ತ್ರಿಪುರಸುನ್ದರೀಮಾನಸಪೂಜಾಸ್ತೋತ್ರಮ್
ಶ್ರೀಃ
ಮಮ ನ ಭಜನಶಕ್ತಿಃ ಪಾದಯೋಸ್ತೇ ನ ಭಕ್ತಿ-
ರ್ನ ಚ ವಿಷಯವಿರಕ್ತಿರ್ಧ್ಯಾನಯೋಗೇ ನ ಸಕ್ತಿಃ ।
ಇತಿ ಮನಸಿ ಸದಾಹಂ ಚಿನ್ತಯನ್ನಾದ್ಯಶಕ್ತೇ
ರುಚಿರವಚನಪುಷ್ಪೈರರ್ಚನಂ ಸಂಚಿನೋಮಿ ॥ 1॥
ವ್ಯಾಪ್ತಂ ಹಾಟಕವಿಗ್ರಹೈರ್ಜಲಚರೈರಾರೂಢದೇವವ್ರಜೈಃ
ಪೋತೈರಾಕುಲಿತಾನ್ತರಂ ಮಣಿಧರೈರ್ಭೂಮೀಧರೈರ್ಭೂಷಿತಮ್ ।
ಆರಕ್ತಾಮೃತಸಿನ್ಧುಮುದ್ಧುರಚಲದ್ವಿಚೀಚಯವ್ಯಾಕುಲ-
ವ್ಯೋಮಾನಂ ಪರಿಚಿನ್ತ್ಯ ಸನ್ತತಮಹೋ ಚೇತಃ ಕೃತಾರ್ಥೀಭವ ॥ 2॥
ತಸ್ಮಿನ್ನುಜ್ಜ್ವಲರತ್ನಜಾಲವಿಲಸತ್ಕಾನ್ತಿಚ್ಛಟಾಭಿಃ ಸ್ಫುಟಂ
ಕುರ್ವಾಣಂ ವಿಯದಿನ್ದ್ರಚಾಪನಿಚಯೈರಾಚ್ಛಾದಿತಂ ಸರ್ವತಃ ।
ಉಚ್ಚೈಃಶೃಂಗನಿಷಣ್ಣದಿವ್ಯವನಿತಾಬೃನ್ದಾನನಪ್ರೋಲ್ಲಸ-
ದ್ಗೀತಾಕರ್ಣನನಿಶ್ಚಲಾಖಿಲಮೃಗಂ ದ್ವೀಪಂ ನಮಸ್ಕುರ್ಮಹೇ ॥ 3॥
ಜಾತೀಚಮ್ಪಕಪಾಟಲಾದಿಸುಮನಃಸೌರಭ್ಯಸಮ್ಭಾವಿತಂ
ಹ್ರೀಂಕಾರಧ್ವನಿಕಂಠಕೋಕಿಲಕುಹೂಪ್ರೋಲ್ಲಾಸಿಚೂತದ್ರುಮಮ್ ।
ಆವಿರ್ಭೂತಸುಗನ್ಧಿಚನ್ದನವನಂ ದೃಷ್ಟಿಪ್ರಿಯಂ ನನ್ದನಂ
ಚಂಚಚ್ಚಂಚಲಚಂಚರಿಕಚಟುಲಂ ಚೇತಶ್ಚಿರಂ ಚಿನ್ತಯ ॥ 4॥
ಪರಿಪತಿತಪರಾಗೈಃ ಪಾಟಲಕ್ಷೋಣಿಭಾಗೋ
ವಿಕಸಿತಕುಸುಮೋಚ್ಚೈಃ ಪೀತಚನ್ದ್ರಾರ್ಕರಶ್ಮಿಃ ।
ಅಲಿಶುಕಪಿಕರಾಜೀಕೂಜಿತೈಃ ಶ್ರೋತ್ರಹಾರೀ
ಸ್ಫುರತು ಹೃದಿ ಮದೀಯೇ ನೂನಮುದ್ಯಾನರಾಜಃ ॥ 5॥
ರಮ್ಯದ್ವಾರಪುರಪ್ರಚಾರತಮಸಾಂ ಸಂಹಾರಕಾರಿಪ್ರಭ
ಸ್ಫೂರ್ಜತ್ತೋರಣಭಾರಹಾರಕಮಹಾವಿಸ್ತಾರಹಾರದ್ಯುತೇ ।
ಕ್ಷೋಣೀಮಂಡಲಹೇಮಹಾರವಿಲಸತ್ಸಂಸಾರಪಾರಪ್ರದ
ಪ್ರೋದ್ಯದ್ಭಕ್ತಮನೋವಿಹಾರ ಕನಕಪ್ರಾಕಾರ ತುಭ್ಯಂ ನಮಃ ॥ 6॥
ಉದ್ಯತ್ಕಾನ್ತಿಕಲಾಪಕಲ್ಪಿತನಭಃಸ್ಫೂರ್ಜದ್ವಿತಾನಪ್ರಭ
ಸತ್ಕೃಷ್ಣಾಗರುಧೂಪವಾಸಿತವಿಯತ್ಕಾಷ್ಠಾನ್ತರೇ ವಿಶ್ರುತಃ ।
ಸೇವಾಯಾತಸಮಸ್ತದೈವತಗಣೈರಾಸೇವ್ಯಮಾನೋಽನಿಶಂ
ಸೋಽಯಂ ಶ್ರೀಮಣಿಮಂಡಪೋಽನವರತಂ ಮಚ್ಚೇತಸಿ ದ್ಯೋತತಾಮ್ ॥ 7॥
ಕ್ವಾಪಿ ಪ್ರೋದ್ಭಟಪದ್ಮರಾಗಕಿರಣವ್ರಾತೇನ ಸನ್ಧ್ಯಾಯಿತಂ
ಕುತ್ರಾಪಿ ಸ್ಫುಟವಿಸ್ಫುರನ್ಮರಕತದ್ಯುತ್ಯಾ ತಮಿಸ್ರಾಯಿತಮ್ ।
ಮಧ್ಯಾಲಮ್ಬಿವಿಶಾಲಮೌಕ್ತಿಕರುಚಾ ಜ್ಯೋತ್ಸ್ನಾಯಿತಂ ಕುತ್ರಚಿ-
ನ್ಮಾತಃ ಶ್ರೀಮಣಿಮನ್ದಿರಂ ತವ ಸದಾ ವನ್ದಾಮಹೇ ಸುನ್ದರಮ್ ॥ 8॥
ಉತ್ತುಂಗಾಲಯವಿಸ್ಫುರನ್ಮರಕತಪ್ರೋದ್ಯತ್ಪ್ರಭಾಮಂಡಲಾ-
ನ್ಯಾಲೋಕ್ಯಾಂಕುರಿತೋತ್ಸವೈರ್ನವತೃಣಾಕೀರ್ಣಸ್ಥಲೀಶಂಕಯಾ ।
ನೀತೋ ವಾಜಿಭಿರುತ್ಪಥಂ ಬತ ರಥಃ ಸೂತೇನ ತಿಗ್ಮದ್ಯುತೇ-
ರ್ವಲ್ಗಾವಲ್ಗಿಗತಹಸ್ತಮಸ್ತಶಿಖರಂ ಕಷ್ಟೈರಿತಃ ಪ್ರಾಪ್ಯತೇ ॥ 9॥
ಮಣಿಸದನಸಮುದ್ಯತ್ಕಾನ್ತಿಧಾರಾನುರಕ್ತೇ
ವಿಯತಿ ಚರಮಸನ್ಧ್ಯಾಶಂಕಿನೋ ಭಾನುರಥ್ಯಾಃ ।
ಶಿಥಿಲಿತಗತಕುಪ್ಯತ್ಸೂತಹುಂಕಾರನಾದೈಃ
ಕಥಮಪಿ ಮಣಿಗೇಹಾದುಚ್ಚಕೈರುಚ್ಚಲನ್ತಿ ॥ 10॥
ಭಕ್ತ್ಯಾ ಕಿಂ ನು ಸಮರ್ಪಿತಾನಿ ಬಹುಧಾ ರತ್ನಾನಿ ಪಾಥೋಧಿನಾ
ಕಿಂ ವಾ ರೋಹಣಪರ್ವತೇನ ಸದನಂ ಯೈರ್ವಿಶ್ವಕರ್ಮಾಕರೋತ್ ।
ಆ ಜ್ಞಾತಂ ಗಿರಿಜೇ ಕಟಾಕ್ಷಕಲಯಾ ನೂನಂ ತ್ವಯಾ ತೋಷಿತೇ
ಶಮ್ಭೌ ನೃತ್ಯತಿ ನಾಗರಾಜಫಣಿನಾ ಕೀರ್ಣಾ ಮಣಿಶ್ರೇಣಯಃ ॥ 11॥ ವಿದೂರಮುಕ್ತವಾಹನೈರ್ವಿನಮ್ರಮೌಲಿಮಂಡಲೈ-
ರ್ನಿಬದ್ಧಹಸ್ತಸಮ್ಪುಟೈಃ ಪ್ರಯತ್ನಸಂಯತೇನ್ದ್ರಿಯೈಃ ।
ವಿರಿಂಚಿವಿಷ್ಣುಶಂಕರಾದಿಭಿರ್ಮುದಾ ತವಾಮ್ಬಿಕೇ
ಪ್ರತೀಕ್ಷ್ಯಮಾಣನಿರ್ಗಮೋ ವಿಭಾತಿ ರತ್ನಮಂಡಪಃ ॥ 12॥
ಧ್ವನನ್ಮೃದಂಗಕಾಹಲಃ ಪ್ರಗೀತಕಿಂನರೀಗಣಃ
ಪ್ರನೃತ್ತದಿವ್ಯಕನ್ಯಕಃ ಪ್ರವೃತ್ತಮಂಗಲಕ್ರಮಃ ।
ಪ್ರಕೃಷ್ಟಸೇವಕವ್ರಜಃ ಪ್ರಹೃಷ್ಟಭಕ್ತಮಂಡಲೋ
ಮುದೇ ಮಮಾಸ್ತು ಸನ್ತತಂ ತ್ವದೀಯರತ್ನಮಂಡಪಃ ॥ 13॥
ಪ್ರವೇಶನಿರ್ಗಮಾಕುಲೈಃ ಸ್ವಕೃತ್ಯರಕ್ತಮಾನಸೈ-
ರ್ಬಹಿಸ್ಥಿತಾಮರಾವಲೀವಿಧೀಯಮಾನಭಕ್ತಿಭಿಃ ।
ವಿಚಿತ್ರವಸ್ತ್ರಭೂಷಣೈರುಪೇತಮಂಗನಾಜನೈಃ
ಸದಾ ಕರೋತು ಮಂಗಲಂ ಮಮೇಹ ರತ್ನಮಂಡಪಃ ॥ 14॥
ಸುವರ್ಣರತ್ನಭೂಷಿತೈರ್ವಿಚಿತ್ರವಸ್ತ್ರಧಾರಿಭಿ-
ರ್ಗೃಹೀತಹೇಮಯಷ್ಟಿಭಿರ್ನಿರುದ್ಧಸರ್ವದೈವತೈಃ ।
ಅಸಂಖ್ಯಸುನ್ದರೀಜನೈಃ ಪುರಸ್ಥಿತೈರಧಿಷ್ಠಿತೋ
ಮದೀಯಮೇತು ಮಾನಸಂ ತ್ವದೀಯತುಂಗತೋರಣಃ ॥ 15॥
ಇನ್ದ್ರಾದೀಂಶ್ಚ ದಿಗೀಶ್ವರಾನ್ಸಹಪರಿವಾರಾನಥೋ ಸಾಯುಧಾ-
ನ್ಯೋಷಿದ್ರೂಪಧರಾನ್ಸ್ವದಿಕ್ಷು ನಿಹಿತಾನ್ಸಂಚಿನ್ತ್ಯ ಹೃತ್ಪಂಕಜೇ ।
ಶಂಖೇ ಶ್ರೀವಸುಧಾರಯಾ ವಸುಮತೀಯುಕ್ತಂ ಚ ಪದ್ಮಂ ಸ್ಮರ-
ನ್ಕಾಮಂ ನೌಮಿ ರತಿಪ್ರಿಯಂ ಸಹಚರಂ ಪ್ರೀತ್ಯಾ ವಸನ್ತಂ ಭಜೇ ॥ 16॥
ಗಾಯನ್ತೀಃ ಕಲವೀಣಯಾತಿಮಧುರಂ ಹುಂಕಾರಮಾತನ್ವತೀ-
ರ್ದ್ವಾರಾಭ್ಯಾಸಕೃತಸ್ಥಿತೀರಿಹ ಸರಸ್ವತ್ಯಾದಿಕಾಃ ಪೂಜಯನ್ ।
ದ್ವಾರೇ ನೌಮಿ ಮದೋನ್ಮದಂ ಸುರಗಣಾಧೀಶಂ ಮದೇನೋನ್ಮದಾಂ
ಮಾತಂಗೀಮಸಿತಾಮ್ಬರಾಂ ಪರಿಲಸನ್ಮುಕ್ತಾವಿಭೂಷಾಂ ಭಜೇ ॥ 17॥
ಕಸ್ತೂರಿಕಾಶ್ಯಾಮಲಕೋಮಲಾಂಗೀಂ
ಕಾದಮ್ಬರೀಪಾನಮದಾಲಸಾಂಗೀಮ್ ।
ವಾಮಸ್ತನಾಲಿಂಗಿತರತ್ನವೀಣಾಂ
ಮಾತಂಗಕನ್ಯಾಂ ಮನಸಾ ಸ್ಮರಾಮಿ ॥ 18॥
ವಿಕೀರ್ಣಚಿಕುರೋತ್ಕರೇ ವಿಗಲಿತಾಮ್ಬರಾಡಮ್ಬರೇ
ಮದಾಕುಲಿತಲೋಚನೇ ವಿಮಲಭೂಷಣೋದ್ಭಾಸಿನಿ ।
ತಿರಸ್ಕರಿಣಿ ತಾವಕಂ ಚರಣಪಂಕಜಂ ಚಿನ್ತಯ-
ನ್ಕರೋಮಿ ಪಶುಮಂಡಲೀಮಲಿಕಮೋಹದುಘ್ಧಾಶಯಾಮ್ ॥ 19॥
ಪ್ರಮತ್ತವಾರುಣೀರಸೈರ್ವಿಘೂರ್ಣಮಾನಲೋಚನಾಃ
ಪ್ರಚಂಡದೈತ್ಯಸೂದನಾಃ ಪ್ರವಿಷ್ಟಭಕ್ತಮಾನಸಾಃ ।
ಉಪೋಢಕಜ್ಜಲಚ್ಛವಿಚ್ಛಟಾವಿರಾಜಿವಿಗ್ರಹಃ
ಕಪಾಲಶೂಲಧಾರಿಣೀಃ ಸ್ತುವೇ ತ್ವದೀಯದೂತಿಕಾಃ ॥ 20॥
ಸ್ಫೂರ್ಜನ್ನವ್ಯಯವಾಂಕುರೋಪಲಸಿತಾಭೋಗೈಃ ಪುರಃ ಸ್ಥಾಪಿತೈ-
ರ್ದೀಪೋದ್ಭಾಸಿಶರಾವಶೋಭಿತಮುಖೈಃ ಕುಮ್ಭೈರ್ನವೈಃ ಶೋಭಿನಾ ।
ಸ್ವರ್ಣಾಬದ್ಧವಿಚಿತ್ರರತ್ನಪಟಲೀಚಂಚತ್ಕಪಾಟಶ್ರಿಯಾ
ಯುಕ್ತಂ ದ್ವಾರಚತುಷ್ಟಯೇನ ಗಿರಿಜೇ ವನ್ದೇ ಮಣೀ ಮನ್ದಿರಮ್ ॥ 21॥
ಆಸ್ತೀರ್ಣಾರುಣಕಮ್ಬಲಾಸನಯುತಂ ಪುಷ್ಪೋಪಹಾರಾನ್ವಿತಂ
ದೀಪ್ತಾನೇಕಮಣಿಪ್ರದೀಪಸುಭಗಂ ರಾಜದ್ವಿತಾನೋತ್ತಮಮ್ ।
ಧೂಪೋದ್ಗಾರಿಸುಗನ್ಧಿಸಮ್ಭ್ರಮಮಿಲದ್ಭೃಂಗಾವಲೀಗುಂಜಿತಂ
ಕಲ್ಯಾಣಂ ವಿತನೋತು ಮೇಽನವರತಂ ಶ್ರೀಮಂಡಪಾಭ್ಯನ್ತರಮ್ ॥ 22॥
ಕನಕರಚಿತೇ ಪಂಚಪ್ರೇತಾಸನೇನ ವಿರಾಜಿತೇ
ಮಣಿಗಣಚಿತೇ ರಕ್ತಶ್ವೇತಾಮ್ಬರಾಸ್ತರಣೋತ್ತಮೇ ।
ಕುಸುಮಸುರಭೌ ತಲ್ಪೇ ದಿವ್ಯೋಪಧಾನಸುಖಾವಹೇ
ಹೃದಯಕಮಲೇ ಪ್ರಾದುರ್ಭೂತಾಂ ಭಜೇ ಪರದೇವತಾಮ್ ॥ 23॥
ಸರ್ವಾಂಗಸ್ಥಿತಿರಮ್ಯರೂಪರುಚಿರಾಂ ಪ್ರಾತಃ ಸಮಭ್ಯುತ್ಥಿತಾಂ
ಜೃಮ್ಭಾಮಂಜುಮುಖಾಮ್ಬುಜಾಂ ಮಧುಮದವ್ಯಾಘೂರ್ಣದಕ್ಷಿತ್ರಯಾಮ್ ।
ಸೇವಾಯಾತಸಮಸ್ತಸಂನಿಧಿಸಖೀಃ ಸಂಮಾನಯನ್ತೀಂ ದೃಶಾ
ಸಮ್ಪಶ್ಯನ್ಪರದೇವತಾಂ ಪರಮಹೋ ಮನ್ಯೇ ಕೃತಾರ್ಥಂ ಜನುಃ ॥ 24॥
ಉಚ್ಚೈಸ್ತೋರಣವರ್ತಿವಾದ್ಯನಿವಹಧ್ವಾನೇ ಸಮುಜ್ಜೃಮ್ಭಿತೇ
ಭಕ್ತೈರ್ಭೂಮಿವಿಲಗ್ನಮೌಲಿಭಿರಲಂ ದಂಡಪ್ರಣಾಮೇ ಕೃತೇ ।
ನಾನಾರತ್ನಸಮೂಹನದ್ಧಕಥನಸ್ಥಾಲೀಸಮುದ್ಭಾಸಿತಾಂ
ಪ್ರಾತಸ್ತೇ ಪರಿಕಲ್ಪಯಾಮಿ ಗಿರಿಜೇ ನೀರಾಜನಾಮುಜ್ಜ್ವಲಾಮ್ ॥ 25॥
ಪಾದ್ಯಂ ತೇ ಪರಿಕಲ್ಪಯಾಮಿ ಪದಯೋರರ್ಘ್ಯಂ ತಥಾ ಹಸ್ತಯೋಃ
ಸೌಧೀಭಿರ್ಮಧುಪರ್ಕಮಮ್ಬ ಮಧುರಂ ಧಾರಾಭಿರಾಸ್ವಾದಯ ।
ತೋಯೇನಾಚಮನಂ ವಿಧೇಹಿ ಶುಚಿನಾ ಗಾಂಗೇನ ಮತ್ಕಲ್ಪಿತಂ
ಸಾಷ್ಟಾಂಗಂ ಪ್ರಣಿಪಾತಮೀಶದಯಿತೇ ದೃಷ್ಟ್ಯಾ ಕೃತಾರ್ಥೀ ಕುರು ॥ 26॥
ಮಾತಃ ಪಶ್ಯ ಮುಖಾಮ್ಬುಜಂ ಸುವಿಮಲೇ ದತ್ತೇ ಮಯಾ ದರ್ಪಣೇ
ದೇವಿ ಸ್ವೀಕುರು ದನ್ತಧಾವನಮಿದಂ ಗಂಗಾಜಲೇನಾನ್ವಿತಮ್ ।
ಸುಪ್ರಕ್ಷಾಲಿತಮಾನನಂ ವಿರಚಯನ್ಸ್ನಿಗ್ಧಾಮ್ಬರಪ್ರೋಂಛನಂ
ದ್ರಾಗಂಗೀಕುರು ತತ್ತ್ವಮಮ್ಬ ಮಧುರಂ ತಾಮ್ಬೂಲಮಾಸ್ವಾದಯ ॥ 27॥
ನಿಧೇಹಿ ಮಣಿಪಾದುಕೋಪರಿ ಪದಾಮ್ಬುಜಂ ಮಜ್ಜನಾ-
ಲಯಂ ವ್ರಜ ಶನೈಃ ಸಖೀಕೃತಕರಾಮ್ಬುಜಾಲಮ್ಬನಮ್ ।
ಮಹೇಶಿ ಕರುಣಾನಿಧೇ ತವ ದೃಗನ್ತಪಾತೋತ್ಸುಕಾ-
ನ್ವಿಲೋಕಯ ಮನಾಗಮೂನುಭಯಸಂಸ್ಥಿತಾನ್ದೈವತಾನ್ ॥ 28॥
ಹೇಮರತ್ನವರಣೇನ ವೇಷ್ಟಿತಂ
ವಿಸ್ತೃತಾರುಣವಿತಾನಶೋಭಿತಮ್ ।
ಸಜ್ಜಸರ್ವಪರಿಚಾರಿಕಾಜನಂ
ಪಶ್ಯ ಮಜ್ಜನಗೃಹಂ ಮನೋ ಮಮ ॥ 29॥
ಕನಕಕಲಶಜಾಲಸ್ಫಾಟಿಕಸ್ನಾನಪೀಠಾ-
ದ್ಯುಪಕರಣವಿಶಾಲಂ ಗನ್ಧಮತ್ತಾಲಿಮಾಲಮ್ ।
ಸ್ಫುರದರುಣವಿತಾಂ ಮಂಜುಗನ್ಧರ್ವಗಾನಂ
ಪರಮಶಿವಮಹೇಲೇ ಮಜ್ಜನಾಗಾರಮೇಹಿ ॥ 30॥
ಪೀನೋತ್ತುಂಗಪಯೋಧರಾಃ ಪರಿಲಸತ್ಸಮ್ಪೂರ್ಣಚನ್ದ್ರಾನನಾ
ರತ್ನಸ್ವರ್ಣವಿನಿರ್ಮಿತಾಃ ಪರಿಲಸತ್ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಮ್ಬರಪ್ರಾವೃತಾಃ ।
ಹೇಮಸ್ನಾನಘಟೀಸ್ತಥಾ ಮೃದುಪಟಿರುದ್ವರ್ತನಂ ಕೌಸುಮಂ
ತೈಲಂ ಕಂಕತಿಕಂ ಕರೇಷು ದಧತೀರ್ವನ್ದೇಽಮ್ಬ ತೇ ದಾಸಿಕಾಃ ॥ 31॥
ತತ್ರ ಸ್ಫಾಟಿಕಪೀಠಮೇತ್ಯ ಶನಕೈರುತ್ತಾರಿತಾಲಂಕೃತಿ-
ರ್ನೀಚೈರುಜ್ಝಿತಕಂಚುಕೋಪರಿಹಿತಾರಕ್ತೋತ್ತರೀಯಾಮ್ಬರಾ ।
ವೇಣೀಬನ್ಧಮಪಾಸ್ಯ ಕಂಕತಿಕಯಾ ಕೇಶಪ್ರಸಾದಂ ಮನಾ-
ಕ್ಕುರ್ವಾಣಾ ಪರದೇವತಾ ಭಗವತೀ ಚಿತ್ತೇ ಮಮ ದ್ಯೋತತಾಮ್ ॥ 32॥
ಅಭ್ಯಂಗಂ ಗಿರಿಜೇ ಗೃಹಾಣ ಮೃದುನಾ ತೈಲೇನ ಸಮ್ಪಾದಿತಂ
ಕಾಶ್ಮೀರೈರಗರುದ್ರವೈರ್ಮಲಯಜೈರುದ್ವರ್ತನಂ ಕಾರಯ ।
ಗೀತೇ ಕಿಂನರಕಾಮಿನೀಭಿರಭಿತೋ ವಾದ್ಯೇ ಮುದಾ ವಾದಿತೇ
ನೃತ್ಯನ್ತೀಮಿಹ ಪಶ್ಯ ದೇವಿ ಪುರತೋ ದಿವ್ಯಾಂಗನಾಮಂಡಲೀಮ್ ॥ 33॥
ಕೃತಪರಿಕರಬನ್ಧಾಸ್ತುಂಗಪೀನಸ್ತನಾಢ್ಯಾ
ಮಣಿನಿವಹನಿಬದ್ಧಾ ಹೇಮಕುಮ್ಭೀರ್ದಧಾನಾಃ ।
ಸುರಭಿಸಲಿಲನಿರ್ಯದ್ಗನ್ಧಲುಬ್ಧಾಲಿಮಾಲಾಃ
ಸವಿನಯಮುಪತಸ್ಥುಃ ಸರ್ವತಃ ಸ್ನಾನದಾಸ್ಯಃ ॥ 34॥
ಉದ್ಗನ್ಧೈರಗರುದ್ರವೈಃ ಸುರಭಿಣಾ ಕಸ್ತೂರಿಕಾವಾರಿಣಾ
ಸ್ಫೂರ್ಜತ್ಸೌರಭಯಕ್ಷಕರ್ದಮಜಲೈಃ ಕಾಶ್ಮೀರನೀರೈರಪಿ ।
ಪುಷ್ಪಾಮ್ಭೋಭಿರಶೇಷತೀರ್ಥಸಲಿಲೈಃ ಕರ್ಪೂರಪಾಥೋಭರೈಃ
ಸ್ನಾನಂ ತೇ ಪರಿಕಲ್ಪಯಾಮಿ ಗಿರಿಜೇ ಭಕ್ತ್ಯಾ ತದಂಗೀಕುರು ॥ 35॥
ಪ್ರತ್ಯಂಗಂ ಪರಿಮಾರ್ಜಯಾಮಿ ಶುಚಿನಾ ವಸ್ತ್ರೇಣ ಸಮ್ಪ್ರೋಂಛನಂ
ಕುರ್ವೇ ಕೇಶಕಲಾಪಮಾಯತತರಂ ಧೂಪೋತ್ತಮೈರ್ಧೂಪಿತಮ್ ।
ಆಲೀಬೃನ್ದವಿನಿರ್ಮಿತಾಂ ಯವನಿಕಾಮಾಸ್ಥಾಪ್ಯರತ್ನಪ್ರಭಂ
ಭಕ್ತತ್ರಾಣಪರೇ ಮಹೇಶಗೃಹಿಣಿ ಸ್ನಾನಾಮ್ಬರಂ ಮುಚ್ಯತಾಮ್ ॥ 36॥
ಪೀತಂ ತೇ ಪರಿಕಲ್ಪಯಾಮಿ ನಿಬಿಡಂ ಚಂಡಾತಕಂ ಚಂಡಿಕೇ
ಸೂಕ್ಷ್ಮಂ ಸ್ನಿಗ್ಧಮುರೀಕುರುಷ್ವ ವಸನಂ ಸಿನ್ದೂರಪೂರಪ್ರಭಮ್ ।
ಮುಕ್ತಾರತ್ನವಿಚಿತ್ರಹೇಮರಚನಾಚಾರುಪ್ರಭಾಭಾಸ್ವರಂ
ನೀಲಂ ಕಂಚುಕಮರ್ಪಯಾಮಿ ಗಿರಿಶಪ್ರಾಣಪ್ರಿಯೇ ಸುನ್ದರಿ ॥ 37॥
ವಿಲುಲಿತಚಿಕುರೇಣ ಚ್ಛಾದಿತಾಂಸಪ್ರದೇಶೇ
ಮಣಿನಿಕರವಿರಾಜತ್ಪಾದುಕಾನ್ಯಸ್ತಪಾದೇ ।
ಸುಲಲಿತಮವಲಮ್ಬ್ಯ ದ್ರಾಕ್ಸಖೀಮಂಸದೇಶೇ
ಗಿರಿಶಗೃಹಿಣಿ ಭೂಷಾಮಂಟಪಾಯ ಪ್ರಯಾಹಿ ॥ 38॥
ಲಸತ್ಕನಕಕುಟ್ಟಿಮಸ್ಫುರದಮನ್ದಮುಕ್ತಾವಲೀ-
ಸಮುಲ್ಲಸಿತಕಾನ್ತಿಭಿಃ ಕಲಿತಶಕ್ರಚಾಪವ್ರಜೇ ।
ಮಹಾಭರಣಮಂಡಪೇ ನಿಹಿತಹೇಮಸಿಂಹಾಸನಂ
ಸಖೀಜನಸಮಾವೃತಂ ಸಮಧಿತಿಷ್ಠ ಕಾತ್ಯಾಯನಿ ॥ 39॥
ಸ್ನಿಗ್ಧಂ ಕಂಕತಿಕಾಮುಖೇನ ಶನಕೈಃ ಸಂಶೋಧ್ಯ ಕೇಶೋತ್ಕರಂ
ಸೀಮನ್ತಂ ವಿರಚಯ್ಯ ಚಾರು ವಿಮಲಂ ಸಿನ್ದೂರರೇಖಾನ್ವಿತಮ್ ।
ಮುಕ್ತಾಭಿರ್ಗ್ರಥಿತಾಲಕಾಂ ಮಣಿಚಿತೈಃ ಸೌವರ್ಣಸೂತ್ರೈಃ ಸ್ಫುಟಂ
ಪ್ರಾನ್ತೇ ಮೌಕ್ತಿಕಗುಚ್ಛಕೋಪಲತಿಕಾಂ ಗ್ರಥ್ನಾಮಿ ವೇಣೀಮಿಮಾಮ್ ॥ 40॥
ವಿಲಮ್ಬಿವೇಣೀಭುಜಗೋತ್ತಮಾಂಗ-
ಸ್ಫುರನ್ಮಣಿಭ್ರಾನ್ತಿಮುಪಾನಯನ್ತಮ್ ।
ಸ್ವರೋಚಿಷೋಲ್ಲಾಸಿತಕೇಶಪಾಶಂ
ಮಹೇಶಿ ಚೂಡಾಮಣಿಮರ್ಪಯಾಮಿ ॥ 41॥
ತ್ವಾಮಾಶ್ರಯದ್ಭಿಃ ಕಬರೀತಮಿಸ್ರೈ-
ರ್ಬನ್ದೀಕೃತಂ ದ್ರಾಗಿವ ಭಾನುಬಿಮ್ಬಮ್ ।
ಮೃಡಾನಿ ಚೂಡಾಮಣಿಮಾದಧಾನಂ
ವನ್ದಾಮಹೇ ತಾವತಮುತ್ತಮಾಂಗಮ್ ॥ 42॥
ಸ್ವಮಧ್ಯನದ್ಧಹಾಟಕಸ್ಫುರನ್ಮಣಿಪ್ರಭಾಕುಲಂ
ವಿಲಮ್ಬಿಮೌಕ್ತಿಕಚ್ಛಟಾವಿರಾಜಿತಂ ಸಮನ್ತತಃ ।
ನಿಬದ್ಧಲಕ್ಷಚಕ್ಷುಷಾ ಭವೇನ ಭೂರಿ ಭಾವಿತಂ
ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ಭಾಸ್ವರಂ ಭವಾನಿ ಫಾಲಭೂಷಣಮ್ ॥ 43॥
ಮೀನಾಮ್ಭೋರುಹಖಂಜರೀಟಸುಷಮಾವಿಸ್ತಾರವಿಸ್ಮಾರಕೇ
ಕುರ್ವಾಣೇ ಕಿಲ ಕಾಮವೈರಿಮನಸಃ ಕನ್ದರ್ಪಬಾಣಪ್ರಭಾಮ್ ।
ಮಾಧ್ವೀಪಾನಮದಾರುಣೇಽತಿಚಪಲೇ ದೀರ್ಘೇ ದೃಗಮ್ಭೋರುಹೇ
ದೇವಿ ಸ್ವರ್ಣಶಲಾಕಯೋರ್ಜಿತಮಿದಂ ದಿವ್ಯಾಂಜನಂ ದೀಯತಾಮ್ ॥ 44॥
ಮಧ್ಯಸ್ಥಾರುಣರತ್ನಕಾನ್ತಿರುಚಿರಾಂ ಮುಕ್ತಾಮುಗೋದ್ಭಾಸಿತಾಂ
ದೈವಾದ್ಭಾರ್ಗವಜೀವಮಧ್ಯಗರವೇರ್ಲಕ್ಷ್ಮೀಮಧಃ ಕುರ್ವತೀಮ್ ।
ಉತ್ಸಿಕ್ತಾಧರಬಿಮ್ಬಕಾನ್ತಿವಿಸರೈರ್ಭೌಮೀಭವನ್ಮೌಕ್ತಿಕಾಂ
ಮದ್ದತ್ತಮುರರೀಕುರುಷ್ವ ಗಿರಿಜೇ ನಾಸಾವಿಭೂಷಾಮಿಮಾಮ್ ॥ 45॥
ಉಡುಕೃತಪರಿವೇಷಸ್ಪರ್ಧಯಾ ಶೀತಭಾನೋ-
ರಿವ ವಿರಚಿತದೇಹದ್ವನ್ದ್ವಮಾದಿತ್ಯಬಿಮ್ಬಮ್ ।
ಅರುಣಮಣಿಸಮುದ್ಯತ್ಪ್ರಾನ್ತವಿಭ್ರಾಜಿಮುಕ್ತಂ
ಶರವಸಿ ಪರಿನಿಧೇಹಿ ಸ್ವರ್ಣತಾಟಂಕಯುಗ್ಮಮ್ ॥ 46॥
ಮರಕತವರಪದ್ಮರಾಗಹೀರೋ-
ತ್ಥಿತಗುಲಿಕಾತ್ರಿತಯಾವನದ್ಧಮಧ್ಯಮ್ ।
ವಿತತವಿಮಲಮೌಕ್ತಿಕಂ ಚ
ಕಂಠಾಭರಣಮಿದಂ ಗಿರಿಜೇ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ॥ 47॥
ನಾನಾದೇಶಸಮುತ್ತ್ಥಿತೈರ್ಮಣಿಗಣಪ್ರೋದ್ಯತ್ಪ್ರಭಾಮಂಡಲ-
ವ್ಯಾಪ್ತೈರಾಭರಣೈರ್ವಿರಾಜಿತಗಲಾಂ ಮುಕ್ತಾಚ್ಛಟಾಲಂಕೃತಾಮ್ ।
ಮಧ್ಯಸ್ಥಾರುಣರತ್ನಕಾನ್ತಿರುಚಿರಾಂ ಪ್ರಾನ್ತಸ್ಥಮುಕ್ತಾಫಲ-
ವ್ರಾತಾಮಮ್ಬ ಚತುಷ್ಕಿಕಾಂ ಪರಶಿವೇ ವಕ್ಷಃಸ್ಥಲೇ ಸ್ಥಾಪಯ ॥ 48॥
ಅನ್ಯೋನ್ಯಂ ಪ್ಲಾವಯನ್ತೀ ಸತತಪರಿಚಲತ್ಕಾನ್ತಿಕಲ್ಲೋಲಜಾಲೈಃ
ಕುರ್ವಾಣಾ ಮಜ್ಜದನ್ತಃಕರಣವಿಮಲತಾಂ ಶೋಭಿತೇವ ತ್ರಿವೇಣೀ ।
ಮುಕ್ತಾಭಿಃ ಪದ್ಮರಾಗೈರ್ಮರಕತಮಣಿಭಿರ್ನಿರ್ಮಿತಾ ದೀಪ್ಯಮಾನೈ-
ರ್ನಿತ್ಯಂ ಹಾರತ್ರಯೀ ತೇ ಪರಶಿವರಸಿಕೇ ಚೇತಸಿ ದ್ಯೋತತಾಂ ನಃ ॥ 49॥
ಕರಸರಸಿಜನಾಲೇ ವಿಸ್ಫುರತ್ಕಾನ್ತಿಜಾಲೇ
ವಿಲಸದಮಲಶೋಭೇ ಚಂಚದೀಶಾಕ್ಷಿಲೋಭೇ ।
ವಿವಿಧಮಣಿಮಯೂಖೋದ್ಭಾಸಿತಂ ದೇವಿ ದುರ್ಗೇ
ಕನಕಕಟಕಯುಗ್ಮಂ ಬಾಹುಯುಗ್ಮೇ ನಿಧೇಹಿ ॥ 50॥
ವ್ಯಾಲಮ್ಬಮಾನಸಿತಪಟ್ಟಕಗುಚ್ಛಶೋಭಿ
ಸ್ಫೂರ್ಜನ್ಮಣೀಘಟಿತಹಾರವಿರೋಚಮಾನಮ್ ।
ಮಾತರ್ಮಹೇಶಮಹಿಲೇ ತವ ಬಾಹುಮೂಲೇ
ಕೇಯೂರಕದ್ವಯಮಿದಂ ವಿನಿವೇಶಯಾಮಿ ॥ 51॥
ವಿತತನಿಜಮಯೂಖೈರ್ನಿರ್ಮಿತಾಮಿನ್ದ್ರನೀಲೈ-
ರ್ವಿಜಿತಕಮಲನಾಲಾಲೀನಮತ್ತಾಲಿಮಾಲಾಮ್ ।
ಮಣಿಗಣಖಚಿತಾಭ್ಯಾಂ ಕಂಕಣಾಭ್ಯಾಮುಪೇತಾಂ
ಕಲಯ ವಲಯರಾಜೀಂ ಹಸ್ತಮೂಲೇ ಮಹೇಶಿ ॥ 52॥
ನೀಲಪಟ್ಟಮೃದುಗುಚ್ಛಶೋಭಿತಾ-
ಬದ್ಧನೈಕಮಣಿಜಾಲಮಂಜುಲಾಮ್ ।
ಅರ್ಪಯಾಮಿ ವಲಯಾತ್ಪುರಃಸರೇ
ವಿಸ್ಫುರತ್ಕನಕತೈತೃಪಾಲಿಕಾಮ್ ॥ 53॥
ಆಲವಾಲಮಿವ ಪುಷ್ಪಧನ್ವನಾ
ಬಾಲವಿದ್ರುಮಲತಾಸು ನಿರ್ಮಿತಮ್ ।
ಅಂಗುಲೀಶು ವಿನಿಧೀಯತಾಂ ಶನೈ-
ರಂಗುಲೀಯಕಮಿದಂ ಮದರ್ಪಿತಮ್ ॥ 54॥
ವಿಜಿತಹರಮನೋಭೂಮತ್ತಮಾತಂಗಕುಮ್ಭ-
ಸ್ಥಲವಿಲುಲಿತಕೂಜತ್ಕಿಂಕಿಣೀಜಾಲತುಲ್ಯಾಮ್ ।
ಅವಿರತಕಲನದೈರೀಶಚೇತೋ ಹರನ್ತೀಂ
ವಿವಿಧಮಣಿನಿಬದ್ಧಾಂ ಮೇಖಲಾಮರ್ಪಯಾಮಿ ॥ 55॥
ವ್ಯಾಲಮ್ಬಮಾನವರಮೌಕ್ತಿಕಗುಚ್ಛಶೋಭಿ
ವಿಭ್ರಾಜಿಹಾಟಕಪುಟದ್ವಯರೋಚಮಾನಮ್ ।
ಹೇಮ್ನಾ ವಿನಿರ್ಮಿತಮನೇಕಮಣಿಪ್ರಬನ್ಧಂ
ನೀವೀನಿಬನ್ಧನಗುಣಂ ವಿನಿವೇದಯಾಮಿ ॥ 56॥
ವಿನಿಹತನವಲಾಕ್ಷಾಪಂಕಬಾಲಾತಪೌಘೇ
ಮರಕತಮಣಿರಾಜೀಮಂಜುಮಂಜೀರಘೋಷೇ ।
ಅರುಣಮಣಿಸಮುದ್ಯತ್ಕಾನ್ತಿಧಾರಾವಿಚಿತ್ರ-
ಸ್ತವ ಚರಣಸರೋಜೇ ಹಂಸಕಃ ಪ್ರೀತಿಮೇತು ॥ 57॥
ನಿಬದ್ಧಶಿತಿಪಟ್ಟಕಪ್ರವರಗುಚ್ಛಸಂಶೋಭಿತಾಂ
ಕಲಕ್ವಣಿತಮಂಜುಲಾಂ ಗಿರಿಶಚಿತ್ತಸಂಮೋಹನೀಮ್ ।
ಅಮನ್ದಮಣಿಮಂಡಲೀವಿಮಲಕಾನ್ತಿಕಿಮ್ಮೀರಿತಾಂ
ನಿಧೇಹಿ ಪದಪಂಕಜೇ ಕನಕಘುಂಘುರೂಮಮ್ಬಿಕೇ ॥ 58॥
ವಿಸ್ಫುರತ್ಸಹಜರಾಗರಂಜಿತೇ
ಶಿಂಜಿತೇನ ಕಲಿತಾಂ ಸಖೀಜನೈಃ ।
ಪದ್ಮರಾಗಮಣಿನೂಪುರದ್ವಯೀ-
ಮರ್ಪಯಾಮಿ ತವ ಪಾದಪಂಕಜೇ ॥ 59॥
ಪದಾಮ್ಬುಜಮುಪಾಸಿತುಂ ಪರಿಗತೇನ ಶೀತಾಂಶುನಾ
ಕೃತಾಂ ತನುಪರಮ್ಪರಾಮಿವ ದಿನಾನ್ತರಾಗಾರುಣಾಮ್ ।
ಮಹೇಶಿ ನವಯಾವಕದ್ರವಭರೇಣ ಶೋಣೀಕೃತಾಂ
ನಮಾಮಿ ನಖಮಂಡಲೀಂ ಚರಣಪಂಕಜಸ್ಥಾಂ ತವ ॥ 60॥
ಆರಕ್ತಶ್ವೇತಪೀತಸ್ಫುರದುರುಕಸುಮೈಶ್ಚಿತ್ರಿತಾಂ ಪಟ್ಟಸೂತ್ರೈ-
ರ್ದೇವಸ್ತ್ರೀಭಿಃ ಪ್ರಯತ್ನಾದಗರುಸಮುದಿತೈರ್ಧೂಪಿತಾಂ ದಿವ್ಯಧೂಪೈಃ ।
ಉದ್ಯದ್ಗನ್ಧಾನ್ಧಪುಷ್ಪಂಧಯನಿವಹಸಮಾರಬ್ಧಝಾಂಕಾರಗೀತಾಂ
ಚಂಚತ್ಕಹ್ಲಾರಮಾಲಾಂ ಪರಶಿವರಸಿಕೇ ಕಂಠಪೀಠೇಽರ್ಪಯಾಮಿ ॥ 61॥
ಗೃಹಾಣ ಪರಮಾಮೃತಂ ಕನಕಪಾತ್ರಸಂಸ್ಥಾಪಿತಂ
ಸಮರ್ಪಯ ಮುಖಾಮ್ಬುಜೇ ವಿಮಲವೀಟಿಕಾಮಮ್ಬಿಕೇ ।
ವಿಲೋಕಯ ಮುಖಾಮ್ಬುಜಂ ಮುಕುರಮಂಡಲೇ ನಿರ್ಮಲೇ
ನಿಧೇಹಿ ಮಣಿಪಾದುಕೋಪರಿ ಪದಾಮ್ಬುಜಂ ಸುನ್ದರಿ ॥ 62॥
ಆಲಮ್ಬ್ಯ ಸ್ವಸಖೀಂ ಕರೇಣ ಶನಕೈಃ ಸಿಂಹಾಸನಾದುತ್ಥಿತಾ
ಕೂಜನ್ಮನ್ದಮರಾಲಮಂಜುಲಗತಿಪ್ರೋಲ್ಲಾಸಿಭೂಷಾಮ್ಬರ ।
ಆನನ್ದಪ್ರತಿಪಾದಕೈರುಪನಿಷದ್ವಾಕ್ಯೈಃ ಸ್ತುತಾ ವೇಧಸಾ
ಮಚ್ಚಿತ್ತೇ ಸ್ಥಿರತಾಮುಪೈತು ಗಿರಿಜಾ ಯಾನ್ತೀ ಸಭಾಮಂಡಪಮ್ ॥ 63॥
ಚಲನ್ತ್ಯಾಮಮ್ಬಾಯಾಂ ಪ್ರಚಲತಿ ಸಮಸ್ತೇ ಪರಿಜನೇ
ಸವೇಗಂ ಸಂಯಾತೇ ಕನಕಲತಿಕಾಲಂಕೃತಿಭರೇ ।
ಸಮತಾದುತ್ತಾಲಸ್ಫುರಿತಪದಸಮ್ಪಾತಜನಿತೈ-
ರ್ಝಣತ್ಕಾರೈಸ್ತಾರೈರ್ಝಣಝಣಿತಮಾಸೀನ್ಮಣಿಗೃಹಮ್ ॥ 64॥
ಚಂಚದ್ವೇತ್ರಕರಾಭಿರಂಗವಿಲಸದ್ಭೂಷಾಮ್ಬರಾಭಿಃ ಪುರೋ-
ಯನ್ತೀಭಿಃ ಪರಿಚಾರಿಕಾಭಿರಮರವ್ರಾತೇ ಸಮುತ್ಸಾರಿತೇ ।
ರುದ್ಧೇ ನಿರ್ಜರಸುನ್ದರೀಭಿರಭಿತಃ ಕಕ್ಷಾನ್ತರೇ ನಿರ್ಗತಂ
ವನ್ದೇ ನನ್ದಿತಶಮ್ಭು ನಿರ್ಮಲಚಿದಾನನ್ದೈಕರೂಪಂ ಮಹಃ ॥ 65॥
ವೇಧಾಃ ಪಾದತಲೇ ಪತತ್ಯಯಮಸೌ ವಿಷ್ಣುರ್ನಮತ್ಯಗ್ರತಃ
ಶಮ್ಭುರ್ದೇಹಿ ದೃಗಂಚಲಂ ಸುರಪತಿಂ ದೂರಸ್ಥಮಾಲೋಕಯ ।
ಇತ್ಯೇವಂ ಪರಿಚಾರಿಕಾಭಿರುದಿತೇ ಸಂಮಾನನಾಂ ಕುರ್ವತೀ
ದೃಗ್ದ್ವನ್ದ್ವೇನ ಯಥೋಚಿತಂ ಭಗವತೀ ಭೂಯಾದ್ವಿಭೂತ್ಯೈ ಮಮ ॥ 66॥
ಮನ್ದಂ ಚಾರಣಸುನ್ದರೀಭಿರಭಿತೋ ಯಾನ್ತೀಭಿರುತ್ಕಂಠಯಾ
ನಾಮೋಚ್ಚಾರಣಪೂರ್ವಕಂ ಪ್ರತಿದಿಶಂ ಪ್ರತ್ಯೇಕಮಾವೇದಿತಾತ್ ।
ವೇಗಾದಕ್ಷಿಪಥಂ ಗತಾನ್ಸುರಗಣಾನಾಲೋಕಯನ್ತೀ ಶನೈ-
ರ್ದಿತ್ಸನ್ತೀ ಚರಣಾಮ್ಬುಜಂ ಪಥಿ ಜಗತ್ಪಾಯಾನ್ಮಹೇಶಪ್ರಿಯಾ ॥ 67॥
ಅಗ್ರೇ ಕೇಚನ ಪಾರ್ಶ್ವಯೋಃ ಕತಿಪಯೇ ಪೃಷ್ಠೇ ಪರೇ ಪ್ರಸ್ಥಿತಾ
ಆಕಾಶೇ ಸಮವಸ್ಥಿತಾಃ ಕತಿಪಯೇ ದಿಕ್ಷು ಸ್ಥಿತಾಶ್ಚಾಪರೇ ।
ಸಂಮರ್ದಂ ಶನಕೈರಪಾಸ್ಯ ಪುರತೋ ದಂಡಪ್ರಣಾಮಾನ್ಮುಹುಃ
ಕುರ್ವಾಣಾಃ ಕತಿಚಿತ್ಸುರಾ ಗಿರಿಸುತೇ ದೃಕ್ಪಾತಮಿಚ್ಛನ್ತಿ ತೇ ॥ 68॥
ಅಗ್ರೇ ಗಾಯತಿ ಕಿಂನರೀ ಕಲಪದಂ ಗನ್ಧರ್ವಕಾನ್ತಾಃ ಶನೈ-
ರಾತೋದ್ಯಾನಿ ಚ ವಾದಯನ್ತಿ ಮಧುರಂ ಸವ್ಯಾಪಸವ್ಯಸ್ಥಿತಾಃ ।
ಕೂಜನ್ನೂಪುರನಾದ ಮಂಜು ಪುರತೋ ನೃತ್ಯನ್ತಿ ದಿವ್ಯಾಂಗನಾ
ಗಚ್ಛನ್ತಃ ಪರಿತಃ ಸ್ತುವನ್ತಿ ನಿಗಮಸ್ತುತ್ಯಾ ವಿರಿಂಚ್ಯಾದಯಃ ॥ 69॥
ಕಸ್ಮೈಚಿತ್ಸುಚಿರಾದುಪಾಸಿತಮಹಾಮನ್ತ್ರೌಘಸಿದ್ಧಿಂ ಕ್ರಮಾ-
ದೇಕಸ್ಮೈ ಭವನಿಃಸ್ಪೃಹಾಯ ಪರಮಾನನ್ದಸ್ವರೂಪಾಂ ಗತಿಮ್ ।
ಅನ್ಯಸ್ಮೈ ವಿಷಯಾನುರಕ್ತಮನಸೇ ದೀನಾಯ ದುಃಖಾಪಹಂ
ದ್ರವ್ಯಂ ದ್ವಾರಸಮಾಶ್ರಿತಾಯ ದದತೀಂ ವನ್ದಾಮಹೇ ಸುನ್ದರೀಮ್ ॥ 70॥
ನಮ್ರೀಭೂಯ ಕೃತಾಂಜಲಿಪ್ರಕಟಿತಪ್ರೇಮಪ್ರಸನ್ನಾನನೇ
ಮನ್ದಂ ಗಚ್ಛತಿ ಸಂನಿಧೌ ಸವಿನಯಾತ್ಸೋತ್ಕಂಠಮೋಘತ್ರಯೇ ।
ನಾನಾಮನ್ತ್ರಗಣಂ ತದರ್ಥಮಖಿಲಂ ತತ್ಸಾಧನಂ ತತ್ಫಲಂ
ವ್ಯಾಚಕ್ಷಾಣಮುದಗ್ರಕಾನ್ತಿ ಕಲಯೇ ಯತ್ಕಿಂಚಿದಾದ್ಯಂ ಮಹಃ ॥ 71॥
ತವ ದಹನಸದೃಕ್ಷೈರೀಕ್ಷಣೈರೇವ ಚಕ್ಷು-
ರ್ನಿಖಿಲಪಶುಜನಾನಾಂ ಭೀಷಯದ್ಭೀಷಣಾಸ್ಯಮ್ ।
ಕೃತವಸತಿ ಪರೇಶಪ್ರೇಯಸಿ ದ್ವಾರಿ ನಿತ್ಯಂ
ಶರಭಮಿಥುನಮುಚ್ಚೈರ್ಭಕ್ತಿಯುಕ್ತೋ ನತೋಽಸ್ಮಿ ॥ 72॥
ಕಲ್ಪಾನ್ತೇ ಸರಸೈಕದಾಸಮುದಿತಾನೇಕಾರ್ಕತುಲ್ಯಪ್ರಭಾಂ
ರತ್ನಸ್ತಮ್ಭನಿಬದ್ಧಕಾಂಚನಗುಣಸ್ಫೂರ್ಜದ್ವಿತಾನೋತ್ತಮಾಮ್ ।
ಕರ್ಪೂರಾಗರುಗರ್ಭವರ್ತಿಕಲಿಕಾಪ್ರಾಪ್ತಪ್ರದೀಪಾವಲೀಂ
ಶ್ರೀಚಕ್ರಾಕೃತಿಮುಲ್ಲಸನ್ಮಣಿಗಣಾಂ ವನ್ದಾಮಹೇ ವೇದಿಕಾಮ್ ॥ 73॥
ಸ್ವಸ್ಥಾನಸ್ಥಿತದೇವತಾಗಣವೃತೇ ಬಿನ್ದೌ ಮುದಾ ಸ್ಥಾಪಿತಂ
ನಾನಾರತ್ನವಿರಾಜಿಹೇಮವಿಲಸತ್ಕಾನ್ತಿಚ್ಛಟಾದುರ್ದಿನಮ್ ।
ಚಂಚತ್ಕೌಸುಮತೂಲಿಕಾಸನಯುತಂ ಕಾಮೇಶ್ವರಾಧಿಷ್ಠಿತಂ
ನಿತ್ಯಾನನ್ದನಿದಾನಮಮ್ಬ ಸತತಂ ವನ್ದೇ ಚ ಸಿಂಹಾಸನಮ್ ॥ 74॥
ವದದ್ಭಿರಭಿತೋ ಮುದಾ ಜಯ ಜಯೇತಿ ಬೃನ್ದಾರಕೈಃ
ಕೃತಾಂಜಲಿಪರಮ್ಪರಾ ವಿದಧತಿ ಕೃತಾರ್ಥಾ ದೃಶಾ ।
ಅಮನ್ದಮಣಿಮಂಡಲೀಖಚಿತಹೇಮಸಿಂಹಾಸನಂ
ಸಖೀಜನಸಮಾವೃತಂ ಸಮಧಿತಿಷ್ಠ ದಾಕ್ಷಾಯಣಿ ॥ 75॥
ಕರ್ಪೂರಾದಿಕವಸ್ತುಜಾತಮಖಿಲಂ ಸೌವರ್ಣಭೃಂಗಾರಕಂ
ತಾಮ್ಬೂಲಸ್ಯ ಕರಂಡಕಂ ಮಣಿಮಯಂ ಚೈಲಾಂಚಲಂ ದರ್ಪಣಮ್ ।
ವಿಸ್ಫೂರ್ಜನ್ಮಣಿಪಾದುಕೇ ಚ ದಧತೀಃ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯಾಭಿತ-
ಸ್ತಿಷ್ಠನ್ತೀಃ ಪರಿಚಾರಿಕಾಸ್ತವ ಸದಾ ವನ್ದಾಮಹೇ ಸುನ್ದರಿ ॥ 76॥
ತ್ವದಮಲವಪುರುದ್ಯತ್ಕಾನ್ತಿಕಲ್ಲೋಲಜಾಲೈಃ
ಸ್ಫುಟಮಿವ ದಧತೀಭಿರ್ಬಾಹುವಿಕ್ಷೇಪಲೀಲಾಮ್ ।
ಮುಹುರಪಿ ಚ ವಿಧೂತೇ ಚಾಮರಗ್ರಾಹಿಣೀಭಿಃ
ಸಿತಕರಕರಶುಭ್ರೇ ಚಾಮರೇ ಚಾಲಯಾಮಿ ॥ 77॥
ಪ್ರಾನ್ತಸ್ಫುರದ್ವಿಮಲಮೌಕ್ತಿಕಗುಚ್ಛಜಾಲಂ
ಚಂಚನ್ಮಹಾಮಣಿವಿಚಿತ್ರಿತಹೇಮದಂಡಮ್ ।
ಉದ್ಯತ್ಸಹಸ್ರಕರಮಂಡಲಚಾರು ಹೇಮ-
ಚ್ಛತ್ರಂ ಮಹೇಶಮಹಿಲೇ ವಿನಿವೇಶಯಾಮಿ ॥ 78॥
ಉದ್ಯತ್ತಾವಕದೇಹಕಾನ್ತಿಪಟಲೀಸಿನ್ದೂರಪೂರಪ್ರಭಾ-
ಶೋಣೀಭೂತಮುದಗ್ರಲೋಹಿತಮಣಿಚ್ಛೇದಾನುಕಾರಿಚ್ಛವಿ ।
ದೂರಾದಾದರನಿರ್ಮಿತಾಂಜಲಿಪುಟೈರಾಲೋಕಮಾನಂ ಸುರ-
ವ್ಯೂಹೈಃ ಕಾಂಚನಮಾತಪತ್ರಮತುಲಂ ವನ್ದಾಮಹೇ ಸುನ್ದರಮ್ ॥ 79॥
ಸನ್ತುಷ್ಟಾಂ ಪರಮಾಮೃತೇನ ವಿಲಸತ್ಕಾಮೇಶ್ವರಾಂಕಸ್ಥಿತಾಂ
ಪುಷ್ಪೌಘೈರಭಿಪೂಜಿತಾಂ ಭಗವತೀಂ ತ್ವಾಂ ವನ್ದಮಾನಾ ಮುದಾ ।
ಸ್ಫೂರ್ಜತ್ತಾವಕದೇಹರಶ್ಮಿಕಲನಾಪ್ರಾಪ್ತಸ್ವರೂಪಾಭಿದಾಃ
ಶ್ರೀಚಕ್ರಾವರಣಸ್ಥಿತಾಃ ಸವಿನಯಂ ವನ್ದಾಮಹೇ ದೇವತಾಃ ॥ 80॥
ಆಧಾರಶಕ್ತ್ಯಾದಿಕಮಾಕಲಯ್ಯ
ಮಧ್ಯೇ ಸಮಸ್ತಾಧಿಕಯೋಗಿನೀಂ ಚ ।
ಮಿತ್ರೇಶನಾಥಾದಿಕಮತ್ರ ನಾಥ-
ಚತುಷ್ಟಯಂ ಶೈಲಸುತೇ ನತೋಽಸ್ಮಿ ॥ 81॥
ತ್ರಿಪುರಾಸುಧಾರ್ಣವಾಸನ-
ಮಾರಭ್ಯ ತ್ರಿಪುರಮಾಲಿನೀ ಯಾವತ್ ।
ಆವರಣಾಷ್ಟಕಸಂಸ್ಥಿತ-
ಮಾಸನಷಟ್ಕಂ ನಮಾಮಿ ಪರಮೇಶಿ ॥ 82॥
ಈಶಾನೇ ಗಣಪಂ ಸ್ಮರಾಮಿ ವಿಚರದ್ವಿಘ್ನಾನ್ಧಕಾರಚ್ಛಿದಂ
ವಾಯವ್ಯೇ ವಟುಕಂ ಚ ಕಜ್ಜಲರುಚಿಂ ವ್ಯಾಲೋಪವೀತಾನ್ವಿತಮ್ ।
ನೈರೃತ್ಯೇ ಮಹಿಷಾಸುರಪ್ರಮಥಿನೀಂ ದುರ್ಗಾಂ ಚ ಸಮ್ಪೂಜಯ-
ನ್ನಾಗ್ನೇಯೇಽಖಿಲಭಕ್ತರಕ್ಷಣಪರಂ ಕ್ಷೇತ್ರಾಧಿ ನಾಥಂ ಭಜೇ ॥ 83॥
ಉಡ್ಯಾನಜಾಲನ್ಧರಕಾಮರೂಪ-
ಪೀಠಾನಿಮಾನ್ಪೂರ್ಣಗಿರಿಪ್ರಸಕ್ತಾನ್ ।
ತ್ರಿಕೋಣದಕ್ಷಾಗ್ರಿಮಸವ್ಯಭಾಗ-
ಮಧ್ಯಸ್ಥಿತಾನ್ಸಿದ್ಧಿಕರಾನ್ನಮಾಮಿ ॥ 84॥
ಲೋಕೇಶಃ ಪೃಥಿವೀಪತಿರ್ನಿಗದಿತೋ ವಿಷ್ಣುರ್ಜಲಾನಾಂ ಪ್ರಭು-
ಸ್ತೇಜೋನಾಥ ಉಮಾಪತಿಶ್ಚ ಮರುತಾಮೀಶಸ್ತಥಾ ಚೇಶ್ವರಃ ।
ಆಕಾಶಾಧಿಪತಿಃ ಸದಾಶಿವ ಇತಿ ಪ್ರೇತಾಭಿಧಾಮಾಗತಾ-
ನೇತಾಂಶ್ಚಕ್ರಬಹಿಃಸ್ಥಿತಾನ್ಸುರಗಣಾನ್ವನ್ದಾಮಹೇ ಸಾದರಮ್ ॥ 85॥
ತಾರಾನಾಥಕಲಾಪ್ರವೇಶನಿಗಮವ್ಯಾಜಾದ್ಗತಾಸುಪ್ರಥಂ
ತ್ರೈಲೋಕ್ಯೇ ತಿಥಿಷು ಪ್ರವರ್ತಿತಕಲಾಕಾಷ್ಠಾದಿಕಾಲಕ್ರಮಮ್ ।
ರತ್ನಾಲಂಕೃತಿಚಿತ್ರವಸ್ತ್ರಲಲಿತಂ ಕಾಮೇಶ್ವರೀಪೂರ್ವಕಂ
ನಿತ್ಯಾಷೋಡಶಕಂ ನಮಾಮಿ ಲಸಿತಂ ಚಕ್ರಾತ್ಮನೋರನ್ತರೇ ॥ 86॥
ಹೃದಿ ಭಾವಿತದೈವತಂ ಪ್ರಯತ್ನಾ-
ಭ್ಯುಪದೇಶಾನುಗೃಹೀತಭಕ್ತಸಂಘಮ್ ।
ಸ್ವಗುರುಕ್ರಮಸಂಜ್ಞಚಕ್ರರಾಜ-
ಸ್ಥಿತಮೋಘತ್ರಯಮಾನತೋಽಸ್ಮಿ ಮೂರ್ಧ್ನಾ ॥ 87॥
ಹೃದಯಮಥ ಶಿರಃ ಶಿಖಾಖಿಲಾದ್ಯೇ
ಕವಚಮಥೋ ನಯನತ್ರಯಂ ಚ ದೇವಿ ।
ಮುನಿಜನಪರಿಚಿನ್ತಿತ ತಥಾಸ್ತ್ರಂ
ಸ್ಫುರತು ಸದಾ ಹೃದಯೇ ಷಡಂಗಮೇತತ್ ॥ 88॥
ತ್ರೈಲೋಕ್ಯಮೋಹನಮಿತಿ ಪ್ರಥಿತೇ ತು ಚಕ್ರೇ
ಚಂಚದ್ವಿಭೂಷಣಗಣತ್ರಿಪುರಾಧಿವಾಸೇ ।
ರೇಖಾತ್ರಯೇ ಸ್ಥಿತವತೀರಣಿಮಾದಿಸಿದ್ಧೀ-
ರ್ಮುದ್ರಾ ನಮಾಮಿ ಸತತಂ ಪ್ರಕಟಾಭಿಧಾಸ್ತಾಃ ॥ 89॥
ಸರ್ವಾಶಾಪರಿಪೂರಕೇ ವಸುದಲದ್ವನ್ದ್ವೇನ ವಿಭ್ರಾಜಿತೇ
ವಿಸ್ಫೂರ್ಜನ್ತ್ರಿಪುರೇಶ್ವರೀನಿವಸತೌ ಚಕ್ರೇ ಸ್ಥಿತಾ ನಿತ್ಯಶಃ ।
ಕಾಮಾಕರ್ಷಣಿಕಾದಯೋ ಮಣಿಗಣಭ್ರಾಜಿಷ್ಣುದಿವ್ಯಾಮ್ಬರಾ
ಯೋಗಿನ್ಯಃ ಪ್ರದಿಶನ್ತು ಕಾಂಕ್ಷಿತಫಲಂ ವಿಖ್ಯಾತಗುಪ್ತಾಭಿಧಾಃ ॥ 90॥
ಮಹೇಶಿ ವಸುಭಿರ್ದಲೈರ್ಲಸತಿ ಸರ್ವಸಂಕ್ಷೋಭಣೇ
ವಿಭೂಷಣಗಣಸ್ಫುರನ್ತ್ರಿಪುರಸುನ್ದರೀಸದ್ಮನಿ ।
ಅನಂಗಕುಸುಮಾದಯೋ ವಿವಿಧಭೂಷಣೋದ್ಭಾಸಿತಾ
ದಿಶನ್ತು ಮಮ ಕಾಂಕ್ಷಿತಂ ತನುತರಾಶ್ಚ ಗುಪ್ತಾಭಿಧಾಃ ॥ 91॥
ಲಸದ್ಯುಗದೃಶಾರಕೇ ಸ್ಫುರತಿ ಸರ್ವಸೌಭಾಗ್ಯದೇ
ಶುಭಾಭರಣಭೂಷಿತತ್ರಿಪುರವಾಸಿನೀಮನ್ದಿರೇ ।
ಸ್ಥಿತಾ ದಧತು ಮಂಗಲಂ ಸುಭಗಸರ್ವಸಂಕ್ಷೋಭಿಣೀ-
ಮುಖಾಃ ಸಕಲಸಿದ್ಧಯೋ ವಿದಿತಸಮ್ಪ್ರದಾಯಾಭಿಧಾಃ ॥ 92॥
ಬಹಿರ್ದಶಾರೇ ಸರ್ವಾರ್ಥಸಾಧಕೇ ತ್ರಿಪುರಾಶ್ರಯಾಃ ।
ಕುಲಕೌಲಾಭಿಧಾಃ ಪಾನ್ತು ಸರ್ವಸಿದ್ಧಿಪ್ರದಾಯಿಕಾಃ ॥ 93॥
ಅನ್ತಃಶೋಭಿದಶಾರಕೇಽತಿಲಲಿತೇ ಸರ್ವಾದಿರಕ್ಷಾಕರೇ
ಮಾಲಿನ್ಯಾ ತ್ರಿಪುರಾದ್ಯಯಾ ವಿರಚಿತಾವಾಸೇ ಸ್ಥಿತಂ ನಿತ್ಯಶಃ ।
ನಾನಾರತ್ನವಿಭೂಷಣಂ ಮಣಿಗಣಭ್ರಾಜಿಷ್ಣು ದಿವ್ಯಾಮ್ಬರಂ
ಸರ್ವಜ್ಞಾದಿಕಶಕ್ತಿಬೃನ್ದಮನಿಶಂ ವನ್ದೇ ನಿಗರ್ಭಾಭಿಧಮ್ ॥ 94॥
ಸರ್ವರೋಗಹರೇಽಷ್ಟಾರೇ ತ್ರಿಪುರಾಸಿದ್ಧಯಾನ್ವಿತೇ ।
ರಹಸ್ಯಯೋಗಿನೀರ್ನಿತ್ಯಂ ವಶಿನ್ಯಾದ್ಯಾ ನಮಾಮ್ಯಹಮ್ ॥ 95॥
ಚೂತಾಶೋಕವಿಕಾಸಿಕೇತಕರಜಃಪ್ರೋದ್ಭಾಸಿನೀಲಾಮ್ಬುಜ-
ಪ್ರಸ್ಫೂರ್ಜನ್ನವಮಲ್ಲಿಕಾಸಮುದಿತೈಃ ಪುಷ್ಪೈಃ ಶರಾನ್ನಿರ್ಮಿತಾನ್ ।
ರಮ್ಯಂ ಪುಷ್ಪಶರಾಸನಂ ಸುಲಲಿತಂ ಪಾಶಂ ತಥಾ ಚಾಂಕುಶಂ
ವನ್ದೇ ತಾವಕಮಾಯುಧಂ ಪರಶಿವೇ ಚಕ್ರಾನ್ತರಾಲೇಸ್ಥಿತಮ್ ॥ 96॥
ತ್ರಿಕೋಣ ಉದಿತಪ್ರಭೇ ಜಗತಿ ಸರ್ವಸಿದ್ಧಿಪ್ರದೇ
ಯುತೇ ತ್ರಿಪುರಯಾಮ್ಬಯಾ ಸ್ಥಿತವತೀ ಚ ಕಾಮೇಶ್ವರೀ ।
ತನೋತು ಮಮ ಮಂಗಲಂ ಸಕಲಶರ್ಮ ವಜ್ರೇಶ್ವರೀ
ಕರೋತು ಭಗಮಾಲಿನೀ ಸ್ಫುರತು ಮಾಮಕೇ ಚೇತಸಿ ॥ 97॥
ಸರ್ವಾನನ್ದಮಯೇ ಸಮಸ್ತಜಗತಾಮಾಕಾಂಕ್ಷಿತೇ ಬೈನ್ದವೇ
ಭೈರವ್ಯಾ ತ್ರಿಪುರಾದ್ಯಯಾ ವಿರಚಿತಾವಾಸೇ ಸ್ಥಿತಾ ಸುನ್ದರೀ ।
ಆನನ್ದೋಲ್ಲಸಿತೇಕ್ಷಣಾ ಮಣಿಗಣಭ್ರಾಜಿಷ್ಣುಭೂಷಾಮ್ಬರಾ
ವಿಸ್ಫೂರ್ಜದ್ವದನಾ ಪರಾಪರರಹಃ ಸ ಮಾಂ ಪಾತು ಯೋಗಿನೀ ॥ 98॥
ಉಲ್ಲಸತ್ಕನಕಕಾನ್ತಿಭಾಸುರಂ
ಸೌರಭಸ್ಫುರಣವಾಸಿತಾಮ್ಬರಮ್ ।
ದೂರತಃ ಪರಿಹೃತಂ ಮಧುವ್ರತೈ-
ರರ್ಪಯಾಮಿ ತವ ದೇವಿ ಚಮ್ಪಕಮ್ ॥ 99॥
ವೈರಮುದ್ಧತಮಪಾಸ್ಯ ಶಮ್ಭುನಾ
ಮಸ್ತಕೇ ವಿನಿಹಿತಂ ಕಲಾಚ್ಛಲಾತ್ ।
ಗನ್ಧಲುಬ್ಧಮಧುಪಾಶ್ರಿತಂ ಸದಾ
ಕೇತಕೀಕುಸುಮಮರ್ಪಯಾಮಿ ತೇ ॥ 100॥
ಚೂರ್ಣೀಕೃತಂ ದ್ರಾಗಿವ ಪದ್ಮಜೇನ
ತ್ವದಾನನಸ್ಪರ್ಧಿಸುಧಾಂಶುಬಿಮ್ಬಮ್ ।
ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ಸ್ಫುಟಮಂಜಲಿಸ್ಥಂ
ವಿಕಾಸಿಜಾತೀಕುಸುಮೋತ್ಕರಂ ತೇ ॥ 101॥
ಅಗರುಬಹಲಧೂಪಾಜಸ್ರಸೌರಭ್ಯರಮ್ಯಾಂ
ಮರಕತಮಣಿರಾಜೀರಾಜಿಹಾರಿಸ್ರಗಾಭಾಮ್ ।
ದಿಶಿ ವಿದಿಶಿ ವಿಸರದ್ಗನ್ಧಲುಬ್ಧಾಲಿಮಾಲಾಂ
ವಕುಲಕುಸುಮಮಾಲಾಂ ಕಂಠಪೀಠೇಽರ್ಪಯಾಮಿ ॥ 102॥
ಈಂಕಾರೋರ್ಧ್ವಗಬಿನ್ದುರಾನನಮಧೋಬಿನ್ದುದ್ವಯಂ ಚ ಸ್ತನೌ
ತ್ರೈಲೋಕ್ಯೇ ಗುರುಗಮ್ಯಮೇತದಖಿಲಂ ಹಾರ್ದಂ ಚ ರೇಖಾತ್ಮಕಮ್ ।
ಇತ್ಥಂ ಕಾಮಕಲಾತ್ಮಿಕಾಂ ಭಗವತೀಮನ್ತಃ ಸಮಾರಾಧಯ-
ನ್ನಾನನ್ದಾಮ್ಬುಧಿಮಜ್ಜನೇ ಪ್ರಲಭತಾಮಾನನ್ದಥುಂ ಸಜ್ಜನಃ ॥ 103॥
ಧೂಪಂ ತೇಽಗರುಸಂಭವಂ ಭಗವತಿ ಪ್ರೋಲ್ಲಾಸಿಗನ್ಧೋದ್ಧುರಂ
ದೀಪಂ ಚೈವ ನಿವೇದಯಾಮಿ ಮಹಸಾ ಹಾರ್ದಾನ್ಧಕಾರಚ್ಛಿದಮ್ ।
ರಜಸ್ವರ್ಣವಿನಿರ್ಮಿತೇಷು ಪರಿತಃ ಪಾತ್ರೇಷು ಸಂಸ್ಥಾಪಿತಂ
ನೈವೇದ್ಯಂ ವಿನಿವೇದಯಾಮಿ ಪರಮಾನನ್ದಾತ್ಮಿಕೇ ಸುನ್ದರಿ ॥ 104॥
ಜಾತೀಕೋರಕತುಲ್ಯಮೋದನಮಿದಂ ಸೌವರ್ಣಪಾತ್ರೇ ಸ್ಥಿತಂ
ಶುದ್ಧಾನ್ನಂ ಶುಚಿ ಮುದ್ಗಮಾಷಚಣಕೋದ್ಭೂತಾತಥಾ ಸೂಪಕಾಃ ।
ಪ್ರಾಜ್ಯಂ ಮಾಹಿಷಮಾಜ್ಯಮುತ್ತಮಮಿದಂ ಹೈವಂಗವೀನಂ ಪೃಥ-
ಕ್ಪಾತ್ರೇಷು ಪ್ರತಿಪಾದಿತಂ ಪರಶಿವೇ ತತ್ಸರ್ವಮಂಗೀಕುರು ॥ 105॥
ಶಿಮ್ಬೀಸೂರಣಶಾಕಬಿಮ್ಬಬೃಹತೀಕೂಶ್ಮಾಂಡಕೋಶಾತಕೀ-
ವೃನ್ತಾಕಾನಿ ಪಟೋಲಕಾನಿ ಮೃದುನಾ ಸಂಸಾಧಿತಾನ್ಯಗ್ನಿನಾ ।
ಸಮ್ಪನ್ನಾನಿ ಚ ವೇಸವಾರವಿಸರೈರ್ದಿವ್ಯಾನಿ ಭಕ್ತ್ಯಾ ಕೃತಾ-
ನ್ಯಗ್ರೇ ತೇ ವಿನಿವೇದಯಾಮಿ ಗಿರಿಜೇ ಸೌವರ್ಣಪಾತ್ರವ್ರಜೇ ॥ 106॥
ನಿಮ್ಬೂಕಾರ್ದ್ರಕಚೂತಕನ್ದಕದಲೀಕೌಶಾತಕೀಕರ್ಕಟೀ-
ಧಾತ್ರೀಬಿಲ್ವಕರೀರಕೈರ್ವಿರಚಿತಾನ್ಯಾನನ್ದಚಿದ್ವಿಗ್ರಹೇ ।
ರಾಜೀಭಿಃ ಕಟುತೈಲಸೈನ್ಧವಹರಿದ್ರಾಭಿಃ ಸ್ಥಿತಾನ್ಪಾತಯೇ
ಸಂಧಾನಾನಿ ನಿವೇದಯಾಮಿ ಗಿರಿಜೇ ಭೂರಿಪ್ರಕಾರಾಣಿ ತೇ ॥ 107॥
ಸಿತಯಾಂಚಿತಲಡ್ಡುಕವ್ರಜಾ-
ನ್ಮೃದುಪೂಪಾನ್ಮೃದುಲಾಶ್ಚ ಪೂರಿಕಾಃ ।
ಪರಮಾನ್ನಮಿದಂ ಚ ಪಾರ್ವತಿ
ಪ್ರಣಯೇನ ಪ್ರತಿಪಾದಯಾಮಿ ತೇ ॥ 108॥
ದಿಗ್ಧಮೇತದನಲೇ ಸುಸಾಧಿತಂ
ಚನ್ದ್ರಮಂಡಲನಿಭಂ ತಥಾ ದಧಿ ।
ಫಾಣಿತಂ ಶಿಖರಿಣೀಂ ಸಿತಾಸಿತಾಂ
ಸರ್ವಮಮ್ಬ ವಿನಿವೇದಯಾಮಿ ತೇ ॥ 109॥
ಅಗ್ರೇ ತೇ ವಿನಿವೇದ್ಯ ಸರ್ವಮಮಿತಂ ನೈವೇದ್ಯಮಂಗೀಕೃತಂ
ಜ್ಞಾತ್ವಾ ತತ್ತ್ವಚತುಷ್ಟಯಂ ಪ್ರಥಮತೋ ಮನ್ಯೇ ಸುತೃಪ್ತಾಂ ತತಃ ।
ದೇವೀಂ ತ್ವಾಂ ಪರಿಶಿಷ್ಟಮಮ್ಬ ಕನಕಾಮತ್ರೇಷು ಸಂಸ್ಥಾಪಿತಂ
ಶಕ್ತಿಭ್ಯಃ ಸಮುಪಾಹಾರಾಮಿ ಸಕಲಂ ದೇವೇಶಿ ಶಮ್ಭುಪ್ರಿಯೇ ॥ 110॥
ವಾಮೇನ ಸ್ವರ್ಣಪಾತ್ರೀಮನುಪಮಪರಮಾನ್ನೇನ ಪೂರ್ಣಾಂ ದಧಾನಾ-
ಮನ್ಯೇನ ಸ್ವರ್ಣದರ್ವೀಂ ನಿಜಜನಹೃದಯಾಭೀಷ್ಟದಾಂ ಧಾರಯನ್ತೀಮ್ ।
ಸಿನ್ದೂರಾರಕ್ತವಸ್ತ್ರಾಂ ವಿವಿಧಮಣಿಲಸದ್ಭೂಷಣಾಂ ಮೇಚಕಾಂಗೀಂ
ತಿಷ್ಠನ್ತೀಮಗ್ರತಸ್ತೇ ಮಧುಮದಮುದಿತಾಮನ್ನಪೂರ್ಣಾಂ ನಮಾಮಿ ॥ 111॥
ಪಂಕ್ತ್ಯೋಪವಿಷ್ಟಾನ್ಪರಿತಸ್ತು ಚಕ್ರಂ
ಶಕ್ತ್ಯಾ ಸ್ವಯಾಲಿಂಗಿತವಾಮಭಾಗಾನ್ ।
ಸರ್ವೋಪಚಾರೈಃ ಪರಿಪೂಜ್ಯ ಭಕ್ತ್ಯಾ
ತವಾಮ್ಬಿಕೇ ಪಾರಿಷದಾನ್ನಮಾಮಿ ॥ 112॥
ಪರಮಾಮೃತಮತ್ತಸುನ್ದರೀ-
ಗಣಮಧ್ಯಸ್ಥಿತಮರ್ಕಭಾಸುರಮ್ ।
ಪರಮಾಮೃತಘೂರ್ಣಿತೇಕ್ಷಣಂ
ಕಿಮಪಿ ಜ್ಯೋತಿರುಪಾಸ್ಮಹೇ ಪರಮ್ ॥ 113॥
ದೃಶ್ಯತೇ ತವ ಮುಖಾಮ್ಬುಜಂ ಶಿವೇ
ಶ್ರೂಯತೇ ಸ್ಫುಟಮನಾಹತಧ್ವನಿಃ ।
ಅರ್ಚನೇ ತವ ಗಿರಾಮಗೋಚರೇ
ನ ಪ್ರಯಾತಿ ವಿಷಯಾನ್ತರಂ ಮನಃ ॥ 114॥
ತ್ವನ್ಮುಖಾಮ್ಬುಜವಿಲೋಕನೋಲ್ಲಸ-
ತ್ಪ್ರೇಮನಿಶ್ಚಲವಿಲೋಚನದ್ವಯೀಮ್ ।
ಉನ್ಮನೀಮುಪಗತಾಂ ಸಭಾಮಿಮಾಂ
ಭಾವಯಾಮಿ ಪರಮೇಶಿ ತಾವಕೀಮ್ ॥ 115॥
ಚಕ್ಷುಃ ಪಶ್ಯತು ನೇಹ ಕಿಂಚನ ಪರಂ ಘ್ರಾಣಂ ನ ವಾ ಜಿಘ್ರತು
ಶ್ರೋತ್ರಂ ಹನ್ತ ಶ್ರುಣೋತು ನ ತ್ವಗಪಿ ನ ಸ್ಪರ್ಶಂ ಸಮಾಲಮ್ಬತಾಮ್ ।
ಜಿಹ್ವಾ ವೇತ್ತು ನ ವಾ ರಸಂ ಮಮ ಪರಂ ಯುಷ್ಮತ್ಸ್ವರೂಪಾಮೃತೇ
ನಿತ್ಯಾನನ್ದವಿಘೂರ್ಣಮಾನನಯನೇ ನಿತ್ಯಂ ಮನೋ ಮಜ್ಜತು ॥ 116॥
ಯಸ್ತ್ವಾಂ ಪಶ್ಯತಿ ಪಾರ್ವತಿ ಪ್ರತಿದಿನಂ ಧ್ಯಾನೇನ ತೇಜೋಮಯೀಂ
ಮನ್ಯೇ ಸುನ್ದರಿ ತತ್ತ್ವಮೇತದಖಿಲಂ ವೇದೇಷು ನಿಷ್ಠಾಂ ಗತಮ್ ।
ಯಸ್ತಸ್ಮಿನ್ಸಮಯೇ ತವಾರ್ಚನವಿಧಾವಾನನ್ದಸಾನ್ದ್ರಾಶಯೋ
ಯಾತೋಽಹಂ ತದಭಿನ್ನತಾಂ ಪರಶಿವೇ ಸೋಽಯಂ ಪ್ರಸಾದಸ್ತವ ॥ 117॥
ಗಣಾಧಿನಾಥಂ ವಟುಕಂ ಚ ಯೋಗಿನೀಃ
ಕ್ಷೇತ್ರಾಧಿನಾಥಂ ಚ ವಿದಿಕ್ಚತುಷ್ಟಯೇ ।
ಸರ್ವೋಪಚಾರೈಃ ಪರಿಪೂಜ್ಯ ಭಕ್ತಿತೋ
ನಿವೇದಯಾಮೋ ಬಲಿಮುಕ್ತಯುಕ್ತಿಭಿಃ ॥ 118॥
ವೀಣಾಮುಪಾನ್ತೇ ಖಲು ವಾದಯನ್ತ್ಯೈ
ನಿವೇದ್ಯ ಶೇಷಂ ಖಲು ಶೇಷಿಕಾಯೈ ।
ಸೌವರ್ಣಭೃಂಗಾರವಿನಿರ್ಗತೇನ
ಜಲೇನ ಶುದ್ಧಾಚಮನಂ ವಿಧೇಹಿ ॥ 119॥
ತಾಮ್ಬೂಲಂ ವಿನಿವೇದಯಾಮಿ ವಿಲಸತ್ಕರ್ಪೂರಕಸ್ತೂರಿಕಾ-
ಜಾತೀಪೂಗಲವಂಗಚೂರ್ಣಖದಿರೈರ್ಭಕ್ತ್ಯಾ ಸಮುಲ್ಲಾಸಿತಮ್ ।
ಸ್ಫೂರ್ಜದ್ರತ್ನಸಮುದ್ಗಕಪ್ರಣಿಹಿತಂ ಸೌವರ್ಣಪಾತ್ರೇ ಸ್ಥಿತೈ-
ರ್ದೀಪೈರುಜ್ಜ್ವಲಮಾನ್ನಚೂರ್ಣರಚಿತೈರಾರಾರ್ತಿಕಂ ಗೃಹ್ಯತಾಮ್ ॥ 120॥
ಕಾಚಿದ್ಗಾಯತಿ ಕಿಂನರೀ ಕಲಪದಂ ವಾದ್ಯಂ ದಧಾನೋರ್ವಶೀ
ರಮ್ಭಾ ನೃತ್ಯತಿ ಕೇಲಿಮಂಜುಲಪದಂ ಮಾತಃ ಪುರಸ್ತಾತ್ತವ ।
ಕೃತ್ಯಂ ಪ್ರೋಜ್ಝ್ಯ ಸುರಸ್ತ್ರಿಯೋ ಮಧುಮದವ್ಯಾಘೂರ್ಣಮಾನೇಕ್ಷಣಂ
ನಿತ್ಯಾನನ್ದಸುಧಾಮ್ಬುಧಿಂ ತವ ಮುಖಂ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ದೃಶ್ಯನ್ತಿ ಚ ॥ 121॥
ತಾಮ್ಬೂಲೋದ್ಭಾಸಿವಕ್ತ್ರೈಸ್ತ್ವದಮಲವದನಾಲೋಕನೋಲ್ಲಾಸಿನೇತ್ರೈ-
ಶ್ಚಕ್ರಸ್ಥೈಃ ಶಕ್ತಿಸಂಘೈಃ ಪರಿಹೃತವಿಷಯಾಸಂಗಮಾಕರ್ಣ್ಯಮಾನಮ್ ॥ 122॥
ಅರ್ಚಾವಿಧೌ ಜ್ಞಾನಲವೋಽಪಿ ದೂರೇ
ದೂರೇ ತದಾಪಾದಕವಸ್ತುಜಾತಮ್ ।
ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೀಕೃತ್ಯ ತತೋಽರ್ಚನಂ ತೇ
ಪಂಚೋಪಚಾರಾತ್ಮಕಮರ್ಪಯಾಮಿ ॥ 123॥
ಯಥೇಪ್ಸಿತಮನೋಗತಪ್ರಕಟಿತೋಪಚಾರಾರ್ಚಿತಂ
ನಿಜಾವರಣದೇವತಾಗಣವೃತಾಂ ಸುರೇಶಸ್ಥಿತಾಮ್ ।
ಕೃತಾಂಜಲಿಪುಟೋ ಮುಹುಃ ಕಲಿತಭೂಮಿರಷ್ಟಾಂಗಕೈ-
ರ್ನಮಾಮಿ ಭಗವತ್ಯಹಂ ತ್ರಿಪುರಸುನ್ದರಿ ತ್ರಾಹಿ ಮಾಮ್ ॥ 124॥
ವಿಜ್ಞಪ್ತೀರವಧೇಹಿ ಮೇ ಸುಮಹತಾ ಯತ್ನೇನ ತೇ ಸಂನಿಧಿಂ
ಪ್ರಾಪ್ತಂ ಮಾಮಿಹ ಕಾನ್ದಿಶೀಕಮಧುನಾ ಮಾತರ್ನ ದೂರೀಕುರು ।
ಚಿತ್ತಂ ತ್ವತ್ಪದಭಾವನೇ ವ್ಯಭಿಚರೇದ್ದೃಗ್ವಾಕ್ಚ ಮೇ ಜಾತು ಚೇ-
ತ್ತತ್ಸೌಮ್ಯೇ ಸ್ವಗುಣೈರ್ಬಧಾನ ನ ಯಥಾ ಭೂಯೋ ವಿನಿರ್ಗಚ್ಛತಿ ॥ 125॥
ಕ್ವಾಹಂ ಮನ್ದಮತಿಃ ಕ್ವ ಚೇದಮಖಿಲೈರೇಕಾನ್ತಭಕ್ತೈಃ ಸ್ತುತಂ
ಧ್ಯಾತಂ ದೇವಿ ತಥಾಪಿ ತೇ ಸ್ವಮನಸಾ ಶ್ರೀಪಾದುಕಾಪೂಜನಮ್ ।
ಕಾದಾಚಿತ್ಕಮದೀಯಚಿನ್ತನವಿಧೌ ಸನ್ತುಷ್ಟಯಾ ಶರ್ಮದಂ
ಸ್ತೋತ್ರಂ ದೇವತಯಾ ತಯಾ ಪ್ರಕಟಿತಂ ಮನ್ಯೇ ಮದೀಯಾನನೇ ॥ 126॥
ನಿತ್ಯಾರ್ಚಮಿದಂ ಚಿತ್ತೇ ಭಾವ್ಯಮಾನಂ ಸದಾ ಮಯಾ ।
ನಿಬದ್ಧಂ ವಿವಿಧೈಃ ಪದ್ಯೈರನುಗೃಹ್ಣಾತು ಸುನ್ದರೀ ॥ 127॥
ಇತಿ ಶ್ರೀಮತ್ಪರಮಹಂಸಪರಿವ್ರಾಜಕಾಚಾರ್ಯಸ್ಯ
ಶ್ರೀಗೋವಿನ್ದಭಗವತ್ಪೂಜ್ಯಪಾದಶಿಷ್ಯಸ್ಯ
ಶ್ರೀಮಚ್ಛಂಕರಭಗವತಃ ಕೃತೌ
ತ್ರಿಪುರಸುನ್ದರೀಮಾನಸಪೂಜಾಸ್ತೋತ್ರಂ
ಸಮ್ಪೂರ್ಣಮ್ ॥
************
त्रिपुरसुन्दरी मानसपूजा स्तोत्रम् ॥
श्रीः
मम न भजनशक्तिः पादयोस्ते न भक्ति-
र्न च विषयविरक्तिर्ध्यानयोगे न सक्तिः ।
इति मनसि सदाहं चिन्तयन्नाद्यशक्ते
रुचिरवचनपुष्पैरर्चनं संचिनोमि ॥ १॥
व्याप्तं हाटकविग्रहैर्जलचरैरारूढदेवव्रजैः
पोतैराकुलितान्तरं मणिधरैर्भूमीधरैर्भूषितम् ।
आरक्तामृतसिन्धुमुद्धुरचलद्विचीचयव्याकुल-
व्योमानं परिचिन्त्य सन्ततमहो चेतः कृतार्थीभव ॥ २॥
तस्मिन्नुज्ज्वलरत्नजालविलसत्कान्तिच्छटाभिः स्फुटं
कुर्वाणं वियदिन्द्रचापनिचयैराच्छादितं सर्वतः ।
उच्चैःशृङ्गनिषण्णदिव्यवनिताबृन्दाननप्रोल्लस-
द्गीताकर्णननिश्चलाखिलमृगं द्वीपं नमस्कुर्महे ॥ ३॥
जातीचम्पकपाटलादिसुमनःसौरभ्यसम्भावितं
ह्रीङ्कारध्वनिकण्ठकोकिलकुहूप्रोल्लासिचूतद्रुमम् ।
आविर्भूतसुगन्धिचन्दनवनं दृष्टिप्रियं नन्दनं
चञ्चच्चञ्चलचञ्चरिकचटुलं चेतश्चिरं चिन्तय ॥ ४॥
परिपतितपरागैः पाटलक्षोणिभागो
विकसितकुसुमोच्चैः पीतचन्द्रार्करश्मिः ।
अलिशुकपिकराजीकूजितैः श्रोत्रहारी
स्फुरतु हृदि मदीये नूनमुद्यानराजः ॥ ५॥
रम्यद्वारपुरप्रचारतमसां संहारकारिप्रभ
स्फूर्जत्तोरणभारहारकमहाविस्तारहारद्युते ।
क्षोणीमण्डलहेमहारविलसत्संसारपारप्रद
प्रोद्यद्भक्तमनोविहार कनकप्राकार तुभ्यं नमः ॥ ६॥
उद्यत्कान्तिकलापकल्पितनभःस्फूर्जद्वितानप्रभ
सत्कृष्णागरुधूपवासितवियत्काष्ठान्तरे विश्रुतः ।
सेवायातसमस्तदैवतगणैरासेव्यमानोऽनिशं
सोऽयं श्रीमणिमण्डपोऽनवरतं मच्चेतसि द्योतताम् ॥ ७॥
क्वापि प्रोद्भटपद्मरागकिरणव्रातेन सन्ध्यायितं
कुत्रापि स्फुटविस्फुरन्मरकतद्युत्या तमिस्रायितम् ।
मध्यालम्बिविशालमौक्तिकरुचा ज्योत्स्नायितं कुत्रचि-
न्मातः श्रीमणिमन्दिरं तव सदा वन्दामहे सुन्दरम् ॥ ८॥
उत्तुङ्गालयविस्फुरन्मरकतप्रोद्यत्प्रभामण्डला-
न्यालोक्याङ्कुरितोत्सवैर्नवतृणाकीर्णस्थलीशङ्कया ।
नीतो वाजिभिरुत्पथं बत रथः सूतेन तिग्मद्युते-
र्वल्गावल्गिगतहस्तमस्तशिखरं कष्टैरितः प्राप्यते ॥ ९॥
मणिसदनसमुद्यत्कान्तिधारानुरक्ते
वियति चरमसन्ध्याशङ्किनो भानुरथ्याः ।
शिथिलितगतकुप्यत्सूतहुङ्कारनादैः
कथमपि मणिगेहादुच्चकैरुच्चलन्ति ॥ १०॥
भक्त्या किं नु समर्पितानि बहुधा रत्नानि पाथोधिना
किं वा रोहणपर्वतेन सदनं यैर्विश्वकर्माकरोत् ।
आ ज्ञातं गिरिजे कटाक्षकलया नूनं त्वया तोषिते
शम्भौ नृत्यति नागराजफणिना कीर्णा मणिश्रेणयः ॥ ११॥ विदूरमुक्तवाहनैर्विनम्रमौलिमण्डलै-
र्निबद्धहस्तसम्पुटैः प्रयत्नसंयतेन्द्रियैः ।
विरिञ्चिविष्णुशङ्करादिभिर्मुदा तवाम्बिके
प्रतीक्ष्यमाणनिर्गमो विभाति रत्नमण्डपः ॥ १२॥
ध्वनन्मृदङ्गकाहलः प्रगीतकिंनरीगणः
प्रनृत्तदिव्यकन्यकः प्रवृत्तमङ्गलक्रमः ।
प्रकृष्टसेवकव्रजः प्रहृष्टभक्तमण्डलो
मुदे ममास्तु सन्ततं त्वदीयरत्नमण्डपः ॥ १३॥
प्रवेशनिर्गमाकुलैः स्वकृत्यरक्तमानसै-
र्बहिस्थितामरावलीविधीयमानभक्तिभिः ।
विचित्रवस्त्रभूषणैरुपेतमङ्गनाजनैः
सदा करोतु मङ्गलं ममेह रत्नमण्डपः ॥ १४॥
सुवर्णरत्नभूषितैर्विचित्रवस्त्रधारिभि-
र्गृहीतहेमयष्टिभिर्निरुद्धसर्वदैवतैः ।
असंख्यसुन्दरीजनैः पुरस्थितैरधिष्ठितो
मदीयमेतु मानसं त्वदीयतुङ्गतोरणः ॥ १५॥
इन्द्रादींश्च दिगीश्वरान्सहपरिवारानथो सायुधा-
न्योषिद्रूपधरान्स्वदिक्षु निहितान्संचिन्त्य हृत्पङ्कजे ।
शङ्खे श्रीवसुधारया वसुमतीयुक्तं च पद्मं स्मर-
न्कामं नौमि रतिप्रियं सहचरं प्रीत्या वसन्तं भजे ॥ १६॥
गायन्तीः कलवीणयातिमधुरं हुङ्कारमातन्वती-
र्द्वाराभ्यासकृतस्थितीरिह सरस्वत्यादिकाः पूजयन् ।
द्वारे नौमि मदोन्मदं सुरगणाधीशं मदेनोन्मदां
मातङ्गीमसिताम्बरां परिलसन्मुक्ताविभूषां भजे ॥ १७॥
कस्तूरिकाश्यामलकोमलाङ्गीं
कादम्बरीपानमदालसाङ्गीम् ।
वामस्तनालिङ्गितरत्नवीणां
मातङ्गकन्यां मनसा स्मरामि ॥ १८॥
विकीर्णचिकुरोत्करे विगलिताम्बराडम्बरे
मदाकुलितलोचने विमलभूषणोद्भासिनि ।
तिरस्करिणि तावकं चरणपङ्कजं चिन्तय-
न्करोमि पशुमण्डलीमलिकमोहदुघ्धाशयाम् ॥ १९॥
प्रमत्तवारुणीरसैर्विघूर्णमानलोचनाः
प्रचण्डदैत्यसूदनाः प्रविष्टभक्तमानसाः ।
उपोढकज्जलच्छविच्छटाविराजिविग्रहः
कपालशूलधारिणीः स्तुवे त्वदीयदूतिकाः ॥ २०॥
स्फूर्जन्नव्ययवाङ्कुरोपलसिताभोगैः पुरः स्थापितै-
र्दीपोद्भासिशरावशोभितमुखैः कुम्भैर्नवैः शोभिना ।
स्वर्णाबद्धविचित्ररत्नपटलीचञ्चत्कपाटश्रिया
युक्तं द्वारचतुष्टयेन गिरिजे वन्दे मणी मन्दिरम् ॥ २१॥
आस्तीर्णारुणकम्बलासनयुतं पुष्पोपहारान्वितं
दीप्तानेकमणिप्रदीपसुभगं राजद्वितानोत्तमम् ।
धूपोद्गारिसुगन्धिसम्भ्रममिलद्भृङ्गावलीगुञ्जितं
कल्याणं वितनोतु मेऽनवरतं श्रीमण्डपाभ्यन्तरम् ॥ २२॥
कनकरचिते पञ्चप्रेतासनेन विराजिते
मणिगणचिते रक्तश्वेताम्बरास्तरणोत्तमे ।
कुसुमसुरभौ तल्पे दिव्योपधानसुखावहे
हृदयकमले प्रादुर्भूतां भजे परदेवताम् ॥ २३॥
सर्वाङ्गस्थितिरम्यरूपरुचिरां प्रातः समभ्युत्थितां
जृम्भामञ्जुमुखाम्बुजां मधुमदव्याघूर्णदक्षित्रयाम् ।
सेवायातसमस्तसंनिधिसखीः संमानयन्तीं दृशा
सम्पश्यन्परदेवतां परमहो मन्ये कृतार्थं जनुः ॥ २४॥
उच्चैस्तोरणवर्तिवाद्यनिवहध्वाने समुज्जृम्भिते
भक्तैर्भूमिविलग्नमौलिभिरलं दण्डप्रणामे कृते ।
नानारत्नसमूहनद्धकथनस्थालीसमुद्भासितां
प्रातस्ते परिकल्पयामि गिरिजे नीराजनामुज्ज्वलाम् ॥ २५॥
पाद्यं ते परिकल्पयामि पदयोरर्घ्यं तथा हस्तयोः
सौधीभिर्मधुपर्कमम्ब मधुरं धाराभिरास्वादय ।
तोयेनाचमनं विधेहि शुचिना गाङ्गेन मत्कल्पितं
साष्टाङ्गं प्रणिपातमीशदयिते दृष्ट्या कृतार्थी कुरु ॥ २६॥
मातः पश्य मुखाम्बुजं सुविमले दत्ते मया दर्पणे
देवि स्वीकुरु दन्तधावनमिदं गङ्गाजलेनान्वितम् ।
सुप्रक्षालितमाननं विरचयन्स्निग्धाम्बरप्रोञ्छनं
द्रागङ्गीकुरु तत्त्वमम्ब मधुरं ताम्बूलमास्वादय ॥ २७॥
निधेहि मणिपादुकोपरि पदाम्बुजं मज्जना-
लयं व्रज शनैः सखीकृतकराम्बुजालम्बनम् ।
महेशि करुणानिधे तव दृगन्तपातोत्सुका-
न्विलोकय मनागमूनुभयसंस्थितान्दैवतान् ॥ २८॥
हेमरत्नवरणेन वेष्टितं
विस्तृतारुणवितानशोभितम् ।
सज्जसर्वपरिचारिकाजनं
पश्य मज्जनगृहं मनो मम ॥ २९॥
कनककलशजालस्फाटिकस्नानपीठा-
द्युपकरणविशालं गन्धमत्तालिमालम् ।
स्फुरदरुणवितां मञ्जुगन्धर्वगानं
परमशिवमहेले मज्जनागारमेहि ॥ ३०॥
पीनोत्तुङ्गपयोधराः परिलसत्सम्पूर्णचन्द्रानना
रत्नस्वर्णविनिर्मिताः परिलसत्सूक्ष्माम्बरप्रावृताः ।
हेमस्नानघटीस्तथा मृदुपटिरुद्वर्तनं कौसुमं
तैलं कङ्कतिकं करेषु दधतीर्वन्देऽम्ब ते दासिकाः ॥ ३१॥
तत्र स्फाटिकपीठमेत्य शनकैरुत्तारितालङ्कृति-
र्नीचैरुज्झितकञ्चुकोपरिहितारक्तोत्तरीयाम्बरा ।
वेणीबन्धमपास्य कङ्कतिकया केशप्रसादं मना-
क्कुर्वाणा परदेवता भगवती चित्ते मम द्योतताम् ॥ ३२॥
अभ्यङ्गं गिरिजे गृहाण मृदुना तैलेन सम्पादितं
काश्मीरैरगरुद्रवैर्मलयजैरुद्वर्तनं कारय ।
गीते किंनरकामिनीभिरभितो वाद्ये मुदा वादिते
नृत्यन्तीमिह पश्य देवि पुरतो दिव्याङ्गनामण्डलीम् ॥ ३३॥
कृतपरिकरबन्धास्तुङ्गपीनस्तनाढ्या
मणिनिवहनिबद्धा हेमकुम्भीर्दधानाः ।
सुरभिसलिलनिर्यद्गन्धलुब्धालिमालाः
सविनयमुपतस्थुः सर्वतः स्नानदास्यः ॥ ३४॥
उद्गन्धैरगरुद्रवैः सुरभिणा कस्तूरिकावारिणा
स्फूर्जत्सौरभयक्षकर्दमजलैः काश्मीरनीरैरपि ।
पुष्पाम्भोभिरशेषतीर्थसलिलैः कर्पूरपाथोभरैः
स्नानं ते परिकल्पयामि गिरिजे भक्त्या तदङ्गीकुरु ॥ ३५॥
प्रत्यङ्गं परिमार्जयामि शुचिना वस्त्रेण सम्प्रोञ्छनं
कुर्वे केशकलापमायततरं धूपोत्तमैर्धूपितम् ।
आलीबृन्दविनिर्मितां यवनिकामास्थाप्यरत्नप्रभं
भक्तत्राणपरे महेशगृहिणि स्नानाम्बरं मुच्यताम् ॥ ३६॥
पीतं ते परिकल्पयामि निबिडं चण्डातकं चण्डिके
सूक्ष्मं स्निग्धमुरीकुरुष्व वसनं सिन्दूरपूरप्रभम् ।
मुक्तारत्नविचित्रहेमरचनाचारुप्रभाभास्वरं
नीलं कञ्चुकमर्पयामि गिरिशप्राणप्रिये सुन्दरि ॥ ३७॥
विलुलितचिकुरेण च्छादितांसप्रदेशे
मणिनिकरविराजत्पादुकान्यस्तपादे ।
सुललितमवलम्ब्य द्राक्सखीमंसदेशे
गिरिशगृहिणि भूषामण्टपाय प्रयाहि ॥ ३८॥
लसत्कनककुट्टिमस्फुरदमन्दमुक्तावली-
समुल्लसितकान्तिभिः कलितशक्रचापव्रजे ।
महाभरणमण्डपे निहितहेमसिंहासनं
सखीजनसमावृतं समधितिष्ठ कात्यायनि ॥ ३९॥
स्निग्धं कङ्कतिकामुखेन शनकैः संशोध्य केशोत्करं
सीमन्तं विरचय्य चारु विमलं सिन्दूररेखान्वितम् ।
मुक्ताभिर्ग्रथितालकां मणिचितैः सौवर्णसूत्रैः स्फुटं
प्रान्ते मौक्तिकगुच्छकोपलतिकां ग्रथ्नामि वेणीमिमाम् ॥ ४०॥
विलम्बिवेणीभुजगोत्तमाङ्ग-
स्फुरन्मणिभ्रान्तिमुपानयन्तम् ।
स्वरोचिषोल्लासितकेशपाशं
महेशि चूडामणिमर्पयामि ॥ ४१॥
त्वामाश्रयद्भिः कबरीतमिस्रै-
र्बन्दीकृतं द्रागिव भानुबिम्बम् ।
मृडानि चूडामणिमादधानं
वन्दामहे तावतमुत्तमाङ्गम् ॥ ४२॥
स्वमध्यनद्धहाटकस्फुरन्मणिप्रभाकुलं
विलम्बिमौक्तिकच्छटाविराजितं समन्ततः ।
निबद्धलक्षचक्षुषा भवेन भूरि भावितं
समर्पयामि भास्वरं भवानि फालभूषणम् ॥ ४३॥
मीनाम्भोरुहखञ्जरीटसुषमाविस्तारविस्मारके
कुर्वाणे किल कामवैरिमनसः कन्दर्पबाणप्रभाम् ।
माध्वीपानमदारुणेऽतिचपले दीर्घे दृगम्भोरुहे
देवि स्वर्णशलाकयोर्जितमिदं दिव्याञ्जनं दीयताम् ॥ ४४॥
मध्यस्थारुणरत्नकान्तिरुचिरां मुक्तामुगोद्भासितां
दैवाद्भार्गवजीवमध्यगरवेर्लक्ष्मीमधः कुर्वतीम् ।
उत्सिक्ताधरबिम्बकान्तिविसरैर्भौमीभवन्मौक्तिकां
मद्दत्तमुररीकुरुष्व गिरिजे नासाविभूषामिमाम् ॥ ४५॥
उडुकृतपरिवेषस्पर्धया शीतभानो-
रिव विरचितदेहद्वन्द्वमादित्यबिम्बम् ।
अरुणमणिसमुद्यत्प्रान्तविभ्राजिमुक्तं
शरवसि परिनिधेहि स्वर्णताटङ्कयुग्मम् ॥ ४६॥
मरकतवरपद्मरागहीरो-
त्थितगुलिकात्रितयावनद्धमध्यम् ।
विततविमलमौक्तिकं च
कण्ठाभरणमिदं गिरिजे समर्पयामि ॥ ४७॥
नानादेशसमुत्त्थितैर्मणिगणप्रोद्यत्प्रभामण्डल-
व्याप्तैराभरणैर्विराजितगलां मुक्ताच्छटालङ्कृताम् ।
मध्यस्थारुणरत्नकान्तिरुचिरां प्रान्तस्थमुक्ताफल-
व्रातामम्ब चतुष्किकां परशिवे वक्षःस्थले स्थापय ॥ ४८॥
अन्योन्यं प्लावयन्ती सततपरिचलत्कान्तिकल्लोलजालैः
कुर्वाणा मज्जदन्तःकरणविमलतां शोभितेव त्रिवेणी ।
मुक्ताभिः पद्मरागैर्मरकतमणिभिर्निर्मिता दीप्यमानै-
र्नित्यं हारत्रयी ते परशिवरसिके चेतसि द्योततां नः ॥ ४९॥
करसरसिजनाले विस्फुरत्कान्तिजाले
विलसदमलशोभे चञ्चदीशाक्षिलोभे ।
विविधमणिमयूखोद्भासितं देवि दुर्गे
कनककटकयुग्मं बाहुयुग्मे निधेहि ॥ ५०॥
व्यालम्बमानसितपट्टकगुच्छशोभि
स्फूर्जन्मणीघटितहारविरोचमानम् ।
मातर्महेशमहिले तव बाहुमूले
केयूरकद्वयमिदं विनिवेशयामि ॥ ५१॥
विततनिजमयूखैर्निर्मितामिन्द्रनीलै-
र्विजितकमलनालालीनमत्तालिमालाम् ।
मणिगणखचिताभ्यां कङ्कणाभ्यामुपेतां
कलय वलयराजीं हस्तमूले महेशि ॥ ५२॥
नीलपट्टमृदुगुच्छशोभिता-
बद्धनैकमणिजालमञ्जुलाम् ।
अर्पयामि वलयात्पुरःसरे
विस्फुरत्कनकतैतृपालिकाम् ॥ ५३॥
आलवालमिव पुष्पधन्वना
बालविद्रुमलतासु निर्मितम् ।
अङ्गुलीशु विनिधीयतां शनै-
रङ्गुलीयकमिदं मदर्पितम् ॥ ५४॥
विजितहरमनोभूमत्तमातङ्गकुम्भ-
स्थलविलुलितकूजत्किङ्किणीजालतुल्याम् ।
अविरतकलनदैरीशचेतो हरन्तीं
विविधमणिनिबद्धां मेखलामर्पयामि ॥ ५५॥
व्यालम्बमानवरमौक्तिकगुच्छशोभि
विभ्राजिहाटकपुटद्वयरोचमानम् ।
हेम्ना विनिर्मितमनेकमणिप्रबन्धं
नीवीनिबन्धनगुणं विनिवेदयामि ॥ ५६॥
विनिहतनवलाक्षापङ्कबालातपौघे
मरकतमणिराजीमञ्जुमञ्जीरघोषे ।
अरुणमणिसमुद्यत्कान्तिधाराविचित्र-
स्तव चरणसरोजे हंसकः प्रीतिमेतु ॥ ५७॥
निबद्धशितिपट्टकप्रवरगुच्छसंशोभितां
कलक्वणितमञ्जुलां गिरिशचित्तसंमोहनीम् ।
अमन्दमणिमण्डलीविमलकान्तिकिम्मीरितां
निधेहि पदपङ्कजे कनकघुङ्घुरूमम्बिके ॥ ५८॥
विस्फुरत्सहजरागरञ्जिते
शिञ्जितेन कलितां सखीजनैः ।
पद्मरागमणिनूपुरद्वयी-
मर्पयामि तव पादपङ्कजे ॥ ५९॥
पदाम्बुजमुपासितुं परिगतेन शीतांशुना
कृतां तनुपरम्परामिव दिनान्तरागारुणाम् ।
महेशि नवयावकद्रवभरेण शोणीकृतां
नमामि नखमण्डलीं चरणपङ्कजस्थां तव ॥ ६०॥
आरक्तश्वेतपीतस्फुरदुरुकसुमैश्चित्रितां पट्टसूत्रै-
र्देवस्त्रीभिः प्रयत्नादगरुसमुदितैर्धूपितां दिव्यधूपैः ।
उद्यद्गन्धान्धपुष्पंधयनिवहसमारब्धझाङ्कारगीतां
चञ्चत्कह्लारमालां परशिवरसिके कण्ठपीठेऽर्पयामि ॥ ६१॥
गृहाण परमामृतं कनकपात्रसंस्थापितं
समर्पय मुखाम्बुजे विमलवीटिकामम्बिके ।
विलोकय मुखाम्बुजं मुकुरमण्डले निर्मले
निधेहि मणिपादुकोपरि पदाम्बुजं सुन्दरि ॥ ६२॥
आलम्ब्य स्वसखीं करेण शनकैः सिंहासनादुत्थिता
कूजन्मन्दमरालमञ्जुलगतिप्रोल्लासिभूषाम्बर ।
आनन्दप्रतिपादकैरुपनिषद्वाक्यैः स्तुता वेधसा
मच्चित्ते स्थिरतामुपैतु गिरिजा यान्ती सभामण्डपम् ॥ ६३॥
चलन्त्यामम्बायां प्रचलति समस्ते परिजने
सवेगं संयाते कनकलतिकालङ्कृतिभरे ।
समतादुत्तालस्फुरितपदसम्पातजनितै-
र्झणत्कारैस्तारैर्झणझणितमासीन्मणिगृहम् ॥ ६४॥
चञ्चद्वेत्रकराभिरङ्गविलसद्भूषाम्बराभिः पुरो-
यन्तीभिः परिचारिकाभिरमरव्राते समुत्सारिते ।
रुद्धे निर्जरसुन्दरीभिरभितः कक्षान्तरे निर्गतं
वन्दे नन्दितशम्भु निर्मलचिदानन्दैकरूपं महः ॥ ६५॥
वेधाः पादतले पतत्ययमसौ विष्णुर्नमत्यग्रतः
शम्भुर्देहि दृगञ्चलं सुरपतिं दूरस्थमालोकय ।
इत्येवं परिचारिकाभिरुदिते संमाननां कुर्वती
दृग्द्वन्द्वेन यथोचितं भगवती भूयाद्विभूत्यै मम ॥ ६६॥
मन्दं चारणसुन्दरीभिरभितो यान्तीभिरुत्कण्ठया
नामोच्चारणपूर्वकं प्रतिदिशं प्रत्येकमावेदितात् ।
वेगादक्षिपथं गतान्सुरगणानालोकयन्ती शनै-
र्दित्सन्ती चरणाम्बुजं पथि जगत्पायान्महेशप्रिया ॥ ६७॥
अग्रे केचन पार्श्वयोः कतिपये पृष्ठे परे प्रस्थिता
आकाशे समवस्थिताः कतिपये दिक्षु स्थिताश्चापरे ।
संमर्दं शनकैरपास्य पुरतो दण्डप्रणामान्मुहुः
कुर्वाणाः कतिचित्सुरा गिरिसुते दृक्पातमिच्छन्ति ते ॥ ६८॥
अग्रे गायति किंनरी कलपदं गन्धर्वकान्ताः शनै-
रातोद्यानि च वादयन्ति मधुरं सव्यापसव्यस्थिताः ।
कूजन्नूपुरनाद मञ्जु पुरतो नृत्यन्ति दिव्याङ्गना
गच्छन्तः परितः स्तुवन्ति निगमस्तुत्या विरिञ्च्यादयः ॥ ६९॥
कस्मैचित्सुचिरादुपासितमहामन्त्रौघसिद्धिं क्रमा-
देकस्मै भवनिःस्पृहाय परमानन्दस्वरूपां गतिम् ।
अन्यस्मै विषयानुरक्तमनसे दीनाय दुःखापहं
द्रव्यं द्वारसमाश्रिताय ददतीं वन्दामहे सुन्दरीम् ॥ ७०॥
नम्रीभूय कृताञ्जलिप्रकटितप्रेमप्रसन्नानने
मन्दं गच्छति संनिधौ सविनयात्सोत्कण्ठमोघत्रये ।
नानामन्त्रगणं तदर्थमखिलं तत्साधनं तत्फलं
व्याचक्षाणमुदग्रकान्ति कलये यत्किञ्चिदाद्यं महः ॥ ७१॥
तव दहनसदृक्षैरीक्षणैरेव चक्षु-
र्निखिलपशुजनानां भीषयद्भीषणास्यम् ।
कृतवसति परेशप्रेयसि द्वारि नित्यं
शरभमिथुनमुच्चैर्भक्तियुक्तो नतोऽस्मि ॥ ७२॥
कल्पान्ते सरसैकदासमुदितानेकार्कतुल्यप्रभां
रत्नस्तम्भनिबद्धकाञ्चनगुणस्फूर्जद्वितानोत्तमाम् ।
कर्पूरागरुगर्भवर्तिकलिकाप्राप्तप्रदीपावलीं
श्रीचक्राकृतिमुल्लसन्मणिगणां वन्दामहे वेदिकाम् ॥ ७३॥
स्वस्थानस्थितदेवतागणवृते बिन्दौ मुदा स्थापितं
नानारत्नविराजिहेमविलसत्कान्तिच्छटादुर्दिनम् ।
चञ्चत्कौसुमतूलिकासनयुतं कामेश्वराधिष्ठितं
नित्यानन्दनिदानमम्ब सततं वन्दे च सिंहासनम् ॥ ७४॥
वदद्भिरभितो मुदा जय जयेति बृन्दारकैः
कृताञ्जलिपरम्परा विदधति कृतार्था दृशा ।
अमन्दमणिमण्डलीखचितहेमसिंहासनं
सखीजनसमावृतं समधितिष्ठ दाक्षायणि ॥ ७५॥
कर्पूरादिकवस्तुजातमखिलं सौवर्णभृङ्गारकं
ताम्बूलस्य करण्डकं मणिमयं चैलाञ्चलं दर्पणम् ।
विस्फूर्जन्मणिपादुके च दधतीः सिंहासनस्याभित-
स्तिष्ठन्तीः परिचारिकास्तव सदा वन्दामहे सुन्दरि ॥ ७६॥
त्वदमलवपुरुद्यत्कान्तिकल्लोलजालैः
स्फुटमिव दधतीभिर्बाहुविक्षेपलीलाम् ।
मुहुरपि च विधूते चामरग्राहिणीभिः
सितकरकरशुभ्रे चामरे चालयामि ॥ ७७॥
प्रान्तस्फुरद्विमलमौक्तिकगुच्छजालं
चञ्चन्महामणिविचित्रितहेमदण्डम् ।
उद्यत्सहस्रकरमण्डलचारु हेम-
च्छत्रं महेशमहिले विनिवेशयामि ॥ ७८॥
उद्यत्तावकदेहकान्तिपटलीसिन्दूरपूरप्रभा-
शोणीभूतमुदग्रलोहितमणिच्छेदानुकारिच्छवि ।
दूरादादरनिर्मिताञ्जलिपुटैरालोकमानं सुर-
व्यूहैः काञ्चनमातपत्रमतुलं वन्दामहे सुन्दरम् ॥ ७९॥
सन्तुष्टां परमामृतेन विलसत्कामेश्वराङ्कस्थितां
पुष्पौघैरभिपूजितां भगवतीं त्वां वन्दमाना मुदा ।
स्फूर्जत्तावकदेहरश्मिकलनाप्राप्तस्वरूपाभिदाः
श्रीचक्रावरणस्थिताः सविनयं वन्दामहे देवताः ॥ ८०॥
आधारशक्त्यादिकमाकलय्य
मध्ये समस्ताधिकयोगिनीं च ।
मित्रेशनाथादिकमत्र नाथ-
चतुष्टयं शैलसुते नतोऽस्मि ॥ ८१॥
त्रिपुरासुधार्णवासन-
मारभ्य त्रिपुरमालिनी यावत् ।
आवरणाष्टकसंस्थित-
मासनषट्कं नमामि परमेशि ॥ ८२॥
ईशाने गणपं स्मरामि विचरद्विघ्नान्धकारच्छिदं
वायव्ये वटुकं च कज्जलरुचिं व्यालोपवीतान्वितम् ।
नैरृत्ये महिषासुरप्रमथिनीं दुर्गां च सम्पूजय-
न्नाग्नेयेऽखिलभक्तरक्षणपरं क्षेत्राधि नाथं भजे ॥ ८३॥
उड्यानजालन्धरकामरूप-
पीठानिमान्पूर्णगिरिप्रसक्तान् ।
त्रिकोणदक्षाग्रिमसव्यभाग-
मध्यस्थितान्सिद्धिकरान्नमामि ॥ ८४॥
लोकेशः पृथिवीपतिर्निगदितो विष्णुर्जलानां प्रभु-
स्तेजोनाथ उमापतिश्च मरुतामीशस्तथा चेश्वरः ।
आकाशाधिपतिः सदाशिव इति प्रेताभिधामागता-
नेतांश्चक्रबहिःस्थितान्सुरगणान्वन्दामहे सादरम् ॥ ८५॥
तारानाथकलाप्रवेशनिगमव्याजाद्गतासुप्रथं
त्रैलोक्ये तिथिषु प्रवर्तितकलाकाष्ठादिकालक्रमम् ।
रत्नालङ्कृतिचित्रवस्त्रललितं कामेश्वरीपूर्वकं
नित्याषोडशकं नमामि लसितं चक्रात्मनोरन्तरे ॥ ८६॥
हृदि भावितदैवतं प्रयत्ना-
भ्युपदेशानुगृहीतभक्तसङ्घम् ।
स्वगुरुक्रमसंज्ञचक्रराज-
स्थितमोघत्रयमानतोऽस्मि मूर्ध्ना ॥ ८७॥
हृदयमथ शिरः शिखाखिलाद्ये
कवचमथो नयनत्रयं च देवि ।
मुनिजनपरिचिन्तित तथास्त्रं
स्फुरतु सदा हृदये षडङ्गमेतत् ॥ ८८॥
त्रैलोक्यमोहनमिति प्रथिते तु चक्रे
चञ्चद्विभूषणगणत्रिपुराधिवासे ।
रेखात्रये स्थितवतीरणिमादिसिद्धी-
र्मुद्रा नमामि सततं प्रकटाभिधास्ताः ॥ ८९॥
सर्वाशापरिपूरके वसुदलद्वन्द्वेन विभ्राजिते
विस्फूर्जन्त्रिपुरेश्वरीनिवसतौ चक्रे स्थिता नित्यशः ।
कामाकर्षणिकादयो मणिगणभ्राजिष्णुदिव्याम्बरा
योगिन्यः प्रदिशन्तु काङ्क्षितफलं विख्यातगुप्ताभिधाः ॥ ९०॥
महेशि वसुभिर्दलैर्लसति सर्वसंक्षोभणे
विभूषणगणस्फुरन्त्रिपुरसुन्दरीसद्मनि ।
अनङ्गकुसुमादयो विविधभूषणोद्भासिता
दिशन्तु मम काङ्क्षितं तनुतराश्च गुप्ताभिधाः ॥ ९१॥
लसद्युगदृशारके स्फुरति सर्वसौभाग्यदे
शुभाभरणभूषितत्रिपुरवासिनीमन्दिरे ।
स्थिता दधतु मङ्गलं सुभगसर्वसंक्षोभिणी-
मुखाः सकलसिद्धयो विदितसम्प्रदायाभिधाः ॥ ९२॥
बहिर्दशारे सर्वार्थसाधके त्रिपुराश्रयाः ।
कुलकौलाभिधाः पान्तु सर्वसिद्धिप्रदायिकाः ॥ ९३॥
अन्तःशोभिदशारकेऽतिललिते सर्वादिरक्षाकरे
मालिन्या त्रिपुराद्यया विरचितावासे स्थितं नित्यशः ।
नानारत्नविभूषणं मणिगणभ्राजिष्णु दिव्याम्बरं
सर्वज्ञादिकशक्तिबृन्दमनिशं वन्दे निगर्भाभिधम् ॥ ९४॥
सर्वरोगहरेऽष्टारे त्रिपुरासिद्धयान्विते ।
रहस्ययोगिनीर्नित्यं वशिन्याद्या नमाम्यहम् ॥ ९५॥
चूताशोकविकासिकेतकरजःप्रोद्भासिनीलाम्बुज-
प्रस्फूर्जन्नवमल्लिकासमुदितैः पुष्पैः शरान्निर्मितान् ।
रम्यं पुष्पशरासनं सुललितं पाशं तथा चाङ्कुशं
वन्दे तावकमायुधं परशिवे चक्रान्तरालेस्थितम् ॥ ९६॥
त्रिकोण उदितप्रभे जगति सर्वसिद्धिप्रदे
युते त्रिपुरयाम्बया स्थितवती च कामेश्वरी ।
तनोतु मम मङ्गलं सकलशर्म वज्रेश्वरी
करोतु भगमालिनी स्फुरतु मामके चेतसि ॥ ९७॥
सर्वानन्दमये समस्तजगतामाकाङ्क्षिते बैन्दवे
भैरव्या त्रिपुराद्यया विरचितावासे स्थिता सुन्दरी ।
आनन्दोल्लसितेक्षणा मणिगणभ्राजिष्णुभूषाम्बरा
विस्फूर्जद्वदना परापररहः स मां पातु योगिनी ॥ ९८॥
उल्लसत्कनककान्तिभासुरं
सौरभस्फुरणवासिताम्बरम् ।
दूरतः परिहृतं मधुव्रतै-
रर्पयामि तव देवि चम्पकम् ॥ ९९॥
वैरमुद्धतमपास्य शम्भुना
मस्तके विनिहितं कलाच्छलात् ।
गन्धलुब्धमधुपाश्रितं सदा
केतकीकुसुममर्पयामि ते ॥ १००॥
चूर्णीकृतं द्रागिव पद्मजेन
त्वदाननस्पर्धिसुधांशुबिम्बम् ।
समर्पयामि स्फुटमञ्जलिस्थं
विकासिजातीकुसुमोत्करं ते ॥ १०१॥
अगरुबहलधूपाजस्रसौरभ्यरम्यां
मरकतमणिराजीराजिहारिस्रगाभाम् ।
दिशि विदिशि विसरद्गन्धलुब्धालिमालां
वकुलकुसुममालां कण्ठपीठेऽर्पयामि ॥ १०२॥
ईङ्कारोर्ध्वगबिन्दुराननमधोबिन्दुद्वयं च स्तनौ
त्रैलोक्ये गुरुगम्यमेतदखिलं हार्दं च रेखात्मकम् ।
इत्थं कामकलात्मिकां भगवतीमन्तः समाराधय-
न्नानन्दाम्बुधिमज्जने प्रलभतामानन्दथुं सज्जनः ॥ १०३॥
धूपं तेऽगरुसंभवं भगवति प्रोल्लासिगन्धोद्धुरं
दीपं चैव निवेदयामि महसा हार्दान्धकारच्छिदम् ।
रजस्वर्णविनिर्मितेषु परितः पात्रेषु संस्थापितं
नैवेद्यं विनिवेदयामि परमानन्दात्मिके सुन्दरि ॥ १०४॥
जातीकोरकतुल्यमोदनमिदं सौवर्णपात्रे स्थितं
शुद्धान्नं शुचि मुद्गमाषचणकोद्भूतातथा सूपकाः ।
प्राज्यं माहिषमाज्यमुत्तममिदं हैवंगवीनं पृथ-
क्पात्रेषु प्रतिपादितं परशिवे तत्सर्वमङ्गीकुरु ॥ १०५॥
शिम्बीसूरणशाकबिम्बबृहतीकूश्माण्डकोशातकी-
वृन्ताकानि पटोलकानि मृदुना संसाधितान्यग्निना ।
सम्पन्नानि च वेसवारविसरैर्दिव्यानि भक्त्या कृता-
न्यग्रे ते विनिवेदयामि गिरिजे सौवर्णपात्रव्रजे ॥ १०६॥
निम्बूकार्द्रकचूतकन्दकदलीकौशातकीकर्कटी-
धात्रीबिल्वकरीरकैर्विरचितान्यानन्दचिद्विग्रहे ।
राजीभिः कटुतैलसैन्धवहरिद्राभिः स्थितान्पातये
संधानानि निवेदयामि गिरिजे भूरिप्रकाराणि ते ॥ १०७॥
सितयाञ्चितलड्डुकव्रजा-
न्मृदुपूपान्मृदुलाश्च पूरिकाः ।
परमान्नमिदं च पार्वति
प्रणयेन प्रतिपादयामि ते ॥ १०८॥
दिग्धमेतदनले सुसाधितं
चन्द्रमण्डलनिभं तथा दधि ।
फाणितं शिखरिणीं सितासितां
सर्वमम्ब विनिवेदयामि ते ॥ १०९॥
अग्रे ते विनिवेद्य सर्वममितं नैवेद्यमङ्गीकृतं
ज्ञात्वा तत्त्वचतुष्टयं प्रथमतो मन्ये सुतृप्तां ततः ।
देवीं त्वां परिशिष्टमम्ब कनकामत्रेषु संस्थापितं
शक्तिभ्यः समुपाहारामि सकलं देवेशि शम्भुप्रिये ॥ ११०॥
वामेन स्वर्णपात्रीमनुपमपरमान्नेन पूर्णां दधाना-
मन्येन स्वर्णदर्वीं निजजनहृदयाभीष्टदां धारयन्तीम् ।
सिन्दूरारक्तवस्त्रां विविधमणिलसद्भूषणां मेचकाङ्गीं
तिष्ठन्तीमग्रतस्ते मधुमदमुदितामन्नपूर्णां नमामि ॥ १११॥
पङ्क्त्योपविष्टान्परितस्तु चक्रं
शक्त्या स्वयालिङ्गितवामभागान् ।
सर्वोपचारैः परिपूज्य भक्त्या
तवाम्बिके पारिषदान्नमामि ॥ ११२॥
परमामृतमत्तसुन्दरी-
गणमध्यस्थितमर्कभासुरम् ।
परमामृतघूर्णितेक्षणं
किमपि ज्योतिरुपास्महे परम् ॥ ११३॥
दृश्यते तव मुखाम्बुजं शिवे
श्रूयते स्फुटमनाहतध्वनिः ।
अर्चने तव गिरामगोचरे
न प्रयाति विषयान्तरं मनः ॥ ११४॥
त्वन्मुखाम्बुजविलोकनोल्लस-
त्प्रेमनिश्चलविलोचनद्वयीम् ।
उन्मनीमुपगतां सभामिमां
भावयामि परमेशि तावकीम् ॥ ११५॥
चक्षुः पश्यतु नेह किंचन परं घ्राणं न वा जिघ्रतु
श्रोत्रं हन्त श्रुणोतु न त्वगपि न स्पर्शं समालम्बताम् ।
जिह्वा वेत्तु न वा रसं मम परं युष्मत्स्वरूपामृते
नित्यानन्दविघूर्णमाननयने नित्यं मनो मज्जतु ॥ ११६॥
यस्त्वां पश्यति पार्वति प्रतिदिनं ध्यानेन तेजोमयीं
मन्ये सुन्दरि तत्त्वमेतदखिलं वेदेषु निष्ठां गतम् ।
यस्तस्मिन्समये तवार्चनविधावानन्दसान्द्राशयो
यातोऽहं तदभिन्नतां परशिवे सोऽयं प्रसादस्तव ॥ ११७॥
गणाधिनाथं वटुकं च योगिनीः
क्षेत्राधिनाथं च विदिक्चतुष्टये ।
सर्वोपचारैः परिपूज्य भक्तितो
निवेदयामो बलिमुक्तयुक्तिभिः ॥ ११८॥
वीणामुपान्ते खलु वादयन्त्यै
निवेद्य शेषं खलु शेषिकायै ।
सौवर्णभृङ्गारविनिर्गतेन
जलेन शुद्धाचमनं विधेहि ॥ ११९॥
ताम्बूलं विनिवेदयामि विलसत्कर्पूरकस्तूरिका-
जातीपूगलवङ्गचूर्णखदिरैर्भक्त्या समुल्लासितम् ।
स्फूर्जद्रत्नसमुद्गकप्रणिहितं सौवर्णपात्रे स्थितै-
र्दीपैरुज्ज्वलमान्नचूर्णरचितैरारार्तिकं गृह्यताम् ॥ १२०॥
काचिद्गायति किंनरी कलपदं वाद्यं दधानोर्वशी
रम्भा नृत्यति केलिमञ्जुलपदं मातः पुरस्तात्तव ।
कृत्यं प्रोज्झ्य सुरस्त्रियो मधुमदव्याघूर्णमानेक्षणं
नित्यानन्दसुधाम्बुधिं तव मुखं पश्यन्ति दृश्यन्ति च ॥ १२१॥
ताम्बूलोद्भासिवक्त्रैस्त्वदमलवदनालोकनोल्लासिनेत्रै-
श्चक्रस्थैः शक्तिसङ्घैः परिहृतविषयासङ्गमाकर्ण्यमानम् ॥ १२२॥
अर्चाविधौ ज्ञानलवोऽपि दूरे
दूरे तदापादकवस्तुजातम् ।
प्रदक्षिणीकृत्य ततोऽर्चनं ते
पञ्चोपचारात्मकमर्पयामि ॥ १२३॥
यथेप्सितमनोगतप्रकटितोपचारार्चितं
निजावरणदेवतागणवृतां सुरेशस्थिताम् ।
कृताञ्जलिपुटो मुहुः कलितभूमिरष्टाङ्गकै-
र्नमामि भगवत्यहं त्रिपुरसुन्दरि त्राहि माम् ॥ १२४॥
विज्ञप्तीरवधेहि मे सुमहता यत्नेन ते संनिधिं
प्राप्तं मामिह कान्दिशीकमधुना मातर्न दूरीकुरु ।
चित्तं त्वत्पदभावने व्यभिचरेद्दृग्वाक्च मे जातु चे-
त्तत्सौम्ये स्वगुणैर्बधान न यथा भूयो विनिर्गच्छति ॥ १२५॥
क्वाहं मन्दमतिः क्व चेदमखिलैरेकान्तभक्तैः स्तुतं
ध्यातं देवि तथापि ते स्वमनसा श्रीपादुकापूजनम् ।
कादाचित्कमदीयचिन्तनविधौ सन्तुष्टया शर्मदं
स्तोत्रं देवतया तया प्रकटितं मन्ये मदीयानने ॥ १२६॥
नित्यार्चमिदं चित्ते भाव्यमानं सदा मया ।
निबद्धं विविधैः पद्यैरनुगृह्णातु सुन्दरी ॥ १२७॥
इति श्रीमत्परमहंसपरिव्राजकाचार्यस्य
श्रीगोविन्दभगवत्पूज्यपादशिष्यस्य
श्रीमच्छङ्करभगवतः कृतौ
त्रिपुरसुन्दरीमानसपूजास्तोत्रं
सम्पूर्णम् ॥
************
त्रिपुरसुन्दरी मानसपूजा स्तोत्रम् ॥
श्रीः
मम न भजनशक्तिः पादयोस्ते न भक्ति-
र्न च विषयविरक्तिर्ध्यानयोगे न सक्तिः ।
इति मनसि सदाहं चिन्तयन्नाद्यशक्ते
रुचिरवचनपुष्पैरर्चनं संचिनोमि ॥ १॥
व्याप्तं हाटकविग्रहैर्जलचरैरारूढदेवव्रजैः
पोतैराकुलितान्तरं मणिधरैर्भूमीधरैर्भूषितम् ।
आरक्तामृतसिन्धुमुद्धुरचलद्विचीचयव्याकुल-
व्योमानं परिचिन्त्य सन्ततमहो चेतः कृतार्थीभव ॥ २॥
तस्मिन्नुज्ज्वलरत्नजालविलसत्कान्तिच्छटाभिः स्फुटं
कुर्वाणं वियदिन्द्रचापनिचयैराच्छादितं सर्वतः ।
उच्चैःशृङ्गनिषण्णदिव्यवनिताबृन्दाननप्रोल्लस-
द्गीताकर्णननिश्चलाखिलमृगं द्वीपं नमस्कुर्महे ॥ ३॥
जातीचम्पकपाटलादिसुमनःसौरभ्यसम्भावितं
ह्रीङ्कारध्वनिकण्ठकोकिलकुहूप्रोल्लासिचूतद्रुमम् ।
आविर्भूतसुगन्धिचन्दनवनं दृष्टिप्रियं नन्दनं
चञ्चच्चञ्चलचञ्चरिकचटुलं चेतश्चिरं चिन्तय ॥ ४॥
परिपतितपरागैः पाटलक्षोणिभागो
विकसितकुसुमोच्चैः पीतचन्द्रार्करश्मिः ।
अलिशुकपिकराजीकूजितैः श्रोत्रहारी
स्फुरतु हृदि मदीये नूनमुद्यानराजः ॥ ५॥
रम्यद्वारपुरप्रचारतमसां संहारकारिप्रभ
स्फूर्जत्तोरणभारहारकमहाविस्तारहारद्युते ।
क्षोणीमण्डलहेमहारविलसत्संसारपारप्रद
प्रोद्यद्भक्तमनोविहार कनकप्राकार तुभ्यं नमः ॥ ६॥
उद्यत्कान्तिकलापकल्पितनभःस्फूर्जद्वितानप्रभ
सत्कृष्णागरुधूपवासितवियत्काष्ठान्तरे विश्रुतः ।
सेवायातसमस्तदैवतगणैरासेव्यमानोऽनिशं
सोऽयं श्रीमणिमण्डपोऽनवरतं मच्चेतसि द्योतताम् ॥ ७॥
क्वापि प्रोद्भटपद्मरागकिरणव्रातेन सन्ध्यायितं
कुत्रापि स्फुटविस्फुरन्मरकतद्युत्या तमिस्रायितम् ।
मध्यालम्बिविशालमौक्तिकरुचा ज्योत्स्नायितं कुत्रचि-
न्मातः श्रीमणिमन्दिरं तव सदा वन्दामहे सुन्दरम् ॥ ८॥
उत्तुङ्गालयविस्फुरन्मरकतप्रोद्यत्प्रभामण्डला-
न्यालोक्याङ्कुरितोत्सवैर्नवतृणाकीर्णस्थलीशङ्कया ।
नीतो वाजिभिरुत्पथं बत रथः सूतेन तिग्मद्युते-
र्वल्गावल्गिगतहस्तमस्तशिखरं कष्टैरितः प्राप्यते ॥ ९॥
मणिसदनसमुद्यत्कान्तिधारानुरक्ते
वियति चरमसन्ध्याशङ्किनो भानुरथ्याः ।
शिथिलितगतकुप्यत्सूतहुङ्कारनादैः
कथमपि मणिगेहादुच्चकैरुच्चलन्ति ॥ १०॥
भक्त्या किं नु समर्पितानि बहुधा रत्नानि पाथोधिना
किं वा रोहणपर्वतेन सदनं यैर्विश्वकर्माकरोत् ।
आ ज्ञातं गिरिजे कटाक्षकलया नूनं त्वया तोषिते
शम्भौ नृत्यति नागराजफणिना कीर्णा मणिश्रेणयः ॥ ११॥ विदूरमुक्तवाहनैर्विनम्रमौलिमण्डलै-
र्निबद्धहस्तसम्पुटैः प्रयत्नसंयतेन्द्रियैः ।
विरिञ्चिविष्णुशङ्करादिभिर्मुदा तवाम्बिके
प्रतीक्ष्यमाणनिर्गमो विभाति रत्नमण्डपः ॥ १२॥
ध्वनन्मृदङ्गकाहलः प्रगीतकिंनरीगणः
प्रनृत्तदिव्यकन्यकः प्रवृत्तमङ्गलक्रमः ।
प्रकृष्टसेवकव्रजः प्रहृष्टभक्तमण्डलो
मुदे ममास्तु सन्ततं त्वदीयरत्नमण्डपः ॥ १३॥
प्रवेशनिर्गमाकुलैः स्वकृत्यरक्तमानसै-
र्बहिस्थितामरावलीविधीयमानभक्तिभिः ।
विचित्रवस्त्रभूषणैरुपेतमङ्गनाजनैः
सदा करोतु मङ्गलं ममेह रत्नमण्डपः ॥ १४॥
सुवर्णरत्नभूषितैर्विचित्रवस्त्रधारिभि-
र्गृहीतहेमयष्टिभिर्निरुद्धसर्वदैवतैः ।
असंख्यसुन्दरीजनैः पुरस्थितैरधिष्ठितो
मदीयमेतु मानसं त्वदीयतुङ्गतोरणः ॥ १५॥
इन्द्रादींश्च दिगीश्वरान्सहपरिवारानथो सायुधा-
न्योषिद्रूपधरान्स्वदिक्षु निहितान्संचिन्त्य हृत्पङ्कजे ।
शङ्खे श्रीवसुधारया वसुमतीयुक्तं च पद्मं स्मर-
न्कामं नौमि रतिप्रियं सहचरं प्रीत्या वसन्तं भजे ॥ १६॥
गायन्तीः कलवीणयातिमधुरं हुङ्कारमातन्वती-
र्द्वाराभ्यासकृतस्थितीरिह सरस्वत्यादिकाः पूजयन् ।
द्वारे नौमि मदोन्मदं सुरगणाधीशं मदेनोन्मदां
मातङ्गीमसिताम्बरां परिलसन्मुक्ताविभूषां भजे ॥ १७॥
कस्तूरिकाश्यामलकोमलाङ्गीं
कादम्बरीपानमदालसाङ्गीम् ।
वामस्तनालिङ्गितरत्नवीणां
मातङ्गकन्यां मनसा स्मरामि ॥ १८॥
विकीर्णचिकुरोत्करे विगलिताम्बराडम्बरे
मदाकुलितलोचने विमलभूषणोद्भासिनि ।
तिरस्करिणि तावकं चरणपङ्कजं चिन्तय-
न्करोमि पशुमण्डलीमलिकमोहदुघ्धाशयाम् ॥ १९॥
प्रमत्तवारुणीरसैर्विघूर्णमानलोचनाः
प्रचण्डदैत्यसूदनाः प्रविष्टभक्तमानसाः ।
उपोढकज्जलच्छविच्छटाविराजिविग्रहः
कपालशूलधारिणीः स्तुवे त्वदीयदूतिकाः ॥ २०॥
स्फूर्जन्नव्ययवाङ्कुरोपलसिताभोगैः पुरः स्थापितै-
र्दीपोद्भासिशरावशोभितमुखैः कुम्भैर्नवैः शोभिना ।
स्वर्णाबद्धविचित्ररत्नपटलीचञ्चत्कपाटश्रिया
युक्तं द्वारचतुष्टयेन गिरिजे वन्दे मणी मन्दिरम् ॥ २१॥
आस्तीर्णारुणकम्बलासनयुतं पुष्पोपहारान्वितं
दीप्तानेकमणिप्रदीपसुभगं राजद्वितानोत्तमम् ।
धूपोद्गारिसुगन्धिसम्भ्रममिलद्भृङ्गावलीगुञ्जितं
कल्याणं वितनोतु मेऽनवरतं श्रीमण्डपाभ्यन्तरम् ॥ २२॥
कनकरचिते पञ्चप्रेतासनेन विराजिते
मणिगणचिते रक्तश्वेताम्बरास्तरणोत्तमे ।
कुसुमसुरभौ तल्पे दिव्योपधानसुखावहे
हृदयकमले प्रादुर्भूतां भजे परदेवताम् ॥ २३॥
सर्वाङ्गस्थितिरम्यरूपरुचिरां प्रातः समभ्युत्थितां
जृम्भामञ्जुमुखाम्बुजां मधुमदव्याघूर्णदक्षित्रयाम् ।
सेवायातसमस्तसंनिधिसखीः संमानयन्तीं दृशा
सम्पश्यन्परदेवतां परमहो मन्ये कृतार्थं जनुः ॥ २४॥
उच्चैस्तोरणवर्तिवाद्यनिवहध्वाने समुज्जृम्भिते
भक्तैर्भूमिविलग्नमौलिभिरलं दण्डप्रणामे कृते ।
नानारत्नसमूहनद्धकथनस्थालीसमुद्भासितां
प्रातस्ते परिकल्पयामि गिरिजे नीराजनामुज्ज्वलाम् ॥ २५॥
पाद्यं ते परिकल्पयामि पदयोरर्घ्यं तथा हस्तयोः
सौधीभिर्मधुपर्कमम्ब मधुरं धाराभिरास्वादय ।
तोयेनाचमनं विधेहि शुचिना गाङ्गेन मत्कल्पितं
साष्टाङ्गं प्रणिपातमीशदयिते दृष्ट्या कृतार्थी कुरु ॥ २६॥
मातः पश्य मुखाम्बुजं सुविमले दत्ते मया दर्पणे
देवि स्वीकुरु दन्तधावनमिदं गङ्गाजलेनान्वितम् ।
सुप्रक्षालितमाननं विरचयन्स्निग्धाम्बरप्रोञ्छनं
द्रागङ्गीकुरु तत्त्वमम्ब मधुरं ताम्बूलमास्वादय ॥ २७॥
निधेहि मणिपादुकोपरि पदाम्बुजं मज्जना-
लयं व्रज शनैः सखीकृतकराम्बुजालम्बनम् ।
महेशि करुणानिधे तव दृगन्तपातोत्सुका-
न्विलोकय मनागमूनुभयसंस्थितान्दैवतान् ॥ २८॥
हेमरत्नवरणेन वेष्टितं
विस्तृतारुणवितानशोभितम् ।
सज्जसर्वपरिचारिकाजनं
पश्य मज्जनगृहं मनो मम ॥ २९॥
कनककलशजालस्फाटिकस्नानपीठा-
द्युपकरणविशालं गन्धमत्तालिमालम् ।
स्फुरदरुणवितां मञ्जुगन्धर्वगानं
परमशिवमहेले मज्जनागारमेहि ॥ ३०॥
पीनोत्तुङ्गपयोधराः परिलसत्सम्पूर्णचन्द्रानना
रत्नस्वर्णविनिर्मिताः परिलसत्सूक्ष्माम्बरप्रावृताः ।
हेमस्नानघटीस्तथा मृदुपटिरुद्वर्तनं कौसुमं
तैलं कङ्कतिकं करेषु दधतीर्वन्देऽम्ब ते दासिकाः ॥ ३१॥
तत्र स्फाटिकपीठमेत्य शनकैरुत्तारितालङ्कृति-
र्नीचैरुज्झितकञ्चुकोपरिहितारक्तोत्तरीयाम्बरा ।
वेणीबन्धमपास्य कङ्कतिकया केशप्रसादं मना-
क्कुर्वाणा परदेवता भगवती चित्ते मम द्योतताम् ॥ ३२॥
अभ्यङ्गं गिरिजे गृहाण मृदुना तैलेन सम्पादितं
काश्मीरैरगरुद्रवैर्मलयजैरुद्वर्तनं कारय ।
गीते किंनरकामिनीभिरभितो वाद्ये मुदा वादिते
नृत्यन्तीमिह पश्य देवि पुरतो दिव्याङ्गनामण्डलीम् ॥ ३३॥
कृतपरिकरबन्धास्तुङ्गपीनस्तनाढ्या
मणिनिवहनिबद्धा हेमकुम्भीर्दधानाः ।
सुरभिसलिलनिर्यद्गन्धलुब्धालिमालाः
सविनयमुपतस्थुः सर्वतः स्नानदास्यः ॥ ३४॥
उद्गन्धैरगरुद्रवैः सुरभिणा कस्तूरिकावारिणा
स्फूर्जत्सौरभयक्षकर्दमजलैः काश्मीरनीरैरपि ।
पुष्पाम्भोभिरशेषतीर्थसलिलैः कर्पूरपाथोभरैः
स्नानं ते परिकल्पयामि गिरिजे भक्त्या तदङ्गीकुरु ॥ ३५॥
प्रत्यङ्गं परिमार्जयामि शुचिना वस्त्रेण सम्प्रोञ्छनं
कुर्वे केशकलापमायततरं धूपोत्तमैर्धूपितम् ।
आलीबृन्दविनिर्मितां यवनिकामास्थाप्यरत्नप्रभं
भक्तत्राणपरे महेशगृहिणि स्नानाम्बरं मुच्यताम् ॥ ३६॥
पीतं ते परिकल्पयामि निबिडं चण्डातकं चण्डिके
सूक्ष्मं स्निग्धमुरीकुरुष्व वसनं सिन्दूरपूरप्रभम् ।
मुक्तारत्नविचित्रहेमरचनाचारुप्रभाभास्वरं
नीलं कञ्चुकमर्पयामि गिरिशप्राणप्रिये सुन्दरि ॥ ३७॥
विलुलितचिकुरेण च्छादितांसप्रदेशे
मणिनिकरविराजत्पादुकान्यस्तपादे ।
सुललितमवलम्ब्य द्राक्सखीमंसदेशे
गिरिशगृहिणि भूषामण्टपाय प्रयाहि ॥ ३८॥
लसत्कनककुट्टिमस्फुरदमन्दमुक्तावली-
समुल्लसितकान्तिभिः कलितशक्रचापव्रजे ।
महाभरणमण्डपे निहितहेमसिंहासनं
सखीजनसमावृतं समधितिष्ठ कात्यायनि ॥ ३९॥
स्निग्धं कङ्कतिकामुखेन शनकैः संशोध्य केशोत्करं
सीमन्तं विरचय्य चारु विमलं सिन्दूररेखान्वितम् ।
मुक्ताभिर्ग्रथितालकां मणिचितैः सौवर्णसूत्रैः स्फुटं
प्रान्ते मौक्तिकगुच्छकोपलतिकां ग्रथ्नामि वेणीमिमाम् ॥ ४०॥
विलम्बिवेणीभुजगोत्तमाङ्ग-
स्फुरन्मणिभ्रान्तिमुपानयन्तम् ।
स्वरोचिषोल्लासितकेशपाशं
महेशि चूडामणिमर्पयामि ॥ ४१॥
त्वामाश्रयद्भिः कबरीतमिस्रै-
र्बन्दीकृतं द्रागिव भानुबिम्बम् ।
मृडानि चूडामणिमादधानं
वन्दामहे तावतमुत्तमाङ्गम् ॥ ४२॥
स्वमध्यनद्धहाटकस्फुरन्मणिप्रभाकुलं
विलम्बिमौक्तिकच्छटाविराजितं समन्ततः ।
निबद्धलक्षचक्षुषा भवेन भूरि भावितं
समर्पयामि भास्वरं भवानि फालभूषणम् ॥ ४३॥
मीनाम्भोरुहखञ्जरीटसुषमाविस्तारविस्मारके
कुर्वाणे किल कामवैरिमनसः कन्दर्पबाणप्रभाम् ।
माध्वीपानमदारुणेऽतिचपले दीर्घे दृगम्भोरुहे
देवि स्वर्णशलाकयोर्जितमिदं दिव्याञ्जनं दीयताम् ॥ ४४॥
मध्यस्थारुणरत्नकान्तिरुचिरां मुक्तामुगोद्भासितां
दैवाद्भार्गवजीवमध्यगरवेर्लक्ष्मीमधः कुर्वतीम् ।
उत्सिक्ताधरबिम्बकान्तिविसरैर्भौमीभवन्मौक्तिकां
मद्दत्तमुररीकुरुष्व गिरिजे नासाविभूषामिमाम् ॥ ४५॥
उडुकृतपरिवेषस्पर्धया शीतभानो-
रिव विरचितदेहद्वन्द्वमादित्यबिम्बम् ।
अरुणमणिसमुद्यत्प्रान्तविभ्राजिमुक्तं
शरवसि परिनिधेहि स्वर्णताटङ्कयुग्मम् ॥ ४६॥
मरकतवरपद्मरागहीरो-
त्थितगुलिकात्रितयावनद्धमध्यम् ।
विततविमलमौक्तिकं च
कण्ठाभरणमिदं गिरिजे समर्पयामि ॥ ४७॥
नानादेशसमुत्त्थितैर्मणिगणप्रोद्यत्प्रभामण्डल-
व्याप्तैराभरणैर्विराजितगलां मुक्ताच्छटालङ्कृताम् ।
मध्यस्थारुणरत्नकान्तिरुचिरां प्रान्तस्थमुक्ताफल-
व्रातामम्ब चतुष्किकां परशिवे वक्षःस्थले स्थापय ॥ ४८॥
अन्योन्यं प्लावयन्ती सततपरिचलत्कान्तिकल्लोलजालैः
कुर्वाणा मज्जदन्तःकरणविमलतां शोभितेव त्रिवेणी ।
मुक्ताभिः पद्मरागैर्मरकतमणिभिर्निर्मिता दीप्यमानै-
र्नित्यं हारत्रयी ते परशिवरसिके चेतसि द्योततां नः ॥ ४९॥
करसरसिजनाले विस्फुरत्कान्तिजाले
विलसदमलशोभे चञ्चदीशाक्षिलोभे ।
विविधमणिमयूखोद्भासितं देवि दुर्गे
कनककटकयुग्मं बाहुयुग्मे निधेहि ॥ ५०॥
व्यालम्बमानसितपट्टकगुच्छशोभि
स्फूर्जन्मणीघटितहारविरोचमानम् ।
मातर्महेशमहिले तव बाहुमूले
केयूरकद्वयमिदं विनिवेशयामि ॥ ५१॥
विततनिजमयूखैर्निर्मितामिन्द्रनीलै-
र्विजितकमलनालालीनमत्तालिमालाम् ।
मणिगणखचिताभ्यां कङ्कणाभ्यामुपेतां
कलय वलयराजीं हस्तमूले महेशि ॥ ५२॥
नीलपट्टमृदुगुच्छशोभिता-
बद्धनैकमणिजालमञ्जुलाम् ।
अर्पयामि वलयात्पुरःसरे
विस्फुरत्कनकतैतृपालिकाम् ॥ ५३॥
आलवालमिव पुष्पधन्वना
बालविद्रुमलतासु निर्मितम् ।
अङ्गुलीशु विनिधीयतां शनै-
रङ्गुलीयकमिदं मदर्पितम् ॥ ५४॥
विजितहरमनोभूमत्तमातङ्गकुम्भ-
स्थलविलुलितकूजत्किङ्किणीजालतुल्याम् ।
अविरतकलनदैरीशचेतो हरन्तीं
विविधमणिनिबद्धां मेखलामर्पयामि ॥ ५५॥
व्यालम्बमानवरमौक्तिकगुच्छशोभि
विभ्राजिहाटकपुटद्वयरोचमानम् ।
हेम्ना विनिर्मितमनेकमणिप्रबन्धं
नीवीनिबन्धनगुणं विनिवेदयामि ॥ ५६॥
विनिहतनवलाक्षापङ्कबालातपौघे
मरकतमणिराजीमञ्जुमञ्जीरघोषे ।
अरुणमणिसमुद्यत्कान्तिधाराविचित्र-
स्तव चरणसरोजे हंसकः प्रीतिमेतु ॥ ५७॥
निबद्धशितिपट्टकप्रवरगुच्छसंशोभितां
कलक्वणितमञ्जुलां गिरिशचित्तसंमोहनीम् ।
अमन्दमणिमण्डलीविमलकान्तिकिम्मीरितां
निधेहि पदपङ्कजे कनकघुङ्घुरूमम्बिके ॥ ५८॥
विस्फुरत्सहजरागरञ्जिते
शिञ्जितेन कलितां सखीजनैः ।
पद्मरागमणिनूपुरद्वयी-
मर्पयामि तव पादपङ्कजे ॥ ५९॥
पदाम्बुजमुपासितुं परिगतेन शीतांशुना
कृतां तनुपरम्परामिव दिनान्तरागारुणाम् ।
महेशि नवयावकद्रवभरेण शोणीकृतां
नमामि नखमण्डलीं चरणपङ्कजस्थां तव ॥ ६०॥
आरक्तश्वेतपीतस्फुरदुरुकसुमैश्चित्रितां पट्टसूत्रै-
र्देवस्त्रीभिः प्रयत्नादगरुसमुदितैर्धूपितां दिव्यधूपैः ।
उद्यद्गन्धान्धपुष्पंधयनिवहसमारब्धझाङ्कारगीतां
चञ्चत्कह्लारमालां परशिवरसिके कण्ठपीठेऽर्पयामि ॥ ६१॥
गृहाण परमामृतं कनकपात्रसंस्थापितं
समर्पय मुखाम्बुजे विमलवीटिकामम्बिके ।
विलोकय मुखाम्बुजं मुकुरमण्डले निर्मले
निधेहि मणिपादुकोपरि पदाम्बुजं सुन्दरि ॥ ६२॥
आलम्ब्य स्वसखीं करेण शनकैः सिंहासनादुत्थिता
कूजन्मन्दमरालमञ्जुलगतिप्रोल्लासिभूषाम्बर ।
आनन्दप्रतिपादकैरुपनिषद्वाक्यैः स्तुता वेधसा
मच्चित्ते स्थिरतामुपैतु गिरिजा यान्ती सभामण्डपम् ॥ ६३॥
चलन्त्यामम्बायां प्रचलति समस्ते परिजने
सवेगं संयाते कनकलतिकालङ्कृतिभरे ।
समतादुत्तालस्फुरितपदसम्पातजनितै-
र्झणत्कारैस्तारैर्झणझणितमासीन्मणिगृहम् ॥ ६४॥
चञ्चद्वेत्रकराभिरङ्गविलसद्भूषाम्बराभिः पुरो-
यन्तीभिः परिचारिकाभिरमरव्राते समुत्सारिते ।
रुद्धे निर्जरसुन्दरीभिरभितः कक्षान्तरे निर्गतं
वन्दे नन्दितशम्भु निर्मलचिदानन्दैकरूपं महः ॥ ६५॥
वेधाः पादतले पतत्ययमसौ विष्णुर्नमत्यग्रतः
शम्भुर्देहि दृगञ्चलं सुरपतिं दूरस्थमालोकय ।
इत्येवं परिचारिकाभिरुदिते संमाननां कुर्वती
दृग्द्वन्द्वेन यथोचितं भगवती भूयाद्विभूत्यै मम ॥ ६६॥
मन्दं चारणसुन्दरीभिरभितो यान्तीभिरुत्कण्ठया
नामोच्चारणपूर्वकं प्रतिदिशं प्रत्येकमावेदितात् ।
वेगादक्षिपथं गतान्सुरगणानालोकयन्ती शनै-
र्दित्सन्ती चरणाम्बुजं पथि जगत्पायान्महेशप्रिया ॥ ६७॥
अग्रे केचन पार्श्वयोः कतिपये पृष्ठे परे प्रस्थिता
आकाशे समवस्थिताः कतिपये दिक्षु स्थिताश्चापरे ।
संमर्दं शनकैरपास्य पुरतो दण्डप्रणामान्मुहुः
कुर्वाणाः कतिचित्सुरा गिरिसुते दृक्पातमिच्छन्ति ते ॥ ६८॥
अग्रे गायति किंनरी कलपदं गन्धर्वकान्ताः शनै-
रातोद्यानि च वादयन्ति मधुरं सव्यापसव्यस्थिताः ।
कूजन्नूपुरनाद मञ्जु पुरतो नृत्यन्ति दिव्याङ्गना
गच्छन्तः परितः स्तुवन्ति निगमस्तुत्या विरिञ्च्यादयः ॥ ६९॥
कस्मैचित्सुचिरादुपासितमहामन्त्रौघसिद्धिं क्रमा-
देकस्मै भवनिःस्पृहाय परमानन्दस्वरूपां गतिम् ।
अन्यस्मै विषयानुरक्तमनसे दीनाय दुःखापहं
द्रव्यं द्वारसमाश्रिताय ददतीं वन्दामहे सुन्दरीम् ॥ ७०॥
नम्रीभूय कृताञ्जलिप्रकटितप्रेमप्रसन्नानने
मन्दं गच्छति संनिधौ सविनयात्सोत्कण्ठमोघत्रये ।
नानामन्त्रगणं तदर्थमखिलं तत्साधनं तत्फलं
व्याचक्षाणमुदग्रकान्ति कलये यत्किञ्चिदाद्यं महः ॥ ७१॥
तव दहनसदृक्षैरीक्षणैरेव चक्षु-
र्निखिलपशुजनानां भीषयद्भीषणास्यम् ।
कृतवसति परेशप्रेयसि द्वारि नित्यं
शरभमिथुनमुच्चैर्भक्तियुक्तो नतोऽस्मि ॥ ७२॥
कल्पान्ते सरसैकदासमुदितानेकार्कतुल्यप्रभां
रत्नस्तम्भनिबद्धकाञ्चनगुणस्फूर्जद्वितानोत्तमाम् ।
कर्पूरागरुगर्भवर्तिकलिकाप्राप्तप्रदीपावलीं
श्रीचक्राकृतिमुल्लसन्मणिगणां वन्दामहे वेदिकाम् ॥ ७३॥
स्वस्थानस्थितदेवतागणवृते बिन्दौ मुदा स्थापितं
नानारत्नविराजिहेमविलसत्कान्तिच्छटादुर्दिनम् ।
चञ्चत्कौसुमतूलिकासनयुतं कामेश्वराधिष्ठितं
नित्यानन्दनिदानमम्ब सततं वन्दे च सिंहासनम् ॥ ७४॥
वदद्भिरभितो मुदा जय जयेति बृन्दारकैः
कृताञ्जलिपरम्परा विदधति कृतार्था दृशा ।
अमन्दमणिमण्डलीखचितहेमसिंहासनं
सखीजनसमावृतं समधितिष्ठ दाक्षायणि ॥ ७५॥
कर्पूरादिकवस्तुजातमखिलं सौवर्णभृङ्गारकं
ताम्बूलस्य करण्डकं मणिमयं चैलाञ्चलं दर्पणम् ।
विस्फूर्जन्मणिपादुके च दधतीः सिंहासनस्याभित-
स्तिष्ठन्तीः परिचारिकास्तव सदा वन्दामहे सुन्दरि ॥ ७६॥
त्वदमलवपुरुद्यत्कान्तिकल्लोलजालैः
स्फुटमिव दधतीभिर्बाहुविक्षेपलीलाम् ।
मुहुरपि च विधूते चामरग्राहिणीभिः
सितकरकरशुभ्रे चामरे चालयामि ॥ ७७॥
प्रान्तस्फुरद्विमलमौक्तिकगुच्छजालं
चञ्चन्महामणिविचित्रितहेमदण्डम् ।
उद्यत्सहस्रकरमण्डलचारु हेम-
च्छत्रं महेशमहिले विनिवेशयामि ॥ ७८॥
उद्यत्तावकदेहकान्तिपटलीसिन्दूरपूरप्रभा-
शोणीभूतमुदग्रलोहितमणिच्छेदानुकारिच्छवि ।
दूरादादरनिर्मिताञ्जलिपुटैरालोकमानं सुर-
व्यूहैः काञ्चनमातपत्रमतुलं वन्दामहे सुन्दरम् ॥ ७९॥
सन्तुष्टां परमामृतेन विलसत्कामेश्वराङ्कस्थितां
पुष्पौघैरभिपूजितां भगवतीं त्वां वन्दमाना मुदा ।
स्फूर्जत्तावकदेहरश्मिकलनाप्राप्तस्वरूपाभिदाः
श्रीचक्रावरणस्थिताः सविनयं वन्दामहे देवताः ॥ ८०॥
आधारशक्त्यादिकमाकलय्य
मध्ये समस्ताधिकयोगिनीं च ।
मित्रेशनाथादिकमत्र नाथ-
चतुष्टयं शैलसुते नतोऽस्मि ॥ ८१॥
त्रिपुरासुधार्णवासन-
मारभ्य त्रिपुरमालिनी यावत् ।
आवरणाष्टकसंस्थित-
मासनषट्कं नमामि परमेशि ॥ ८२॥
ईशाने गणपं स्मरामि विचरद्विघ्नान्धकारच्छिदं
वायव्ये वटुकं च कज्जलरुचिं व्यालोपवीतान्वितम् ।
नैरृत्ये महिषासुरप्रमथिनीं दुर्गां च सम्पूजय-
न्नाग्नेयेऽखिलभक्तरक्षणपरं क्षेत्राधि नाथं भजे ॥ ८३॥
उड्यानजालन्धरकामरूप-
पीठानिमान्पूर्णगिरिप्रसक्तान् ।
त्रिकोणदक्षाग्रिमसव्यभाग-
मध्यस्थितान्सिद्धिकरान्नमामि ॥ ८४॥
लोकेशः पृथिवीपतिर्निगदितो विष्णुर्जलानां प्रभु-
स्तेजोनाथ उमापतिश्च मरुतामीशस्तथा चेश्वरः ।
आकाशाधिपतिः सदाशिव इति प्रेताभिधामागता-
नेतांश्चक्रबहिःस्थितान्सुरगणान्वन्दामहे सादरम् ॥ ८५॥
तारानाथकलाप्रवेशनिगमव्याजाद्गतासुप्रथं
त्रैलोक्ये तिथिषु प्रवर्तितकलाकाष्ठादिकालक्रमम् ।
रत्नालङ्कृतिचित्रवस्त्रललितं कामेश्वरीपूर्वकं
नित्याषोडशकं नमामि लसितं चक्रात्मनोरन्तरे ॥ ८६॥
हृदि भावितदैवतं प्रयत्ना-
भ्युपदेशानुगृहीतभक्तसङ्घम् ।
स्वगुरुक्रमसंज्ञचक्रराज-
स्थितमोघत्रयमानतोऽस्मि मूर्ध्ना ॥ ८७॥
हृदयमथ शिरः शिखाखिलाद्ये
कवचमथो नयनत्रयं च देवि ।
मुनिजनपरिचिन्तित तथास्त्रं
स्फुरतु सदा हृदये षडङ्गमेतत् ॥ ८८॥
त्रैलोक्यमोहनमिति प्रथिते तु चक्रे
चञ्चद्विभूषणगणत्रिपुराधिवासे ।
रेखात्रये स्थितवतीरणिमादिसिद्धी-
र्मुद्रा नमामि सततं प्रकटाभिधास्ताः ॥ ८९॥
सर्वाशापरिपूरके वसुदलद्वन्द्वेन विभ्राजिते
विस्फूर्जन्त्रिपुरेश्वरीनिवसतौ चक्रे स्थिता नित्यशः ।
कामाकर्षणिकादयो मणिगणभ्राजिष्णुदिव्याम्बरा
योगिन्यः प्रदिशन्तु काङ्क्षितफलं विख्यातगुप्ताभिधाः ॥ ९०॥
महेशि वसुभिर्दलैर्लसति सर्वसंक्षोभणे
विभूषणगणस्फुरन्त्रिपुरसुन्दरीसद्मनि ।
अनङ्गकुसुमादयो विविधभूषणोद्भासिता
दिशन्तु मम काङ्क्षितं तनुतराश्च गुप्ताभिधाः ॥ ९१॥
लसद्युगदृशारके स्फुरति सर्वसौभाग्यदे
शुभाभरणभूषितत्रिपुरवासिनीमन्दिरे ।
स्थिता दधतु मङ्गलं सुभगसर्वसंक्षोभिणी-
मुखाः सकलसिद्धयो विदितसम्प्रदायाभिधाः ॥ ९२॥
बहिर्दशारे सर्वार्थसाधके त्रिपुराश्रयाः ।
कुलकौलाभिधाः पान्तु सर्वसिद्धिप्रदायिकाः ॥ ९३॥
अन्तःशोभिदशारकेऽतिललिते सर्वादिरक्षाकरे
मालिन्या त्रिपुराद्यया विरचितावासे स्थितं नित्यशः ।
नानारत्नविभूषणं मणिगणभ्राजिष्णु दिव्याम्बरं
सर्वज्ञादिकशक्तिबृन्दमनिशं वन्दे निगर्भाभिधम् ॥ ९४॥
सर्वरोगहरेऽष्टारे त्रिपुरासिद्धयान्विते ।
रहस्ययोगिनीर्नित्यं वशिन्याद्या नमाम्यहम् ॥ ९५॥
चूताशोकविकासिकेतकरजःप्रोद्भासिनीलाम्बुज-
प्रस्फूर्जन्नवमल्लिकासमुदितैः पुष्पैः शरान्निर्मितान् ।
रम्यं पुष्पशरासनं सुललितं पाशं तथा चाङ्कुशं
वन्दे तावकमायुधं परशिवे चक्रान्तरालेस्थितम् ॥ ९६॥
त्रिकोण उदितप्रभे जगति सर्वसिद्धिप्रदे
युते त्रिपुरयाम्बया स्थितवती च कामेश्वरी ।
तनोतु मम मङ्गलं सकलशर्म वज्रेश्वरी
करोतु भगमालिनी स्फुरतु मामके चेतसि ॥ ९७॥
सर्वानन्दमये समस्तजगतामाकाङ्क्षिते बैन्दवे
भैरव्या त्रिपुराद्यया विरचितावासे स्थिता सुन्दरी ।
आनन्दोल्लसितेक्षणा मणिगणभ्राजिष्णुभूषाम्बरा
विस्फूर्जद्वदना परापररहः स मां पातु योगिनी ॥ ९८॥
उल्लसत्कनककान्तिभासुरं
सौरभस्फुरणवासिताम्बरम् ।
दूरतः परिहृतं मधुव्रतै-
रर्पयामि तव देवि चम्पकम् ॥ ९९॥
वैरमुद्धतमपास्य शम्भुना
मस्तके विनिहितं कलाच्छलात् ।
गन्धलुब्धमधुपाश्रितं सदा
केतकीकुसुममर्पयामि ते ॥ १००॥
चूर्णीकृतं द्रागिव पद्मजेन
त्वदाननस्पर्धिसुधांशुबिम्बम् ।
समर्पयामि स्फुटमञ्जलिस्थं
विकासिजातीकुसुमोत्करं ते ॥ १०१॥
अगरुबहलधूपाजस्रसौरभ्यरम्यां
मरकतमणिराजीराजिहारिस्रगाभाम् ।
दिशि विदिशि विसरद्गन्धलुब्धालिमालां
वकुलकुसुममालां कण्ठपीठेऽर्पयामि ॥ १०२॥
ईङ्कारोर्ध्वगबिन्दुराननमधोबिन्दुद्वयं च स्तनौ
त्रैलोक्ये गुरुगम्यमेतदखिलं हार्दं च रेखात्मकम् ।
इत्थं कामकलात्मिकां भगवतीमन्तः समाराधय-
न्नानन्दाम्बुधिमज्जने प्रलभतामानन्दथुं सज्जनः ॥ १०३॥
धूपं तेऽगरुसंभवं भगवति प्रोल्लासिगन्धोद्धुरं
दीपं चैव निवेदयामि महसा हार्दान्धकारच्छिदम् ।
रजस्वर्णविनिर्मितेषु परितः पात्रेषु संस्थापितं
नैवेद्यं विनिवेदयामि परमानन्दात्मिके सुन्दरि ॥ १०४॥
जातीकोरकतुल्यमोदनमिदं सौवर्णपात्रे स्थितं
शुद्धान्नं शुचि मुद्गमाषचणकोद्भूतातथा सूपकाः ।
प्राज्यं माहिषमाज्यमुत्तममिदं हैवंगवीनं पृथ-
क्पात्रेषु प्रतिपादितं परशिवे तत्सर्वमङ्गीकुरु ॥ १०५॥
शिम्बीसूरणशाकबिम्बबृहतीकूश्माण्डकोशातकी-
वृन्ताकानि पटोलकानि मृदुना संसाधितान्यग्निना ।
सम्पन्नानि च वेसवारविसरैर्दिव्यानि भक्त्या कृता-
न्यग्रे ते विनिवेदयामि गिरिजे सौवर्णपात्रव्रजे ॥ १०६॥
निम्बूकार्द्रकचूतकन्दकदलीकौशातकीकर्कटी-
धात्रीबिल्वकरीरकैर्विरचितान्यानन्दचिद्विग्रहे ।
राजीभिः कटुतैलसैन्धवहरिद्राभिः स्थितान्पातये
संधानानि निवेदयामि गिरिजे भूरिप्रकाराणि ते ॥ १०७॥
सितयाञ्चितलड्डुकव्रजा-
न्मृदुपूपान्मृदुलाश्च पूरिकाः ।
परमान्नमिदं च पार्वति
प्रणयेन प्रतिपादयामि ते ॥ १०८॥
दिग्धमेतदनले सुसाधितं
चन्द्रमण्डलनिभं तथा दधि ।
फाणितं शिखरिणीं सितासितां
सर्वमम्ब विनिवेदयामि ते ॥ १०९॥
अग्रे ते विनिवेद्य सर्वममितं नैवेद्यमङ्गीकृतं
ज्ञात्वा तत्त्वचतुष्टयं प्रथमतो मन्ये सुतृप्तां ततः ।
देवीं त्वां परिशिष्टमम्ब कनकामत्रेषु संस्थापितं
शक्तिभ्यः समुपाहारामि सकलं देवेशि शम्भुप्रिये ॥ ११०॥
वामेन स्वर्णपात्रीमनुपमपरमान्नेन पूर्णां दधाना-
मन्येन स्वर्णदर्वीं निजजनहृदयाभीष्टदां धारयन्तीम् ।
सिन्दूरारक्तवस्त्रां विविधमणिलसद्भूषणां मेचकाङ्गीं
तिष्ठन्तीमग्रतस्ते मधुमदमुदितामन्नपूर्णां नमामि ॥ १११॥
पङ्क्त्योपविष्टान्परितस्तु चक्रं
शक्त्या स्वयालिङ्गितवामभागान् ।
सर्वोपचारैः परिपूज्य भक्त्या
तवाम्बिके पारिषदान्नमामि ॥ ११२॥
परमामृतमत्तसुन्दरी-
गणमध्यस्थितमर्कभासुरम् ।
परमामृतघूर्णितेक्षणं
किमपि ज्योतिरुपास्महे परम् ॥ ११३॥
दृश्यते तव मुखाम्बुजं शिवे
श्रूयते स्फुटमनाहतध्वनिः ।
अर्चने तव गिरामगोचरे
न प्रयाति विषयान्तरं मनः ॥ ११४॥
त्वन्मुखाम्बुजविलोकनोल्लस-
त्प्रेमनिश्चलविलोचनद्वयीम् ।
उन्मनीमुपगतां सभामिमां
भावयामि परमेशि तावकीम् ॥ ११५॥
चक्षुः पश्यतु नेह किंचन परं घ्राणं न वा जिघ्रतु
श्रोत्रं हन्त श्रुणोतु न त्वगपि न स्पर्शं समालम्बताम् ।
जिह्वा वेत्तु न वा रसं मम परं युष्मत्स्वरूपामृते
नित्यानन्दविघूर्णमाननयने नित्यं मनो मज्जतु ॥ ११६॥
यस्त्वां पश्यति पार्वति प्रतिदिनं ध्यानेन तेजोमयीं
मन्ये सुन्दरि तत्त्वमेतदखिलं वेदेषु निष्ठां गतम् ।
यस्तस्मिन्समये तवार्चनविधावानन्दसान्द्राशयो
यातोऽहं तदभिन्नतां परशिवे सोऽयं प्रसादस्तव ॥ ११७॥
गणाधिनाथं वटुकं च योगिनीः
क्षेत्राधिनाथं च विदिक्चतुष्टये ।
सर्वोपचारैः परिपूज्य भक्तितो
निवेदयामो बलिमुक्तयुक्तिभिः ॥ ११८॥
वीणामुपान्ते खलु वादयन्त्यै
निवेद्य शेषं खलु शेषिकायै ।
सौवर्णभृङ्गारविनिर्गतेन
जलेन शुद्धाचमनं विधेहि ॥ ११९॥
ताम्बूलं विनिवेदयामि विलसत्कर्पूरकस्तूरिका-
जातीपूगलवङ्गचूर्णखदिरैर्भक्त्या समुल्लासितम् ।
स्फूर्जद्रत्नसमुद्गकप्रणिहितं सौवर्णपात्रे स्थितै-
र्दीपैरुज्ज्वलमान्नचूर्णरचितैरारार्तिकं गृह्यताम् ॥ १२०॥
काचिद्गायति किंनरी कलपदं वाद्यं दधानोर्वशी
रम्भा नृत्यति केलिमञ्जुलपदं मातः पुरस्तात्तव ।
कृत्यं प्रोज्झ्य सुरस्त्रियो मधुमदव्याघूर्णमानेक्षणं
नित्यानन्दसुधाम्बुधिं तव मुखं पश्यन्ति दृश्यन्ति च ॥ १२१॥
ताम्बूलोद्भासिवक्त्रैस्त्वदमलवदनालोकनोल्लासिनेत्रै-
श्चक्रस्थैः शक्तिसङ्घैः परिहृतविषयासङ्गमाकर्ण्यमानम् ॥ १२२॥
अर्चाविधौ ज्ञानलवोऽपि दूरे
दूरे तदापादकवस्तुजातम् ।
प्रदक्षिणीकृत्य ततोऽर्चनं ते
पञ्चोपचारात्मकमर्पयामि ॥ १२३॥
यथेप्सितमनोगतप्रकटितोपचारार्चितं
निजावरणदेवतागणवृतां सुरेशस्थिताम् ।
कृताञ्जलिपुटो मुहुः कलितभूमिरष्टाङ्गकै-
र्नमामि भगवत्यहं त्रिपुरसुन्दरि त्राहि माम् ॥ १२४॥
विज्ञप्तीरवधेहि मे सुमहता यत्नेन ते संनिधिं
प्राप्तं मामिह कान्दिशीकमधुना मातर्न दूरीकुरु ।
चित्तं त्वत्पदभावने व्यभिचरेद्दृग्वाक्च मे जातु चे-
त्तत्सौम्ये स्वगुणैर्बधान न यथा भूयो विनिर्गच्छति ॥ १२५॥
क्वाहं मन्दमतिः क्व चेदमखिलैरेकान्तभक्तैः स्तुतं
ध्यातं देवि तथापि ते स्वमनसा श्रीपादुकापूजनम् ।
कादाचित्कमदीयचिन्तनविधौ सन्तुष्टया शर्मदं
स्तोत्रं देवतया तया प्रकटितं मन्ये मदीयानने ॥ १२६॥
नित्यार्चमिदं चित्ते भाव्यमानं सदा मया ।
निबद्धं विविधैः पद्यैरनुगृह्णातु सुन्दरी ॥ १२७॥
इति श्रीमत्परमहंसपरिव्राजकाचार्यस्य
श्रीगोविन्दभगवत्पूज्यपादशिष्यस्य
श्रीमच्छङ्करभगवतः कृतौ
त्रिपुरसुन्दरीमानसपूजास्तोत्रं
सम्पूर्णम् ॥
************
No comments:
Post a Comment