ಜಿತಂತೇ ಸ್ತೋತ್ರಮ್ ಹಂಸ ಬ್ರಹ್ಮಸಂವಾದೇ जितंते स्तोत्रम् JITANTE STOTRAM from hamsa brahma samvada

chapter 1

।। ಅಥ ಜಿತಂತೇ ಸ್ತೋತ್ರೇ ಪ್ರಥಮೋಽಧ್ಯಾಯಃ ।।

ಬ್ರಹ್ಮೋವಾಚ
ಜಿತಂ ತೇ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ಪೂರ್ಣಷಾಗುಣ್ಯವಿಗ್ರಹ ।
ಪರಾನಂದ ಪರಬ್ರಹ್ಮನ್ ನಮಸ್ತೇ ಚತುರಾತ್ಮನೇ ॥೧॥


ನಮಸ್ತೇ ಪೀತವಸನ ನಮಃ ಕಟಕಹಾರಿಣೇ ।
ನಮೋ ನೀಲಾಲಕಾಬದ್ಧ ವೇಣೀಸುಂದರಪುಂಗವ ॥೨॥


ಸ್ಫುರದ್ವಲಯಕೇಯೂರನೂಪುರಾಂಗದಭೂಷಣೈಃ ।
ಶೋಭನೈರ್ಭೂಷಿತಾಕಾರ ಕಲ್ಯಾಣಗುಣರಾಶಯೇ ॥೩॥


ಕರುಣಾಪೂರ್ಣಹೃದಯ ಶಂಖಚಕ್ರಗದಾಧರ ।
ಅಮೃತಾನಂದಪೂರ್ಣಾಭ್ಯಾಂ ಲೋಚನಾಭ್ಯಾಂ ವಿಲೋಕಯ ॥೪॥


ಕೃಶಂ ಕೃತಘ್ನಂ ದುಷ್ಕರ್ಮಕಾರಿಣಂ ಪಾಪಭಾಜನಮ್ ।
ಅಪರಾಧಸಹಸ್ರಾಣಾಂ ಆಕರಂ ಕರುಣಾಕರ ॥೫॥


ಕೃಪಯಾ ಮಾಂ ಕೇವಲಯಾ ಗೃಹಾಣ ಮಥುರಾಧಿಪ ।
ವಿಷಯಾರ್ಣವಮಗ್ನಂ ಮಾಮುದ್ಧರ್ತುಂ ತ್ವಮಿಹಾರ್ಹಸಿ ॥೬॥


ಪಿತಾ ಮಾತಾ ಸುಹೃದ್ಬಂಧುರ್ಭ್ರಾತಾ ಪುತ್ರಸ್ತ್ವಮೇವ ಮೇ ।
ವಿದ್ಯಾ ಧನಂ ಚ ಕಾಮಶ್ಚ ನಾನ್ಯತ್ ಕಿಂಚಿತ್ ತ್ವಯಾ ವಿನಾ ॥೭॥


ಯತ್ರ ಕುತ್ರ ಸ್ಥಲೇ ವಾಸೋ ಯೇಷು ಕೇಷು ಭವೋಽಸ್ತು ಮೇ ।
ತವ ದಾಸ್ಯೈಕಭಾವೇ ಸ್ಯಾತ್ ಸದಾ ಸರ್ವತ್ರ ಮೇ ರತಿಃ ॥೮॥


ಮನಸಾ ಕರ್ಮಣಾ ವಾಚಾ ಶಿರಸಾ ವಾ ಕಥಂಚನ ।
ತ್ವಾಂ ವಿನಾ ನಾನ್ಯಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಕರಿಷ್ಯೇ ಕಿಂಚಿದಪ್ಯಹಮ್ ॥೯॥


ಪಾಹಿ ಪಾಹಿ ಜಗನ್ನಾಥ ಕೃಪಯಾ ಭಕ್ತವತ್ಸಲ ।
ಅನಾಥೋಽಹಮಧನ್ಯೋಽಹಮಕೃತಾರ್ಥೋ ಹ್ಯಕಿಂಚನಃ ॥೧೦॥


ನೃಶಂಸಃ ಪಾಪಕೃತ್ ಕ್ರೂರೋ ವಂಚಕೋ ನಿಷ್ಠುರಃ ಸದಾ ।
ಭವಾರ್ಣವೇ ನಿಮಗ್ನಂ ಮಾಮನನ್ಯಕರುಣೋದಧೇ ॥೧೧॥


ಕರುಣಾಪೂರ್ಣದೃಷ್ಟಿಭ್ಯಾಂ ದೀನಂ ಮಾಮವಲೋಕಯ ।
ತ್ವದಗ್ರೇ ಪತಿತಂ ತ್ಯಕ್ತುಂ ತಾವಕಂ ನಾರ್ಹಸಿ ಪ್ರಭೋ ॥೧೨॥


ಮಯಾ ಕೃತಾನಿ ಪಾಪಾನಿ ವಿವಿಧಾನಿ ಪುನಃ ಪುನಃ ।
ತ್ವತ್ಪಾದಪಂಕಜಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ನಾನ್ಯತ್ ತ್ವತ್ಕರುಣಾಂ ವಿನಾ ॥೧೩॥


ಸಾಧನಾನಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಾನಿ ಯಾಗಾದೀನ್ಯಬ್ಜಲೋಚನ ।
ತ್ವದಾಜ್ಞಯಾ ಪ್ರವೃತ್ತಾನಿ ತ್ವಾಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಕೃತಾನಿ ವೈ ॥೧೪॥


ಭಕ್ತ್ಯೈಕಲಭ್ಯಃ ಪುರುಷೋತ್ತಮೋ ಹಿ
ಜಗತ್ಪ್ರಸೂತಿಸ್ಥಿತಿನಾಶಹೇತುಃ ।
ಅಕಿಂಚನಂ ನಾನ್ಯಗತಿಂ ಶರಣ್ಯ
ಗೃಹಾಣ ಮಾಂ ಕ್ಲೇಶಿನಮಂಬುಜಾಕ್ಷ ॥


ಧರ್ಮಾರ್ಥಕಾಮಮೋಕ್ಷೇಷು ನೇಚ್ಛಾ ಮಮ ಕದಾಚನ ।
ತ್ವತ್ಪಾದಪಂಕಜಸ್ಯಾಧೋ ಜೀವಿತಂ ಮಮ ದೀಯತಾಮ್ ॥೧೬॥


ಕಾಮಯೇ ತಾವಕತ್ವೇನ ಪರಿಚರ್ಯಾಸು ವರ್ತನಮ್ ।
ನಿತ್ಯಂ ಕಿಂಕರಭಾವೇನ ಪರಿಗೃಹ್ಣೀಷ್ವ ಮಾಂ ವಿಭೋ ॥೧೭॥


ಲೋಕಂ ವೈಕುಂಠನಾಮಾನಂ ದಿವ್ಯಂ ಷಾಗುಣ್ಯಸಂಯುತಮ್ ।
ಅವೈಷ್ಣವಾನಾಮಪ್ರಾಪ್ಯಂ ಗುಣತ್ರಯವಿವರ್ಜಿತಮ್ ॥೧೮॥


ನಿತ್ಯಂ ಸಿದ್ಧೈಃ ಸಮಾಕೀರ್ಣಂ ತ್ವನ್ಮಯೈಃ ಪಾಂಚಕಾಲಿಕೈಃ ।
ಸಭಾಪ್ರಾಸಾದಸಂಯುಕ್ತಂ ವನೈಶ್ಚೋಪವನೈಃ ಶುಭೈಃ ॥೧೯॥


ವಾಪೀಕೂಪತಟಾಕೈಶ್ಚ ವೃಕ್ಷಷಂಡೈಶ್ಚ ಮಂಡಿತಮ್ ।
ಅಪ್ರಾಕೃತಂ ಸುರೈರ್ವಂದ್ಯಮಯುತಾಕಸಮಪ್ರಭಮ್ ॥೨೦॥


ಪ್ರಕೃಷ್ಟಸತ್ತ್ವರಾಶಿಂ ತ್ವಾಂ ಕದಾ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಾಮಿ ಚಕ್ಷುಷಾ ।
ಕ್ರೀಡಂತಂ ರಮಯಾ ಸಾರ್ಧಂ ಲೀಲಾಭೂಮಿಷು ಕೇಶವಮ್ ॥೨೧॥


ಮೇಘಶ್ಯಾಮಂ ವಿಶಾಲಾಕ್ಷಂ ಕದಾ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಾಮಿ ಚಕ್ಷುಷಾ ।
ಉನ್ನಸಂ ಚಾರುದಶನಂ ಬಿಂಬೋಷ್ಠಂ ಶೋಭನಾನನಮ್ ॥೨೨॥


ವಿಶಾಲವಕ್ಷಸಂ ಶ್ರೀಶಂ ಕಂಬುಗ್ರೀವಂ ಜಗದ್ಗುರುಮ್ ।
ಆಜಾನುಬಾಹುಪರಿಘಮುನ್ನತಾಂಸಂ ಮಧುದ್ವಿಷಮ್ ॥೨೩॥


ತನೂದರಂ ನಿಮ್ನನಾಭಿಮಾಪೀನಜಘನಂ ಹರಿಮ್ ।
ಕರಭೋರುಂ ಶ್ರಿಯಃಕಾಂತಂ ಕದಾ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಾಮಿ ಚಕ್ಷುಷಾ ॥೨೪॥


ಶಂಖಚಕ್ರಗದಾಪದ್ಮೈರಂಕಿತಂ ಪಾದಪಂಕಜಮ್ ।
ಶರಚ್ಚಂದ್ರಶತಾಕ್ರಾಂತನಖರಾಜಿವಿರಾಜಿತಮ್ ॥೨೫॥


ಸುರಾಸುರೈರ್ವಂದ್ಯಮಾನಮೃಷಿಭಿರ್ವಂದಿತಂ ಸದಾ ।
ಮೂರ್ಧಾನಂ ಮಾಮಕಂ ದೇವ ತಾವಕಂ ಮಂಡಯಿಷ್ಯತಿ ॥೨೬॥


ಕದಾ ಗಂಭೀರಯಾ ವಾಚಾ ಶ್ರಿಯಾ ಯುಕ್ತೋ ಜಗತ್ಪತಿಃ ।
ಚಾಮರವ್ಯಗ್ರಹಸ್ತಂ ಮಾಮೇವಂ ಕುರ್ವಿತಿ ವಕ್ಷ್ಯತಿ ॥೨೭॥


ಕದಾಽಹಂ ರಾಜರಾಜೇನ ಗಣನಾಥೇನ ಚೋದಿತಃ ।
ಚರೇಯಂ ಭಗವತ್ಪಾದಪರಿಚರ್ಯಾಸು ವರ್ತನಮ್ ॥೨೮॥


ಶಾಂತಾಯ ಸುವಿಶುದ್ಧಾಯ ತೇಜಸೇ ಪರಮಾತ್ಮನೇ ।
ನಮಃ ಸರ್ವಗುಣಾತೀತಷಾಗುಣ್ಯಾಯಾದಿವೇಧಸೇ ॥೨೯॥


ಸತ್ಯಜ್ಞಾನಾನಂತಗುಣಬ್ರಹ್ಮಣೇ ಚತುರಾತ್ಮನೇ ।
ನಮೋ ಭಗವತೇ ತುಭ್ಯಂ ವಾಸುದೇವಾಮಿತದ್ಯುತೇ ॥೩೦॥


ಚತುಃಪಂಚನವವ್ಯೂಹದಶದ್ವಾದಶಮೂರ್ತಯೇ ।
ನಮೋಽನಂತಾಯ ವಿಶ್ವಾಯ ವಿಶ್ವಾತೀತಾಯ ಚಕ್ರಿಣೇ ॥೩೧॥


ನಮಸ್ತೇ ಪಂಚಕಾಲಜ್ಞ ಪಂಚಕಾಲಪರಾಯಣ ।
ಪಂಚಕಾಲೈಕಮನಸಾಂ ತ್ವಮೇವ ಗತಿರವ್ಯಯಃ ॥೩೨॥


ಸ್ವಮಹಿಮ್ನಿ ಸ್ಥಿತಂ ದೇವಂ ನಿರನಿಷ್ಟಂ ನಿರಂಜನಮ್ ।
ಅಪ್ರಮೇಯಮಜಂ ವಿಷ್ಣುಂ ಶರಣಂ ತ್ವಾಂ ಗತೋಽಸ್ಮ್ಯಹಮ್ ॥೩೩॥


ವಾಗತೀತಂ ಪರಂ ಶಾಂತಂ ಕಂಜನಾಭಂ ಸುರೇಶ್ವರಮ್ ।
ತುರೀಯಾದ್ಯತಿರಕ್ತಂ ತ್ವಾಂ ಕೌಸ್ತುಭೋದ್ಭಾಸಿವಕ್ಷಸಮ್ ॥೩೪॥


ವಿಶ್ವರೂಪಂ ವಿಶಾಲಾಕ್ಷಂ ಕದಾ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಾಮಿ ಚಕ್ಷುಷಾ ।
ಮೋಕ್ಷಂ ಸಾಲೋಕ್ಯಸಾರೂಪ್ಯಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇ ನ ಕದಾಚನ ॥೩೫॥


ಇಚ್ಛಾಮ್ಯಹಂ ಮಹಾಭಾಗ ಕಾರುಣ್ಯಂ ತವ ಸುವ್ರತ ।
ಸಕಲಾವರಣಾತೀತ ಕಿಂಕರೋಽಸ್ಮಿ ತವಾನಘ ॥೩೬॥


ಪುನಃ ಪುನಃ ಕಿಂಕರೋಽಸ್ಮಿ ತವಾಹಂ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ।
ಆಸನಾದ್ಯನುಯಾಗಾಂತಮರ್ಚನಂ ಯನ್ಮಯಾ ಕೃತಮ್ ॥೩೭॥


ಭೋಗಹೀನಂ ಕ್ರಿಯಾಹೀನಂ ಮಂತ್ರಹೀನಮಭಕ್ತಿಕಮ್ ।
ತತ್ಸರ್ವಂ ಕ್ಷಮ್ಯತಾಂ ದೇವ ದೀನಂ ಮಾಮತ್ಮಸಾತ್ ಕುರು ॥೩೮॥


ಇತಿ ಸ್ತೋತ್ರೇಣ ದೇವೇಶಂ ಸ್ತುತ್ವಾ ಮಧುನಿಘಾತಿನಮ್ ।
ಯಾಗಾವಸಾನಸಮಯೇ ದೇವದೇವಸ್ಯ ಚಕ್ರಿಣಃ ।
ನಿತ್ಯಂ ಕಿಂಕರಭಾವೇನ ಸ್ವಾತ್ಮಾನಂ ವಿನಿವೇದಯೇತ್ ॥೩೯॥


॥ ಇತಿ ಜಿತಂತೇಸ್ತೋತ್ರೇ ಪ್ರಥಮೋಽಧ್ಯಾಯಃ ॥
*********

chapter 2


[12:25 PM, 11/26/2019] SURESH HULIKUNTI RAO: ।। ಅಥ ಜಿತಂತೇ ಸ್ತೋತ್ರೇ ದ್ವಿತೀಯೋಽಧ್ಯಾಯಃ ।।


ಜಿತಂ ತೇ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ನಮಸ್ತೇ ವಿಶ್ವಭಾವನ ।
ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ಹೃಷಿಕೇಶ ಮಹಾಪುರುಷಪೂರ್ವಜ ॥೧॥


ವಿಜ್ಞಾಪನಮಿದಂ ದೇವ ಶೃಣುಷ್ವ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ।
ನರನಾರಾಯಣಾಭ್ಯಾಂ ಚ ಶ್ವೇತದ್ವೀಪನಿವಾಸಿಭಿಃ ॥೨॥


ನಾರದಾದ್ಯೈರ್ಮುನಿಗಣೈಃ ಸನಕಾದ್ಯೈಶ್ಚ ಯೋಗಿಭಿಃ ।
ಬ್ರಹ್ಮೇಶಾದ್ಯೈಃ ಸುರಗಣೈಃ ಪಂಚಕಾಲಪರಾಯಣೈಃ ॥೩॥


ಪೂಜ್ಯಸೇ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ದಿವ್ಯೈರ್ಮಂತ್ರೈರ್ಮಹಾತ್ಮಭಿಃ ।
ಪಾಷಂಡಧರ್ಮಸಂಕೀಣೇ ಭಗವದ್ಭಕ್ತಿವರ್ಜಿತೇ ॥೪॥


ಕಲೌ ಜಾತೋಽಸ್ಮಿ ದೇವೇಶ ಸರ್ವಧರ್ಮಬಹಿಷ್ಕೃತೇ ।
ಕಥಂ ತ್ವಾಮಸಮಾ(ದಾ)ಚಾರಃ ಪಾಪಪ್ರಸವಭೂರುಹಃ ॥೫॥


ಅರ್ಚಯಾಮಿ ದಯಾಸಿಂಧೋ ಪಾಹಿ ಮಾಂ ಶರಣಾಗತಮ್ ।
ತಾಪತ್ರಯದವಾಗ್ನೌ ಮಾಂ ದಹ್ಯಮಾನಂ ಸದಾ ವಿಭೋ ॥೬॥


ಪಾಹಿ ಮಾಂ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ಕೇವಲಂ ಕೃಪಯಾ ತವ ।
ಜನ್ಮಮೃತ್ಯುಜರಾವ್ಯಾಧಿದುಃಖಸಂತಪ್ತದೇಹಿನಮ್ ॥೭॥


ಪಾಲಯಾಶು ದೃಶಾ ದೇವ ತವ ಕಾರುಣ್ಯಗರ್ಭಯಾ ।
ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಮಯಾ ಜೇತುಮಶಕ್ಯಂ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ॥೮॥


ಶರೀರಂ ಮಮ ದೇವೇಶ ವ್ಯಾಧಿಭಿಃ ಪರಿಪೀಡಿತಮ್ ।
ಮನೋ ಮೇ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ವಿಷಯಾನೇವ ಧಾವತಿ ॥೯॥


ವಾಣೀ ಮಮ ಹೃಷಿಕೇಶ ಮಿಥ್ಯಾಪಾರುಷ್ಯದೂಷಿತಾ ।
ಏವಂ ಸಾಧನಹೀನೋಽಹಂ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ ಕೇಶವ
ರಕ್ಷ ಮಾಂ ಕೃಪಯಾ ಕೃಷ್ಣ ಭವಾಬ್ಧೌ ಪತಿತಂ ಸದಾ ॥೧೦॥


ಅಪರಾಧಸಹಸ್ರಾಣಾಂ ಸಹಸ್ರಮಯುತಂ ತಥಾ ।
ಅರ್ಬುದಂ ಚಾಪ್ಯಸಂಖ್ಯೇಯಂ ಕರುಣಾಬ್ಧೇ ಕ್ಷಮಸ್ವ ಮೇ ॥೧೧॥


ಯಂ ಚಾಪರಾಧಂ ಕೃತವಾನ್ ಅಜ್ಞಾನಾತ್ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ।
ಅಜ್ಞಸ್ಯ ಮಮ ದೇವೇಶ ತತ್ ಸರ್ವಂ ಕ್ಷಂತುಮರ್ಹಸಿ ॥೧೨॥


ಅಜ್ಞತ್ವಾದಲ್ಪಶಕ್ತಿತ್ವಾದಾಲಸ್ಯಾದ್ದುಷ್ಟಭಾವನಾತ್ ।
ಕೃತಾಪರಾಧಂ ಕೃಪಣಂ ಕ್ಷಂತುಮರ್ಹಸಿ ಮಾಂ ವಿಭೋ ॥೧೩॥


ಅಪರಾಧಸಹಸ್ರಾಣಿ ಕ್ರಿಯಂತೇಽಹರ್ನಿಶಂ ಮಯಾ ।
ತಾನಿ ಸರ್ವಾಣಿ ಮೇ ದೇವ ಕ್ಷಮಸ್ವ ಮಧುಸೂದನ ॥೧೪॥


ಯಜ್ಜನ್ಮನಃ ಪ್ರಭೃತಿ ಮೋಹವಶಂ ಗತೇನ
ನಾನಾಪರಾಧಶತಮಾಚರಿತಂ ಮಯಾ ತೇ ।
ಅಂತರ್ಬಹಿಶ್ಚ ಸಕಲಂ ತವ ಪಶ್ಯತೋ ಹಿ
ಕ್ಷಂತುಂ ತ್ವಮರ್ಹಸಿ ಹರೇ ಕರುಣಾವಶೇನ ॥೧೫॥


ಕರ್ಮಣಾ ಮನಸಾ ವಾಚಾ ಯಾ ಚೇಷ್ಟಾ ಮಮ ನಿತ್ಯಶಃ ।
ಕೇಶವಾರಾಧನೇ ಸಾ ಸ್ಯಾಜ್ಜನ್ಮಜನ್ಮಾಂತರೇಷ್ವಪಿ ॥೧೬॥


॥ ಇತಿ ಜಿತಂತೇ ಸ್ತೋತ್ರೇ ದ್ವಿತೀಯೋಽಧ್ಯಾಯಃ ॥
*******

chapter 3

।। ಅಥ ಜಿತಂತೇ ಸ್ತೋತ್ರೇ ತೃತೀಯೋಽಧ್ಯಾಯಃ ।।

ಜಿತಂ ತೇ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ನಮಸ್ತೇ ವಿಶ್ವಭಾವನ ।
ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ಹೃಷೀಕೇಶ ಮಹಾಪುರುಷಪೂರ್ವಜ ॥೧॥


ನಮಸ್ತೇ ವಾಸುದೇವಾಯ ಶಾಂತಾನಂದಚಿದಾತ್ಮನೇ ।
ಅಧ್ಯಕ್ಷಾಯ ಸ್ವತಂತ್ರಾಯ ನಿರಪೇಕ್ಷಾಯ ಶಾಶ್ವತೇ ॥೨॥


ಅಚ್ಯುತಾಯಾವಿಕಾರಾಯ ತೇಜಸಾಂ ನಿಧಯೇ ನಮಃ ।
ಕ್ಲೇಶಕರ್ಮಾದ್ಯಸಂಸ್ಪೃಷ್ಟಪೂರ್ಣಷಾಡ್ಗುಣ್ಯಮೂರ್ತಯೇ ॥೩॥


ತ್ರಿಭಿರ್ಜ್ಞಾನಬಲೈಶ್ವರ್ಯವೀರ್ಯಶಕ್ತ್ಯೋಜಸಾಂ ಯುಗೈಃ ।
ತ್ರಿಗುಣಾಯ ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ನಮಸ್ತೇ ಚತುರಾತ್ಮನೇ ॥೪॥


ಪ್ರಧಾನಪುರುಷೇಶಾಯ ನಮಸ್ತೇ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ।
ಚತುಃಪಂಚನವವ್ಯೂಹದಶದ್ವಾದಶಮೂರ್ತಯೇ ॥೫॥


ಅನೇಕಮೂರ್ತಯೇ ತುಭ್ಯಮಮೂರ್ತಾಯೈಕಮೂರ್ತಯೇ ।
ನಾರಾಯಣ ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ಪುಂಡರೀಕಾಯತೇಕ್ಷಣ ॥೬॥


ಸುಭ್ರೂಲಲಾಟ ಸುಮುಖ ಸುಸ್ಮಿತಾಧರವಿದ್ರುಮ ।
ಪೀನವೃತ್ತಾಯತಭುಜ ಶ್ರೀವತ್ಸಕೃತಭೂಷಣ ॥೭॥


ತನುಮಧ್ಯಮಹಾವಕ್ಷಃ ಪದ್ಮನಾಭ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ।
ವಿಲಾಸವಿಕ್ರಮಾಕ್ರಾಂತತ್ರೈಲೋಕ್ಯಚರಣಾಂಬುಜ ॥೮॥


ನಮಸ್ತೇ ಪೀತವಸನ ಸ್ಫುರನ್ಮಕರಕುಂಡಲ ।
ಸ್ಫುರತ್ಕಿರೀಟಕೇಯೂರ ನೂಪುರಾಂಗದಭೂಷಣ ॥೯॥


ಪಂಚಾಯುಧ ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ನಮಸ್ತೇ ಪಾಂಚಕಾಲಿಕ ।
ಪಂಚಕಾಲರತಾನಾಂ ತ್ವಂ ಯೋಗಕ್ಷೇಮಂ ವಹ ಪ್ರಭೋ ॥೧೦॥


ನಿತ್ಯಜ್ಞಾನಬಲೈಶ್ವರ್ಯಭೋಗೋಪಕರಣಾಚ್ಯುತ ।
ನಮಸ್ತೇ ಬ್ರಹ್ಮರುದ್ರಾದಿಲೋಕಯಾತ್ರಾಪ್ರವರ್ತಕ ॥೧೧॥


ಜನ್ಮಪ್ರಭೃತಿ ದಾಸೋಽಸ್ಮಿ ಶಿಷ್ಯೋಽಸ್ಮಿ ತನಯೋಽಸ್ಮಿ ತೇ ।
ತ್ವಂ ಚ ಸ್ವಾಮೀ ಗುರುರ್ಮಾತಾ ಪಿತಾ ಚ ಮಮ ಬಾಂಧವಃ ॥೧೨॥


ಅಯಿ ತ್ವಾಂ ಭಗವನ್ ಬ್ರಹ್ಮಶಿವಶಕ್ರಮಹರ್ಷಯಃ ।
ದ್ರಷ್ಟುಂ ಯಷ್ಟುಮಭಿಷ್ಟೋತುಮದ್ಯಾಪೀಶ ನಹೀಶತೇ ॥೧೩॥


ತಾಪತ್ರಯಮಹಾಗ್ರಾಹಭೀಷಣೇ ಭವಸಾಗರೇ ।
ಮಜ್ಜತಾಂ ನಾಥ ನೌರೇಷಾ ಪ್ರಣತಿಸ್ತು ತ್ವದರ್ಪಿತಾ ॥೧೪॥


ಅನಾಥಾಯ ಜಗನ್ನಾಥ ಶರಣ್ಯ ಶರಣಾರ್ಥಿನೇ ।
ಪ್ರಸೀದ ಸೀದತೇ ಮಹ್ಯಂ ಮುಹ್ಯತೇ ಭಕ್ತವತ್ಸಲ ॥೧೫॥


ಮಂತ್ರಹೀನಂ ಕ್ರಿಯಾಹಿನಂ ಭಕ್ತಿಹೀನಂ ಯದರ್ಚನಮ್ ।
ತತ್ ಕ್ಷಂತವ್ಯಂ ಪ್ರಪನ್ನಾನಾಮಪರಾಧಸಹೋ ಹ್ಯಸಿ ॥೧೬॥


ಸರ್ವೇಷು ದೇಶಕಾಲೇಷು ಸರ್ವಾವಸ್ಥಾಸು ಚಾಚ್ಯುತ ।
ಕಿಂಕರೋಽಸ್ಮಿ ಹೃಷೀಕೇಶ ಭೂಯೋ ಭೂಯೋಽಸ್ಮಿ ಕಿಂಕರಃ ॥೧೭॥


ಏಕತ್ರಿಚತುರತ್ಯಂತಚೇಷ್ಟಾಯೇಷ್ಟಕೃತೇ ಸದಾ ।
ವ್ಯಕ್ತಷಾಗುಣ್ಯತತ್ತ್ವಾಯ ಚತುರಾತ್ಮಾತ್ಮನೇ ನಮಃ ॥೧೮॥


ಕರ್ಮಣಾ ಮನಸಾ ವಾಚಾ ಯಾ ಚೇಷ್ಟಾ ಮಮ ನಿತ್ಯಶಃ ।
ಕೇಶವಾರಾಧನೇ ಸಾ ಸ್ಯಾಜ್ಜನ್ಮಜನ್ಮಾಂತರೇಷ್ವಪಿ ॥೧೯॥


॥ ಇತಿ ಜಿತಂತೇಸ್ತೋತ್ರೇ ತೃತೀಯೋಽಧ್ಯಾಯಃ ॥
********

chapter 4

।। ಅಥ ಜಿತಂತೇ ಸ್ತೋತ್ರೇ ಚತುರ್ಥೋಽಧ್ಯಾಯಃ ।।

ಜಿತಂ ತೇ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ಪೂರ್ಣಷಾಡ್ಗುಣ್ಯವಿಗ್ರಹ ।
ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ಹೃಷೀಕೇಶ ಮಹಾಪುರುಷಪೂರ್ವಜ ॥೧॥


ದೇವಾನಾಂ ದಾನವಾನಾಂ ಚ ಸಾಮಾನ್ಯಮಧಿದೈವತಮ್ ।
ಸರ್ವದಾ ಚರಣದ್ವಂದ್ವಂ ವ್ರಜಾಮಿ ಶರಣಂ ತವ ॥೨॥


ಏಕಸ್ತ್ವಮಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ಸ್ರಷ್ಟಾ ಸಂಹಾರಕಸ್ತಥಾ ।
ಅಧ್ಯಕ್ಷಶ್ಚಾನುಮಂತಾ ಚ ಗುಣಮಾಯಾಸಮಾವೃತಃ ॥೩॥


ಸಂಸಾರಸಾಗರಂ ಘೋರಮನಂತಕ್ಲೇಶಭಾಜನಮ್ ।
ತ್ವಾಮೇವ ಶರಣಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ನಿಸ್ತರಂತಿ ಮನೀಷಿಣಃ ॥೪॥


ನ ತೇ ರೂಪಂ ನ ಚಾಕಾರೋ ನಾಯುಧಾನಿ ನ ಚಾಸ್ಪದಮ್ ।
ತಥಾಽಪಿ ಪುರುಷಾಕಾರೋ ಭಕ್ತಾನಾಂ ತ್ವಂ ಪ್ರಕಾಶಸೇ ॥೫॥


ನೈವ ಕಿಂಚಿತ್ಪರೋಕ್ಷಂ ತೇ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೋಽಸಿ ನ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ।
ನೈವ ಕಿಂಚಿದಸಿದ್ಧಂ ತೇ ನ ಚ ಸಿದ್ಧೋಽಸಿ ಕರ್ಹಿಚಿತ್ ॥೬॥


ಕಾರ್ಯಾಣಾಂ ಕಾರಣಂ ಪೂರ್ವಂ ವಚಸಾಂ ವಾಚ್ಯಮುತ್ತಮಮ್ ।
ಯೋಗಾನಾಂ ಪರಮಾಂ ಸಿದ್ಧಿಂ ಪರಮಂ ತೇ ಪದಂ ವಿದುಃ ॥೭॥


ಅಹಂ ಭೀತೋಽಸ್ಮಿ ದೇವೇಶ ಸಂಸಾರೇಽಸ್ಮಿನ್ ಭಯಾವಹೇ ।
ಪಾಹಿ ಮಾಂ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ನ ಜಾನೇ ಶರಣಂ ಪರಮ್ ॥೮॥


ಕಾಲೇಷ್ವಪಿ ಚ ಸರ್ವೇಷು ದಿಕ್ಷು ಸರ್ವಾಸು ಚಾಚ್ಯುತ ।
ಶರೀರೇ ಚ ಗತೌ ಚಾಸ್ಯ ವರ್ತತೇ ಮೇ ಮಹದ್ಭಯಮ್ ॥೯॥


ತ್ವತ್ಪಾದಕಮಲಾದನ್ಯನ್ನ ಮೇ ಜನ್ಮಾಂತರೇಷ್ವಪಿ ।
ನಿಮಿತ್ತಂ ಕುಶಲಸ್ಯಾಸ್ತಿ ಯೇನ ಗಚ್ಛಾಮಿ ಸದ್ಗತಿಮ್ ॥೧೦॥


ವಿಜ್ಞಾನಂ ಯದಿದಂ ಪ್ರಾಪ್ತಂ ಯದಿದಂ ಜ್ಞಾನಮೂರ್ಜಿತಮ್ ।
ಜನ್ಮಾಂತರೇಽಪಿ ದೇವೇಶ ಮಾ ಭೂದಸ್ಯ ಪರಿಕ್ಷಯಃ ॥೧೧॥


ದುರ್ಗತಾವಪಿ ಜಾತಾಯಾಂ ತ್ವದ್ಗತೋ ಮೇ ಮನೋರಥಃ ।
ಯದಿ ನಾಶಂ ನ ವಿಂದೇತ ತಾವತಾಽಸ್ಮಿ ಕೃತೀ ಸದಾ ॥೧೨॥


ನ ಕಾಮಕಲುಷಂ ಚಿತ್ತಂ ಮಮ ತೇ ಪಾದಯೋಃ ಸ್ಥಿತಮ್ ।
ಕಾಮಯೇ ವೈಷ್ಣವತ್ವಂ ಚ ಸರ್ವಜನ್ಮಸು ಕೇವಲಮ್ ॥೧೩॥


ಅಜ್ಞಾನಾದ್ಯದಿ ವಾ ಜ್ಞಾನಾದಶುಭಂ ಯತ್ಕೃತಂ ಮಯಾ ।
ಕ್ಷಂತುಮರ್ಹಸಿ ದೇವೇಶ ದಾಸ್ಯೇನ ಚ ಗೃಹಾಣ ಮಾಮ್ ॥೧೪॥


ಸರ್ವೇಷು ದೇಶಕಾಲೇಷು ಸರ್ವಾವಸ್ಥಾಸು ಚಾಚ್ಯುತ ।
ಕಿಂಕರೋಽಸ್ಮಿ ಹೃಷೀಕೇಶ ಭೂಯೋ ಭೂಯೋಽಸ್ಮಿ ಕಿಂಕರಃ ॥೧೫॥


ಇತ್ಯೇವಮನಯಾ ಸ್ತುತ್ಯಾ ಸ್ತುತ್ವಾ ದೇವಂ ದಿನೇ ದಿನೇ ।
ಕಿಂಕರೋಽಸ್ಮೀತಿ ಚಾತ್ಮಾನಂ ದೇವಾಯ ವಿನಿವೇದಯೇತ್ ॥೧೬॥


ಮಾದೃಶೋ ನ ಪರಃ ಪಾಪೀ ತ್ವಾದೃಶೋ ನ ದಯಾಪರಃ ।
ಇತಿ ಮತ್ವಾ ಜಗನ್ನಾಥ ರಕ್ಷ ಮಾಂ ಗರುಡಧ್ವಜ ॥೧೭॥


ಯಚ್ಚಾಪರಾಧಂ ಕೃತವಾನಜ್ಞಾನಾತ್ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ।
ಅಜ್ಞಸ್ಯ ಮಮ ದೇವೇಶ ತತ್ಸರ್ವಂ ಕ್ಷಂತುಮರ್ಹಸಿ ॥೧೮॥


ಅಹಂಕಾರಾರ್ಥಕಾಮೇಷು ಪ್ರೀತಿರದ್ಯೈವ ನಶ್ಯತು ।
ತ್ವಾಂ ಪ್ರಪನ್ನಸ್ಯ ಮೇ ಸೈವ ವರ್ಧತಾಂ ಶ್ರೀಪತೇ ತ್ವಯಿ ॥೧೯॥


ಕ್ವಾಹಮತ್ಯಂತದುರ್ಬುದ್ಧಿಃ ಕ್ವ ನು ಚಾತ್ಮಹಿತೇಕ್ಷಣಮ್ ।
ಯದ್ಧಿತಂ ಮಮ ದೇವೇಶ ತದಾಜ್ಞಾಪಯ ಮಾಧವ ॥೨೦॥


ಸೋಽಹಂ ತೇ ದೇವ ದೇವೇಶ ನಾರ್ಚನಾದೌ ಸ್ತುತೌ ನ ಚ ।
ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಾನ್ ಕೃಪಾಮಾತ್ರಮನೋವೃತ್ತಿಃ ಪ್ರಸೀದ ಮೇ ॥೨೧॥


ಉಪಚಾರಾಪದೇಶೇನ ಕ್ರಿಯಂತೇಽಹರ್ನಿಶಂ ಮಯಾ ।
ಅಪಚಾರಾನಿಮಾನ್ ಸರ್ವಾನ್ ಕ್ಷಮಸ್ವ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ॥೨೨॥


ನ ಜಾನೇ ಕರ್ಮ ಯತ್ಕಿಂಚಿನ್ನಾಪಿ ಲೌಕಿಕವೈದಿಕೇ ।
ನ ನಿಷೇಧವಿಧೀ ವಿಷ್ಣೋ ತವ ದಾಸೋಽಸ್ಮಿ ಕೇವಲಮ್ ॥೨೩॥


ಸ ತ್ವಂ ಪ್ರಸೀದ ಭಗವನ್ ಕುರು ಮಯ್ಯನಾಥೇ
ವಿಷ್ಣೋ ಕೃಪಾಂ ಪರಮಕಾರುಣಿಕಃ ಕಿಲ ತ್ವಮ್ ।
ಸಂಸಾರಸಾಗರನಿಮಗ್ನಮನಂತದೀನಮ್
ಉದ್ಧರ್ತುಮರ್ಹಸಿ ಹರೇ ಪುರುಷೋತ್ತಮೋಽಸಿ ॥೨೪॥


ಕರಚರಣಕೃತಂ ವಾ ಕಾಯಜಂ ಕರ್ಮಜಂ ವಾ
ಶ್ರವಣಮನನಜಂ ವಾ ಮಾನಸಂ ವಾಽಪರಾಧಮ್ ।
ವಿಹಿತಮವಿಹಿತಂ ವಾ ಸರ್ವಮೇತತ್ ಕ್ಷಮಸ್ವ
ಜಯ ಜಯ ಕರುಣಾಬ್ಧೇ ಶ್ರೀಪತೇ ಶ್ರೀಮುಕುಂದ ॥೨೫॥


ಕರ್ಮಣಾ ಮನಸಾ ವಾಚಾ ಯಾ ಚೇಷ್ಟಾ ಮಮ ನಿತ್ಯಶಃ ।
ಕೇಶವಾರಾಧನೇ ಸಾ ಸ್ಯಾಜ್ಜನ್ಮಜನ್ಮಾಂತರೇಷ್ವಪಿ ॥೨೬॥


॥ ಇತಿ ಜಿತಂತೇಸ್ತೋತ್ರೇ ಚತುರ್ಥೋಽಧ್ಯಾಯಃ ॥
*********

chapter 5

।। ಅಥ ಜಿತಂತೇ ಸ್ತೋತ್ರೇ ಪಂಚಮೋಽಧ್ಯಾಯಃ ।।

ಜಿತಂ ತೇ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ನಮಸ್ತೇ ವಿಶ್ವಭಾವನ ।
ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ಹೃಷೀಕೇಶ ಮಹಾಪುರುಷಪೂರ್ವಜ ॥೧॥


ನಮಸ್ತೇ ವಾಸುದೇವಾಯ ಶಾಂತಾನಂದಚಿದಾತ್ಮನೇ ।
ಅಜಿತಾಯ ನಮಸ್ತುಭ್ಯಂ ಷಾಗುಣ್ಯನಿಧಯೇ ನಮಃ ॥೨॥


ಅಧ್ಯಕ್ಷಾಯ ಸ್ವತಂತ್ರಾಯ ನಿರಪೇಕ್ಷಾಯ ಶಾಶ್ವತೇ ।
ಮಹಾವಿಭೂತಿಸಂಸ್ಥಾಯ ನಮಸ್ತೇ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ॥೩॥


ಸಹಸ್ರಶಿರಸೇ ತುಭ್ಯಂ ಸಹಸ್ರಚರಣಾಯ ತೇ ।
ಸಹಸ್ರಬಾಹವೇ ತುಭ್ಯಂ ಸಹಸ್ರನಯನಾಯ ತೇ ॥೪॥


ಪ್ರಧಾನಪುರುಷೇಶಾಯ ನಮಸ್ತೇ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ।
ಅಮೂರ್ತಯೇ ನಮಸ್ತುಭ್ಯಮೇಕಮೂರ್ತಾಯ ತೇ ನಮಃ ॥೫॥


ಅನೇಕಮೂರ್ತಯೇ ತುಭ್ಯಮಕ್ಷರಾಯ ಚ ತೇ ನಮಃ ।
ವ್ಯಾಪಿನೇ ವೇದವೇದ್ಯಾಯ ನಮಸ್ತೇ ಪರಮಾತ್ಮನೇ ॥೬॥


ಚಿನ್ಮಾತ್ರರೂಪಿಣೇ ತುಭ್ಯಂ ನಮಸ್ತುರ್ಯಾದಿಮೂರ್ತಯೇ ।
ಅಣಿಷ್ಠಾಯ ಸ್ಥವಿಷ್ಠಾಯ ಮಹಿಷ್ಠಾಯ ಚ ತೇ ನಮಃ ॥೭॥


ವರಿಷ್ಠಾಯ ವಸಿಷ್ಠಾಯ ಕನಿಷ್ಠಾಯ ನಮೋ ನಮಃ ।
ನೇದಿಷ್ಠಾಯ ಯವಿಷ್ಠಾಯ ಕ್ಷೇಪಿಷ್ಠಾಯ ಚ ತೇ ನಮಃ ॥೮॥


ಪಂಚಾತ್ಮನೇ ನಮಸ್ತುಭ್ಯಂ ಸರ್ವಾಂತರ್ಯಾಮಿಣೇ ನಮಃ ।
ಕಲಾಷೋಡಶರೂಪಾಯ ಸೃಷ್ಟಿಸ್ಥಿತ್ಯಂತಹೇತವೇ ॥೯॥


ನಮಸ್ತೇ ಗುಣರೂಪಾಯ ಗುಣರೂಪಾನುವರ್ತಿನೇ ।
ವ್ಯಸ್ತಾಯ ಚ ಸಮಸ್ತಾಯ ಸಮಸ್ತವ್ಯಸ್ತರೂಪಿಣೇ ॥೧೦॥


ಲೋಕಯಾತ್ರಾಪ್ರಸಿದ್ಧ್ಯರ್ಥಂ ಸೃಷ್ಟಬ್ರಹ್ಮಾದಿರೂಪಿಣೇ ।
ನಮಸ್ತುಭ್ಯಂ ನೃಸಿಂಹಾದಿಮೂರ್ತಿಭೇದಾಯ ವಿಷ್ಣವೇ ॥೧೧॥


ಆದಿಮಧ್ಯಾಂತಶೂನ್ಯಾಯ ತತ್ತ್ವಜ್ಞಾಯ ನಮೋ ನಮಃ ।
ಪ್ರಣವಪ್ರತಿಪಾದ್ಯಾಯ ನಮಃ ಪ್ರಣವರೂಪಿಣೇ ॥೧೨॥


ವಿಪಾಕೈಃ ಕರ್ಮಭಿಃ ಕ್ಲೇಶೈರಸ್ಪೃಷ್ಟವಪುಷೇ ನಮಃ ।
ನಮೋ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯದೇವಾಯ ತೇಜಸಾಂ ನಿಧಯೇ ನಮಃ ॥೧೩॥


ನಿತ್ಯಾಸಾಧಾರಣಾನೇಕಲೋಕರಕ್ಷಾಪರಿಚ್ಛದೇ ।
ಸಚ್ಚಿದಾನಂದರೂಪಾಯ ವರೇಣ್ಯಾಯ ನಮೋ ನಮಃ ॥೧೪॥


ಯಜಮಾನಾಯ ಯಜ್ಞಾಯ ಯಷ್ಟವ್ಯಾಯ ನಮೋ ನಮಃ ।
ಇಜ್ಯಾಫಲಾತ್ಮನೇ ತುಭ್ಯಂ ನಮಃ ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಶಾಲಿನೇ ॥೧೫॥


ನಮಃ ಪರಮಹಂಸಾಯ ನಮಃ ಸತ್ತ್ವಗುಣಾಯ ತೇ ।
ಸ್ಥಿತಾಯ ಪರಮೇ ವ್ಯೋಮ್ನಿ ಭೂಯೋ ಭೂಯೋ ನಮೋ ನಮಃ ॥೧೬॥


ಹರಿರ್ದೇಹಭೃತಾಮಾತ್ಮಾ ಪರಪ್ರಕೃತಿರೀಶ್ವರಃ ।
ತ್ವತ್ಪಾದಮೂಲಂ ಶರಣಂ ಯತಃ ಕ್ಷೇಮೋ ನೃಣಾಮಿಹ ॥೧೭॥


ಸಂಸಾರಸಾಗರೇ ಘೋರೇ ವಿಷಯಾವರ್ತಸಂಕುಲೇ ।
ಅಪಾರೇ ದುಸ್ತರೇಽಗಾಧೇ ಪತಿತಂ ಕರ್ಮಭಿಃ ಸ್ವಕೈಃ ॥೧೮॥


ಅನಾಥಮಗತಿಂ ಭೀರುಂ ದಯಯಾ ಪರಯಾ ಹರೇ ।
ಮಾಮುದ್ಧರ ದಯಾಸಿಂಧೋ ಸಿಂಧೋರಸ್ಮಾತ್ ಸುದುಸ್ತರಾತ್ ॥೧೯॥


ಮಂತ್ರಹೀನಂ ಕ್ರಿಯಾಹೀನಂ ಭಕ್ತಿಹೀನಂ ಯದರ್ಚಿತಮ್ ।
ತತ್ ಕ್ಷಂತವ್ಯಂ ಪ್ರಪನ್ನಾನಾಮಪರಾಧಸಹೋ ಹ್ಯಸಿ ॥೨೦॥


ಅಪರಾಧಸಹಸ್ರಭಾಜನಂ ಪತಿತಂ ಭೀಮಭವಾರ್ಣವೋದರೇ ।
ಅಗತಿಂ ಶರಣಾಗತಂ ಹರೇ ಕೃಪಯಾ ಕೇವಲಮಾತ್ಮಸಾತ್ ಕುರು ॥೨೧॥


ಜನ್ಮಪ್ರಭೃತಿ ದಾಸೋಽಸ್ಮಿ ಶಿಷ್ಯೋಽಸ್ಮಿ ತನಯೋಽಸ್ಮಿ ತೇ ।
ತ್ವಂ ಚ ಸ್ವಾಮೀ ಗುರುರ್ಮಾತಾ ಪಿತಾ ಚ ಮಮ ಬಾಂಧವಃ ॥೨೨॥


ನಾಹಂ ಹಿ ತ್ವಾ ಪ್ರಜಾನಾಮಿ ತ್ವಾಂ ಭಜಾಮ್ಯೇವ ಕೇವಲಮ್ ।
ಬುದ್ಧ್ವೈವಂ ಮಮ ಗೋವಿಂದ ಮುಕ್ತ್ಯುಪಾಯೇನ ಮಾಂ ಹರೇ ॥೨೩॥


ತ್ವಮೇವ ಯಚ್ಛ ಮೇ ಶ್ರೇಯೋ ನಿಯಮೇಽಪಿ ದಮೇಽಪಿ ಚ ।
ಬುದ್ಧಿಯೋಗಂ ಚ ಮೇ ದೇಹಿ ಯೇನ ತ್ವಾಮುಪಯಾಮ್ಯಹಮ್ ॥೨೪॥


ಪ್ರಿಯೋ ಮೇ ತ್ವಾಂ ವಿನಾ ನಾನ್ಯೋ ನೇದಂ ನೇದಮಿತೀತಿ ಚ ।
ಬುದ್ಧಿಂ ನೀತಿಂ ಚ ಮೇ ದೇಹಿ ಯೇನ ತ್ವಾಮುಪಯಾಮ್ಯಹಮ್ ॥೨೫॥


ಇತಿ ವಿಜ್ಞಾಪ್ಯ ದೇವೇಶಂ ವೈಶ್ವದೇವಂ ಸ್ವಧಾಮನಿ ।
ಕುರ್ಯಾತ್ ಪಂಚಮಹಾಯಜ್ಞಾನಪಿ ಗೃಹ್ಯೋಕ್ತವರ್ತ್ಮನಾ ॥೨೬॥


ಇತ್ಯಾದಿಸಮಯೇ ತಸ್ಯ ಪ್ರೋವಾಚ ಕಮಲಾಸನಃ ।
ವೇದಾನಾಂ ಸಾರಮುದ್ಧೃತ್ಯ ಸರ್ವಾಗಮಸಮೃದ್ಧಯೇ ॥೨೭॥


॥ ಇತಿ ಜಿತಂತೇಸ್ತೋತ್ರೇ ಪಂಚಮೋಽಧ್ಯಾಯಃ ॥


॥ ಇತಿ ಶ್ರೀಪಂಚರಾತ್ರಾಗಮೇ ಮಹೋಪನಿಷದಿ ಬ್ರಹ್ಮತಂತ್ರೇ ಶ್ರೀಮದಷ್ಟಾಕ್ಷರಕಲ್ಪೇ ಹಂಸ-ಬ್ರಹ್ಮಸಂವಾದೇ ಜಿತಂತೇಸ್ತೋತ್ರಮ್ ॥
********

chapter 1

।। अथ जितंते स्तोत्रे प्रथमोऽध्यायः ।।


ब्रह्मोवाच
जितं ते पुंडरीकाक्ष पूर्णषागुण्यविग्रह ।
परानंद परब्रह्मन् नमस्ते चतुरात्मने ॥१॥


नमस्ते पीतवसन नमः कटकहारिणे ।
नमो नीलालकाबद्ध वेणीसुंदरपुंगव ॥२॥


स्फुरद्वलयकेयूरनूपुरांगदभूषणैः ।
शोभनैर्भूषिताकार कल्याणगुणराशये ॥३॥


करुणापूर्णहृदय शंखचक्रगदाधर ।
अमृतानंदपूर्णाभ्यां लोचनाभ्यां विलोकय ॥४॥


कृशं कृतघ्नं दुष्कर्मकारिणं पापभाजनम् ।
अपराधसहस्राणां आकरं करुणाकर ॥५॥


कृपया मां केवलया गृहाण मथुराधिप ।
विषयार्णवमग्नं मामुद्धर्तुं त्वमिहार्हसि ॥६॥


पिता माता सुहृद्बंधुर्भ्राता पुत्रस्त्वमेव मे ।
विद्या धनं च कामश्च नान्यत् किंचित् त्वया विना ॥७॥


यत्र कुत्र स्थले वासो येषु केषु भवोऽस्तु मे ।
तव दास्यैकभावे स्यात् सदा सर्वत्र मे रतिः ॥८॥


मनसा कर्मणा वाचा शिरसा वा कथंचन ।
त्वां विना नान्यमुद्दिश्य करिष्ये किंचिदप्यहम् ॥९॥


पाहि पाहि जगन्नाथ कृपया भक्तवत्सल ।
अनाथोऽहमधन्योऽहमकृतार्थो ह्यकिंचनः ॥१०॥


नृशंसः पापकृत् क्रूरो वंचको निष्ठुरः सदा ।
भवार्णवे निमग्नं मामनन्यकरुणोदधे ॥११॥


करुणापूर्णदृष्टिभ्यां दीनं मामवलोकय ।
त्वदग्रे पतितं त्यक्तुं तावकं नार्हसि प्रभो ॥१२॥


मया कृतानि पापानि विविधानि पुनः पुनः ।
त्वत्पादपंकजं प्राप्तुं नान्यत् त्वत्करुणां विना ॥१३॥


साधनानि प्रसिद्धानि यागादीन्यब्जलोचन ।
त्वदाज्ञया प्रवृत्तानि त्वामुद्दिश्य कृतानि वै ॥१४॥


भक्त्यैकलभ्यः पुरुषोत्तमो हि
जगत्प्रसूतिस्थितिनाशहेतुः ।
अकिंचनं नान्यगतिं शरण्य
गृहाण मां क्लेशिनमंबुजाक्ष ॥


धर्मार्थकाममोक्षेषु नेच्छा मम कदाचन ।
त्वत्पादपंकजस्याधो जीवितं मम दीयताम् ॥१६॥


कामये तावकत्वेन परिचर्यासु वर्तनम् ।
नित्यं किंकरभावेन परिगृह्णीष्व मां विभो ॥१७॥


लोकं वैकुंठनामानं दिव्यं षागुण्यसंयुतम् ।
अवैष्णवानामप्राप्यं गुणत्रयविवर्जितम् ॥१८॥


नित्यं सिद्धैः समाकीर्णं त्वन्मयैः पांचकालिकैः ।
सभाप्रासादसंयुक्तं वनैश्चोपवनैः शुभैः ॥१९॥


वापीकूपतटाकैश्च वृक्षषंडैश्च मंडितम् ।
अप्राकृतं सुरैर्वंद्यमयुताकसमप्रभम् ॥२०॥


प्रकृष्टसत्त्वराशिं त्वां कदा द्रक्ष्यामि चक्षुषा ।
क्रीडंतं रमया सार्धं लीलाभूमिषु केशवम् ॥२१॥


मेघश्यामं विशालाक्षं कदा द्रक्ष्यामि चक्षुषा ।
उन्नसं चारुदशनं बिंबोष्ठं शोभनाननम् ॥२२॥


विशालवक्षसं श्रीशं कंबुग्रीवं जगद्गुरुम् ।
आजानुबाहुपरिघमुन्नतांसं मधुद्विषम् ॥२३॥


तनूदरं निम्ननाभिमापीनजघनं हरिम् ।
करभोरुं श्रियःकांतं कदा द्रक्ष्यामि चक्षुषा ॥२४॥


शंखचक्रगदापद्मैरंकितं पादपंकजम् ।
शरच्चंद्रशताक्रांतनखराजिविराजितम् ॥२५॥


सुरासुरैर्वंद्यमानमृषिभिर्वंदितं सदा ।
मूर्धानं मामकं देव तावकं मंडयिष्यति ॥२६॥


कदा गंभीरया वाचा श्रिया युक्तो जगत्पतिः ।
चामरव्यग्रहस्तं मामेवं कुर्विति वक्ष्यति ॥२७॥


कदाऽहं राजराजेन गणनाथेन चोदितः ।
चरेयं भगवत्पादपरिचर्यासु वर्तनम् ॥२८॥


शांताय सुविशुद्धाय तेजसे परमात्मने ।
नमः सर्वगुणातीतषागुण्यायादिवेधसे ॥२९॥


सत्यज्ञानानंतगुणब्रह्मणे चतुरात्मने ।
नमो भगवते तुभ्यं वासुदेवामितद्युते ॥३०॥


चतुःपंचनवव्यूहदशद्वादशमूर्तये ।
नमोऽनंताय विश्वाय विश्वातीताय चक्रिणे ॥३१॥


नमस्ते पंचकालज्ञ पंचकालपरायण ।
पंचकालैकमनसां त्वमेव गतिरव्ययः ॥३२॥


स्वमहिम्नि स्थितं देवं निरनिष्टं निरंजनम् ।
अप्रमेयमजं विष्णुं शरणं त्वां गतोऽस्म्यहम् ॥३३॥


वागतीतं परं शांतं कंजनाभं सुरेश्वरम् ।
तुरीयाद्यतिरक्तं त्वां कौस्तुभोद्भासिवक्षसम् ॥३४॥


विश्वरूपं विशालाक्षं कदा द्रक्ष्यामि चक्षुषा ।
मोक्षं सालोक्यसारूप्यं प्रार्थये न कदाचन ॥३५॥


इच्छाम्यहं महाभाग कारुण्यं तव सुव्रत ।
सकलावरणातीत किंकरोऽस्मि तवानघ ॥३६॥


पुनः पुनः किंकरोऽस्मि तवाहं पुरुषोत्तम ।
आसनाद्यनुयागांतमर्चनं यन्मया कृतम् ॥३७॥


भोगहीनं क्रियाहीनं मंत्रहीनमभक्तिकम् ।
तत्सर्वं क्षम्यतां देव दीनं मामत्मसात् कुरु ॥३८॥


इति स्तोत्रेण देवेशं स्तुत्वा मधुनिघातिनम् ।
यागावसानसमये देवदेवस्य चक्रिणः ।
नित्यं किंकरभावेन स्वात्मानं विनिवेदयेत् ॥३९॥



॥ इति जितंतेस्तोत्रे प्रथमोऽध्यायः ॥
*******

chapter 2

।। अथ जितंते स्तोत्रे द्वितीयोऽध्यायः ।।


जितं ते पुंडरीकाक्ष नमस्ते विश्वभावन ।
नमस्तेऽस्तु हृषिकेश महापुरुषपूर्वज ॥१॥


विज्ञापनमिदं देव शृणुष्व पुरुषोत्तम ।
नरनारायणाभ्यां च श्वेतद्वीपनिवासिभिः ॥२॥


नारदाद्यैर्मुनिगणैः सनकाद्यैश्च योगिभिः ।
ब्रह्मेशाद्यैः सुरगणैः पंचकालपरायणैः ॥३॥


पूज्यसे पुंडरीकाक्ष दिव्यैर्मंत्रैर्महात्मभिः ।
पाषंडधर्मसंकीणे भगवद्भक्तिवर्जिते ॥४॥


कलौ जातोऽस्मि देवेश सर्वधर्मबहिष्कृते ।
कथं त्वामसमा(दा)चारः पापप्रसवभूरुहः ॥५॥


अर्चयामि दयासिंधो पाहि मां शरणागतम् ।
तापत्रयदवाग्नौ मां दह्यमानं सदा विभो ॥६॥


पाहि मां पुंडरीकाक्ष केवलं कृपया तव ।
जन्ममृत्युजराव्याधिदुःखसंतप्तदेहिनम् ॥७॥


पालयाशु दृशा देव तव कारुण्यगर्भया ।
इंद्रियाणि मया जेतुमशक्यं पुरुषोत्तम ॥८॥


शरीरं मम देवेश व्याधिभिः परिपीडितम् ।
मनो मे पुंडरीकाक्ष विषयानेव धावति ॥९॥


वाणी मम हृषिकेश मिथ्यापारुष्यदूषिता ।
एवं साधनहीनोऽहं किं करिष्यामि केशव
रक्ष मां कृपया कृष्ण भवाब्धौ पतितं सदा ॥१०॥


अपराधसहस्राणां सहस्रमयुतं तथा ।
अर्बुदं चाप्यसंख्येयं करुणाब्धे क्षमस्व मे ॥११॥


यं चापराधं कृतवान् अज्ञानात् पुरुषोत्तम ।
अज्ञस्य मम देवेश तत् सर्वं क्षंतुमर्हसि ॥१२॥


अज्ञत्वादल्पशक्तित्वादालस्याद्दुष्टभावनात् ।
कृतापराधं कृपणं क्षंतुमर्हसि मां विभो ॥१३॥


अपराधसहस्राणि क्रियंतेऽहर्निशं मया ।
तानि सर्वाणि मे देव क्षमस्व मधुसूदन ॥१४॥


यज्जन्मनः प्रभृति मोहवशं गतेन
नानापराधशतमाचरितं मया ते ।
अंतर्बहिश्च सकलं तव पश्यतो हि
क्षंतुं त्वमर्हसि हरे करुणावशेन ॥१५॥


कर्मणा मनसा वाचा या चेष्टा मम नित्यशः ।
केशवाराधने सा स्याज्जन्मजन्मांतरेष्वपि ॥१६॥


॥ इति जितंते स्तोत्रे द्वितीयोऽध्यायः ॥
*********

chapter 3

।। अथ जितंते स्तोत्रे तृतीयोऽध्यायः ।।


जितं ते पुंडरीकाक्ष नमस्ते विश्वभावन ।
नमस्तेऽस्तु हृषीकेश महापुरुषपूर्वज ॥१॥


नमस्ते वासुदेवाय शांतानंदचिदात्मने ।
अध्यक्षाय स्वतंत्राय निरपेक्षाय शाश्वते ॥२॥


अच्युतायाविकाराय तेजसां निधये नमः ।
क्लेशकर्माद्यसंस्पृष्टपूर्णषाड्गुण्यमूर्तये ॥३॥


त्रिभिर्ज्ञानबलैश्वर्यवीर्यशक्त्योजसां युगैः ।
त्रिगुणाय नमस्तेऽस्तु नमस्ते चतुरात्मने ॥४॥


प्रधानपुरुषेशाय नमस्ते पुरुषोत्तम ।
चतुःपंचनवव्यूहदशद्वादशमूर्तये ॥५॥


अनेकमूर्तये तुभ्यममूर्तायैकमूर्तये ।
नारायण नमस्तेऽस्तु पुंडरीकायतेक्षण ॥६॥


सुभ्रूललाट सुमुख सुस्मिताधरविद्रुम ।
पीनवृत्तायतभुज श्रीवत्सकृतभूषण ॥७॥


तनुमध्यमहावक्षः पद्मनाभ नमोऽस्तु ते ।
विलासविक्रमाक्रांतत्रैलोक्यचरणांबुज ॥८॥


नमस्ते पीतवसन स्फुरन्मकरकुंडल ।
स्फुरत्किरीटकेयूर नूपुरांगदभूषण ॥९॥


पंचायुध नमस्तेऽस्तु नमस्ते पांचकालिक ।
पंचकालरतानां त्वं योगक्षेमं वह प्रभो ॥१०॥


नित्यज्ञानबलैश्वर्यभोगोपकरणाच्युत ।
नमस्ते ब्रह्मरुद्रादिलोकयात्राप्रवर्तक ॥११॥


जन्मप्रभृति दासोऽस्मि शिष्योऽस्मि तनयोऽस्मि ते ।
त्वं च स्वामी गुरुर्माता पिता च मम बांधवः ॥१२॥


अयि त्वां भगवन् ब्रह्मशिवशक्रमहर्षयः ।
द्रष्टुं यष्टुमभिष्टोतुमद्यापीश नहीशते ॥१३॥


तापत्रयमहाग्राहभीषणे भवसागरे ।
मज्जतां नाथ नौरेषा प्रणतिस्तु त्वदर्पिता ॥१४॥


अनाथाय जगन्नाथ शरण्य शरणार्थिने ।
प्रसीद सीदते मह्यं मुह्यते भक्तवत्सल ॥१५॥


मंत्रहीनं क्रियाहिनं भक्तिहीनं यदर्चनम् ।
तत् क्षंतव्यं प्रपन्नानामपराधसहो ह्यसि ॥१६॥


सर्वेषु देशकालेषु सर्वावस्थासु चाच्युत ।
किंकरोऽस्मि हृषीकेश भूयो भूयोऽस्मि किंकरः ॥१७॥


एकत्रिचतुरत्यंतचेष्टायेष्टकृते सदा ।
व्यक्तषागुण्यतत्त्वाय चतुरात्मात्मने नमः ॥१८॥


कर्मणा मनसा वाचा या चेष्टा मम नित्यशः ।
केशवाराधने सा स्याज्जन्मजन्मांतरेष्वपि ॥१९॥


॥ इति जितंतेस्तोत्रे तृतीयोऽध्यायः ॥
******

chapter 4

।। अथ जितंते स्तोत्रे चतुर्थोऽध्यायः ।।


जितं ते पुंडरीकाक्ष पूर्णषाड्गुण्यविग्रह ।
नमस्तेऽस्तु हृषीकेश महापुरुषपूर्वज ॥१॥


देवानां दानवानां च सामान्यमधिदैवतम् ।
सर्वदा चरणद्वंद्वं व्रजामि शरणं तव ॥२॥


एकस्त्वमस्य लोकस्य स्रष्टा संहारकस्तथा ।
अध्यक्षश्चानुमंता च गुणमायासमावृतः ॥३॥


संसारसागरं घोरमनंतक्लेशभाजनम् ।
त्वामेव शरणं प्राप्य निस्तरंति मनीषिणः ॥४॥


न ते रूपं न चाकारो नायुधानि न चास्पदम् ।
तथाऽपि पुरुषाकारो भक्तानां त्वं प्रकाशसे ॥५॥


नैव किंचित्परोक्षं ते प्रत्यक्षोऽसि न कस्यचित् ।
नैव किंचिदसिद्धं ते न च सिद्धोऽसि कर्हिचित् ॥६॥


कार्याणां कारणं पूर्वं वचसां वाच्यमुत्तमम् ।
योगानां परमां सिद्धिं परमं ते पदं विदुः ॥७॥


अहं भीतोऽस्मि देवेश संसारेऽस्मिन् भयावहे ।
पाहि मां पुंडरीकाक्ष न जाने शरणं परम् ॥८॥


कालेष्वपि च सर्वेषु दिक्षु सर्वासु चाच्युत ।
शरीरे च गतौ चास्य वर्तते मे महद्भयम् ॥९॥


त्वत्पादकमलादन्यन्न मे जन्मांतरेष्वपि ।
निमित्तं कुशलस्यास्ति येन गच्छामि सद्गतिम् ॥१०॥


विज्ञानं यदिदं प्राप्तं यदिदं ज्ञानमूर्जितम् ।
जन्मांतरेऽपि देवेश मा भूदस्य परिक्षयः ॥११॥


दुर्गतावपि जातायां त्वद्गतो मे मनोरथः ।
यदि नाशं न विंदेत तावताऽस्मि कृती सदा ॥१२॥


न कामकलुषं चित्तं मम ते पादयोः स्थितम् ।
कामये वैष्णवत्वं च सर्वजन्मसु केवलम् ॥१३॥


अज्ञानाद्यदि वा ज्ञानादशुभं यत्कृतं मया ।
क्षंतुमर्हसि देवेश दास्येन च गृहाण माम् ॥१४॥


सर्वेषु देशकालेषु सर्वावस्थासु चाच्युत ।
किंकरोऽस्मि हृषीकेश भूयो भूयोऽस्मि किंकरः ॥१५॥


इत्येवमनया स्तुत्या स्तुत्वा देवं दिने दिने ।
किंकरोऽस्मीति चात्मानं देवाय विनिवेदयेत् ॥१६॥


मादृशो न परः पापी त्वादृशो न दयापरः ।
इति मत्वा जगन्नाथ रक्ष मां गरुडध्वज ॥१७॥


यच्चापराधं कृतवानज्ञानात् पुरुषोत्तम ।
अज्ञस्य मम देवेश तत्सर्वं क्षंतुमर्हसि ॥१८॥


अहंकारार्थकामेषु प्रीतिरद्यैव नश्यतु ।
त्वां प्रपन्नस्य मे सैव वर्धतां श्रीपते त्वयि ॥१९॥


क्वाहमत्यंतदुर्बुद्धिः क्व नु चात्महितेक्षणम् ।
यद्धितं मम देवेश तदाज्ञापय माधव ॥२०॥


सोऽहं ते देव देवेश नार्चनादौ स्तुतौ न च ।
सामर्थ्यवान् कृपामात्रमनोवृत्तिः प्रसीद मे ॥२१॥


उपचारापदेशेन क्रियंतेऽहर्निशं मया ।
अपचारानिमान् सर्वान् क्षमस्व पुरुषोत्तम ॥२२॥


न जाने कर्म यत्किंचिन्नापि लौकिकवैदिके ।
न निषेधविधी विष्णो तव दासोऽस्मि केवलम् ॥२३॥


स त्वं प्रसीद भगवन् कुरु मय्यनाथे
विष्णो कृपां परमकारुणिकः किल त्वम् ।
संसारसागरनिमग्नमनंतदीनम्
उद्धर्तुमर्हसि हरे पुरुषोत्तमोऽसि ॥२४॥


करचरणकृतं वा कायजं कर्मजं वा
श्रवणमननजं वा मानसं वाऽपराधम् ।
विहितमविहितं वा सर्वमेतत् क्षमस्व
जय जय करुणाब्धे श्रीपते श्रीमुकुंद ॥२५॥


कर्मणा मनसा वाचा या चेष्टा मम नित्यशः ।
केशवाराधने सा स्याज्जन्मजन्मांतरेष्वपि ॥२६॥


॥ इति जितंतेस्तोत्रे चतुर्थोऽध्यायः ॥
********

chapter 5

।। अथ जितंते स्तोत्रे पंचमोऽध्यायः ।।


जितं ते पुंडरीकाक्ष नमस्ते विश्वभावन ।
नमस्तेऽस्तु हृषीकेश महापुरुषपूर्वज ॥१॥


नमस्ते वासुदेवाय शांतानंदचिदात्मने ।
अजिताय नमस्तुभ्यं षागुण्यनिधये नमः ॥२॥


अध्यक्षाय स्वतंत्राय निरपेक्षाय शाश्वते ।
महाविभूतिसंस्थाय नमस्ते पुरुषोत्तम ॥३॥


सहस्रशिरसे तुभ्यं सहस्रचरणाय ते ।
सहस्रबाहवे तुभ्यं सहस्रनयनाय ते ॥४॥


प्रधानपुरुषेशाय नमस्ते पुरुषोत्तम ।
अमूर्तये नमस्तुभ्यमेकमूर्ताय ते नमः ॥५॥


अनेकमूर्तये तुभ्यमक्षराय च ते नमः ।
व्यापिने वेदवेद्याय नमस्ते परमात्मने ॥६॥


चिन्मात्ररूपिणे तुभ्यं नमस्तुर्यादिमूर्तये ।
अणिष्ठाय स्थविष्ठाय महिष्ठाय च ते नमः ॥७॥


वरिष्ठाय वसिष्ठाय कनिष्ठाय नमो नमः ।
नेदिष्ठाय यविष्ठाय क्षेपिष्ठाय च ते नमः ॥८॥


पंचात्मने नमस्तुभ्यं सर्वांतर्यामिणे नमः ।
कलाषोडशरूपाय सृष्टिस्थित्यंतहेतवे ॥९॥


नमस्ते गुणरूपाय गुणरूपानुवर्तिने ।
व्यस्ताय च समस्ताय समस्तव्यस्तरूपिणे ॥१०॥


लोकयात्राप्रसिद्ध्यर्थं सृष्टब्रह्मादिरूपिणे ।
नमस्तुभ्यं नृसिंहादिमूर्तिभेदाय विष्णवे ॥११॥


आदिमध्यांतशून्याय तत्त्वज्ञाय नमो नमः ।
प्रणवप्रतिपाद्याय नमः प्रणवरूपिणे ॥१२॥


विपाकैः कर्मभिः क्लेशैरस्पृष्टवपुषे नमः ।
नमो ब्रह्मण्यदेवाय तेजसां निधये नमः ॥१३॥


नित्यासाधारणानेकलोकरक्षापरिच्छदे ।
सच्चिदानंदरूपाय वरेण्याय नमो नमः ॥१४॥


यजमानाय यज्ञाय यष्टव्याय नमो नमः ।
इज्याफलात्मने तुभ्यं नमः स्वाध्यायशालिने ॥१५॥


नमः परमहंसाय नमः सत्त्वगुणाय ते ।
स्थिताय परमे व्योम्नि भूयो भूयो नमो नमः ॥१६॥


हरिर्देहभृतामात्मा परप्रकृतिरीश्वरः ।
त्वत्पादमूलं शरणं यतः क्षेमो नृणामिह ॥१७॥


संसारसागरे घोरे विषयावर्तसंकुले ।
अपारे दुस्तरेऽगाधे पतितं कर्मभिः स्वकैः ॥१८॥


अनाथमगतिं भीरुं दयया परया हरे ।
मामुद्धर दयासिंधो सिंधोरस्मात् सुदुस्तरात् ॥१९॥


मंत्रहीनं क्रियाहीनं भक्तिहीनं यदर्चितम् ।
तत् क्षंतव्यं प्रपन्नानामपराधसहो ह्यसि ॥२०॥


अपराधसहस्रभाजनं पतितं भीमभवार्णवोदरे ।
अगतिं शरणागतं हरे कृपया केवलमात्मसात् कुरु ॥२१॥


जन्मप्रभृति दासोऽस्मि शिष्योऽस्मि तनयोऽस्मि ते ।
त्वं च स्वामी गुरुर्माता पिता च मम बांधवः ॥२२॥


नाहं हि त्वा प्रजानामि त्वां भजाम्येव केवलम् ।
बुद्ध्वैवं मम गोविंद मुक्त्युपायेन मां हरे ॥२३॥


त्वमेव यच्छ मे श्रेयो नियमेऽपि दमेऽपि च ।
बुद्धियोगं च मे देहि येन त्वामुपयाम्यहम् ॥२४॥


प्रियो मे त्वां विना नान्यो नेदं नेदमितीति च ।
बुद्धिं नीतिं च मे देहि येन त्वामुपयाम्यहम् ॥२५॥


इति विज्ञाप्य देवेशं वैश्वदेवं स्वधामनि ।
कुर्यात् पंचमहायज्ञानपि गृह्योक्तवर्त्मना ॥२६॥


इत्यादिसमये तस्य प्रोवाच कमलासनः ।
वेदानां सारमुद्धृत्य सर्वागमसमृद्धये ॥२७॥

॥ इति जितंतेस्तोत्रे पंचमोऽध्यायः ॥


॥ इति श्रीपंचरात्रागमे महोपनिषदि ब्रह्मतंत्रे श्रीमदष्टाक्षरकल्पे हंस-ब्रह्मसंवादे जितंते स्तोत्रम् ॥
*********