ ६६॥

आर्द्रं ज्वलतिज्योतिरहमस्मि । ज्योतिर्ज्वलति ब्रह्माहमस्मि ।
योऽहमस्मि ब्रह्माहमस्मि । अहमस्मि ब्रह्माहमस्मि । अहमेवाहं
मां जुहोमि स्वाहा ॥ ६७॥

अकार्यवकीर्णी स्तेनो भ्रूणहा गुरुतल्पगः ।
वरुणोऽपामघमर्षणस्तस्मात् पापात् प्रमुच्यते ॥ ६८॥

रजोभूमिस्त्व माꣳ रोदयस्व प्रवदन्ति धीराः ॥ ६९॥

आक्रान्त्समुद्रः प्रथमे विधर्मञ्जनयन्प्रजा भुवनस्य राजा ।
वृषा पवित्रे अधि सानो अव्ये बृहत्सोमो वावृधे सुवान इन्दुः ॥ ७०॥

द्वितीयोऽवानुकः ।
जातवेदसे सुनवाम सोममरातीयतो निदहाति वेदः ।
स नः पर्षदति दुर्गाणि विश्वा नावेव सिन्धुं दुरितात्यग्निः ॥ १॥

दुर्गा सूक्तम् ।
तामग्निवर्णां तपसा ज्वलन्तीं वैरोचनीं कर्मफलेषु जुष्टाम् ।
दुर्गां देवीꣳ शरणमहं प्रपद्ये सुतरसि तरसे नमः ॥ २॥

अग्ने त्वं पारया नव्यो अस्मान् स्वस्तिभिरति दुर्गाणि विश्वा ।
पूश्च पृथ्वी बहुला न उर्वी भवा तोकाय तनयाय शंयोः ॥ ३॥

विश्वानि नो दुर्गहा जातवेदः सिन्धुं न वावा दुरितातिपर्षि ।
अग्ने अत्रिवन्मनसा गृणानोऽस्माकं बोध्यविता तनूनाम् ॥ ४॥

पृतनाजितꣳ सहमानमुग्नमग्निꣳ हुवेम परमात्सधस्तात् ।
स नः पर्षदति दुर्गाणि विश्वा क्षामद्देवो अति दुरितात्यग्निः ॥ ५॥

प्रत्नोषि कमीड्यो अध्वरेषु सनाच्च होता नव्यश्च सत्सि ।
स्वां चाग्ने तनुवं पिप्रयस्वास्मभ्यं च सौभगमायजस्व ॥ ६॥

गोभिर्जुष्टमयुजो निषिक्तं तवेन्द्र विष्णोरनुसंचरेम ।
नाकस्य पृष्ठमभि संवसानो वैष्णवीं लोक इह मादयन्ताम् ॥ ७॥

तृतीयोऽनुवाकः ।
भूरन्नमग्नये पृथिव्यै स्वाहा भुवोऽन्नं
वायवेऽन्तरिक्षाय स्वाहा सुवरन्नमादित्याय दिवे स्वाहा
भूर्भुवस्सुवरन्नं चन्द्रमसे दिग्भ्यः स्वाहा नमो देवेभ्यः
स्वधा पितृभ्यो भूर्भुवः सुवरन्नमोम् ॥ १॥

चतुर्थोऽनुवाकः ।
भूरग्नये पृथिव्यै स्वाहा भुवो वायवेऽन्तरिक्षाय स्वाहा
सुवरादित्याय दिवे स्वाहा भुर्भुवस्सुवश्चन्द्रमसे दिग्भ्यः
स्वाहा
नमो देवेभ्यः स्वधा पितृभ्यो भूर्भुवःसुवरग्न ओम् ॥ १॥

पञ्चमोऽनुवाकः ।
भूरग्नये च पृथिव्यै च महुते च स्वाहा भुवो वायवे
चान्तरिक्षाय च महते च स्वाहा सुवरादित्याय च दिवे च
महते च स्वाहा भूर्भुवस्सुवश्चन्द्रमसे च
नक्षत्रेभ्यश्च
दिग्भ्यश्च महते च स्वाहा नमो देवेभ्यः स्वधा पितृभ्यो
भुर्भुवः सुवर्महरोम् ॥ १॥

षष्ठोऽनुवाकः ।
पाहि नो अग्न एनसे स्वाहा पाहि नो विश्ववेदसे स्वाहा
यज्ञं पाहि विभावसो स्वाहा सर्वं पाहि शतक्रतो स्वाहा ॥ १॥

सप्तमोऽनुवाकः ।
पाहि नो अग्न एकया पाह्युत द्वितीयया पाह्यूर्ज तृतीयया
पाहि गीर्भिश्चतसृभिर्वसो स्वाहा ॥ १॥

अष्टमोऽनुवाकः ।
यश्छन्दसामृषभो
विश्वरूपश्छन्दोभ्यश्चन्दाꣳस्याविवेश । सताꣳशिक्यः
प्रोवाचोपनिषदिन्द्रो ज्येष्ठ इन्द्रियाय ऋषिभ्यो नमो
देवेभ्यः स्वधा
पितृभ्यो भूर्भुवस्सुवश्छन्द ओम् ॥ १॥

नवमोऽनुवाकः ।
नमो ब्रह्मणे धारणं मे अस्त्वनिराकरणं धारयिता भूयासं
कर्णयोः श्रुतं मा च्योढं ममामुष्य ओम् ॥ १॥

दशमोऽनुवाकः ।
ऋतं तपः सत्यं तपः श्रुतं तपः शान्तं तपो दमस्तपः
शमस्तपो दानं तपो यज्ञं तपो भूर्भुवः
सुवर्ब्रह्मैतदुपास्वैतत्तपः ॥ १॥

एकादशोऽनुवाकः ।
यथा वृक्षस्य सम्पुष्पितस्य दूराद्गन्धो वात्येवं पुण्यस्य
कर्मणो दूराद्गन्धो वाति यथासिधारां कर्तेऽवहितमवक्रामे
यद्युवे युवे हवा विह्वयिष्यामि कर्तं
पतिष्यामीत्येवममृतादात्मानं जुगुप्सेत् ॥ १॥

द्वादशोऽनुवाकः ।
अणोरणीयान् महतो महीयानात्मा गुहायां निहितोऽस्य जन्तोः ।
तमक्रतुं पश्यति वीतशोको धातुः प्रसादान्महिमानमीशम् ॥ १॥

सप्त प्राणा प्रभवन्ति तस्मात् सप्तार्चिषः समिधः सप्त जिह्वाः ।
सप्त इमे लोका येषु चरन्ति प्राणा गुहाशयान्निहिताः सप्त सप्त ॥ २॥

अतः समुद्रा गिरयश्च सर्वेऽस्मात्स्यन्दन्ते सिन्धवः सर्वरूपाः ।
अतश्च विश्वा ओषधयो रसाश्च येनैष भूतस्तिष्ठत्यन्तरात्मा ॥ ३॥

ब्रह्मा देवानां पदवीः कवीनामृषिर्विप्राणां महिषो मृगाणाम् ।
श्येनो गृध्राणाꣳस्वधितिर्वनानाꣳसोमः पवित्रमत्येति रेभन् ॥ ४॥

अजामेकां लोहितशुक्लकृष्णां बह्वीं प्रजां जनयन्तीꣳ सरूपाम् ।
अजो ह्येको जुषमाणोऽनुशेते जहात्येनां भुक्तभोगामजोऽन्यः ॥ ५॥

हंसः शुचिषद्वसुरन्तरिक्षसद्धोता वेदिषदतिथिर्दुरोणसत् ।
नृषद्वरसदृतसद्व्योमसदब्जा गोजा ऋतजा अद्रिजा ऋतं बृहत् ॥ ६॥

यस्माज्जाता न परा नैव किंचनास य आविवेश भुवनानि विश्वा ।
प्रजापतिः प्रजया संविदानस्त्रीणि ज्योतीꣳषि सचते स षोडशी ॥ ६ क॥

विधर्तारꣳ हवामहे वसोः कुविद्वनाति नः । सवितारं नृचक्षसम् ॥ ६ ख॥

घृतं मिमिक्षिरे घृतमस्य योनिर्घृते श्रितो घृतमुवस्य धाम ।
अनुष्वधमावह मादयस्व स्वाहाकृतं वृषभ वक्षि हव्यम् ॥ ७॥

समुद्रादूर्मिर्मधुमाꣳ उदारदुपाꣳशुना सममृतत्वमानट् ।
घृतस्य नाम गुह्यं यदस्ति जिह्वा देवानाममृतस्य नाभिः ॥ ८॥

वयं नाम प्रब्रवामा घृतेनास्मिन् यज्ञे धारयामा नमोभिः ।
उप ब्रह्मा श‍ृणवच्छस्यमान चतुःश‍ृङ्गोऽवमीद्गौर एतत् ॥ ९॥

चत्वारि श‍ृङ्गा त्रयो अस्य पादा द्वेशीर्षे सप्त हस्तासो अस्य ।
त्रिधा बद्धो वृषभो रोरवीति महो देवो मर्त्याꣳ आविवेश ॥ १०॥

त्रिधा हितं पणिभिर्गुह्यमानं गवि देवासो घृतमन्वविन्दन् ।
इन्द्र एकꣳ सूर्य एकं जजान वेनादेकꣳ स्वधया निष्टतक्षुः ॥ ११॥

यो देवानां प्रथमं पुरस्ताद्विश्वाधिको रुद्रो महर्षिः ।
हिरण्यगर्भं पश्यत जायमानꣳ स नो देवः
शुभयास्मृत्या संयुनक्तु ॥ १२॥

यस्मात्परं नापरमस्ति किञ्चित् यस्मान्नाणीयो न ज्यायोऽस्ति कश्चित् ।
वृक्ष इव स्तब्धो दिवि तिष्ठत्येकस्तेनेदं पूर्णं पुरुषेण सर्वम् ॥ १३॥

न कर्मणा न प्रजया धनेन त्यागेनैके अमृतत्वमानशुः ।
परेण नाकं निहितं गुहायां बिभ्राजते यद्यतयो विशन्ति ॥ १४॥

वेदान्तविज्ञानविनिश्चितार्थाः संन्यासयोगाद्यतयः शुद्धसत्त्वाः ।
ते ब्रह्मलोके तु परान्तकाले परामृताः परिमुच्यन्ति सर्वे ॥ १५॥

दह्रं विपापं वरवेश्मभूत यत् पुण्डरीकं पुरमध्यसꣳस्थम् ।
तत्रापि दह्रे गगनं विशोकं तस्मिन् यदन्तस्तदुपासितव्यम् ॥ १६॥

यो वेदादौ स्वरः प्रोक्तो वेदान्ते च प्रतिष्ठितः ।
तस्य प्रकृतिलीनस्य यः परः स महेश्वरः ॥ १७॥

त्रयोदशोऽनुवाकः ।
सहस्रशीर्षं देवं विश्वाक्षं विश्वशम्भुवम् ।
विश्वं नारायणं देवमक्षरं परमं प्रभुम् ॥ १॥

विश्वतः परमं नित्यं विश्वं नारायणꣳ हरिम् ।
विश्वमेवेदं पुरुषस्तद्विश्वमुपजीवति ॥ २॥

पतिं विश्वस्यात्मेश्वरꣳ शाश्वतꣳ शिवमच्युतम् ।
नारायणं महाज्ञेयं विश्वात्मानं परायणम् ॥ ३॥

नारायणः परं ब्रह्म तत्त्वं नारायणः परः ।
नारायणः परो ज्योतिरात्मा नारायणः परः ॥ ४॥

नारायणः परो ध्याता ध्यानं नारायणः परः ।
यच्च किञ्चिज्जगत्यस्मिन् दृश्यते श्रूयतेऽपि वा ।
अन्तर्बहिश्च तत्सर्वं व्याप्य नारायणः स्थितः ॥ ५॥

अनन्तमव्ययं कविꣳ समुद्रेऽन्तं विश्वशम्भुवम् ।
पद्मकोशप्रतीकाशꣳ हृदयं चाप्यधोमुखम् ॥ ६॥

अधो निष्ट्या वितस्त्यान्ते नाभ्यामुपरि तिष्ठति ।
हृदयं तद्विजानीयाद्विश्वस्यायतनं महत् ॥ ७॥

सन्ततꣳ सिराभिस्तु लम्बत्याकोशसन्निभम् ।
तस्यान्ते सुषिरꣳ सूक्ष्मं तस्मिन्त्सर्वं प्रतिष्ठितम् ॥ ८॥

तस्य मध्ये महानग्निर्विश्वार्चिर्विश्वतोमुखः ।
सोऽग्रभुग्विभजन्तिष्ठन्नाहारमजरः कविः ॥ ९॥

तिर्यगूर्ध्वमधःशायी रश्मयस्तस्य सन्तताः ।
सन्तापयति स्वं देहमापादतलमस्तकम् ।
तस्य मध्ये वह्निशिखा अणीयोर्ध्वा व्यवस्थिता ॥ १०॥

नीलतोयदमध्यस्था विद्युल्लेखेव भास्वरा ।
नीवारशूक्वत्तन्वी पीता भास्वत्यणूपम ॥ ११॥

तस्याः शिखाया मध्ये परमात्मा व्यवस्थितः ।
स ब्रह्मा स शिवः स हरिः सेन्द्रः सोऽक्षरः परमः स्वराट् ॥ १२॥

चतुर्दशोऽनुवाकः ।
आदित्यो वा एष एतन्मण्डलं तपति तत्र ता ऋचस्तदृचा मण्डलꣳ
स ऋचां लोकोऽथ य एष एतस्मिन्मण्डलेऽर्चिर्दीप्यते तानि सामानि स
साम्नां लोकोऽथ य एष एतस्मिन्मण्डलेऽर्चिषि पुरुषस्तानि
यजूꣳषि स यजुषा मण्डलꣳ स यजुषां लोकः सैषा त्रय्येव
विद्या तपति य एषोऽन्तरादित्ये हिरण्मयः पुरुषः ॥ १॥

पञ्चदशोऽनुवाकः ।
आदित्यो वै तेज ओजो बलं यशश्चक्षुः श्रोत्रमात्मा मनो मन्युर्मनुर्मृत्युः
सत्यो मित्रो वायुराकाशः प्राणो लोकपालः कः किं कं तत्सत्यमन्नममृतो
जीवो विश्वः कतमः स्वयम्भु ब्रह्मैतदमृत एष पुरुष एष
भूतानामधिपतिर्ब्रह्मणः सायुज्यꣳ सलोकतामाप्नोत्येतासामेव
देवतानाꣳ सायुज्यꣳ सार्ष्टिताꣳ समानलोकतामाप्नोति य एवं
वेदेत्युपनिषत् ॥ १॥

घृणिः सूर्य आदित्योमर्चयन्ति तपः सत्यं मधु क्षरन्ति तद्ब्रह्म तदाप
आपो ज्योती रसोऽमृतं ब्रह्म भूर्भुवः सुवरोम् ॥ २॥

षोडशोऽनुवाकः ।
निधनपतये नमः । निधनपतान्तिकाय नमः ।
ऊर्ध्वाय नमः । ऊर्ध्वलिङ्गाय नमः ।
हिरण्याय नमः । हिरण्यलिङ्गाय नमः ।
सुवर्णाय नमः । सुवर्णलिङ्गाय नमः ।
दिव्याय नमः । दिव्यलिङ्गाय नमः ।
भवाय नमः। भवलिङ्गाय नमः ।
शर्वाय नमः । शर्वलिङ्गाय नमः ।
शिवाय नमः । शिवलिङ्गाय नमः ।
ज्वलाय नमः । ज्वललिङ्गाय नमः ।
आत्माय नमः । आत्मलिङ्गाय नमः ।
परमाय नमः । परमलिङ्गाय नमः ।
एतत्सोमस्य सूर्यस्य सर्वलिङ्गꣳ स्थापयति पाणिमन्त्रं पवित्रम् ॥ १॥

सप्तदशोऽनुवाकः ।
सद्योजातं प्रपद्यामि सद्योजाताय वै नमो नमः ।
भवे भवे नातिभवे भवस्व माम् । भवोद्भवाय नमः ॥ १॥

अष्टदशोऽनुवाकः ।
वामदेवाय नमो ज्येष्ठाय नमः श्रेष्ठाय नमो रुद्राय
नमः कालाय नमः कलविकरणाय नमो बलविकरणाय नमो
बलाय नमो बलप्रमथाय नमः सर्वभूतदमनाय नमो
मनोन्मनाय नमः ॥ १॥

एकोनविंशोऽनुवाकः ।
अघोरेभ्योऽथ घोरेभ्यो घोरघोरतरेभ्यः । सर्वतः शर्व
सर्वेभ्यो नमस्ते अस्तु रुद्ररूपेभ्यः ॥ १॥

विंशोऽनुवाकः ।
तत्पुरुषाय विद्महे महादेवाय धीमहि । तन्नो रुद्रः प्रचोदयात् ॥ १॥

एकविंशोऽनुवाकः ।
ईशानः सर्वविद्यानामीश्वरः सर्वभूतानां
ब्रह्माधिपतिर्ब्रह्मणोऽधिपतिर्ब्रह्मा शिवो मे अस्तु सदाशिवोम् ॥ १॥

द्वाविंशोऽनुवाकः ।
नमो हिरण्यबाहवे हिरण्यवर्णाय हिरण्यरूपाय हिरण्यपतये।
अम्बिकापतय उमापतये पशुपतये नमो नमः ॥ १॥

त्रयोविंशोऽनुवाकः ।
ऋतꣳ सत्यं परं ब्रह्म पुरुषं कृष्णपिङ्गलम् ।
ऊर्ध्वरेतं विरूपाक्षं विश्वरूपाय वै नमो नमः ॥ १॥

चतुर्विंशोऽनुवाकः ।
सर्वो वै रुद्रस्तस्मै रुद्राय नमो अस्तु । पुरुषो वै रुद्रः
सन्महो नमो नमः ।
विश्वं भूतं भुवनं चित्रं बहुधा जातं जायमानं च यत् ।
सर्वो ह्येष रुद्रस्तस्मै रुद्राय नमो अस्तु ॥ १॥

पञ्चविंशोऽनुवाकः ।
कद्रुद्राय प्रचेतसे मीढुष्टमाय तव्यसे । वोचेम शंतमꣳ हृदे ।
सर्वोह्येष रुद्रस्तस्मै रुद्राय नमो अस्तु ॥ १॥

षड्विंशोऽनुवाकः ।
यस्य वैकङ्कत्यग्निहोत्रहवणी भवति प्रत्येवास्याहुतयस्तिष्ठत्यथो
प्रतिष्ठित्यै ॥ १॥

सप्तविंशोऽनुवाकः ।
कृणुष्व पाज इति पञ्च ।
कृणुष्व पाजः प्रसितिं न पृथ्वीं याहि राजेवामवाॅं इभेन ।
तृष्वीमनु प्रसितिं द्रूणानोऽस्तासि विध्य रक्षसस्तपिष्ठैः ॥ १॥

तव भ्रमास आशुया पतन्त्यनु स्पृश धृशता शोशुचानः ।
तपूंष्यग्ने जुह्वा पतङ्गानसन्दितो वि सृज विश्वगुल्काः ॥ २॥

प्रति स्पशो विसृज तूर्णितमो भवा पायुर्विशी अस्या अदब्धः ।
यो नो दूरे अघशं सो यो अन्त्यग्ने माकिष्टे व्यथिरादधर्षीत ॥ ३॥

उदग्ने तिष्ठ प्रत्या तनुष्व न्यमित्रांॅ ओषतात्तिग्महेते ।
यो नो अरातिं समिधान चक्रे नीचातं धक्ष्यतसं न शुष्कम् ॥ ४॥

ऊर्ध्वो भव प्रतिं विद्याध्यस्मदाविष्कृणुष्व दैव्यान्यग्ने ।
अवस्थिरा तनुहि यातुजूनां जामिमजामिं प्रमृणीहि शत्रून् ॥ ५॥

अष्टाविंशोऽनुवाकः ।
अदितिर्देवा गन्धर्वा मनुष्याः पितरोऽसुरास्तेषाꣳ
सर्वभूतानां माता मेदिनी महती मही सावित्री गायत्री
जगत्युर्वी पृथ्वी बहुला विश्वा भूता कतमा काया सा
सत्येत्यमृतेति वासिष्ठः ॥ १॥

एकोनत्रिंशोऽनुवाकः ।
आपो वा इदꣳ सर्वं विश्वा भूतान्यापः प्राणा वा आपः
पशव आपोऽन्नमापोऽमृतमापः सम्राडापो विराडापः
स्वराडापश्छन्दाꣳस्यापो ज्योतीꣳष्यापो यजूꣳष्यापः
सत्यमापः सर्वा देवता आपो भूर्भुवः सुवराप ओम् ॥ १॥

त्रिंशोऽनुवाकः ।
आपः पुनन्तु पृथिवीं पृथिवी पूता पुनातु माम् ।
पुनन्तु ब्रह्मणस्पतिर्ब्रह्मपूता पुनातु माम् ॥ १॥

यदुच्छिष्टमभोज्यं यद्वा दुश्चरितं मम ।
सर्वं पुनन्तु मामापोऽसतां च प्रतिग्रहꣳ स्वाहा ॥ २॥

एकत्रिंशोऽनुवाकः ।
अग्निश्च मा मन्युश्च मन्युपतयश्च मन्युकृतेभ्यः ।
पापेभ्यो रक्षन्ताम् । यदह्ना पापमकार्षम् ।
मनसा वाचा हस्ताभ्याम् । पद्भ्यामुदरेण शिश्ना ।
अहस्तदवलिम्पतु । यत्किञ्च दुरितं मयि । इदमहं
माममृतयोनी । सत्ये ज्योतिषि जुहोमि स्वाहा ॥ १॥

द्वात्रिंशोऽनुवाकः ।
सूर्यश्च मा मन्युश्च मन्युपतयश्च मन्युकृतेभ्यः ।
पापेभ्यो रक्षन्ताम् । यद्रात्रिया पापमकार्षम् ।
मनसा वाचा हस्ताभ्याम् । पद्भ्यामुदरेण शिश्ना । रात्रिस्तदवलुम्पतु ।
यत्किञ्च दुरितं मयि । इअदमहं माममृतयोनी । सूर्ये
ज्योतिषि स्वाहा ॥ १॥

त्रयस्त्रिंशोऽनुवाकः ।
ओमित्येकाक्षरं ब्रह्म । अग्निर्देवता ब्रह्म इत्यार्षम् ।
गायत्रं छन्दं परमात्मं सरूपम् । सायुज्यं विनियोगम् ॥ १॥

चतुस्त्रिंशोऽनुवाकः ।
आयातु वरदा देवी अक्षरं ब्रह्म संमितम् ।
गायत्री छन्दसां मातेदं ब्रह्म जुषस्व नः ॥ १॥

यदह्नात्कुरुते पापं तदह्नात्प्रतिमुच्यते ।
यद्रात्रियात्कुरुते पापं तद्रात्रियात्प्रतिमुच्यते ।
सर्ववर्णे महादेवि सन्ध्याविद्ये सरस्वति ॥ २॥

पञ्चत्रिंशोऽनुवाकः ।
ओजोऽसि सहोऽसि बलमसि भ्राजोऽसि देवानां धामनामासि विश्वमसि
विश्वायुअः सर्वमसि सर्वायुरभिभूरों गायत्रीमावाहयामि
सावित्रीमावाहयामि सरस्वतीमावाहयामि छन्दर्हीनावाहयामि
श्रियमावाहयामि गायत्रिया गायत्री छन्दो विश्वामित्र ऋषिः
सविता देवताग्निर्मुखं ब्रह्मा शिरो विष्णुहृदयꣳ रुद्रः शिखा
पृथिवी योनिः प्राणापानव्यानोदानस्माना सप्राणा श्वेतवर्णा
सांख्यायनसगोत्रा गायत्री चतुर्विंशत्यक्षरा त्रिपदा ष्ट्कुक्षिः
पञ्चशीर्षोपनयने विनियोगः ॥ १॥

ॐ भूः । ॐ भुवः । ओꣳसुवः । ॐ महः । ॐ जनः । ॐ तपः ।
ओꣳ सत्यम् । ॐ तत्सवितुर्वरेण्यं भर्गो देवस्य धीमहि ।
धियो यो नः प्रचोदयात् । ओमापो ज्योती रसोऽमृतं ब्रह्म
भूर्भुवः सुवरोम् ॥ २॥

षट्त्रिंशोऽनुवाकः ।
उत्तमे शिखरे देवि जाते भूम्यां पर्वतमूर्धनि ।
ब्राह्मणेभ्योऽभ्यनुज्ञाता गच्छ देवि यथासुखम् ॥ १॥

स्तुतो मया वरदा वेदमाता प्रचोदयन्ती पवने द्विजाता ।
आयुः पृथिव्यां द्रविणं ब्रह्मवर्चसं मह्यं दत्वा
प्रजातुं ब्रह्मलोकम् ॥ २॥

सप्तत्रिंशोऽनुवाकः ।
घृणिः सूर्य आदित्यो न प्रभा वात्यक्षरम् । मधु क्षरन्ति तद्रसम् ।
सत्यं वै तद्रसमापो ज्योती रसोऽमृतं ब्रह्म भूर्भुवः सुवरोम् ॥ १॥

त्रिसुपर्णमन्त्रः १
अष्टत्रिंशोऽनुवाकः ।
ब्रह्ममेतु माम् । मधुमेतु माम् । ब्रह्ममेव मधुमेतु माम् । यास्ते सोम
प्रजा वत्सोऽभि सो अहम् । दुःष्वप्नहन् दुरुष्षह । यास्ते सोम
प्राणाꣳस्ताञ्जुहोमि ॥ १॥

त्रिसुपर्णमयाचितं ब्राह्मणाय दद्यात् । ब्रह्महत्यां वा एते घ्नन्ति ।
ये ब्राह्मणास्त्रिसुपर्णं पठन्ति । ते सोमं प्राप्नुवन्ति । आ
सहस्रात् पङ्क्तिं पुनन्ति । ॐ ॥ २॥

त्रिसुपर्णमन्त्रः २
एकोनचत्वारिंशोऽनुवाकः ।
ब्रह्म मेधया । मधु मेधया । ब्रह्ममेव मधुमेधया ॥ १॥

अद्यानो देव सवितः प्रजावत्सावीः सौभगम् । परा
दुःष्वप्नियꣳ सुव ॥ २॥

विश्वानि देव सवितर्दुरितानि परासुव । यद्भद्रं तन्मम आसुव ॥ ३॥

मधुवाता ऋतायते मधुक्षरन्ति सिन्धवः । माध्वीर्नः सन्त्वोषधीः ॥ ४॥

मधु नक्तमुतोषसि मधुमत्पार्थिवꣳ रजः । मधुद्यौरस्तु नः पिता ॥ ५॥

मधुमान्नो वनस्पतिर्मधुमाꣳ अस्तु सूर्यः । माध्वीर्गावो भवन्तु नः ॥ ६॥

य इमं त्रिसुपर्णमयाचितं ब्राह्मणाय दद्यात् ।
भ्रूणहत्यां वा एते घ्नन्ति ।
ये ब्राह्मणास्त्रिसुपर्णं पठन्ति । ते सोमं प्राप्नुवन्ति । आ
सहस्रात्पङ्क्तिं पुनन्ति । ॐ ॥ ७॥

त्रिसुपर्णमन्त्रः ३
चत्वारिंशोऽनुवाकः ।
ब्रह्म मेधवा । मधु मेधवा । ब्रह्ममेव मधु मेधवा ॥ १॥

ब्रह्मा देवानां पदवीः कवीनामृषिर्विप्राणां महिषो मृगाणाम् ।
श्येनो गृद्धाणाꣳ स्वधितिर्वनानाꣳ सोमः पवित्रमत्येति
रेभत् ॥ २॥

हꣳसः शुचिषद्वसुरन्तरिक्षसद्धोता वेदिषदतिथिर्दुरोणसत् ।
नृषद्वरसदृतसद्व्योमसदब्जा गोजा ऋतजा अद्रिजा ऋतं बृहत् ॥ ३॥

ऋचे त्वा ऋचे त्वा समित्स्रवन्ति सरितो न धेनाः ।
अन्तर्हृदा मनसा पूयमानाः । घृतस्य धारा अभिचाकशीमि ॥ ४॥

हिरण्ययो वेतसो मध्य आसाम् । तस्मिन्त्सुपर्णो मधुकृत् कुलायी भजन्नास्ते
मधु देवताभ्यः । तस्यासते हरयः सप्त तीरे स्वधां
दुहाना अमृतस्य धाराम् ॥ ५॥

य इदं त्रिसुपर्णमयाचितं ब्राह्मणाय दद्यात् ।
वीरहत्यां वा एते घ्नन्ति ।
ये ब्राह्मणास्त्रिसुपर्णं पठन्ति । ते सोमं प्राप्नुवन्ति ।
आसहस्रात् पङ्क्तिं पुनन्ति । ॐ ॥ ६॥

एकचत्वारिंशोऽनुवाकः ।
मेधादेवी जुषमाणा न आगाद्विश्वाची भद्रा सुमनस्यमाना ।
त्वया जुष्टा जुषमाणा दुरुक्तान्बृहद्वदेम विदथे सुवीराः ॥ १॥

त्वया जुष्ट ऋषिर्भवति देवि त्वया ब्रह्मागतश्रीरुत त्वया ।
त्वया जुष्टश्चित्रं विन्दते वसु सा नो जुषस्व द्रविणेन मेधे ॥ २॥

द्विचत्वारिंशोऽनुवाकः ।
मेधां म इन्द्रो ददातु मेअधां देवी सरस्वती ।
मेधां मे अश्विनावुभावाधत्तां पुष्करस्रजौ ॥ १॥

अप्सरासु च या मेधा गन्धर्वेषु च यन्मनः ।
दैवी मेधा सरस्वती स मां मेधा सुरभिर्जुषताꣳ स्वाहा ॥ २॥

त्रिचत्वारिंशोऽनुवाकः ।
आ मां मेधा सुरभिर्विश्वरूपा हिरण्यवर्णा जगती जगम्या ।
ऊर्जस्वती पयसा पिन्वमाना सा मां मेधा सुप्रतीका जुषताम् ॥ १॥

चतुश्चत्वारिंशोऽनुवाकः ।
मयि मेधां मयि प्रजां मय्यग्निस्तेजो दधातु ।
मयि मेधां मयि प्रजां मयीन्द्र इन्द्रियं दधातु ।
मयि मेधां मयि प्रजां मयि सूर्यो भ्राजो दधातु ॥ १॥

पञ्चचत्वारिंशोऽनुवाकः ।
अपैतु मृत्युरमृतं न आगन्वैवस्वतो नो अभयं कृणोतु ।
पर्णं वनस्पतेरिवाभि नः शीयताꣳरयिः सचतां नः शचीपतिः ॥ १॥

षट्चत्वारिंशोऽनुवाकः ।
परं मृत्यो अनुपरेहि पन्थां यस्ते स्व इतरो देवयानात् ।
चक्षुष्मते श‍ृण्वते ते ब्रवीमि मा नः प्रजाꣳ रीरिषो मोत वीरान् ॥ १॥

सप्तचत्वारिंशोऽनुवाकः ।
वातं प्राणं मनसान्वारभामहे प्रजापतिं यो भुवनस्य गोपाः ।
स नो मृत्योस्त्रायतां पात्वꣳहसो ज्योग्जीवा जराम शीमहि ॥ १॥

अष्टचत्वारिंशोऽनुवाकः ।
अमुत्रभूयादध यद्यमस्य बृहस्पते अभिशस्तेरमुञ्चः ।
प्रत्यौहतामश्विना मृत्युमस्मद्देवानामग्ने भिषजा शचीभिः ॥ १॥

एकोनपञ्चाशोऽनुवाकः ।
हरिꣳ हरन्तमनुयन्ति देवा विश्वस्येशानं वृषभं मतीनाम् ।
ब्रह्मसरूपमनु मेदमागादयनं मा विवधीर्विक्रमस्व ॥ १॥

पञ्चाशोऽनुवाकः ।
शल्कैरग्निमिन्धान उभौ लोकौ सनेमहम् ।
उभयोर्लोकयोरृध्वाति मृत्युं तराम्यहम् ॥ १॥

एकपञ्चाशोऽनुवाकः ।
मा छिदो मृत्यो मा वधीर्मा मे बलं विवृहो मा प्रमोषीः ।
प्रजां मा मे रीरिष आयुरुग्र नृचक्षसं त्वा हविषा विधेम ॥ १॥

द्विपञ्चाशोऽनुवाकः ।
मा नो महान्तमुत मा नो अर्भकं मा न उक्षन्तमुत मा न उक्षितम् ।
मा नो वधीः पितरं मोत मातरं प्रिया मा नस्तनुवो रुद्र रीरिषः ॥ १॥

त्रिपञ्चाशोऽनुवाकः ।
मा नस्तोके तनये मा न आयुषि मा नो गोषु मा नो अश्वेषु रीरिषः ।
वीरान्मा नो रुद्र भामितो वधीर्हविष्मन्तो नमसा विधेम ते ॥ १॥

चतुष्पञ्चाशोऽनुवाकः ।
प्रजापते न त्वदेतान्यन्यो विश्वा जातानि परि ता बभूव ।
यत्कामस्ते जुहुमस्तन्नो अस्तु वयꣳ स्याम पतयो रयीणाम् ॥ १॥

पञ्चपञ्चाशोऽनुवाकः ।
स्वस्तिदा विशस्पतिर्वृत्रहा विमृधो वशी ।
वृषेन्द्रः पुर एतु नः स्वस्तिदा अभयङ्करः ॥ १॥

षट्पञ्चाशोऽनुवाकः ।
त्र्यम्बकं यजामहे सुगन्धिं पुष्टिवर्धनम् ।
उर्वारुकमिव बन्धनान्मृत्योर्मुक्षीय मामृतात् ॥ १॥

सप्तपञ्चाशोऽनुवाकः ।
ये ते सहस्रमयु पाशा मृत्यो मर्त्याय हन्तवे ।
तान् यज्ञस्य मायया सर्वानवयजामहे ॥ १॥

अष्टपञ्चाशोऽनुवाकः ।
मृत्यवे स्वाहा मृत्यवे स्वाहा ॥ १॥

एकोनषष्टितमोऽनुवाकः ।
देवकृतस्यैनसोऽवयजनमसि स्वाहा ।
मनुष्यकृतस्यैनसोऽवयजनमसि स्वाहा ।
पितृकृतस्यैसोऽवयजनमसि स्वाहा ।
आत्मकृतस्यैनसो।वयाजनमसि स्वाहा ।
अन्यकृतस्यैनसोऽवयजनमसि स्वाहा ।
अस्मत्कृतस्यैनसोऽवयजनमसि स्वाहा ।
यद्दिवा च नक्तं चैनश्चकृम तस्यावयजनमसि स्वाहा ।
यत्स्वपन्तश्च जाग्रतश्चैनश्चकृम तस्यावयजनमसि स्वाहा ।
यत्सुषुप्तश्च जाग्रतश्चैनश्चकृम तस्यावयजनमसि स्वाहा ।
यद्विद्वाꣳसश्चाविद्वाꣳसश्चैनश्चकृम
तस्यावयजनमसि स्वाहा ।
एनस एनसोऽवयजनमसि स्वाहा ॥ १॥

षष्टितमोऽनुवाकः ।
यद्वो देवाश्चकृम जिह्वयां गुरु मनसो वा प्रयुती देवहेडनम् ।
अरावा यो नो अभि दुच्छुनायते तस्मिन् तदेनो वसवो निधेतन स्वाहा ॥ १॥

एकषष्टितमोऽनुवाकः ।
कामोऽकार्षीन्नमो नमः । कामोऽकार्शीत्कामः करोति नाहं करोमि कामः कर्ता
नाहं कर्ता कामः कारयिता नाहं कारयिता एष ते काम कामाय स्वाहा ॥ १॥

द्विषष्टितमोऽनुवाकः ।
मन्युरकार्षीन्नमो नमः । मन्युरकार्षीन्मन्युः करोति नाहं
करोमि मन्युः कर्ता नाहं कर्ता
मन्युः कारयिता नाहं कारयिता एष ते मन्यो मन्यवे स्वाहा ॥ १॥

त्रिषष्टितमोऽनुवाकः ।
तिलाञ्जुहोमि सरसान् सपिष्टान् गन्धार मम चित्ते रमन्तु स्वाहा ॥ १॥

गावो हिरण्यं धनमन्नपानꣳ सर्वेषाꣳ श्रियै स्वाहा ॥ २॥

श्रियं च लक्ष्मीं च पुष्टिं च कीर्तिं चानृण्यताम् ।
ब्राह्मण्यं बहुपुत्रताम् । श्रद्धामेधे प्रजाः संददातु स्वाहा ॥ ३॥

चतुःषष्टितमोऽनुवाकः ।
तिलाः कृष्णास्तिलाः श्वेतास्तिलाः सौम्या वशानुगाः ।
तिलाः पुनन्तु मे पापं यत्किञ्चिद् दुरितं मयि स्वाहा ॥ १॥

चोरस्यान्नं नवश्राद्धं ब्रह्महा गुरुतल्पगः ।
गोस्तेयꣳ सुरापानं भ्रूणहत्या तिला शान्तिꣳ शमयन्तु स्वाहा ॥ २॥

श्रीश्च लक्ष्मीश्च पुष्टीश्च कीर्तिं चानृण्यताम् ।
ब्रह्मण्यं बहुपुत्रताम् । श्रद्धामेधे प्रज्ञा तु जातवेदः
संददातु स्वाहा ॥ ३॥

पञ्चषष्टितमोऽनुवाकः ।
प्राणापानव्यानोदानसमाना मे शुध्यन्तां
ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भूयासꣳ स्वाहा ॥ १॥

वाङ्मनश्चक्षुःश्रोत्रजिह्वाघ्राणरेतोबुद्ध्याकूतिःसङ्कल्पा
मे शुध्यन्तां ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भूयासꣳ स्वाहा ॥ २॥

त्वक्चर्ममांसरुधिरमेदोमज्जास्नायवोऽस्थीनि मे शुध्यन्तां
ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भुयासꣳ स्वाहा ॥ ३॥

शिरःपाणिपादपार्श्वपृष्ठोरूधरजङ्घाशिश्नोपस्थपायव्
ओ मे शुध्यन्तां ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भूयासꣳ स्वाहा ॥ ४॥

उत्तिष्ठ पुरुष हरित पिङ्गल लोहिताक्षि देहि देहि
ददापयिता मे शुध्यन्तां ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भूयासꣳ स्वाहा ॥ ५॥

षट्षष्टितमोऽनुवाकः ।
पृथिव्यप्तेजोवायुराकाशा मे शुध्यन्तां
ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भूयासꣳ स्वाहा ॥ १॥

शब्दस्पर्शरूपरसगन्धा मे शुध्यन्तां
ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भूयासꣳ स्वाहा ॥ २॥

मनोवाक्कायकर्माणि मे शुध्यन्तां
ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भूयासꣳ स्वाहा ॥ ३॥

अव्यक्तभावैरहङ्कारैर्-
ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भूयासꣳ स्वाहा ॥ ४॥

आत्मा मे शुध्यन्तां
ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भुयासꣳ स्वाहा ॥ ५॥

अन्तरात्मा मे शुध्यन्तां
ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भूयासꣳ स्वाहा ॥ ६॥

परमात्मा मे शुध्यन्तां
ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भूयासꣳ स्वाहा ॥ ७॥

क्षुधे स्वाहा । क्षुत्पिपासाय स्वाहा । विविट्यै स्वाहा ।
ऋग्विधानाय स्वाहा । कषोत्काय स्वाहा । ॐ स्वाहा ॥ ८॥

क्षुत्पिपासामलं ज्येष्ठामललक्ष्मीर्नाशयाम्यहम् ।
अभूतिमसमृद्धिं च सर्वान्निर्णुद मे पाप्मानꣳ स्वाहा ॥ ९॥

अन्नमयप्राणमयमनोमयविज्ञानमयमानन्दमयमात्मा मे
शुध्यन्तां
ज्योतिरहं विरजा विपाप्मा भूयासꣳ स्वाहा ॥ १०॥

सप्तषष्टितमोऽनुवाकः ।
अग्नये स्वाहा । विश्वेभ्यो देवेभ्यः स्वाहा । ध्रुवाय भूमाय
स्वाहा । ध्रुवक्षितये स्वाहा ।
अच्युतक्षितये स्वाहा । अग्नये स्विष्टकृते स्वाहा ॥

धर्माय स्वाहा । अधर्माय स्वाहा । अद्भ्यः स्वाहा ।
ओषधिवनस्पतिभ्यः स्वाहा । रक्षोदेवजनेभ्यः स्वाहा ।
गृह्याभ्यः स्वाहा । अवसानेभ्यः स्वाहा । अवसानपतिभ्यः
स्वाहा । सर्वभूतेभ्यः स्वाहा । कामाय स्वाहा । अन्तरिक्षाय
स्वाहा । यदेजति जगति यच्च चेष्टति नाम्नो भागोऽयं
नाम्ने स्वाहा । पृथिव्यै स्वाहा । अन्तरिक्षाय स्वाहा । दिवे
स्वाहा । सूर्याय स्वाहा । चन्द्रमसे स्वाहा । नक्षत्रेभ्यः
स्वाहा । इन्द्राय स्वाहा । बृहस्पतये स्वाहा । प्रजापतये
स्वाहा । ब्रह्मणे स्वाहा । स्वधा पितृभ्यः स्वाहा । नमो
रुद्राय पशुपतये स्वाहा । देवेभ्यः स्वाहा । पितृभ्यः
स्वधास्तु । भूतेभ्यो नमः । मनुष्येभ्यो हन्ता । प्रजापतये
स्वाहा । परमेष्ठिने स्वाहा ॥ १॥

यथा कूपः शतधारः सहस्रधारो अक्षितः ।
एवा मे अस्तु धान्यꣳ सहस्रधारमक्षितम् ॥ धनधान्यै स्वाहा ॥ २॥

ये भूताः प्रचरन्ति दिवानक्तं बलिमिच्छन्तो वितुदस्य
प्रेष्याः ।
तेभ्यो बलिं पुष्टिकामो हरामि मयि पुष्टिं पुष्टिपतिर्दधातु स्वाहा ॥ ३॥

अष्टषष्टितमोऽनुवाकः ।
ॐ तद्ब्रह्म । ॐ तद्वायुअः । ॐ तदात्मा । ॐ तत्सत्यम् ।
ॐ तत्सर्वम् । ॐ तत्पुरोर्नमः ॥ १॥

ॐ अन्तश्वरति भूतेषु गुहायां विश्वमूर्तिषु । त्वं
यज्ञस्त्वं वषट्कारस्त्वमिन्द्रस्त्वꣳ रुद्रस्त्वं विष्णुस्त्वं
ब्रह्म त्वं प्रजापतिः । त्वं तदाप आपो ज्योती रसोऽमृतं
ब्रह्म भूर्भुवः सुवरोम् ॥ २॥

एकोनसप्ततितमोऽनुवाकः ।
श्रद्धायां प्राणे निविष्टोऽमृतं जुहोमि ।
श्रद्धायामपाने निविष्टोऽमृतं जुहोमि ।
श्रद्धायां व्याने निविष्टोऽमृतं जुहोमि ।
श्रद्धायामुदाने निविष्टोऽमृतं जुहोमि ।
श्रद्धायाꣳ समाने निविष्टोऽमृतं जुहोमि ।
ब्रह्मणि म आत्मामृतत्वाय ॥ १॥

अमृतोपस्तरणमसि ॥ २॥

श्रद्धायां प्राणे निविष्टोऽमृतं जुहोमि । शिवो मा
विशाप्रदाहाय । प्राणाय स्वाहा ॥

श्रद्धायामपाने निविष्टोऽमृतं जुहोमि । शिवो मा
विशाप्रदाहाय । अपानाय स्वाहा ॥

श्रद्धायां व्याने निविष्टोऽमृतं जुहोमि । शिवो मा
विशाप्रदाहाय । व्यानाय स्वाहा ॥

श्रद्धायामुदाने निविष्टोऽमृतं जुहोमि । शिवो मा
विशाप्रदाहाय । उदानाय स्वाहा ॥

श्रद्धायाꣳ समाने निविष्टोऽमृतं जुहोमि । शिवो मा
विशाप्रदाहाय । समानाय स्वाहा ॥

ब्रह्मणि म आत्मामृतत्वाय ॥ ३॥

अमृतापिधानमसि ॥ ४॥

एकसप्ततितमोऽनुवाकः ।
अङ्गुष्ठमात्रः पुरुषोऽङ्गुष्ठं च समाश्रितः ।
ईशः सर्वस्य जगतः प्रभुः प्रीणातु विश्वभुक् ॥ १॥

द्विसप्ततितमोऽनुवाकः ।
वाङ् म आसन् । नसोः प्राणः । अक्ष्योश्चक्षुः । कर्णयोः
श्रोत्रम् । बाहुवोर्बलम् । उरुवोरोजः । अरिष्टा
विश्वान्यङ्गानि तनूः । तनुवा मे सह नमस्ते अस्तु मा मा हिꣳसीः ॥ १॥

त्रिसप्ततितमोऽनुवाकः ।
वयः सुपर्णा उपसेदुरिन्द्रं प्रियमेधा ऋषयो नाधमानाः ।
अप ध्वान्तमूर्णुहि पूर्धि चक्षुर्मुमुग्ध्यस्मान्निधयेव बद्धान् ॥ १॥

चतुःसप्ततितमोऽनुवाकः ।
प्राणानां ग्रन्थिरसि रुद्रो मा विशान्तकः ।
तेनान्नेनाप्यायस्व ॥ १॥

पञ्चसप्ततितमोऽनुवाकः ।
नमो रुद्राय विष्णवे मृत्युर्मे पाहि ॥ १॥

षट्सप्ततितमोऽनुवाकः ।
त्वमग्ने द्युभिस्त्वमाशुशुक्षणिस्त्वमद्भ्यस्त्वमश्मनस्परि ।
त्वं वनेभ्यस्त्वमोषधीभ्यस्त्वं नृणां नृपते जायसे शुचिः ॥ १॥

सप्तसप्ततितमोऽनुवाकः ।
शिवेन मे संतिष्ठस्व स्योनेन मे संतिष्ठस्व ब्रह्मवर्चसेन मे
संतिष्ठस्व यज्ञस्यर्द्धिमनुसंतिष्ठस्वोप ते यज्ञ नम
उप ते नम उप ते नमः ॥ १॥

अष्टसप्ततितमोऽनुवाकः ।
सत्यं परं परꣳ सत्यꣳ सत्येन न
सुवर्गाल्लोकाच्च्यवन्ते कदाचन
सताꣳ हि सत्यं तस्मात्सत्ये रमन्ते ॥ १॥

तप इति तपो नानशनात्परं यद्धि परं तपस्तद्
दुर्धर्षं तद् दुराधष तस्मात्तपसि रमन्ते ॥ २॥

दम इति नियतं ब्रह्मचारिणस्तस्माद्दमे रमन्ते ॥ ३॥

शम इत्यरण्ये मुनस्तमाच्छमे रमन्ते ॥ ४॥

दानमिति सर्वाणि भूतानि प्रशꣳसन्ति दानान्नातिदुष्करं
तस्माद्दाने रमन्ते ॥ ५॥

धर्म इति धर्मेण सर्वमिदं परिगृहीतं
धर्मान्नातिदुश्चरं तस्माद्धर्मे रमन्ते ॥ ६॥

प्रजन इति भूयाꣳसस्तस्मात् भूयिष्ठाः प्रजायन्ते तस्मात्
भूयिष्ठाः प्रजनने रमन्ते ॥ ७॥

अग्नय इत्याह तस्मादग्नय आधातव्याः ॥ ८॥

अग्निहोत्रमित्याह तस्मादग्निहोत्रे रमन्ते ॥ ९॥

यज्ञ इति यज्ञेन हि देवा दिवं गतास्तस्माद्यज्ञे रमन्ते ॥ १०॥

मानसमिति विद्वाꣳसस्तस्माद्विद्वाꣳस एव मानसे रमन्ते ॥ ११॥

न्यास इति ब्रह्मा ब्रह्मा हि परः परो हि ब्रह्मा तानि वा
एतान्यवराणि तपाꣳसि न्यास एवात्यरेचयत् य एवं वेदेत्युपनिषत् ॥ १२॥

एकोनाशीतितमोऽनुवाकः ।
प्राजापत्यो हारुणिः सुपर्णेयः प्रजापतिं पितरमुपससार किं
भगवन्तः परमं वदन्तीति तस्मै प्रोवाच ॥ १॥

सत्येन वायुरावाति सत्येनादित्यो रोचते दिवि सत्यं वाचः
प्रतिष्ठा सत्ये सर्वं प्रतिष्ठितं तस्मात्सत्यं परमं वदन्ति ॥ २॥

तपसा देवा देवतामग्र आयन् तपसार्षयः सुवरन्वविन्दन्
तपसा सपत्नान्प्रणुदामारातीस्तपसि सर्वं प्रतिष्ठितं
तस्मात्तपः परमं वदन्ति ॥ ३॥

दमेन दान्ताः किल्बिषमवधून्वन्ति दमेन ब्रह्मचारिणः
सुवरगच्छन् दमो भूतानां दुराधर्षं दमे सर्वं
प्रतिष्ठितं तस्माद्दमः परमं वदन्ति ॥ ४॥

शमेन शान्ताः शिवमाचरन्ति शमेन नाकं मुनयोऽन्वविन्दन्
शमो भूतानां दुराधर्षं शमे सर्वं प्रतिष्ठितं
तस्माच्छमः परमं वदन्ति ॥ ५॥

दानं यज्ञानां वरूथं दक्षिणा लोके दातारꣳ
सर्वभूतान्युपजीवन्ति दानेनारातीरपानुदन्त दानेन
द्विषन्तो मित्रा भवन्ति दाने सर्वं प्रतिष्ठितं तस्माद्दानं
परमं वदन्ति ॥ ६॥

धर्मो विश्वस्य जगतः प्रतिष्ठा लोके धर्मिष्ठ प्रजा
उपसर्पन्ति धर्मेण पापमपनुदति धर्मे सर्वं प्रतिष्ठितं
तस्माद्धर्मं परमं वदन्ति ॥ ७॥

प्रजननं वै प्रतिष्ठा लोके साधु प्रजायास्तन्तुं तन्वानः
पितृणामनुणो भवति तदेव तस्यानृणं तस्मात् प्रजननं
परमं वदन्ति ॥ ८॥

अग्नयो वै त्रयी विद्या देवयानः पन्था गार्हपत्य ऋक्
पृथिवी रथन्तरमन्वाहार्यपचनः यजुरन्तरिक्षं
वामदेव्यमाहवनीयः साम सुवर्गो लोको बृहत्तस्मादग्नीन्
परमं वदन्ति ॥ ९॥

अग्निहोत्रꣳ सायं प्रातर्गृहाणां निष्कृतिः स्विष्टꣳ
सुहुतं यज्ञक्रतूनां प्रायणꣳ सुवर्गस्य लोकस्य
ज्योतिस्तस्मादग्निहोत्रं परमं वदन्ति ॥ १०॥

यज्ञ इति यज्ञो हि देवानां यज्ञेन हि देवा दिवं गता
यज्ञेनासुरानपानुदन्त यज्ञेन द्विषन्तो मित्रा भवन्ति यज्ञे
सर्वं प्रतिष्ठितं तस्माद्यज्ञं परमं वदन्ति ॥ ११॥

मानसं वै प्राजापत्यं पवित्रं मानसेन मनसा साधु
पश्यति ऋषयः प्रजा असृजन्त मानसे सर्वं प्रतिष्ठितं
तस्मान्मानसं परमं वदन्ति ॥ १२॥

न्यास इत्याहुर्मनीषिणो ब्रह्माणं ब्रह्मा विश्वः कतमः
स्वयम्भूः प्रजापतिः संवत्सर इति ॥ १३॥

संवत्सरोऽसावादित्यो य एष आदित्ये पुरुषः स परमेष्ठी ब्रह्मात्मा ॥ १४॥

याभिरादित्यस्तपति रश्मिभिस्ताभिः पर्जन्यो वर्षति
पर्जन्येनौषधिवनस्पतयः प्रजायन्त ओषधिवनस्पतिभिरन्नं
भवत्यन्नेन प्राणाः प्राणैर्बलं बलेन तपस्तपसा श्रद्धा
श्रद्धया मेधा मेधया मनीषा मनीषया मनो मनसा
शान्तिः शान्त्या चित्तं चित्तेन स्मृतिः स्मृत्या स्मारꣳ
स्मारेण विज्ञानं विज्ञानेनात्मानं वेदयति तस्मादन्नं
ददन्सर्वाण्येतानि ददात्यन्नात्प्राणा भवन्ति भूतानां
प्राणैर्मनो मनसश्च विज्ञानं विज्ञानादानन्दो ब्रह्म योनिः ॥ १५॥

स वा एष पुरुषः पञ्चधा पञ्चात्मा येन सर्वमिदं
प्रोतं पृथिवी चान्तरिक्षं च द्यौश्च
दिशश्चावान्तरदिशाश्च स वै सर्वमिदं जगत्स
सभूतꣳ स भव्यं जिज्ञासक्लृप्त ऋतजा रयिष्ठाः
श्रद्धा सत्यो पहस्वान्तमसोपरिष्टात् । ज्ञात्वा तमेवं
मनसा हृदा च भूयो न मृत्युमुपयाहि
विद्वान् । तस्मान्न्यासमेषां तपसामतिरिक्तमाहुः ॥ १६॥

वसुरण्वो विभूरसि प्राणे त्वमसि सन्धाता ब्रह्मन् त्वमसि
विश्वसृत्तेजोदास्त्वमस्यग्नेरसि वर्चोदास्त्वमसि सूर्यस्य
द्युम्नोदास्त्वमसि चन्द्रमस उपयामगृहीतोऽसि ब्रह्मणे त्वा महसे ॥ १७॥

ओमित्यात्मानं युञ्जीत । एतद्वै महोपनिषदं देवानां
गुह्यम् । य एवं वेद ब्रह्मणो महिमानमाप्नोति तस्माद्ब्रह्मणो
महिमानमित्युपनिषत् ॥ १८॥

अशीतितमोऽनुवाकः ।
तस्यैवं विदुषो यज्ञस्यात्मा यजमानः श्रद्धा पत्नी
शरीरमिध्ममुरो वेदिर्लोमानि बर्हिर्वेदः शिखा हृदयं यूपः
काम आज्यं मन्युः पशुस्तपो।आग्निर्दमः शमयिता दानं
दक्षिणा वाग्घोता प्राण उद्गाता चक्षुरध्वर्युर्मनो ब्रह्मा
श्रोत्रमग्नीत् यावद्ध्रियते सा दीक्षा यदश्नाति
तद्धविर्यत्पिबति तदस्य सोमपानं यद्रमते तदुपसदो
यत्सञ्चरत्युपविशत्युत्तिष्ठते च स प्रवर्ग्यो यन्मुखं
तदाहवनीयो या व्याहृतिरहुतिर्यदस्य विज्ञान तज्जुहोति
यत्सायं प्रातरत्ति तत्समिधं यत्प्रातर्मध्यन्दिनꣳ सायं
च तानि सवनानि ये अहोरात्रे ते दर्शपूर्णमासौ
येऽर्धमासाश्च मासाश्च ते चातुर्मास्यानि य ऋतवस्ते
पशुबन्धा ये संवत्सराश्च परिवत्सराश्च तेऽहर्गणाः
सर्ववेदसं वा एतत्सत्रं यन्मरणं तदवभृथ एतद्वै
जरामर्यमग्निहोत्रꣳसत्रं य एवं विद्वानुदगयने प्रमीयते
देवानामेव महिमानं गत्वादित्यस्य सायुज्यं गच्छत्यथ यो
दक्षिणे प्रमीयते पितृणामेव महिमानं गत्वा चन्द्रमसः
सायुज्यं गच्छत्येतौ वै सूर्याचन्द्रमसोर्महिमानौ ब्राह्मणो
विद्वानभिजयति तस्माद् ब्रह्मणो महिमानमित्युपनिषत् ॥ १॥

ॐ शं नो मित्रः शं वरुणः । शं नो भवत्यर्यमा । शं
न इन्द्रो बृहस्पतिः । शं नो विष्णुरुरुक्रमः ।
नमो ब्रह्मणे । नमस्ते वायो । त्वमेव प्रत्यक्षं ब्रह्मासि ।
त्वामेव प्रत्यक्षं ब्रह्मावादिषम् । ऋतमवादिषम् ।
सत्यमवादिषम् । तन्मामावीत् । तद्वक्तारमावीत् । आवीन्माम् । आविद्वक्तारम् ॥

ॐ सहनाववतु । सह नौ भुनक्तु । सह वीर्यं करवावहै ।
तेजस्वि नावधीतमस्तु । मा विद्विषावहै ॥

ॐ शान्तिः शान्तिः शान्तिः ॥

इति महानारायणोपनिषत्समाप्ता ॥

॥ महानारायण उपनिषत् ॥
*************