Guru Stuti 3
ಗುರು ಸ್ತುತಿಃ 3
ಓಂ ಶಿವಾಯ ಗುರವೇ ನಮಃ ।
ಓಂ ತತ್ತ್ವೋತ್ತೀರ್ಣೋಽತುಲ-ನಿಜ-ಚಮತ್ಕಾರಪೂರ್ಣೋ ಹ್ಯನನ್ಯಾ
ಪೇಕ್ಷೀ ಸ್ವೈರೀ ಕಚನಪರಮೋ ಭೈರವೋ ಬೋಧಭಾನುಃ ।
ಮಾಲಿನ್ಯಾನ್ಧ್ಯಂ ತ್ರಿವಿಧಮಖಿಲಂ ನಾಶಯಿತ್ವಾಹೃದಬ್ಜ-
ಸಂಕೋಚಂ ನಃ ಸ್ವಕರನಿಕರೇಣೋದಿತಃ ಸನ್ಧುನೋತು ॥ 1॥
ಯಾ ವ್ಯಕ್ತೇಃ ಪ್ರಾಕ್ ಕಿಲ ಪರಮಹಾಮನ್ತ್ರಭೂಮಿಃ ಪರಾಖ್ಯಾ
ಪಶ್ಯನ್ತೀ ತಾಮುಪಗತವತೀ ದ್ಯೋತಯನ್ತ್ಯರ್ಥಜಾತಮ್ ।
ಭೇದಾಮರ್ಶಾರಚನ-ಕುಶಲಾ ಮಧ್ಯಮಾ ವೈಖರೀ ಯಾ
ವ್ಯಕ್ತಾ ಸಂವಿಲ್ಲಸತು ಹೃದಿನಃ ಕ್ಷೋಭತೂಲಾಗ್ನಿಹೇತಿಃ ॥ 2॥
ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಕಂಠಾದನುಪಮ-ಫಲಾ ಯಾಹಿ ಸನ್ತಾನ-ಶಾಖಾ
ಯಾತಾ ತಸ್ಯಾಂ ಸಮಧಿಗತವಾನ್ ಶೈಶವೇ ಶಕ್ತಿಪಾತಾತ್ ।
ಶ್ರೀರಾಮಾಖ್ಯಂ ಗುರುಮಥ ಚ ತತ್ ಸೇವಯಾವಾಪ್ತಧೀರ್ಯಃ
ತಂ ಶ್ರೀವಿದ್ಯಾಧರ-ಗುರುವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 3॥
ದೇಹಾಯ್ಚಾತ್ಮೇ ತ್ಯಖಿಲ ಜಗತಾಮಾನ್ಧ್ಯಪೂರ್ಣೋ ವಿವಾದಃ
ತುಚ್ಛೋಚ್ಛೇದ್ಯೋ ಯದಪಿಚ ಶಿವಃ ಶಾಸ್ತಿ ಚೈತನ್ಯಮಾತ್ಮಾ ।
ಆಮೃಶ್ಯೈವಂ ವಿಪಿನಮಗಮದ್ರಾಗಜಾಲಸ್ಯ ಛಿತ್ಯೈ
ತಂ ಶ್ರೀವಿದ್ಯಾಧರಗುರುವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮ-ರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 4॥
ಕಾರ್ಕೋಟಾಹೇ ರ್ಗಹನ ಭವನೇ ಹಿಂಸ್ತ್ರ-ಜೀವೈಃ ಪರೀತೇ
ಶಾಕ್ರಸ್ಫಾರಾತಿಶಯ-ವಿಮಲೋ ಜಾತಸಂವಿದ್-ವಕಾಸಃ ।
ಕ್ರು ದ್ಧಾ ಹಿಂಸ್ರಾ ಗುರು-ವರ-ಧಿಯಾ ಮಸ್ತಕೈ ರ್ಯಂ ಪ್ರಣೇಮುಃ
ತಂ ಶ್ರೀವಿಧ್ಯಾಧರ-ಗುರು-ವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮ-ರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 5॥
ಯಸ್ಯಾ-ಭೂಮ್ನಾ ಚಕಿತ-ಚಕಿತೋಽಭೂದಯಂ ಮರ್ತ್ಯವರ್ಗಃ
ಪಾದೌ ಸ್ಪೃಷ್ಟಂ ದ್ರುತಮುಪಯಯೌ ಪ್ರಾವೃಣೋ-ಚ್ ಚಾಶ್ರಮಂ ತತ್ ।
ನೈತತ್ ಶರ್ಮೇತ್ಯಮರ ವಿವರಂ ಪ್ರಾಪ ಯಃ ಶೈವಧರ್ಮಾ
ತಂ ಶ್ರೀವಿಧ್ಯಾಧರ-ಗುರು-ವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 6॥
ಆಶ್ಯಾನೋಯಂ ಚಿತಿರಸ-ಮಯಃ ಸರ್ವತೋ ಭಾವವರ್ಗಃ
ನಾನಾರೂಪಂ ಶ್ರಯತಿ ದ್ರವತಾಮಾಗತೋಽವ್ಯಕ್ರತಾಂ ಚ ।
ಇತ್ಯಾನೀತಃ ಸ್ವಗೃಹಮಮರೇ-ಶೇನಯಃ ಶಿಕ್ಷಣಾರ್ಥಂ
ತಂ ಶ್ರೀವಿಧ್ಯಾಧರ-ಗುರು-ವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 7॥
ಸ್ವಾನಾರಣ್ಯಾ ವಟ-ಝರ-ಮಹೀಧೇಶುಚೀರ್ಣವ್ರತೋ ಯೋ
ಯೋಗಕ್ಷೇಮೀ ವಿತರಣಮತಿಶಿಚನ್ತಯದಾತ್ತ್ಮಜ್ಞಾನಮ್ ।
ದಾನಂ ಭೂತ್ಯೈ ಭವತಿ ಜಗತಾಂ ಶಿಕ್ಷಿಯಂಶ್ಚಾವಿನೀತಾನ್
ತಂ ಶ್ರೀವಿದ್ಯಾಧರ-ಗುರು-ವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 8॥
ಕ್ರೀಡಾಶೀಲೋ ವಲಿತ-ಸ್ವತನುಶ್ಚೇತ್ಯಸಂಕೋಚಧರ್ಮಾ
ಸಂಸಾರೀ ಸ್ಯಾಚ್ಛಿವ ಇತ್ಯುದಿತಂ ಶಕ್ತಿಸೂತ್ರೇಷು ಸಮ್ಯಕ್ ।
ತತ್ರೋಪಾಯಂ ಸ್ವಕರಮವಿದದುದ್ಯಮೋ ಭೈರವೋ ಯಃ
ತಂ ಶ್ರೀವಿದ್ಯಾಧರ-ಗುರುವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 9॥
ಶೈವಾಮ್ನಾಯ-ಪ್ರವಚನ-ರತಿ-ಶಂಕರೋ ಯೋ ಹಿ ದೇವಃ
ಪೀಯೂಷಾಂಶುಃ ಇವ ಮುಖ-ರುಚಾ ಹ್ಲಾದಯನ್ ಶಿಷ್ಯಸಂಘಾನ್ ।
ದೀಪ್ತ್ಯಾ ಭಾಸ್ವಾನ್ ಇವ ಹೃದಯಪಂ ಕೇರುಹೋದ್-ಬೋಧಹೇತುಃ
ತಂ ಶ್ರೀವಿದ್ಯಾಧರ-ಗುರುವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 10॥
ಜಜ್ಞೇ ಲಗ್ನೇ ಧನುಷಿ ಸವಿಧೌ ಯಸ್ತುಮೀನೇಽಥ ಕೇತೌ
ಭೌಮೇ ಸೌರೇ ರತಿಗೃಹಗತೇ ಕರ್ಕಟೇ ಚೋಷ್ಮರಶ್ಮೌ ।
ಶುಕ್ರೇ ಜ್ಞೇಜ್ಯೇ ನವಮಗೃಹಗೇ ಕನ್ಯಕಾಯಾಂ ಚರಾಹೌ
ತಂ ಶ್ರೀವಿಧ್ಯಾಧರ-ಗುರುವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 11॥
ಭೂಯಃ ಸ್ಯಾತ್ಪ್ರತಿಮೇಲನಂ ಪ್ರತಿಭುವಃ ಸೂತ್ರಂ ಶಿವಸ್ಯಾನ್ತಿಮಮ್
ಸಮ್ಯಕ್ ಯೋಪ್ಯವಧಾರ್ಯ ಶಾಶ್ವತಪದಂ ಶೈವಂ ಸಹಸ್ಯಾಮಲೇ ।
ಬಾಣ-ದ್ವಯ-ಭ್ರ-ಶರೇ ಸಮೇಽಪಿಚ ತೃತೀಯಸ್ಯಾಂ ನಿಶಾನ್ತೇ ಯಯೌ
ಶ್ರೀವಿಧ್ಯಾಧರ ಸ್ವಾಮಿ-ದೈಶಕಮಣಿರ್ಭೂಯಾದಘಧ್ವಂಸಕೃತ್ ॥ 12॥
ಯತ್ಪಾದ-ಪದ್ಮ-ಸಂಸ್ಪರ್ಶಾತ್ ಸತ್ತ್ವರಂ ಶ್ಯಾಮಚೇತಸಾಮ್ ।
ಸುನ್ದರೋ ಜಾಯತೇ ಬೋಧಃ ಶರಣಂ ಸೋಽಸ್ತು ನಃ ಶಿವಃ ॥ 13॥
ಇತಿ ಶ್ರೀವಿಧ್ಯಾಧರಗುರುಸ್ತುತಿಃ ಸಮಾಪ್ತಾ ।
**********
गुरु स्तुतिः ३
ॐ शिवाय गुरवे नमः ।
ॐ तत्त्वोत्तीर्णोऽतुल-निज-चमत्कारपूर्णो ह्यनन्या
पेक्षी स्वैरी कचनपरमो भैरवो बोधभानुः ।
मालिन्यान्ध्यं त्रिविधमखिलं नाशयित्वाहृदब्ज-
सङ्कोचं नः स्वकरनिकरेणोदितः सन्धुनोतु ॥ १॥
या व्यक्तेः प्राक् किल परमहामन्त्रभूमिः पराख्या
पश्यन्ती तामुपगतवती द्योतयन्त्यर्थजातम् ।
भेदामर्शारचन-कुशला मध्यमा वैखरी या
व्यक्ता संविल्लसतु हृदिनः क्षोभतूलाग्निहेतिः ॥ २॥
श्री श्रीकण्ठादनुपम-फला याहि सन्तान-शाखा
याता तस्यां समधिगतवान् शैशवे शक्तिपातात् ।
श्रीरामाख्यं गुरुमथ च तत् सेवयावाप्तधीर्यः
तं श्रीविद्याधर-गुरुवरं स्वात्मरामं नमामि ॥ ३॥
देहाय्चात्मे त्यखिल जगतामान्ध्यपूर्णो विवादः
तुच्छोच्छेद्यो यदपिच शिवः शास्ति चैतन्यमात्मा ।
आमृश्यैवं विपिनमगमद्रागजालस्य छित्यै
तं श्रीविद्याधरगुरुवरं स्वात्म-रामं नमामि ॥ ४॥
कार्कोटाहे र्गहन भवने हिंस्त्र-जीवैः परीते
शाक्रस्फारातिशय-विमलो जातसंविद्-वकासः ।
क्रु द्धा हिंस्रा गुरु-वर-धिया मस्तकै र्यं प्रणेमुः
तं श्रीविध्याधर-गुरु-वरं स्वात्म-रामं नमामि ॥ ५॥
यस्या-भूम्ना चकित-चकितोऽभूदयं मर्त्यवर्गः
पादौ स्पृष्टं द्रुतमुपययौ प्रावृणो-च् चाश्रमं तत् ।
नैतत् शर्मेत्यमर विवरं प्राप यः शैवधर्मा
तं श्रीविध्याधर-गुरु-वरं स्वात्मरामं नमामि ॥ ६॥
आश्यानोयं चितिरस-मयः सर्वतो भाववर्गः
नानारूपं श्रयति द्रवतामागतोऽव्यक्रतां च ।
इत्यानीतः स्वगृहममरे-शेनयः शिक्षणार्थं
तं श्रीविध्याधर-गुरु-वरं स्वात्मरामं नमामि ॥ ७॥
स्वानारण्या वट-झर-महीधेशुचीर्णव्रतो यो
योगक्षेमी वितरणमतिशिचन्तयदात्त्मज्ञानम् ।
दानं भूत्यै भवति जगतां शिक्षियंश्चाविनीतान्
तं श्रीविद्याधर-गुरु-वरं स्वात्मरामं नमामि ॥ ८॥
क्रीडाशीलो वलित-स्वतनुश्चेत्यसङ्कोचधर्मा
संसारी स्याच्छिव इत्युदितं शक्तिसूत्रेषु सम्यक् ।
तत्रोपायं स्वकरमविददुद्यमो भैरवो यः
तं श्रीविद्याधर-गुरुवरं स्वात्मरामं नमामि ॥ ९॥
शैवाम्नाय-प्रवचन-रति-शङ्करो यो हि देवः
पीयूषांशुः इव मुख-रुचा ह्लादयन् शिष्यसङ्घान् ।
दीप्त्या भास्वान् इव हृदयपं केरुहोद्-बोधहेतुः
तं श्रीविद्याधर-गुरुवरं स्वात्मरामं नमामि ॥ १०॥
जज्ञे लग्ने धनुषि सविधौ यस्तुमीनेऽथ केतौ
भौमे सौरे रतिगृहगते कर्कटे चोष्मरश्मौ ।
शुक्रे ज्ञेज्ये नवमगृहगे कन्यकायां चराहौ
तं श्रीविध्याधर-गुरुवरं स्वात्मरामं नमामि ॥ ११॥
भूयः स्यात्प्रतिमेलनं प्रतिभुवः सूत्रं शिवस्यान्तिमम्
सम्यक् योप्यवधार्य शाश्वतपदं शैवं सहस्यामले ।
बाण-द्वय-भ्र-शरे समेऽपिच तृतीयस्यां निशान्ते ययौ
श्रीविध्याधर स्वामि-दैशकमणिर्भूयादघध्वंसकृत् ॥ १२॥
यत्पाद-पद्म-संस्पर्शात् सत्त्वरं श्यामचेतसाम् ।
सुन्दरो जायते बोधः शरणं सोऽस्तु नः शिवः ॥ १३॥
इति श्रीविध्याधरगुरुस्तुतिः समाप्ता ।
**********
ಗುರು ಸ್ತುತಿಃ 3
ಓಂ ಶಿವಾಯ ಗುರವೇ ನಮಃ ।
ಓಂ ತತ್ತ್ವೋತ್ತೀರ್ಣೋಽತುಲ-ನಿಜ-ಚಮತ್ಕಾರಪೂರ್ಣೋ ಹ್ಯನನ್ಯಾ
ಪೇಕ್ಷೀ ಸ್ವೈರೀ ಕಚನಪರಮೋ ಭೈರವೋ ಬೋಧಭಾನುಃ ।
ಮಾಲಿನ್ಯಾನ್ಧ್ಯಂ ತ್ರಿವಿಧಮಖಿಲಂ ನಾಶಯಿತ್ವಾಹೃದಬ್ಜ-
ಸಂಕೋಚಂ ನಃ ಸ್ವಕರನಿಕರೇಣೋದಿತಃ ಸನ್ಧುನೋತು ॥ 1॥
ಯಾ ವ್ಯಕ್ತೇಃ ಪ್ರಾಕ್ ಕಿಲ ಪರಮಹಾಮನ್ತ್ರಭೂಮಿಃ ಪರಾಖ್ಯಾ
ಪಶ್ಯನ್ತೀ ತಾಮುಪಗತವತೀ ದ್ಯೋತಯನ್ತ್ಯರ್ಥಜಾತಮ್ ।
ಭೇದಾಮರ್ಶಾರಚನ-ಕುಶಲಾ ಮಧ್ಯಮಾ ವೈಖರೀ ಯಾ
ವ್ಯಕ್ತಾ ಸಂವಿಲ್ಲಸತು ಹೃದಿನಃ ಕ್ಷೋಭತೂಲಾಗ್ನಿಹೇತಿಃ ॥ 2॥
ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಕಂಠಾದನುಪಮ-ಫಲಾ ಯಾಹಿ ಸನ್ತಾನ-ಶಾಖಾ
ಯಾತಾ ತಸ್ಯಾಂ ಸಮಧಿಗತವಾನ್ ಶೈಶವೇ ಶಕ್ತಿಪಾತಾತ್ ।
ಶ್ರೀರಾಮಾಖ್ಯಂ ಗುರುಮಥ ಚ ತತ್ ಸೇವಯಾವಾಪ್ತಧೀರ್ಯಃ
ತಂ ಶ್ರೀವಿದ್ಯಾಧರ-ಗುರುವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 3॥
ದೇಹಾಯ್ಚಾತ್ಮೇ ತ್ಯಖಿಲ ಜಗತಾಮಾನ್ಧ್ಯಪೂರ್ಣೋ ವಿವಾದಃ
ತುಚ್ಛೋಚ್ಛೇದ್ಯೋ ಯದಪಿಚ ಶಿವಃ ಶಾಸ್ತಿ ಚೈತನ್ಯಮಾತ್ಮಾ ।
ಆಮೃಶ್ಯೈವಂ ವಿಪಿನಮಗಮದ್ರಾಗಜಾಲಸ್ಯ ಛಿತ್ಯೈ
ತಂ ಶ್ರೀವಿದ್ಯಾಧರಗುರುವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮ-ರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 4॥
ಕಾರ್ಕೋಟಾಹೇ ರ್ಗಹನ ಭವನೇ ಹಿಂಸ್ತ್ರ-ಜೀವೈಃ ಪರೀತೇ
ಶಾಕ್ರಸ್ಫಾರಾತಿಶಯ-ವಿಮಲೋ ಜಾತಸಂವಿದ್-ವಕಾಸಃ ।
ಕ್ರು ದ್ಧಾ ಹಿಂಸ್ರಾ ಗುರು-ವರ-ಧಿಯಾ ಮಸ್ತಕೈ ರ್ಯಂ ಪ್ರಣೇಮುಃ
ತಂ ಶ್ರೀವಿಧ್ಯಾಧರ-ಗುರು-ವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮ-ರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 5॥
ಯಸ್ಯಾ-ಭೂಮ್ನಾ ಚಕಿತ-ಚಕಿತೋಽಭೂದಯಂ ಮರ್ತ್ಯವರ್ಗಃ
ಪಾದೌ ಸ್ಪೃಷ್ಟಂ ದ್ರುತಮುಪಯಯೌ ಪ್ರಾವೃಣೋ-ಚ್ ಚಾಶ್ರಮಂ ತತ್ ।
ನೈತತ್ ಶರ್ಮೇತ್ಯಮರ ವಿವರಂ ಪ್ರಾಪ ಯಃ ಶೈವಧರ್ಮಾ
ತಂ ಶ್ರೀವಿಧ್ಯಾಧರ-ಗುರು-ವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 6॥
ಆಶ್ಯಾನೋಯಂ ಚಿತಿರಸ-ಮಯಃ ಸರ್ವತೋ ಭಾವವರ್ಗಃ
ನಾನಾರೂಪಂ ಶ್ರಯತಿ ದ್ರವತಾಮಾಗತೋಽವ್ಯಕ್ರತಾಂ ಚ ।
ಇತ್ಯಾನೀತಃ ಸ್ವಗೃಹಮಮರೇ-ಶೇನಯಃ ಶಿಕ್ಷಣಾರ್ಥಂ
ತಂ ಶ್ರೀವಿಧ್ಯಾಧರ-ಗುರು-ವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 7॥
ಸ್ವಾನಾರಣ್ಯಾ ವಟ-ಝರ-ಮಹೀಧೇಶುಚೀರ್ಣವ್ರತೋ ಯೋ
ಯೋಗಕ್ಷೇಮೀ ವಿತರಣಮತಿಶಿಚನ್ತಯದಾತ್ತ್ಮಜ್ಞಾನಮ್ ।
ದಾನಂ ಭೂತ್ಯೈ ಭವತಿ ಜಗತಾಂ ಶಿಕ್ಷಿಯಂಶ್ಚಾವಿನೀತಾನ್
ತಂ ಶ್ರೀವಿದ್ಯಾಧರ-ಗುರು-ವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 8॥
ಕ್ರೀಡಾಶೀಲೋ ವಲಿತ-ಸ್ವತನುಶ್ಚೇತ್ಯಸಂಕೋಚಧರ್ಮಾ
ಸಂಸಾರೀ ಸ್ಯಾಚ್ಛಿವ ಇತ್ಯುದಿತಂ ಶಕ್ತಿಸೂತ್ರೇಷು ಸಮ್ಯಕ್ ।
ತತ್ರೋಪಾಯಂ ಸ್ವಕರಮವಿದದುದ್ಯಮೋ ಭೈರವೋ ಯಃ
ತಂ ಶ್ರೀವಿದ್ಯಾಧರ-ಗುರುವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 9॥
ಶೈವಾಮ್ನಾಯ-ಪ್ರವಚನ-ರತಿ-ಶಂಕರೋ ಯೋ ಹಿ ದೇವಃ
ಪೀಯೂಷಾಂಶುಃ ಇವ ಮುಖ-ರುಚಾ ಹ್ಲಾದಯನ್ ಶಿಷ್ಯಸಂಘಾನ್ ।
ದೀಪ್ತ್ಯಾ ಭಾಸ್ವಾನ್ ಇವ ಹೃದಯಪಂ ಕೇರುಹೋದ್-ಬೋಧಹೇತುಃ
ತಂ ಶ್ರೀವಿದ್ಯಾಧರ-ಗುರುವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 10॥
ಜಜ್ಞೇ ಲಗ್ನೇ ಧನುಷಿ ಸವಿಧೌ ಯಸ್ತುಮೀನೇಽಥ ಕೇತೌ
ಭೌಮೇ ಸೌರೇ ರತಿಗೃಹಗತೇ ಕರ್ಕಟೇ ಚೋಷ್ಮರಶ್ಮೌ ।
ಶುಕ್ರೇ ಜ್ಞೇಜ್ಯೇ ನವಮಗೃಹಗೇ ಕನ್ಯಕಾಯಾಂ ಚರಾಹೌ
ತಂ ಶ್ರೀವಿಧ್ಯಾಧರ-ಗುರುವರಂ ಸ್ವಾತ್ಮರಾಮಂ ನಮಾಮಿ ॥ 11॥
ಭೂಯಃ ಸ್ಯಾತ್ಪ್ರತಿಮೇಲನಂ ಪ್ರತಿಭುವಃ ಸೂತ್ರಂ ಶಿವಸ್ಯಾನ್ತಿಮಮ್
ಸಮ್ಯಕ್ ಯೋಪ್ಯವಧಾರ್ಯ ಶಾಶ್ವತಪದಂ ಶೈವಂ ಸಹಸ್ಯಾಮಲೇ ।
ಬಾಣ-ದ್ವಯ-ಭ್ರ-ಶರೇ ಸಮೇಽಪಿಚ ತೃತೀಯಸ್ಯಾಂ ನಿಶಾನ್ತೇ ಯಯೌ
ಶ್ರೀವಿಧ್ಯಾಧರ ಸ್ವಾಮಿ-ದೈಶಕಮಣಿರ್ಭೂಯಾದಘಧ್ವಂಸಕೃತ್ ॥ 12॥
ಯತ್ಪಾದ-ಪದ್ಮ-ಸಂಸ್ಪರ್ಶಾತ್ ಸತ್ತ್ವರಂ ಶ್ಯಾಮಚೇತಸಾಮ್ ।
ಸುನ್ದರೋ ಜಾಯತೇ ಬೋಧಃ ಶರಣಂ ಸೋಽಸ್ತು ನಃ ಶಿವಃ ॥ 13॥
ಇತಿ ಶ್ರೀವಿಧ್ಯಾಧರಗುರುಸ್ತುತಿಃ ಸಮಾಪ್ತಾ ।
**********
गुरु स्तुतिः ३
ॐ शिवाय गुरवे नमः ।
ॐ तत्त्वोत्तीर्णोऽतुल-निज-चमत्कारपूर्णो ह्यनन्या
पेक्षी स्वैरी कचनपरमो भैरवो बोधभानुः ।
मालिन्यान्ध्यं त्रिविधमखिलं नाशयित्वाहृदब्ज-
सङ्कोचं नः स्वकरनिकरेणोदितः सन्धुनोतु ॥ १॥
या व्यक्तेः प्राक् किल परमहामन्त्रभूमिः पराख्या
पश्यन्ती तामुपगतवती द्योतयन्त्यर्थजातम् ।
भेदामर्शारचन-कुशला मध्यमा वैखरी या
व्यक्ता संविल्लसतु हृदिनः क्षोभतूलाग्निहेतिः ॥ २॥
श्री श्रीकण्ठादनुपम-फला याहि सन्तान-शाखा
याता तस्यां समधिगतवान् शैशवे शक्तिपातात् ।
श्रीरामाख्यं गुरुमथ च तत् सेवयावाप्तधीर्यः
तं श्रीविद्याधर-गुरुवरं स्वात्मरामं नमामि ॥ ३॥
देहाय्चात्मे त्यखिल जगतामान्ध्यपूर्णो विवादः
तुच्छोच्छेद्यो यदपिच शिवः शास्ति चैतन्यमात्मा ।
आमृश्यैवं विपिनमगमद्रागजालस्य छित्यै
तं श्रीविद्याधरगुरुवरं स्वात्म-रामं नमामि ॥ ४॥
कार्कोटाहे र्गहन भवने हिंस्त्र-जीवैः परीते
शाक्रस्फारातिशय-विमलो जातसंविद्-वकासः ।
क्रु द्धा हिंस्रा गुरु-वर-धिया मस्तकै र्यं प्रणेमुः
तं श्रीविध्याधर-गुरु-वरं स्वात्म-रामं नमामि ॥ ५॥
यस्या-भूम्ना चकित-चकितोऽभूदयं मर्त्यवर्गः
पादौ स्पृष्टं द्रुतमुपययौ प्रावृणो-च् चाश्रमं तत् ।
नैतत् शर्मेत्यमर विवरं प्राप यः शैवधर्मा
तं श्रीविध्याधर-गुरु-वरं स्वात्मरामं नमामि ॥ ६॥
आश्यानोयं चितिरस-मयः सर्वतो भाववर्गः
नानारूपं श्रयति द्रवतामागतोऽव्यक्रतां च ।
इत्यानीतः स्वगृहममरे-शेनयः शिक्षणार्थं
तं श्रीविध्याधर-गुरु-वरं स्वात्मरामं नमामि ॥ ७॥
स्वानारण्या वट-झर-महीधेशुचीर्णव्रतो यो
योगक्षेमी वितरणमतिशिचन्तयदात्त्मज्ञानम् ।
दानं भूत्यै भवति जगतां शिक्षियंश्चाविनीतान्
तं श्रीविद्याधर-गुरु-वरं स्वात्मरामं नमामि ॥ ८॥
क्रीडाशीलो वलित-स्वतनुश्चेत्यसङ्कोचधर्मा
संसारी स्याच्छिव इत्युदितं शक्तिसूत्रेषु सम्यक् ।
तत्रोपायं स्वकरमविददुद्यमो भैरवो यः
तं श्रीविद्याधर-गुरुवरं स्वात्मरामं नमामि ॥ ९॥
शैवाम्नाय-प्रवचन-रति-शङ्करो यो हि देवः
पीयूषांशुः इव मुख-रुचा ह्लादयन् शिष्यसङ्घान् ।
दीप्त्या भास्वान् इव हृदयपं केरुहोद्-बोधहेतुः
तं श्रीविद्याधर-गुरुवरं स्वात्मरामं नमामि ॥ १०॥
जज्ञे लग्ने धनुषि सविधौ यस्तुमीनेऽथ केतौ
भौमे सौरे रतिगृहगते कर्कटे चोष्मरश्मौ ।
शुक्रे ज्ञेज्ये नवमगृहगे कन्यकायां चराहौ
तं श्रीविध्याधर-गुरुवरं स्वात्मरामं नमामि ॥ ११॥
भूयः स्यात्प्रतिमेलनं प्रतिभुवः सूत्रं शिवस्यान्तिमम्
सम्यक् योप्यवधार्य शाश्वतपदं शैवं सहस्यामले ।
बाण-द्वय-भ्र-शरे समेऽपिच तृतीयस्यां निशान्ते ययौ
श्रीविध्याधर स्वामि-दैशकमणिर्भूयादघध्वंसकृत् ॥ १२॥
यत्पाद-पद्म-संस्पर्शात् सत्त्वरं श्यामचेतसाम् ।
सुन्दरो जायते बोधः शरणं सोऽस्तु नः शिवः ॥ १३॥
इति श्रीविध्याधरगुरुस्तुतिः समाप्ता ।
**********
No comments:
Post a Comment